تجربه رانندگی با مزدا 3 جدید در استرالیا

مزدا را می توان شرکتی متفاوت و مستقل نسبت به سایر خودروسازان ژاپنی دانست، آن‌ها دوست دارند کارهای متفاوتی انجام دهند. اگر چه در این زمینه به پای سیتروئن نمی‌رسند، ولی اقداماتی مانند تولید موتور Wankel، قرار دادن درب‌های خودکشی (درب‌هایی که لولای آن به جای ستون جلو در ستون عقب قرار می‌گیرند) روی خودروهای کوپه، فلسفه‌های طراحی jinba ittai، Kodo و Zoom-Zoom، و طراحی خودروهای اسپورت روباز آن‌ها را به خودروسازی خاص تبدیل می‌کند.

این نوع ویژگی‌های منحصر به فرد توجه علاقه مندان را جذب می‌کند، ولی این گونه موارد چگونه خود را در محصولی بزرگ مانند مزدا ۳ آشکار می‌کنند؟ این خودرو ۳۰ درصد از تولیدات جهانی این شرکت را شامل می‌شود و فروش جهانی آن معادل ۳.۵ میلیون دستگاه است و در استرالیا، پرفروش‌ترین خودروی سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ بوده است.

با دانستن این که نسل سوم این خودرو برای نخستین بار در جهان در ملبورن عرضه شد، ما این خودرو را برای بررسی بیشتر در مرکز تحقیقات خودروی استرالیا در Angelsea انتخاب کردیم.

آخرین خودرویی که طراحی Kodo مزدا در آن به کار گرفته شده است مزدا ۳ نسل سوم می‌باشد؛ با چشمانی درنده، دهانه‌ای عریض و برجسته از جنس کروم و با انحناهایی ظریف طراحی آن بسیار زیبا و متفاوت انجام شده است. اگزوزهای دوقلوی آن از بخشی دیفیوزر مانند خارج شده و در پشت سپر عقب پنهان می‌شوند. قوس برجسته‌ای بین باله‌ی روی سقف و پلاک مدل هاچ بک وجود دارد و در مدل سدان آن روی کاپوت عقب یک باله قرار گرفت است. مدل‌های لوکس تر آن دارای چراغ‌های LED با حلقه‌هایی در داخل آن می‌باشند. مزدا ۳ نسل دوم دارای چرخ‌های ۱۶،۱۵ یا ۱۷ اینچی بود، مدل جدید آن علاوه بر چرخ‌هایی آلومینیومی در اندازه‌های ۲۰۵/۶۰ R16 و ۲۱۵/۴۵ R18، دارای چرخ‌های استیل ۱۶ اینچی نیز می‌باشد.

طول هر دو مدل سدان و هاچ بک نسبت به قبل تغییری نداشته و اندازه‌های ۴۵۸۰ و ۴۴۶۰ خود را حفظ کرده‌اند، ولی فاصله‌ی بین دو محور آن‌ها با افزایشی ۶۰ میلی متری به ۲۷۰۰ میلی متر رسیده است. هر دوی آن‌ها عریض‌تر شده و ارتفاعشان کاهش پیدا کرده است. نتیجه‌ی کلی فضای داخل کابین بیشتر نسبت به مدل‌های قبلی می‌باشد. در مورد حجم صندوق عقب، میزان آن برای مدل هاچ بک معادل ۳۰۸ لیتر و در مورد مدل سدان ۴۰۸ لیتر می‌باشد.

بسیاری از طراحی‌های داخلی نسل قبلی این خودرو مانند داشبورد و دریچه‌های هوا جای خود را به طراحی‌های زاویه دارتر و مرتبی داده‌اند. نوع پوشش دسته دنده‌ی اتوماتیک آن تغییر کرده است، پدال گاز به کف خودرو متصل شده است و ترمز دستی در سمت راننده و کنسول مرکزی قرار گرفته است.

طراحی صندلی‌های جلو به منظور راحتی بیشتر کمر و نیم تنه بالا تغییر کرده است. ارتفاع صندلی‌های عقب ۵۰ میلی متر افزایش پیدا کرده و اتصالات صندلی‌های جلو به گونه‌ای قرار گرفته‌اند که فضای پای بیشتری برای سرنشینان عقب ایجاد کنند.

رابط انسان و ماشین (HMI)، که برای اولین بار در این خودرو به کار رفته است، شامل پنل های نمایشی جمع شونده در بالا (فقط در مدل‌های لوکس)، یک صفحه نمایش لمسی ۷ اینچی و دکمه‌های کنترل فرماندهی می‌باشد.

مزدا تاکید می‌کند که HMI به منظور به حداقل رساندن حواس پرتی راننده و استفاده به صورت بصری طراحی شده است. به طور خلاصه کابین راننده به دو قسمت تقسیم شده است، یک قسمت که تمام اطلاعات در مورد رانندگی به سمت راننده محدود شده و بخش‌های ارتباطی و سرگرمی در بخش مرکزی قرار گرفته‌اند.

موقعیت صفحه‌ی نمایش در بالای داشبورد و فاصله‌ای ۷۵۰ میلی متری از چشمان شما قرار گرفته است. نقطه‌ی مرکزی پنل نمایشی جمع شونده در ۱۵۰۰ میلی متری چشمان راننده قرار دارد و کنترل فرماندهی دارای ۵ دکمه می‌باشد که در زیر ۵ انگشت شما قرار می‌گیرند.

سیستم MZD Connect نیز برای نخستین بار در این خودرو به کار گرفته شده است، که پس از هماهنگی با گوشی هوشمند شما توسط USB یا بلوتوث امکان مکان یابی، خواندن پیام کوتاه و تشخیص صدا را ارائه می‌کند.

در روز موعود چهار خودرو برای تست موجود بودند: دو هاچ بک ۲.۰ لیتری قدیمی و جدید (دنده دستی) و دو سدان ۲.۵ لیتری قدیمی و جدید (اتوماتیک). خودروهای جدید نمونه‌های اولیه‌ی پیش از تولید بازار استرالیا بودند.

موتور ۲ لیتری SkyActiv-G 153 اسب بخار نیرو و ۲۰۰ نیوتون بر متر گشتاور تولید می‌کند که ۸ اسب بخار و ۱۸ نیوتون بر متر از مدل قبلی بیشتر است. مدل ۲.۵ لیتری آن ۱۸۵ اسب بخار نیرو و ۲۵۰ نیوتون بر متر گشتاور ایجاد می‌نماید که به ترتیب ۲۱ اسب بخار و ۲۳ نیوتون بر متر نسب به مدل قبلی خود افزایش یافته‌اند.

هیچ یک از موتورها دارای سیستم ترمز i-Eloop نیستند، ولی مجهز به سیستم i-stop می‌باشند. مزدا ادعا می‌کند که راه اندازی مجدد موتور ۰.۳۵ ثانیه زمان می‌برد. گیربکس هر دو مدل شش دنده می‌باشد، و میانگین مصرف سوخت آن‌ها ۵.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برای موتور کوچک‌تر و ۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برای موتور بزرگ‌تر می‌باشد.

متأسفانه، در تست اتوبان به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت و در بخش مسیر شیب‌دار به ۶۰ کیلومتر در ساعت محدود شده بودیم. بنابراین من بیشترین تلاش خود را انجام دادم تا از این محدودیت‌ها با هر خودرو بیشترین استفاده را ببرم.

در کل، خودروهای جدید پیشرفت زیادی داشته‌اند. سیستم فرمان الکترو هیدرولیک نسل قبلی مزدا ۳ در خودروی جدید جای خود را به سیستم فرمان نیروی الکتریکی داده است و ضریب فرمان از ۱۶.۲ به ۱۴.۱ کاهش یافته است. نتیجه‌ی آن داشتن فرمانی سریع‌تر و انحراف تدریجی بیشتر می‌باشد. در اتوبان، تلاش کمتری برای نگه داشتن خودرو در مسیری مستقیم یا حفظ نیروی مایل به مرکز آن مورد نیاز است. این موضوع مطمئناً به کاهش خستگی راننده کمک زیادی می‌کند. در جاده‌های پر پیچ و خم، مزدا ۳ جدید رفتاری قابل پیش بینی تر و با تکان‌های شدید کمتر نشان داد.

اگر چه در خودروی جدید سیستم تعلیق MacPherson جلو و سیستم تعلیق چند پیوندی عقب حفظ شده‌اند، ولی شکل هندسی آن‌ها به منظور انتقال نرم‌تر نیروهای وارده در هنگام عبور از پیچ‌ها بهینه سازی شده است. در پایان این بخش یک جاده‌ی خاکی پر از ماسه و سنگریزه وجود داشت. سیستم فرمان خودروی جدید به اندازه‌ی کافی جلوی نوسانات را گرفت به گونه‌ای که لرزش‌های فرمان بسیار کاهش یافته بود. نقش سیستم تعلیق هم در اینجا انکار شدنی نیست، اگر چرخ‌های ۲۱۵/۴۵ R18 را نیز انتخاب کرده باشید در این مورد نتیجه‌ی بهتری خواهید گرفت.

موتور ۲ لیتری مزدای جدید، همراه با گیربکس شش دنده‌ی آن، در بسیاری از موقعیت‌ها قادر به القای چالاکی و نشاط بیشتر در خودرو است. کلاچ آن نرم بوده و تعویض دنده به راحتی و با دقت بالا صورت می‌گیرد. گیربکس اتوماتیک نیز عملکرد خوبی داشته و همیشه در تلاش برای رسیدن به بالاترین دنده‌ی ممکن به منظور بالا بردن راندمان مصرف سوخت می‌باشد. تفاوت ۳۲ اسب بخار و ۵۰ نیوتون بر متر موتور ۲.۵ لیتری در مقایسه با خواهر کوچکتر خود مخصوصاً در جاده‌های شیب‌دار آشکار و واضح می‌باشد. هرچند در مسیرهای بدون شیب، تفاوت بسیار زیادی بین آن‌ها دیده نمی‌شود، مخصوصاً اگر دنده‌ی موتور ۲.۵ لیتری در حالت D قرار داشته باشد. با فعال کردن حالت کنترل دستی گیربکس، می‌توانید کنترل بیشتری روی تحویل قدرت داشته باشید، هر چند تعویض دنده‌ها خیلی سریع نیست.

در یک مسیر بزرگراه به اسرعت ثابت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در حالت overdrive، دور موتور خودرو برای موتور دو لیتری حدوداً ۲۵۰۰ دور در دقیقه و در مورد موتور ۲.۵ لیتری معادل ۲۰۰۰ دور در دقیقه بود، که هر کدام از آن‌ها ۲۵۰ دور در دقیقه از مدل‌های قبلی خود کمتر بودند.

تجهیزات و تزئینات خودرو در زمان تست هنوز نهایی نشده بود، ولی مدل هاچ بک ۲ لیتری دنده دستی که ما تست کردیم دارای سیستم تهویه‌ی دستی، صندلی‌های پارچه‌ای، تزئینات داشبورد مشکی و چرخ‌های ۲۰۵/۶۰ R16 بود. در حالی که مدل سدان ۲.۵ لیتری با گیربکس اتوماتیک مجهز به سیستم تهویه‌ی خودکار، صندلی‌های چرمی با گرم کن، تزئینات داشبورد اطلسی و چرخ‌های ۲۱۵/۴۵ R18 می‌باشد.

همچنین مدل لوکس‌تر مجهز به امکاناتی مانند سیستم تشخیص نقاط کور، چراغ‌های جلو انطباقی، هشدار دهنده‌ی خروج از مسیر و ترمز هوشمند می‌باشد. تجهیزات ایمنی استاندارد شامل ایربگ هایی در جلو، کناره‌ها، ایربگ های پرده ای، صندلی‌های جلوی مهارکننده‌ی ضربه و استاندارد ایزوفیکس می‌باشد.

هر چند مزدا در نمایشگاه KLIMS13 شرکت نکرد، ولی آن‌ها اخیراً نمایشگاه خود را در اوتاما برگزار کردند، که طی آن برای نخستین بار مزدا ۳ جدید خود را به مردم مالزی معرفی نمودند. خودروی معرفی شده از نوع سدان ۲.۵ لیتری بود.

شرکت مزدای مالزی (Bermaz) تایید کرده است که سدان های ۲ لیتری آنها به طور کامل و در تعداد محدود از ژاپن وارد خواهند شد و قیمتی معادل ۴۲۰۰۰ دلار خواهند داشت. هنوز امکان انتخاب موتورهای دیگر برای مدل هاچ بک به صورت رسمی تأیید نشده است. سفارشات خرید این خودروی جدید هنوز ادامه دارد، و بلافاصله پس از عرضه‌ی خودرو در بازار سفارشات مشتریان تحویل داده خواهند شد، که ممکن است در ماه مارچ سال ۲۰۱۴ این اتفاق رخ دهد.