Qin یک خودروی کم مصرف و اسپرت چینی

سیاست افتخار به گذشته و فرهنگ حماسی و نمی دونم نژاد برتر آریایی و این حرفا دقیقا ترفند و سیاست انگلیسیه که توی فکر مردم ما نهادینه کرده تا همیشه درگیر گذشته عالی و کم نقص ایران زمین (البته منظورم تا قرن هفت هجریه) باشیم و به کل حال و آینده رو بی خیال شیم…
جالب نیست ما دقیقا داریم طبق برنامه اونها عمل می کنیم! و با تفکر ابلهانه “ما ایرانی هستیم” و “همه کاری بلدیم”، کلا توی رویاهامون کهکشانها رو فتح می کنیم ولی پای عمل که می رسه حاضر نیستیم حتی از جامون بلند شیم!!!؟
دقت کردین ما همیشه می خوایم بدون ریالی هزینه و با حداقل تلاش و بدون استفاده از تجربیات کشورهایی که در غفلت ما پیشرفتهای شگرفی کردن، از همه دنیا جلو بزنیم!!!؟ این درست مثل این می مونه که برای تولید خودرو بریم چرخ رو اختراع کنیم!!!!!!!
این تفکر تا دهها سال پیش شرکت معظم جنرال موتورز بود که حتی در کارخانه خود شرکت ذوب آهن و تولید ورق فولاد داشت!! و کوچکترین قطعات را نیز خود تولید می کرد! در نتیجه در بیش از یک دهه اخیر به بحران مالی شدیدی برخورد کرد که تا پای اعلام ور شکستگی رفت. از آن تجربه تلخ به این نتیجه رسید که برای ماندن در بازار بی رحم رقابت، (به جای بستن درهای واردات، تحمیل ارابه های مرگ آن هم از نوع بی کیفیت، کشتن افراد بی گناه کشورش، و…) باید با دیگر کشورهای صنعتی دنیا تبادل تجربه و تکنولوژی بنماید.
ما می توانیم تا ابد با مسخره کردن خودروهای چینی (کالاهای چینی) بر عقب ماندگی صنعتی کشورمان افتخار کنیم. یا با الهام گرفتن از (پشکار، مایوس نشدن از شکست و تلاش برای بهبود مستمر و…) چین و امثال آن (ژاپن پس از جنگ جهانی، کره نیم قرن پیش، و…) کشور خود را به یک کشور صنعتی با تولید و صادرات حداکثر (نه اینکه تا شایعه گرونی ماشین می شه به جای جلوگیری از افزایش قیمت، بدویم 10 تا پراید بخریم تا سود دلالی به جیب بزنیم. بدون اینکه بفهمیم چه بر سر جامعه می آوریم) تبدیل کنیم.
به امید اون روز…