تاریخچه فولکس‌واگن کدی، ونی با قدمت 40 ساله

فولکس‌واگن دو ماه پیش اولین نشانه‌ها از نسل جدید کدی را بروز داد اما این ون کامپکت هنوز وارد بازار نشده و شیوع ویروس کرونا هم مزید بر علت شده است.

به منظور راحت‌تر شدن انتظار برای عرضه کدی ۲۰۲۱، این خودروساز آلمانی نگاهی به ۴ نسل پیشین کدی داشته و تاریخچه آن را بازگو کرده است.

از زمان عرضه اولین نسل کدی در سال ۱۹۷۸ به عنوان یک پیکاپ، فولکس‌واگن بیش از ۳ میلیون دستگاه از آن را طی این ۴ نسل به فروش رسانده است. کدی با شکل‌های بدنه متنوعی عرضه شده و خریداران می‌توانسته‌اند آن را به‌صورت ون پانل، MPV، کمپر و حتی پیکاپ (تنها در دو نسل اول) خریداری کنند.

بدون هرگونه حرف اضافه بیایید ویژگی‌های چهار نسل این خودرو را باهم بررسی کنیم.

• نسل اول (سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۲)

تاریخچه کدی در آمریکا آغاز می‌شود جایی که این خودرو در سال ۱۹۷۸ به عنوان یک پیکاپ و با نام ربیت عرضه شد. این خودرو در تأسیسات فولکس در نزدیکی پیتسبورگ پنسیلوانیا تولید شد و محصولی منعطف بود که سرانجام راهی اروپا نیز شد. در سال ۱۹۸۲ بود که پیکاپ ربیت در سارایوو و با نام جدید کدی تولید شد.

این خودرو به خاطر محفظه بارگیری ۱.۸۳ متری و فضایی مسقف از جنس پلاستیک تقویت شده و شیشه شناخته شد. در واقع کدی با این کابین می‌توانست به یک ون تحویل شهری تبدیل شود.

تولید اولین نسل کدی در سال ۱۹۹۲ خاتمه یافت اما تا سال ۲۰۰۷ در آفریقا تولید و عرضه شد. بیش از ۲۰۷ هزار دستگاه از این نسل تولید شد.

• نسل دوم (سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳)

دومین نسل کدی در سال ۱۹۹۵ معرفی شد هرچند از پلتفرم گلف استفاده نمی‌کرد و بجای آن ساختار پولو و سئات ایبیزا را بکار گرفته بود. کدی دوقلوی دیگری با نام سئات اینکا داشت و هر دو در یک خط تولید در بارسلونا مونتاژ می‌شدند.

دومین نسل این خودرو به عنوان یک ون پانلی و استیشنی با سقف بلند عرضه شد و هر دو خودرو محفظه بار ۲.۹ متر مکعبی داشتند. نسل دوم کدی تنها به‌صورت چهار درب عرضه شد و خبری از درب‌های جانبی نبود. در سال ۱۹۹۵ کمپر کدی و یک سال بعد کدی پیکاپ عرضه شد. پسرعموی کدی یعنی اشکودا فلیسیا نیز در جمهوری چک تولید شد.

دومین نسل کدی بسیار موفق‌تر از نسل پیشین خود بود و ۵۲۰ هزار دستگاه از آن (شامل سئات اینکا و اشکودا فلیسیا) تولید شد.

• نسل سوم (سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴)

سومین نسل کدی دوباره از پلتفرم گلف استفاده کرد. تولید این خودرو به کارخانه لهستان انتقال یافت جایی که کدی فعلی هم در آن تولید می‌شود.

کدی نسل سوم بسیار بزرگ‌تر شد و فضای بار ۳.۲ مترمکعبی پیدا کرد و یک درب پشتی بزرگ نیز در آن نصب شد. نسخه‌های پانل ون و استیشن این خودرو به نسخه‌های مینی ون و هفت نفره ملحق شدند و در سال ۲۰۰۵ هم کمپر ون ترامپر کدی تولید شد. از سال ۲۰۰۷ به بعد نیز نسخه طویل‌تر کدی مکسی با ظرفیت بار بیشتر عرضه شد.

در سال ۲۰۱۰ شاهد به‌روزرسانی جدی این خودرو بودیم که شامل طراحی تازه‌تر و تکنولوژی‌های مدرن بود. در سال ۲۰۱۳ نیز کراس کدی قدبلندتر با سیستم چهار چرخ محرک پدیدار شد. طی ۱۱ سال گذشته فولکس‌واگن بیش از ۱.۶ میلیون دستگاه از نسل سوم این خودرو را تولید کرده است.

• نسل چهارم (سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰)

چهارمین نسل کدی در سال ۲۰۱۵ معرفی شد و البته بجای نسلی کاملاً جدید خودرویی با فیس لیفت سنگین بود. این خودرو همچنین به‌صورت پانل ون، استیشن و مینی ون در دسترس بوده و با دو پیکربندی پنج و هفت‌نفره عرضه می‌شود. مدل چهار چرخ محرک کدی آل تراک که جایگزین کراس کدی محسوب می‌شود نیز عرضه شد.

فولکس‌واگن کدی نسل چهارم از نظر ایمنی بهبود قابل‌توجهی داشته و از سیستم‌هایی همچون ترمز اضطراری خودکار، کروز کنترل تطبیقی و هشدار راننده سود می‌برد. تا پایان سال ۲۰۱۹ حدود ۷۲۲ هزار دستگاه از این خودرو تولید شده است.

• نسل پنجم (سال‌های ۲۰۲۰ تا…)

پنجمین نسل کدی در فوریه ۲۰۲۰ رونمایی شده و محصولی کاملاً جدید است. این خودرو از پلتفرم جدید MQB استفاده کرده و از نظر تکنولوژی، ارتباطی و ایمنی ارتقای جدی را تجربه کرده است.

نسل پنجم این خودرو به‌صورت کدی، کارگو و مکسی عرضه خواهد شد و فضای بارگیری ۳.۳ تا ۴ مترمکعبی خواهد داشت. نسل جدید این خودرو از نظر تکنولوژی هم بهبود قابل‌توجهی داشته و در آن کاکپیت دیجیتال بکار رفته است.