پیشرانههای هیدروژنی در حال توسعه و ورود به بازارهای محدود میباشند. بعد از هیوندای با نسخه هیدروژنی توسان، تویوتا و هوندا مدلهایی کاملاً برپایه پیل سوختی را روانه بازار میکنند. تویوتا در این مسیر پیشگام بوده و هماکنون سدان میرای هیدروژنی، روانه بازارهای اروپایی شده است. اما هوندا با تأخیری یک ساله، خودروی پیل سوختی کلاریتی را معرفی میکند.
این سدان با طول ۴.۸۹ و عرض ۱.۸۷ و ارتفاع ۱.۳۴۷ متر در رده خودروهای میانسایز، جای میگیرد. فضای داخل کابین کاملاً جادار بوده و برای ۵ نفر سرنشین، کافی است. دلیل این موضوع این است که هوندا توانسته پیشرانه و سلول سوختی را در حد یک موتور ۶ سیلندر معمولی، کوچک و فشرده کند. هوندا کلاریتی با چراغهای خاص LED و جلوپنجرهای که مشابه مدلهای جدید هوندا است و با وجود پوشش مختصر روی چرخهای عقب، هنوز خودرویی با طراحی نسبتاً مرسوم و اندکی محافظهکارانه به شمار میآید.
هر سلول در پیل سوختی این خودرو تنها ۱.۰ میلیمتر ضخامت دارد که ۲۰ درصد نسبت به پیلهای سوختی رایج کمتر بوده و باعث میگردد تا حجم پیل سوختی تا ۳۳ درصد نسبت به مدلی که در هوندا FCX اجرا شده بود، کاهش یابد. این در حالی است که به صورت همزمان، خروجی موتور نیز افزایش یافته و در حال حاضر نیروی استحصالی موتور به ۱۳۰ کیلووات یا ۱۷۴ اسب بخار و گشتاور آن به ۳۰۰ نیوتن متر میرسد. این یعنی چگالی توان به ۶۰ درصد یا ۳.۱ کیلووات به ازای هر لیتر رسیده است. همانطور که میدانید، حاصل واکنش هیدروژن و اکسیژن هوا، تنها آب خالص میباشد که باعث میگردد این خودرو به عنوان یک خودرو با آلایندگی صفر معرفی گردد. مخازن هیدروژن با فشار بالای ۷۰ مگاپاسکال که در زیر و پشت صندلیهای عقب جای دارند، برای بُرد مسافتی ۷۰۰ کیلومتری میتوانند، هیدروژن مایع را در خود جای دهند. پر کردن مخازن کاملاً خالی، تنها ۳ دقیقه طول میکشد که تقریباً معادل یک خودروی معمولی است و نسبت به خودروهای الکتریکی، یک مزیت بزرگ محسوب میشود. اوایل سال ۲۰۱۶، این خودروی هوندا روانه بازار ژاپن خواهد شد و سپس از بازارهای اروپایی نیز سر درمیآورد. هرچند هنوز زیرساختهای لازم نظیر جایگاههای سوختگیری هیدروژن مایع برای چنین خودروهایی بهصورتی بسیار محدود وجود دارند و بعلاوه قیمت تمام شده این خودروها نیز بالا هستند، با این حال تلاش برای تجربه چنین فناوریهایی بهصورتی عملی و تجاری در کنار سایر روشهای جدید نظیر پیشرانههای هیبریدی و پلاگین و تمام الکتریکی، جای تحسین دارد.
مشکل اصلی خودرو های هیدروژنی سوختشونه که همه جا در دسترس نیست و از طرفی تولید هیدروژن در مقیاس بالا بسیار پرهزینه و البته دشوار است البته تعدادی از شرکت ها در حال کار بر روی پیل های سوختی هستند که بتوانند از سوخت های هیدروکربنی استفاده کنند درست است مثل هیدروژن پاک نیستند اما در مقایسه با موتور های درون سوز بسیار کم مصرف تر و پر بازده تر هستند و الودگی بسیار کمتری تولید میکنند و البته سوخت ان همه جا در دسترس است و نیازی به فرایند های پیچیده وپر هزینه برای تهیه و نگه داری هیدروژن نیست که البته من فکر میکنم بسیاری از خودرو ساز ها در اینده نزدیک بسراغ این روش خواهند رفت
ماشینای هیدروژنی عالین اما نمیدونم چه قانون نانوشته ایه که اکثرا قیافه های عجیب و غریب و بعضا زشت(مدیونی فک کنی منظورم تویوتا میرای ـه!)دارن. اما خب من به شخصه فک میکنم اگه جا بیفتن و مدل های متنوع هیدروژنی به بازار عرضه بشه قطعا صد درصد از ماشینای برقی بهترن…صد درصد…
طراحیشون جلوهه برا همین زشت به نظر میان مثلا اگه با ماشین زمان بری 60 سال پیش و یه بنز 2015 رو بزاری جلوی یه بنز سوار با بنز لاکپشتی با گلگیر طرح موج مسلما از بنز 2015 ایراد میگیره و میگه بنز خودم شکیل تره میرای هم اشتباهش اینه که زیاد فضایی میشه برا همین تقریبا اکثرا از طراحیش خوششون نمیاد.
برای تهران و کلان شهرها باید واردات خودروهای برقی با تعرفه صفر در اولویت قرار بگیره. همچنین باید متخصصین و دانشگاهیان ما طرح های بدون آلایندگی مثل این ماشینو خیلی پیش تر عملیاتی میکردن. خیلی داره دیر میشه!
امير علي
۷ آبان ۱۳۹۴فکر کنم تا ده سال دیگه ماشینای هیبریدی جای ماشین های بنزینی رو بگیره کسی میدونه یه ماشین هیبریدی با برق و بنزین چند کیلومتر میتونه بره
احسان آرسنالی
۷ آبان ۱۳۹۴ده سال نه ولی تو 2 3 دهه آینده بنزینی ها کم کم میرند به حاشیه. البته تو کشورهای پیشرفته
محمد
۸ آبان ۱۳۹۴مشکل اصلی خودرو های هیدروژنی سوختشونه که همه جا در دسترس نیست و از طرفی تولید هیدروژن در مقیاس بالا بسیار پرهزینه و البته دشوار است البته تعدادی از شرکت ها در حال کار بر روی پیل های سوختی هستند که بتوانند از سوخت های هیدروکربنی استفاده کنند درست است مثل هیدروژن پاک نیستند اما در مقایسه با موتور های درون سوز بسیار کم مصرف تر و پر بازده تر هستند و الودگی بسیار کمتری تولید میکنند و البته سوخت ان همه جا در دسترس است و نیازی به فرایند های پیچیده وپر هزینه برای تهیه و نگه داری هیدروژن نیست که البته من فکر میکنم بسیاری از خودرو ساز ها در اینده نزدیک بسراغ این روش خواهند رفت
احمد باقری
۷ آبان ۱۳۹۴خیلی عالی شده، برد مسافتش هم خیلی خوبه.
سامان اذری
۷ آبان ۱۳۹۴700 کیلومتر با یه بار سوخت گیری 3 دقیقه ای
خیلی خوبه
قیمت سوخت اگه ارزون باشه خیلی عالیه
باجناق جوشکار خسته
۸ آبان ۱۳۹۴نگران نباش ، میدیم سهمیه بندیش کنن. همین دستگاه های کارت خوری هم که تو پمپ بنزینا رو دستمون باد کرده رو هم میندازیم بهشون ،
« شاهین . فقط آلمان . فقط بنز »
۷ آبان ۱۳۹۴ماشینای هیدروژنی عالین اما نمیدونم چه قانون نانوشته ایه که اکثرا قیافه های عجیب و غریب و بعضا زشت(مدیونی فک کنی منظورم تویوتا میرای ـه!)دارن.
اما خب من به شخصه فک میکنم اگه جا بیفتن و مدل های متنوع هیدروژنی به بازار عرضه بشه قطعا صد درصد از ماشینای برقی بهترن…صد درصد…
luis
۸ آبان ۱۳۹۴طراحیشون جلوهه برا همین زشت به نظر میان مثلا اگه با ماشین زمان بری 60 سال پیش و یه بنز 2015 رو بزاری جلوی یه بنز سوار با بنز لاکپشتی با گلگیر طرح موج مسلما از بنز 2015 ایراد میگیره و میگه بنز خودم شکیل تره میرای هم اشتباهش اینه که زیاد فضایی میشه برا همین تقریبا اکثرا از طراحیش خوششون نمیاد.
Lambo
۷ آبان ۱۳۹۴خیلی خیلی شبیه اپتیما هست !!
باجناق جوشکار خسته
۸ آبان ۱۳۹۴همون اپتیمایی که وقتی اومد همه گفتن خیلی خیلی شبیهه تویوتا و بی ام و است !؟
Archi KHAN
۸ آبان ۱۳۹۴برای کسانی که تو ایران زندگی میکنن ، گزینه ی قابل تاملی نخواهد بود حالا حالا ها ….
امین قوامصفری
۸ آبان ۱۳۹۴بسیار خوشمان آمد :)
مهدی
۲۴ آذر ۱۳۹۴برای تهران و کلان شهرها باید واردات خودروهای برقی با تعرفه صفر در اولویت قرار بگیره. همچنین باید متخصصین و دانشگاهیان ما طرح های بدون آلایندگی مثل این ماشینو خیلی پیش تر عملیاتی میکردن. خیلی داره دیر میشه!