اونتادورها و اوراکانها با رنگهای پر زرق و برق، در یک ردیف در کنار یکدیگر پارک هستند. کارمندان در کافهتریا، برخی به دود کردن سیگار مشغولند، برخی با کت و شلوار گرانقیمت و برخی نیز با لباس کار؛ ترکیبی ناهمگون از طرز لباس پوشیدن جریان دارد. مجموعهای از ساختمانها در سنت آگاتا بلونیزه که به وسیله مسیرهای پیادهروی به یکدیگر متصل گشتهاند، چیزی بیشتر از «ساختمانهای مرکزی» برای لامبورگینی است؛ این ساختمانها چشماندازی از رؤیای ایتالیایی هستند.
در ورودی «چنترو استیله» یا مرکز طراحی، میتجا بورکرت (Mitja Borkert)، رئیس بخش طراحی لامبورگینی با لبخندی بر لب ایستاده است و میگوید:
من یک سورپرایز برایتان دارم.
و بلافاصله به سمت زیرزمین میرود. در آنجا یک «کانتاش» سبزرنگ را میبینیم که بر روی کف سفیدرنگ میدرخشد. در واقع، این اولین نمونهای است که از خط تولید خارج گشته است و «بورکرت» نیز در مورد آن میگوید:
من آن را برای الهام بخشیدن به خودم و تیم کاریام نگه داشتهام. امیدوارم که موزه بتواند این موضوع را که این خودرو در اینجا قرار دارد، فراموش کند.
شاید به دلیل چیدمان ساختمان یا نگهداری اشخاص خبره از این خودرو باشد، امّا دیدن این کانتاش به مانند آن است که تاکنون هرگز این خودرو را از نزدیک ندیدهاید؛ تمام خطوط برجسته در بدنه و نسبتهای خارج از قاعده، بهعلاوه، طراحی داخلی که مجموعهای از فرمهای عجیب و غریب و هیجانانگیز است. کاملاً تازه و سرحال که واقعاً برای یک خودرو با ۴۴ سال سن، جالبتوجه است. «کانتاش» محصول ذهن مارچلو گاندینی (Marcello Gandini) است؛ کسی که از جایگاهی خاص در طراحی برخوردار است و مدلی چون «میورا» را نیز در کارنامه دارد. با این وجود، این طراحیِ رادیکال در «کانتاش» است که برای دههها، معرّف برند لامبورگینی بوده است.
امّا دیگر چنین نیست. چیزی درون این شرکت سازنده تغییر کرده است. «طراحی» همیشه به عنوان موضوعی مهم در سنت آگاتا مطرح بوده، امّا این کمپانی دیگر توجه زیادی به سبک طراحی عجیب و غریب در بدنه محصولاتش ندارد. لامبورگینی، امروز به اندازه «طراحی»، در «مهندسی» غرق شده است. شاهد این ماجرا در به خدمت گرفتن «بوکرت» ۴۳ ساله است؛ کسی که در سال ۲۰۱۶ از یکی از مهندسیترین سازندگان خودروهای اسپورت، یعنی پورشه به این خودروساز پیوسته است.
همچنین این موضوع را در خودرویی نیز که کنار کانتاش در زیرزمین «چنترو استیله» قرار گرفته، میتوان مشاهده کرد؛ یعنی اوراکان پرفورمانته ۲۰۱۸. «پرفورمانته» آخرین نسخه با پرفورمنس بالا از لامبورگینی محسوب میشود. امّا باید گفت که این خودرو چیزی بیشتر از این تعریف است. پرفورمانته یک «مهندسیِ دوباره» پشتسر گذاشته و با یک سیستم آئرودینامیک جدید و برخی تغییرات دیگر، در سال ۲۰۱۶ رکورد خودروهای تولیدی در پیست نوربرگرینگ را با زمان شش دقیقه و ۵۲.۰۱ ثانیه ثبت کرد و رکورد قبلی را متعلق به پورشه ۹۱۸ اسپایدر بود، به اندازه ۵ ثانیه بهبود بخشید (البته این رکورد ۶ ماه دیگر توسط پورشه ۹۱۱ GT2 باز هم جابجا شد). «بوکرت» به برخی نشانههای الهام گرفته شده از کانتاش در این مدل اشاره میکند؛ از جمله خطوط متمایز به کار رفته در کاپوت و احیای فرمهای ذوزنقهای در بدنه. با این همه، آن چیزی که در زیر پوسته این خودروست، احتمالاً هیجانانگیزتر است. در واقع، پرفورمانته احتمالاً دارای هوشمندانهترین جنبههای مهندسی در محصولات لامبورگینی تاکنون است. خودرویی که تنها میتواند از «تولدِ دوباره» یک کمپانی نشأت گرفته باشد.
لامبورگینیها کمک زیادی به تشکیل پیشزمینه ذهنی سوپرماشینهای تندمزاج با خطر حرکت در جهت عقب و با سیستمهای A/C که از آنها هوای داغ بیرون میآید، کردهاند. همه کمابیش، بهخوبی میدانند که این برند کار خود را به عنوان سازنده تراکتور آغاز کرده و گاهی اوقات، تمام جنبههای مهندسی در آن، از صفر شروع شده است. جیامپائولو دالارا (Giampaolo Dallara)، مهندس افسانهای، کسی که تا قبل از پیوستن به لامبورگینی برای توسعه ۳۵۰ GT، میورا و اسپادا، در فراری، تحتنظر انزو فراری کار میکرده است، در این رابطه میگوید:
ما هیچوقت یک سیستم کولر که عملکرد خود را داشته باشد، در یک لامبورگینی قرار نمیدهیم.
مطابق توضیحات «دالارا»، مراحل توسعه در سنتآگاتا میتوانند کاملاً به صورت آنی و بداهه انجام شوند. به عنوان مثال، زمانی که «میورا» توسعه مییافت، تنها یک تست تمرینی را پشتسر گذاشت و بهسرعت روانه بازار شد. «دالارا» با ۸۰ سال سن که در دفترش در «دالارا اتومبیلی» در شهر پارمای ایتالیا نشسته، در این رابطه ادامه میدهد:
وقتی من کار خود را در اینجا شروع کردم، ۲۷ سالم بوده و هیچکس در آن زمان، تجربه زیادی نداشت. ما همزمان با انجام کار، چیزها را یاد میگرفتیم و اغلب اشتباه میکردیم، امّا از آنها درس میگرفتیم. به عنوان نمونه، برای میورا، ما تصمیم گرفتیم که تایرهای عقب را عریضتر از تایرهای جلو طراحی نکنیم؛ چرا که این موضوع باعث مشکلاتی با تایر زاپاس میشد. میخواستیم که یک تایر زاپاس بتواند در چهار گوشه اتومبیل استفاده شود.
لامبورگینیها به اندازه ظاهر نامتعارف و پیشرانههای ناهنجاری که داشتند، به دلیل شرایط سخت رانندگی با آنها نیز شناخته میشوند. کانتاشهای وحشی و افسانهای، خودروهایی بودند که در زمینه گرمشدن بیش از حد، دیدِ نامناسب از داخل کابین و کنترلهای سنگین نیز خودشان را نشان داده بودند. امّا اعداد و ارقام مربوط به پرفورمنس، تمام این مشکلات را پوشش میدهد. سرعت ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت در یک دیابلو V-12 با قدرت ۴۸۵ اسببخار، مطمئناً قابلتوجه است، امّا به گفته راننده مسابقه، پال فِرِر (Paul Frère)، در گزارشی که از بررسی این خودرو در وبسایت R&T نوشته، از قابلیت «به مانند یک تراک» در این خودرو سخن گفته است. تمام لامبورگینیهای ۱۲ سیلندر، چنین مشکلاتی را به صورت مشترک دارند. در همین حال، این کمپانی به شکلی نامنظم، مراحلی را از «ورشکستگی» گرفته تا «رفتن به دست یک مالک جدید» تجربه کرد. نقاط عطف لامبورگینی را به سختی میتوان مشخص میکرد؛ سال ۱۹۸۷، زمانی که کرایسلر این کمپانی را خرید و کانسپت «پورتوفینو» را با چهار در قیچیوار به نمایش گذاشت یا زمانی که یک کنسرسیوم مالزیایی و شاهزاده اندونزیایی آن را خریداری کردند، و یا زمانی که در سال ۱۹۹۷، لامبورگینی تنها ۲۰۹ تولید کرد. این برند در آن زمان، در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود.
ادامه دارد…
Ehsangt3
۲۱ دی ۱۳۹۶با سلام
به به لامبورگینی اولین ماشین اسپورت که عاشقش شدم گالاردو بود بعد از آن ماشین های خوب زیادی اومدن ولی هیچ کدوم جای گالاردو رو تو قلبم نگرفت مخصوصا نسخه سوپرلگرا هنوزم آرزوی داشتنش رو دارم.
گالاردو و مورسیلاگو و دیابلو و کانتاش و میورا اسطوره های تمام نشدنی
ساسان
۲۱ دی ۱۳۹۶رویای کودکی تا جوانی….. لامبورگینی… هیچ خودرویی در دنیا برام اینقدر هیجان انگیز نیست طراحیش.. سعادت یکبار دیدن از نزدیکشم نداشتم. فک میکنم ازهیجان سکته کنم وقتی اینهمه خطوط تیزو خشنو با ارتفاع کم روی ماشین ببینم… تصورشم لذت بخشه
Amirho3ein
۲۱ دی ۱۳۹۶داش ساسان حتما تعجبمیکنی اگر بگم یک گالاردو کروک سفید همین دو شب پیش توی یکی از پمپ بنزین های شیراز دیدم وقتی که دیدم با وجود اینکه مدل ۲۰۱۰ بود نفس بند اومده بود واقعا سعادتی بود که هر کسی نصیبش نمیشه
Amirho3ein
۲۱ دی ۱۳۹۶http://s1.faza98.com/dl/s6M5Vv/IMG-20180107-WA0011.jpg
این هم همون گالاردویی هست میگفتم
ساسان
۲۱ دی ۱۳۹۶داداش التماس دعا!!
خوش به سعادتت!
دعا کن نصیب ماهم بشه…
حالا فک کن اونتادور بود قرمز. تودوزیم قرمز. جفت دراشم بالا..یا وننو.. وای. وای..به محﺽ روعیت سنگ کوب میکنم!!
Khan
۲۱ دی ۱۳۹۶عکس پنجم انگار یه مار با اون دوتا چشمش میاد یه لقمه چپت کنه! البته اون رنگی تو خبر خط خطی شدن بود هنوز خفنتره.
واقعا زیباست طراحی لامبو. فروش اقساطی نداره یکی برداریم؟ 😁
mehran911
۲۱ دی ۱۳۹۶ممنون از آقای انیس حسینی عزیز
ما قدیمی های پدال ها همیشه از مطالب خوب شما لذت می بردیم امیدوارم مثل گذشته مطالب بیشتری از شما ببینیم
Madjid
۲۱ دی ۱۳۹۶پست های لامبورگینی رو همیشه میخونم.
این مقاله عالی بود
ممنون
پیشنهاد میکنم دوستان حتما بخوننش.
این جمله خیلی باحال بود : !
« ما هیچوقت یک سیستم کولر که عملکرد خود را داشته باشد، در یک لامبورگینی قرار نمیدهیم.» ???
خب دِلبَرَکم ، واسه همین سهل انگاری هات مرتب ورشکست میشدی دیگه!
خداوکیلی لامبورگینی از نظر طراحی همیشه برتر از فراری بوده اما از نظر کیفیت و مهندسی تا قبل از 1998 فراری بهتر از لامبورگینی و شاید بهتر از تمام سوپراسپرت سازان بود.
اما لامبورگینی با شروع قرن جدید مسیر کاملا متفاوتی رو پیش گرفت و الان از همه نظر جزو بهترین بازیگران صنعت خودروسازیه.
یادش بخیر یک زمانی با فکر گالاردو میخوابیدم ، خواب دیابلو رو میدیدم و با رویای مورسیهلاگو از خواب بیدار میشدم !!!
هنوز هم لامبورگینی برام مثل عشق اوله. عشق اول رو هرگز نمیشه فراموش کرد.
mehran911
۲۱ دی ۱۳۹۶بخدا هنوز عاشق صدای گالاردو ام
عاشق کلیپ های دریفتش بودم
این ماشین واقعا همه چیزش بینظیر بود
Meysam..LaFerrari
۲۱ دی ۱۳۹۶فراری هنوز هم بهترین سوپراسپرت ساز دنیاست.
اتفاقا عصر طلایی فراری از زمان عرضه ی انزو شروع شد!
درسته که خودروهایی مثل F40 بسیار سمبلیک هستن اما نسبت به زمان ، انزو و لافراری بسیار جلوتر از F40 بودن ؛ نظرات منتقد ها رو در مورد F40 بخونی و با انزو و لافراری مقایسه کنی متوجه منظورم خواهی شد.
بعد از انزو هم مدل هایی مثل 599 و مشتقاتش تولید شدن؛ 599 از چند مجله ی معتبر جایزه ی برترین سوپراسپرت سال رو گرفت.
البته ممکنه نظرات فرق کنه اما من معتقدم طلایی ترین عصر فراری از سال 2000 به بعد شروع شده.
درست همون زمان سلطنت فراری به فرمول یک!
Madjid
۲۱ دی ۱۳۹۶.
هر چی آقا میثم بگه !
واسه من فراری و لامبورگینی فرقی نداره چون دستم به هیچ کدوم قرار نیست برسه ، اگه شما اینطور فکر میکنی نیاز نیست باهات مخالف باشم.
خودمم احترام زیادی واسه فراری قائلم.
Meysam..LaFerrari
۲۱ دی ۱۳۹۶قربونت.
SAEED Z
۲۱ دی ۱۳۹۶لامبورگینی در سایه آئودی و زیر چتر فولکس خوب پیشرفت کرد. واقعا ژرمن ها خدمت بزرگی به صنعت خودروی جهان کردند.
نکته ی جالب اینکه اسم Portofino قبل از استفاده توسط فراری, قبلا توسط لامبورگینی زمانی که تحت مالکیت کرایسلر بود, روی یه کانسپت مورد استفاده قرار گرفته !!! تا الان نمیدونستم ولی با نگاه دقیق میشه شباهت کانسپت لامبو پورتوفینو رو به داج Interpid و کرایسلر های سری LH فهمیـد !!
الف.ی
۲۱ دی ۱۳۹۶لامبورگینی یه نابودگر مریخی
ایمان
۲۱ دی ۱۳۹۶فراری هم نابودگر لامبورگینی ????
الف.ی
۲۱ دی ۱۳۹۶اصلا بحث مقایسه رو پیش نمیکشم چون اگه پیش بکشم یه سری از دوستان سریع میان و بحث های اعصاب خرد کن راه میفته ولی هیچکدوم نسبت به اون یکی به این غلظتی که شما فرمودی برتری نداره
ایمان
۲۲ دی ۱۳۹۶الف.ی عزیز و بزرگوار
با اینکه طرفدار سرسخت لامبورگینی هستی ولی عکس پروفایلت منو کشته و گویای همه چیز هست ؛ یعنی اینکه اگه عاشق سرسخت لامبورگینی هم که باشی بازم نمیشه اسب سرکش و اصیل مارانللو رو نادیده گرفت ????
الف.ی
۲۲ دی ۱۳۹۶ارادت
حمیدرضا
۲۱ دی ۱۳۹۶به نظرم بهتره ایتالیایی ها کلا ماشین سازیشونو بذارن رو سوپر اسپرت همشون خوبن فراری لامبو پاگانی محشرن از بچگی از رخ عجیب و قدرت بالای لامبو لذت میبردم این مقاله عالی بود واقعا
ایمان
۲۱ دی ۱۳۹۶من نمیدونم بعضی از دوستان چطور از این مقاله به مقایسه بین لامبو و فراری رسیدن.علاقه تعداد زیادی از اعضای این پیج به برند لامبور گینی محترم و قابل درکه ولی دوستان قیاس لامبو با فراری پر افتخار و بزرگ به هیچ وجه و هیچ شکلی درست نیست.یه مقدار اگر تحقیق وتفکر در این زمینه به خرج بدیم مسئله کاملا روشنه.فراری با فاصله زیاد بهترین سوپر اسپورت ساز دنیاست از هر نظر
ساسان
۲۲ دی ۱۳۹۶کسی اینجا مقایسه نکرد شما خودت دنبال شر میگردی دوست عزیز….الان صلح آخره… تهدیکشم خوردیم. دیراومدی!!!
ایمان
۲۲ دی ۱۳۹۶تو چرا به خودت گرفتی داداش.عکس پروفایلتم خیلی با حاله دوست عزیز من اصلا پی شر نمیگردم فقط چیزی که فکر میکنم رو بیان میکنم
شاهین
۲۲ دی ۱۳۹۶لامبورگینی ی دونه باشه اونم واس نمونه باشه
که هستش
طراحی های متفاوت نسبت به بقیه برند ها اینو مشخص میکنه که لامبو حداقل از لحاظ طراحی متفاوت هستش حالا ما میگیم مهندسی و پشرفت خاصی نداشته …
این داستان لامبورگینی هم باعث شده توجه ها سمتش جذب بشه و مردم عاشقش بشن
من خودم تو سن 10 سالگی هر ماشینی با طراحی خوابیده و تیز تو هر بازی کامپیوتری که میدیدم میگفتم اوه لامبورگینی! درحالی که شاید اصن اون ماشین وجود خارجی نداشته
درکل اکثرمون بچگیامون رو با اسم لامبورگینی سپری کردیم
سورنا
۲۲ دی ۱۳۹۶لامبوووووووووووورگینی 😍😍
لامصب حتی اسمشم خاص هست
یادمه تو یه برنامه میگفتن وقتی ازت بپرسن ماشینت چیه هر مدلی از هر شرکتی داشته باشی مثلا میگی بنز یا بی ام و یا فراری
ولی وقتی لامبورگینی داشته باشی دیگه نمیگی لامبورگینی دارم و میگی لامبووووووووورگینی دارم 😍
karan
۲۲ دی ۱۳۹۶لامبورگینى از نزدیک زیادى سرو صدا و ابهت داره