تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت چهارم)

آرو در دیگر کشورها

در قسمت‌های قبلی مطلب «تاریخچهٔ پیکان» به معرفی انواع و اقسام مختلف مدل‌های پیکان یا همان روتس آرو که توسط برندهای گروه روتس انگلستان تولید می‌شدند پرداختیم؛ اما آرو غیر از انگلستان و ایران در سه کشور استرالیا، نیوزلند و آفریقای جنوبی هم تولید می‌شد که در این قسمت به معرفی نسخه‌های تولیدی آرو در استرالیا و نیوزلند می‌پردازیم. سپس در قسمت آینده نمونه‌های تولیدی آفریقای جنوبی را معرفی کرده و سرانجام به موضوع اصلی مطلب یعنی پیکان و تولید آن در ایران خواهیم پرداخت.

استرالیا

استرالیا پس از انگلستان و ایران مهم‌ترین بازار فروش آرو محسوب می‌شد و از خانواده آرو، هیلمن هانتر برای تولید در این کشور انتخاب‌شده بود. تولید این اتومبیل در سال ۱۹۶۷ در شعبه استرالیایی کرایسلر به‌صورت مونتاژ قطعات CKD وارداتی آغاز شد. این شعبه درواقع همان کارخانجات روتس در استرالیا بود که پس خریداری توسط کرایسلر اروپا نام آن به کرایسلر استرالیا تغییریافته بود. در ابتدا هیلمن هانتر بانام سری HB در استرالیا به‌تولید می‌رسید. سری HB در دو مدل بانام‌های هیلمن هانتر و هیلمن آرو عرضه می‌شد که هر دو ظاهری کاملاً مشابه هانتر MK1 (هانترهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ تولید انگلستان) داشتند. هانتر مدلی لوکس‌تر بود که با تزئینات کرومی و تجهیزات بیشتری همچون پانل عقب و قالپاق‌های بزرگ عرضه می‌شد درحالی‌که آرو مدل ارزان‌قیمت و پایه محسوب می‌شد.

هردوی این مدل‌ها با موتور ۱۷۲۵ تک کاربراتور بتولید می‌رسیدند. در سال ۱۹۶۸ مدل استیشن هانتر هم در استرالیا بانام سفری تولید و عرضه شد. هانتر سفری در استرالیا از محبوبیت و فروش بالایی برخوردار شد چراکه رقیب اصلی هانتر یعنی هولدن تورانا فقط در نمونه سدان تولید می‌شد و به همین دلیل مدل استیشن هانتر رقیبی نداشت و بازار را کاملاً در اختیار خود گرفته بود.

در نوامبر همین سال سری HC جایگزین سری HB شد که در آن چراغ‌های مستطیلی (خربزه‌ای) جایگزین چراغ‌های گرد شدند و ظاهر آن کاملاً مشابه هیلمن هانتر MK2 گردید. در این سری که در سه مدل پایه، رویال و GT بتولید می‌رسید، نام آرو حذف شد و تمامی مدل‌ها بانام هانتر عرضه شدند. مدل پایه که درواقع جایگزین هیلمن آرو شده بود بدون تجهیزات و پانل عقب عرضه می‌شد. مدل رویال مدلی میانی محسوب می‌شد که با سطح تجهیزات مشابه سینگر ووگ و تزئینات کرومی بتولید می‌رسید؛ اما برخلاف ووگ که مجهز به داشبورد چوبی بود، هانتر رویال از همان داشبورد پلاستیکی تخت هیلمن هانتر استفاده می‌کرد که البته با به‌کارگیری تزئیناتی چوبی در آن سعی شده بود که به داشبورد چوبی سینگر ووگ شبیه شود.

مدل‌های پایه و رویال مجهز به موتور ۱۷۲۵ تک کاربراتور ۸۰ اسب بخاری بودند. مدل GT لوکس‌ترین مدل سری HC بود که با سطح تجهیزات، تریم داخلی، داشبورد و موتور هامبر سپتر عرضه می‌شد. البته هانتر GT در ظاهر شباهتی با هامبر سپتر نداشت و با همان چراغ‌های مستطیلی، جلوپنجره و سپرهای کوتاه هیلمن هانتر بتولید می‌رسید. (هانتر GT استرالیا ربطی به هانتر GT انگلستان نداشته و برخلاف آن که نسخه‌ای اسپرت بود، GT استرالیا نمونه ای لوکس محسوب می‌شد). همان‌طور که گفته شد هانتر GT لوکس‌ترین و گران‌ترین مدل سری HC بشمار می‌رفت و به همین دلیل مجهز به رینگ‌های رواستایل، نوشته GT روی جلوپنجره و درِ باک، روکش کرومی رکاب‌ها و پانل مشکی‌رنگ عقب شده بود تا ظاهر آن با دو مدل دیگر متفاوت باشد. بعلاوه برخلاف مدل‌های پایه و رویال، مدل GT از موتور هامبر سپتر یعنی موتور ۱۷۲۵ دو کاربراتور ۹۴ اسب بخاری استفاده می‌کرد. بدین ترتیب در سال ۱۹۶۹ هیلمن هانتر در استرالیا در چهار مدل پایه، رویال، GT و استیشن عرضه می‌شد.

در سال ۱۹۷۰ دو سال قبل از انجام فیس‌لیفت دوم هانتر انگلستان و عرضه هانتر MK3، هانتر استرالیا فیس‌لیفت دوم خود را تجربه کرده و بانام سری HE عرضه شد. در این فیس‌لیفت که منحصر به مدل‌های استرالیایی بود، چراغ‌های مربعی هیلمن اونجر (همان چراغ‌هایی که در سال ۱۹۷۲ بر روی هانتر MK3 انگلستان هم نصب گردید) جایگزین چراغ‌های مستطیلی قبلی شد و جلوپنجره، راهنماهای جلو و چراغ‌ها و پنل عقب نیز تغییر کردند که این تغییرات خاص هانترهای استرالیا بود. بدین ترتیب هانتر HC با جلوپنجره، راهنماهای جلو و چراغ‌های عقب منحصربه‌فرد، چهره‌ای متفاوت با هانترهای انگلستان به خود گرفته بود. سری HC در چهار مدل پایه، رویال، رویال ۶۶۰ و مدل اسپرت هاستلر عرضه می‌شد (بعلاوه مدل استیشن). مدل رویال ۶۶۰ لوکس‌ترین مدل این سری بود و جایگزین مدل GT قبلی شد. این مدل همانند مدل GT دارای تجهیزات و امکانات کامل، رینگ‌های رواستایل و موتور قوی‌تر ۹۴ اسبی بود و مجهز به سقف وینیلی نیز شده بود.

همان‌طور که اشاره شد در این سری مدلی اسپرت بانام هاستلر نیز عرضه گردید. هانتر هاستلر ازلحاظ فنی مشابه هانتر GT انگلستان بود و از همان موتور ۱۷۲۵ دو کاربراتوری ۹۴ اسب بخاری هانتر GT استفاده می‌کرد (البته مدل لوکس رویال ۶۶۰ هم همان‌طور که گفته شد با همین موتور تولید می‌شد). هاستلر دارای خطوط مشکی‌رنگ روی کاپوت و بدنه، پنل عقب و ستون‌های مشکی‌رنگ، جلوپنجره و رینگ‌های متفاوت و نوشته‌های درشت هاستلر روی بدنه بود که ظاهر آن‌را اسپرت و متفاوت با دیگر مدل‌ها نشان می‌داد. پنل عقب در مدل پایه همرنگ بدنه، در رویال و رویال ۶۶۰ طوسی و در مدل هاستلر مشکی‌رنگ بود. تولید و فروش هانتر در استرالیا کماکان ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۹۷۲ کرایسلر مونتاژ میتسوبیشی گالانت را در این کشور آغاز نمود که خودرویی به‌مراتب مدرن‌تر از هانتر بود. به همین دلیل عرضه گالانت موجب کاهش فروش هانتر گردید تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۷۳ کرایسلر تولید هانتر را در استرالیا خاتمه داد و کارخانه روتس سابق را نیز به جهت تمرکز بیشتر بر روی کارخانه دیگر خود که در شهر آدلاید واقع بود تعطیل نمود.

نیوزلند

در نیوزلند شرکت تاد موتورز (Todd Motors) اقدام به واردات قطعات منفصلهٔ آرو به‌صورت CKD از انگلستان نموده و به مونتاژ و تولید این خودرو می‌پرداخت. در نیوزلند هم مانند استرالیا از بین نسخه‌های مختلف تولیدی برندهای روتس، هیلمن هانتر برای تولید انتخاب‌شده بود. تولید این خودرو در سال ۱۹۶۷ در نیوزلند آغاز شد. آروهای تولید تاد موتورز عمدتاً نسخه‌های منحصربه‌فرد و تا حدودی متفاوت با نمونه‌های انگلیسی بودند به‌گونه‌ای که تنها نمونه‌های تولیدی سال ۱۹۶۷ که با موتور ۱۷۲۵ سی‌سی با سر سیلندر آلومینیومی و گیربکس ۴ سرعتهٔ دستی یا ۳ سرعتهٔ اتوماتیک تولید می‌شدند تقریباً با همتای بریتانیایی خود یکسان بودند اما تاد موتورز از سال ۱۹۶۹ همزمان با تغییر چراغ‌های جلو به نمونه‌های مستطیل شکل، شروع به استفاده از لوازم و تریم داخلی منحصر به خود در هانتر نمود.

البته در همین سال ۱۹۶۷ در کنار هیلمن هانتر، سینگر ووگ نیز به‌عنوان نمونه‌ای لوکس‌تر توسط تاد تولید شد. این مدل هم از همان موتور ۱۷۲۵ سی‌سی استفاده می‌کرد درحالی‌که مجهز به یک روکش چوبی روی داشبورد بود و قالپاق‌های متفاوتی هم با نمونه‌های انگلیسی داشت.

در سال ۱۹۷۰ یک پانل نقره‌ای‌رنگ به عقب هانتر اضافه‌شده و نسخهٔ استیشن آن نیز عرضه شد. البته مدل استیشن تجهیزات و مشخصات پایین‌تری نسبت به مدل سدان داشت به‌طوری‌که سر سیلندر موتور ۱۷۵۲ سی‌سی آن از نوع آهنی بود، گیربکس اتوماتیک برای آن ارائه نمی‌شد و داشبورد نیز تریم ساده‌ای داشت. در اوایل سال ۱۹۷۱ نیز تغییراتی در تریم داخلی هانتر و تغییراتی جزئی در ظاهر آن صورت گرفت که این تغییرات منحصر به هانترهای نیوزلندی بودند. این سری هانترهای تولید تاد موتورز معادل هانتر سوپر انگلیسی بودند اما به‌طورکلی نسخه‌های تولید نیوزلند نمونه‌هایی منحصربه‌فرد بودند.

همزمان با فیس‌لیفت هیلمن هانتر در انگلستان و عرضهٔ سری MK3، هانترهای تولید نیوزلند هم اولین فیس‌لیفت عمدهٔ خود را در سال ۱۹۷۲ تجربه کردند. موتور با تنظیم جدید سیستم جرقه‌زنی و تغییرات دیگر به‌روزرسانی شد، چراغ‌های جلو از نوع مربع شکل شدند (مشابه هیلمن هانتر MK3)، داشبورد تغییر کرد، صندلی‌های جلو بلندتر شدند و تغییراتی هم در پانل عقب ایجاد شد. آینۀ جانبی هانتر نیز در این سری تغییر کرده و متفاوت از نسخه‌های انگلیسی شد.

همچنین در همین سال مدل جدید هانتر GL جایگزین سینگر ووگ سابق شد. این مدل در ابتدا کمی با هانتر معمولی متمایز بود که قیمت بالاتر آن‌را توجیه می‌کرد. هانتر GL نیوزلند غیر از تریم چوبی داشبورد و درها، از همان مشخصات و تجهیزات سینگر ووگ انگلستان و همان چراغ‌های قدیمی استفاده می‌کرد؛ اما در سال ۱۹۷۳ تاد با به‌روزرسانی مدل GL، مدلی کاملاً منحصربه‌فرد را عرضه نمود. این سری مجهز به چهار چراغ جلوی گرد متعلق به مدل لوکس هامبر سپتر شده و یک نوار نقره‌ای نیز زیر چراغ‌های عقب آن نصب‌شده بود. همچنین چراغ‌های دنده‌عقب هم در گوشه‌های پایینی قسمت عقب نصب‌شده بودند. این تغییرات موجب شد که هانتر GL تولید نیوزلند از نسخه‌های بریتانیایی کاملاً متمایز باشد.

در اواسط دههٔ ۷۰ هانتر به خودرویی قدیمی تبدیل‌شده و از سوی رقبای جدید ژاپنی تهدید می‌شد. به همین دلیل تاد در سال ۱۹۷۵ تغییراتی که هیلمن یک سال قبل در هانترهای انگلستان ایجاد کرده بود را در مدل‌های تولید خود اعمال نمود؛ یعنی استفاده از سپرهای پهن، جلوپنجرهٔ جدید و پانل راه‌راه عقب. این تغییرات در مدل لوکس GL هم اعمال‌شده (به‌جز تغییر جلوپنجره) و در داشبورد آن نیز از تریم چوبی استفاده شد.

همانند استرالیا، میتسوبیشی گالانت ژاپنی در نیوزلند هم ناقوس مرگ هانتر را به صدا درآورد هرچند که این اتفاق شش سال بعد از استرالیا روی داد. از سال ۱۹۷۲ تاد موتورز مونتاژ CKD گالانت را آغاز کرده و در سال ۱۹۷۵ مدل کوچک‌تر لنسر را نیز به تولیدات خود اضافه کرد؛ اما هنگامی‌که در سال ۱۹۷۷ خط تولید سدان متوسط میتسوبیشی گالانت سیگما توسط تاد راه‌اندازی شد، این خودرو به‌طور مؤثر جایگزین هانتر گردید. گالانت بهتر، مدرن‌تر و مجهزتر از هانتر بود اما به دلیل قیمت گران‌تر، هانتر هنوز هم طرفداران خود را داشت تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۷۹ که تولید هانتر در انگلستان متوقف شد، تاد موتورز نیز به تولید هانتر در نیوزلند خاتمه داد.

تمامی قسمت‌ها
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت اول)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت دوم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت سوم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت چهارم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت پنجم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت ششم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت هفتم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت هشتم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت نهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت دهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت یازدهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت دوازدهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت سیزدهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت چهاردهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت پانزدهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت شانزدهم)
تاریخچهٔ پیکان، یار قدیمی ایرانیان (قسمت آخر)