مروری بر همه 12 سیلندرهای لامبورگینی

حتما تاکنون بارها و بارها داستان مشهور چگونگی خودروساز شدن « فروچیو لامبورگینی » را شنیده‌اید. داستانی که تکرار دوباره آن، شما را بیشتر و بیشتر با روحیه مبارزه طلبی فروچیو آشنا می‌کند. البته مسائلی چون: اسارت « فروچیو » در جنگ جهانی دوم توسط نیروهای بریتانیایی، شروع فعالیت کارخانه تراکتورسازی وی به منظور حمایت از صنایع کشاورزی ایتالیا در سال‌های پس از جنگ و نهایتا سرمایه‌گذاری و تجارت در زمینه سیستم‌های تهویه‌ای و هواسازی، دیگر برکسی پوشیده نیست. با این مقدمه کوتاه، در ادامه به مروری مختصر بر همه ۱۲ سیلندرهای لامبورگینی خواهیم پرداخت.

Lamborghini 350 GTV

شعار «فروچیو» در تجارت یک‌چیز بیشتر نبود: «اگر می خواهید کاری را بدرستی انجام دهید، خودتان عهده دار آن شوید.» در عرصه خودروسازی و آن هم برای شخصی که تاکنون سوپرکاری نساخته بود، این شعار یک ریسک بزرگ تلقی می‌شد اما با این حال این ریسک برای فروچیو جواب مثبتی داشت؛ ۱۹۶۳ و درحاشیه نمایشگاه خودروی Turin اولین دوازده‌ سیلندر لامبورگینی به جهانیان معرفی گشت.

350GTV پروتوتایپی بود که بدست Bizarrini معروف طراحی شده بود و آینده نه‌چندان دور خودروهای اسپرت لامبورگینی را نشان می‌داد. پیشرانه این خودرو که تنها ۳,۵ لیتر حجم داشت، توانایی تولید قدرت۳۵۰ اسب‌بخاری را داشت.

Lamborghini 350 GT

هنوز هم مدل‌های GTV آن چیزی نبود که «فروچیو» انتظارش را داشت. وی که معتقد بود خودرویی با چنین مشخصات فنی می‌بایست ظاهری مدرن‌تر نسبت به سایر رقبا داشته باشد، فرم بدنه را اندکی تغییر داد اما همین تغییر اندک نسبت به نمونه های GTV کاملا خود را نشان داد. حاصل کار، این‌بار خودروی اسپرتی بود که قابلیت استفاده روزانه و علی‌الخصوص مسافرت‌های طولانی بی‌نظیری را به همراه داشت.

پیشرانه GT طبق سنت گذشته، از یک موتور دوازده سیلندر ۳.۵ لیتری تشکیل می‌شد که درنمونه‌های جدید توانایی تولید قدرتی معادل ۳۲۰ اسب‌بخار را داشت. رسیدن به حداکثر سرعت ۲۷۱ کیلومتربرساعت نیز از دیگر مشخصات این خودروست. درفاصله سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶ تنها ۱۲۰ دستگاه از مدل GT به فروش رسید.

Lamborghini 400 GT

معروف است که «فروچیو» بیش از آنکه به خودروهای سرعتی علاقه‌مند باشد، مجذوب خودروهای اسپرت قدرتی بود. با این اوصاف تغییر طراحی کابین GT به نمونه‌های ۲+۲ و همچنین اضافه شدن حجم پیشرانه و رساندن آن به عدد ۴ لیتر، چندان دور از انتظار نبود.

علی‌رغم افزایش حجم موتور، قدرت مدل‌های 400GT در همان عدد ۳۲۰ اسب‌بخار ثابت مانده بود. طبق آخرین آمار کمپانی، آخرین ۲۳ دستگاه تولید شده از مدل های ۳۵۰ GT با همین موتور عرضه شده‌اند. فروش ۲۵۰ دستگاهی از مدل‌های 400GT در فاصله سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ گواه از موفقیت نسبی این خودرو درمیان سایر رقیبان بود.

Lamborghini Miura

میورای دیگر یک افسانه است؛ افسانه‌ا‌ی که ماجراهای بسیار جذابی را به همراه خود روانه دنیای سوپراسپرت‌ها کرد. اینکه مهندسان لامبورگینی به صورت مخفیانه (و به دور از سخت‌گیری‌های نظارتی فروچیو) در تلاش برای ساخت این خودرو بوده‌اند ویا اینکه واژه سوپرکارز یا همان سوپراسپرت برای اولین‌بار با این خودرو مطرح شده است؛ ازجمله این ماجراهاست.

طراحی پیشرانه میورا برعهده مهندسین معروفی چون Dallara  و Stanzani بود. آن‌ها پروتوتایپی براساس فورد GT40 ساختند که درعمل بسیار کاراتر از آن بود. ناگفته نماند مارچلو گاندینی نیز وظیفه طراحی بدنه میورای را برعهده داشته است.

پیشرانه میروا همان پیشرانه مدل‌های 400GT  بود که به لطف بهینه‌سازی آن، اینبار قادر به تولید ۳۵۰ اسب‌بخار در نسل اول، ۳۷۰ اسب‌بخار در مدل‌های Miura S و نهایتا ۳۸۵ اسب‌بخار در مدل‌های Miura SV بود.

در حاشیه موضوع جالب است بدانید که از دونمونه سفارشی (Miura P400 SV/J) که برای محمدرضا پهلوی ساخته شده بود، تنها یکی از آن‌دو در کشور مانده و هم‌اکنون نیز در وضعیت نامساعدی درحال نگه‌داری است.

اما سرگذشت نمونه دوم بسیار جالب‌تر است. چراکه با گذشت این همه سال، هنوز هم معلوم نیست چه کسی یا کسانی و چرا این خودروی استثنائی که درحقیقت یک سرمایه ملی محسوب می‌شد، را در سال  ۱۹۹۲ در دوبی به فروش رسانده‌اند؟

به هرحال کمی و درسال ۱۹۹۷ این خودرو در حراجی Brooks با قیمت ۴۹۰ هزار دلار به فروش گذاشته شد و مالک جدید آن نیز نیکلاس کیج معروف بود که البته وی نیز درسال ۲۰۰۲ این خودرو را نهایتا به فروش رساند.

Lamborghini Countach

هرچند میورا برای لامبورگینی یک معجزه تکرار نشدنی بود، اما حقیقت این است که سبک طراحی امروزی لامبورگینی الهام گرفته از مدلی است با نام کونتاچ. درهایی که به سمت بالا باز می‌شد و همچنین طراحی بسیار تیز خودرو (علی‌الخصوص درجلو) همگان را متقاعد می‌کرد که مفهومی تازه‌ای از سوپراسپرت ها درحال شکل‌گیری است.

‌متاسفانه کونتاچ در زمانی به بازار عرضه شد (۱۹۷۳) که جهان در بزرگ‌ترین بحران نفتی پس از سال ۱۹۳۹ گرفتار شده بود. این عامل اصلی‌ترین دلیلی است که باعث شد این خودرو بسیار زودتر از موعد مقرر از دنیای سوپراسپرت‌ها خداحافظی کند.

اولین نسخه‌های LP400 کونتاچ از همان پیشرانه میورا بهره می‌بردند اما کمی بعد حجم موتور به ۵ لیتر و نهایتا به ۵.۲ لیتر افزایش یافت که حتی برخی از این نمونه ها گاها توانایی تولید ۴۵۵ اسب‌بخار را نیز داشتند.

Lamborghini Diablo

زمانیکه که کمپانی لامبورگینی در سال ۱۹۸۷ ورشکست شد، گروه کرایسلر برای خریداری این کمپانی آمادگی خود را اعلام نمود و نهایتا نیز موفق به انجام آن شد. کرایسلر با تزریق بودجه کافی به بخش تحقیقاتی لامبورگینی زمینه را برای تولید ششمین دوازده سیلندر این شرکت فراهم کرد تا سرانجام دیابلو، که حاصل دوران رکود لامبورگینی بود متولد گردد.

دیابلو که مابین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱ به تولید می‌رسید، به کمک پیشرانه ۵.۷ لیتری (وبعدها ۶ لیتری) خود با ۴۹۲ اسب‌بخار قدرت، اولین محصول لامبورگینی بود که می‌توانست به حداکثر سرعت ۳۲۰ کیلومتربرساعت دست یابد.

Lamborghini Murcielago

سال ۲۰۰۱ ، بازار سوپراسپرت‌ها به یک‌باره دگرگون شد؛ لامبورگینی خودرویی ساخته بود که از لحاظ طراحی هیچ رقیبی در کنار خود نمی‌دید. به نظر می‌رسید که لامبورگینی با خلق این فرزند شرور، زمان حال و آینده را درهم آمیخته بود؛ این ابر خودرو، مورچیه لاگو نام داشت.

در مورچیه لاگو به وضوح می‌توان روح دیابلوهای سابق را مشاهده نمود. اما توانایی خلق چنین خودروی مدرنی از درون دیابلوهای پیر و قدیمی، تنها از عهده یک طراح  برمی‌آمد: لوک دانکِروُلکِه.

حاصل تولید این خودرو در فاصله سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ دقیقا ۴۰۹۹ دستگاه بود. درمیان همه دوازده‌سیلندرهای تولید شده از این خودرو تنها دو نوع حجم موتور متفاوت دیده می‌شد، یکی ۶.۲ لیتری با قدرت ۵۷۲ اسب‌بخار و دیگری ۶.۵ لیتری با قدرت ۶۳۱ اسب‌بخار. البته از مورچیه لاگو نسخه‌های دیگری نیز به تولید رسیده‌اند که ازدل همین حجم موتورها، قدرت‌های به نسبت بیشتری را بیرون می‌کشیدند.

Lamborghini Aventador

وسرانجام اخرین دوازده‌سیلندر لامبورگینی در فوریه سال جاری میلادی و در نمایشگاه خودروی ژنو معرفی شد. ۶.۵ لیتر حجم موتور که قدرت خالص خروجی ۷۰۰ اسب‌بخاری را فراهم می‌نمود، برای خودرویی که تقریبا ۳۸۷ هزار دلار می‌ارزد، تنها نشان‌دهنده یک چیز است: قوی‌ترین و گران‌ترین گاو وحشی لامبورگینی.

شتاب صفرتاصد  ۲.۹ ثانیه‌ای آونتادور بیان‌کننده آن است که لامبورگینی برای جنگ علنی با بزرگانی چون پاگانی Zonda R، مازراتی MC-12 corsa و فراری FXX از کوچک‌ترین ثانیه‌ها نیز غافل نبوده است.

و اما نکته آخر . . .

اینکه «فروچیو» که بوده ویا چگونه به این مراحل رسیده، شاید به دید عده‌ای چندان حائز اهمیت نباشد اما از حاصل تلاش های او و ثمره زندگی پرفرازونشیب وی نمی‌توان براحتی گذشت: تاسیس خودروسازی که تنها برای ارضای حس جنون طلبی دیوانگان سرعت بود . . .