ماسل‌کارها: تاریخچهٔ فورد موستانگ (قسمت دوازدهم)

در قسمت قبلی تاریخچهٔ فورد موستانگ تا پایان تولید نسل چهارم این خودرو پیش رفتیم و گفتیم که پس از چند سال افول شدید در نسل‌های دوم و سوم، موستانگ در نسل چهارم خود خصوصاً پس از فیس‌لیفت مدل ۱۹۹۹ جان دوباره‌ای گرفت چراکه هم از لحاظ طراحی ظاهری و هم از لحاظ قدرت پیشرانه‌ها، تا حد چشمگیری نسبت به نسل سوم بهبود پیدا کرده بود. بااین‌حال نهایتاً نسل چهارم موستانگ با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش در سال ۲۰۰۴ به پایان کار خود رسید اما خبرهای بهتری برای طرفداران این ماسل کار اصیل آمریکایی در راه بود زیرا یک سال پیش از پایان تولید نسل چهارم، در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۳ فورد نسخهٔ کانسپت نسل پنجم موستانگ را در دو مدل کوپه و کابریولت رونمایی کرد.

این کانسپت‌ها در اصل نمونه‌های پیش‌تولید نسل پنجم موستانگ بودند؛ اما مهم‌ترین ویژگی این دو کانسپت طراحی آن‌ها بود چراکه برای اولین بار پس از سه دهه، در این کانسپت‌ها می‌شد طراحی یک موستانگ اصیل را دید. فورد در نظر داشت در نسل پنجم، موستانگ را به ریشه‌ها و اصالت خود بازگرداند به همین دلیل طراحی این نسل کاملاً با نگاه به طراحی‌های فوق‌العادهٔ مدل‌های دههٔ ۶۰ شکل گرفته بود. همان‌طور که گفته شد، فورد با رونمایی از دو کانسپت کوپه و کابریولت در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۳، پیش‌نمایشی از نسل پنجم موستانگ را ارائه کرد که نوید یک موستانگ با اصالت را می‌داد.

سپس دقیقاً یک سال بعد، یعنی در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۴ فورد نسخهٔ تولیدی نسل پنجم موستانگ را رسماً رونمایی کرد. نسخهٔ تولیدی موستانگ از لحاظ طراحی داخلی و خارجی تا حد زیادی به نسخهٔ کانسپت که یک سال پیش معرفی شده بود وفادار مانده بود و صرفاً تغییراتی جزئی در آن صورت گرفته بود که ازجملهٔ مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کوچک‌تر شدن چراغ‌های عقب و ایجاد تغییراتی در جلوپنجره اشاره کرد؛ بنابراین موستانگ پس از سپری کردن دورانی تاریک و سی سال دوری از ریشه‌هایش، سرانجام به اصالت خود بازگشت و حالا تا حد زیادی به یک ماسل کار واقعی نزدیک شده و کاملاً استایل یک موستانگ اصیل را به خود گرفته بود.

Mustang 2005

در نمای جلویی موستانگ نسل پنجم چراغ‌هایی با گرافیک داخلی دایره شکل دیده می‌شد درحالی‌که درون جلوپنجره هم مانند موستانگ مدل ۱۹۶۹، دو چراغ گرد به‌عنوان مه شکن تعبیه شده بود. (البته این چراغ‌ها صرفاً در مدل GT وجود داشتند). طراحی چراغ‌های عقب نیز دقیقاً مثل موستانگ‌های کلاسیک دههٔ ۶۰ به‌طور سه‌بخشی انجام گرفته بود؛ بنابراین می‌توان گفت طراحی نسل پنجم موستانگ با نگاه به موستانگ نسل اول مدل ۱۹۶۹ شکل گرفته است زیرا از فرم جلوپنجره و چراغ‌های جلو گرفته تا پروفیل جانبی و چراغ‌های عقب، همه و همه انسان را کاملاً به یاد موستانگ مدل ۱۹۶۹ می‌اندازد یعنی دورانی که موستانگ در اوج زیبایی، ابهت و قدرت قرار داشت.

Mustang GT Convertible 2005

اما تنها طراحی بیرونی نسل پنجم موستانگ با نگاه به نسل اول طراحی نشده بود زیرا در داخل هم طراحی دوبخشی داشبورد (یعنی برآمدگی‌های بالای داشبورد)، فرم کلی غربیلک فرمان، دسته‌دنده و صفحه آمپر همگی موستانگ‌های کلاسیک دههٔ ۶۰ و خصوصاً مدل‌های ۶۹ و ۷۰ را یادآوری می‌کردند؛ بنابراین نسل پنجم موستانگ چه در داخل و چه در خارج نمایی رترو را به نمایش گذاشته بود. تولید این نسل از سپتامبر سال ۲۰۰۴ آغاز شده و تحویل آن از پایان اکتبر همان سال با مدل ۲۰۰۵ شروع گردید. نسل پنجم موستانگ نیز همانند نسل قبلی در دو نسخهٔ کوپه و کابریولت به تولید می‌رسید.

تجهیزات استاندارد موستانگ مدل ۲۰۰۵ شامل پنجره‌های برقی، آینه‌های برقی، قفل مرکزی با ریموت کنترل و سیستم ورود بدون کلید، دو ایربگ، سیستم صوتی با رادیو و CD پلیر، رینگ‌های ۱۶ اینچی آلومینیومی و ترمزهای بزرگ‌تر از نسل قبل با کالیپرهای دو پیستونه در جلو می‌شد درحالی‌که آپشن‌هایی چون سیستم صوتی پریمیوم قدرتمند با CD چنجر شش‌تایی MP3، پوشش چرمی صندلی‌ها و تنظیم برقی شش جهتهٔ صندلی راننده هم برای آن قابل سفارش بود.

طی سال‌های بعد نیز تجهیزاتی به‌صورت استاندارد یا سفارشی ارائه شدند که شامل مواردی چون تنظیم برقی صندلی سرنشین جلو، گرم‌کن صندلی‌ها، رادیو ماهواره‌ای، ایربگ‌های جانبی، نورپردازی داخلی و چراغ‌های جلوی HID می‌شد. در سال ۲۰۰۶ نیز صرفاً برای مدل پایه V6 پکیجی بنام پکیج پانی ارائه شد که شامل ویژگی‌هایی چون تعلیق ارتقاءیافتهٔ قرض گرفته‌شده از مدل GT، رینگ‌های ۱۷ اینچی با لاستیک‌های عریض‌تر و اسپویلر عقب می‌شد. این پکیج همچنین جلوپنجرهٔ منحصربه‌فردی را به موستانگ V6 اضافه می‌کرد که درون آن به سبک موستانگ‌های کلاسیک ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷، چراغ‌های گرد کوچکی به‌عنوان مه شکن به همراه‌ تریم کرومی اطراف لوگوی موستانگ کار شده بود.

از طراحی و تجهیزات که بگذریم، نوبت به بررسی پیشرانه‌های نسل پنجم موستانگ می‌رسد. در این بخش فورد در نسخهٔ پایهٔ موستانگ یک پیشرانهٔ ۴ لیتری V6 جدید را جایگزین موتور ۳.۸ لیتری V6 نسل قبلی کرد که ۲۱۰ اسب بخار قدرت و ۳۲۵ نیوتن متر گشتاور داشت که یعنی ۲۰ اسب بخار از موتور پایهٔ نسل قبلی قوی‌تر بود. همچنین این موتور از سیستم سوپاپ مدرن SOHC (میل‌سوپاپ در بالا) استفاده می‌کرد درحالی‌که سیستم سوپاپ‌های موتور ۳.۸ لیتری قبلی از نوع OHV (میل‌سوپاپ در کنار موتور) بود.

در مدل GT اما همچنان از همان پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 نسل قبلی استفاده شده بود ولی در این پیشرانه تغییراتی ایجاد شده بود. مهم‌ترین تغییر پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 در نسل پنجم موستانگ، تجهیز آن به سه سوپاپ در هر سیلندر بود درحالی‌که در نسل قبلی در هر سیلندر این موتور دو سوپاپ وجود داشت. بدین ترتیب حالا خروجی این موتور ۴.۶ لیتری از ۲۶۰ اسب بخار قدرت و ۴۱۰ نیوتن متر گشتاور نسل قبلی به ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۴۳۳ نیوتن متر گشتاور در نسل جدید افزایش پیدا کرد.

موستانگ GT علاوه بر برخورداری از قدرت بیشتر، به دیفرانسیل لغزش محدود، دیسک کلاچ فیبر کربنی مشابه موستانگ SVT کبرا مدل‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴، رینگ‌های ۱۷ اینچی استاندارد و ۱۸ اینچی سفارشی، ترمز ABS چهار کانالهٔ استاندارد، سیستم کنترل کشش و سیستم اگزوز دوگانه از جنس فولاد ضدزنگ هم مجهز شده بود؛ بنابراین حالا موستانگ GT می‌توانست ظرف ۵.۲ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت رسید و مسافت ۴۰۰ متر را هم در ۱۳.۸ ثانیه طی کند. همان‌طور که اشاره شد، موستانگ GT با تجهیز به چراغ‌های مه شکن درون جلوپنجره، در ظاهر هم از مدل پایه متمایز شده بود. در بخش گیربکس‌ها اما برای هردو مدل به‌صورت استاندارد یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی در نظر گرفته شده بود درحالی‌که یک نمونهٔ پنج سرعتهٔ اتوماتیک هم به‌صورت سفارشی ارائه می‌شد.

Mustang GT 2005

همان‌طور که در قسمت‌های ابتدایی تاریخچهٔ موستانگ ذکر کردیم، تولید مدل‌های موستانگ شلبی که از مشهورترین مدل‌های این خودرو بودند در سال ۱۹۷۰ به پایان رسید و در نسل‌های دوم، سوم و چهارم هیچ خبری از نام شلبی در خانوادهٔ موستانگ نبود و در عوض فورد مدل‌های کبرا را برای موستانگ ارائه کرد تا جای خالی مدل‌های شلبی را پُر کند؛ اما در نسل پنجم فورد مدل کبرا را کنار گذاشت ولی در عوض خبر بسیار بهتری برای طرفداران موستانگ داشت که آن بازگشت مدل افسانه‌ای شلبی بود. فورد قصد داشت پس از حدود ۳۶ سال، در نسل پنجم موستانگ بار دیگر مدل‌های محبوب شلبی را به خانوادهٔ این ماشین بازگرداند تا بدین ترتیب از همه لحاظ، تاریخچهٔ باشکوه این ماسل کار پرافتخار را زنده کرده و موستانگ را بار دیگر به اوج برساند.

Mustang Shelby GT500 2007

بدین منظور فورد و شلبی دوباره همکاری خود را برای ساخت موستانگ شلبی آغاز کردند؛ بنابراین بخش خودروهای ویژهٔ فورد یا همان SVT با همکاری شلبی ساخت موستانگ شلبی GT500 جدید را به‌عنوان جایگزین مدل SVT کبرا آغاز کرد. مهم‌ترین قسمت موستانگ شلبی GT500 زیر کاپوت آن بود یعنی جایی که در آن یک نیروگاه ۵.۴ لیتری V8 سوپرشارژ با بلوک آهنی و سر سیلندر آلومینیومی قرار گرفته بود. این موتور ۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد که افزایش قابل‌توجهی را نسبت به قوی‌ترین نسخهٔ موستانگ کبرا نسل قبل با ۳۹۰ اسب بخار قدرت نشان می‌داد. برای انتقال این نیرو هم یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی اختصاصی در نظر گرفته شده بود.

شلبی GT500 در ظاهر هم با تغییرات و ویژگی‌هایی از نسخه‌های معمولی موستانگ متمایز شده بود. مهم‌ترین این تغییرات، دماغهٔ جدید و منحصربه‌فرد GT500 بود که با چراغ‌ها، جلوپنجره و سپر متفاوت، تمایز قابل‌توجهی با موستانگ‌های V6 و GT داشت. دیگر ویژگی‌های ظاهری منحصربه‌فرد شلبی GT500 نیز شامل خطوط رنگی روی بدنه به‌عنوان نماد شلبی، اسپویلر عقب خاص، رینگ‌های ۱۸ اینچی ویژه و نشان مار کبرا در جلوپنجره می‌شد. این ماشین همچنین به ترمزهای برمبو با دیسک‌های ۱۴ اینچی و کالیپرهای چهار پیستونه در جلو و دیسک‌های ۱۱.۸ اینچی و کالیپرهای تک پیستونه در عقب هم مجهز شده بود. موستانگ شلبی GT500 رسماً در نمایشگاه نیویورک ۲۰۰۵ رونمایی شده و تحویل آن به خریداران از ماه می ۲۰۰۶ با مدل ۲۰۰۷ آغاز شد. شلبی GT500 با همکاری SVT و شلبی با ظرفیت تولید محدودی در حدود ۱۰ هزار دستگاه در سال، به مدت سه سال در کارخانهٔ فورد در میشیگان به تولید رسید.

در سال ۲۰۰۶ نیز به مناسبت چهل‌سالگی موستانگ شلبی GT350، نسخهٔ ویژه‌ای از نسل پنجم موستانگ با نام شلبی GT-H تولید شد. این مدل که برای اولین بار در نمایشگاه نیویورک ۲۰۰۶ معرفی شد، بر اساس موستانگ GT کوپهٔ استاندارد ساخته شده بود و برخلاف شلبی GT500، از همان موتور ۴.۶ لیتری موستانگ GT استفاده می‌کرد اما این موتور توسط شرکت شلبی تقویت شده و با استفاده از فیلتر هوای مسابقه‌ای و ارتقاء سیستم اگزوز، خروجی آن به ۳۲۰ اسب بخار قدرت و ۴۴۷ نیوتن متر گشتاور افزایش یافته بود. البته موستانگ شلبی GT-H به سفارش شرکت اجاره و لیزینگ خودروی هِرتز ساخته شده بود و به همین دلیل تنها با یک رنگ بیرونی که خاص شرکت هرتز بود عرضه می‌شد. این رنگ شامل بدنهٔ مشکی‌رنگ با خطوط طلایی می‌شد.

Mustang Shelby GT-H 2006

علاوه بر این، شلبی GT-H با کاپوت خاص شلبی، جلوپنجرهٔ منحصربه‌فرد آلومینیومی و رینگ‌های ویژه، از موستانگ GT معمولی متمایز شده بود. موستانگ شلبی GT-H همچنین به پکیج هندلینگ هم مجهز شده بود که شامل کاهش ارتفاع فنرها، بهبود کمک‌ها و تغییر ضریب اکسل عقب می‌شد. درمجموع تنها ۵۰۰ دستگاه از موستانگ شلبی GT-H کوپه ساخته شد. سپس در سال ۲۰۰۷ نسخهٔ کابریولت این خودرو نیز معرفی شد. این مدل هم از تمامی ویژگی‌های نسخهٔ کوپه برخوردار بود اما علاوه بر این ویژگی‌ها، به‌طور اختصاصی برای شلبی GT-H کابریولت یک رول بار سفارشی طراحی شده بود که موستانگ شلبی کابریولت سال ۱۹۶۸ را یادآوری می‌کرد. از نسخهٔ کابریولت موستانگ شلبی GT-H هم ۵۰۰ دستگاه ساخته شد. البته تمامی این هزار دستگاه موستانگ شلبی GT-H کوپه و کابریولت توسط شرکت هرتز صرفاً به‌صورت اجاره‌ای ارائه شدند.

Mustang Shelby GT-H Convertible 2007

این قسمت از مطلب تاریخچهٔ فورد موستانگ هم به پایان رسید؛ بنابراین هفتهٔ آینده در قسمت دیگری از این سری مطلب ادامهٔ تاریخچهٔ نسل پنجم موستانگ را پی خواهیم گرفت. با ما همراه باشید.