هنگامیکه موتورسیکلت تورینگ (مسافرتی) Road Glide Ultra از سوی کمپانی مشهور و معتبر آمریکایی هارلی دیویدسون در سال ۲۰۱۱ به بازار آمد، با ابعادی غولآسا، امکانات رفاهی زیاد، صندلیهای راحت و فضای بار سخاوتمندانه، محبوبیت بالایی کسب کرده و بفروش مناسبی دستیافت؛ اما در اوایل سال ۲۰۱۳ سازندهٔ آمریکایی اعلام کرد که تولید این موتورسیکلت تا پایان سال متوقف میشود. این امر موجب ناراحتی طرفداران هارلی شد چراکه Road Glide Ultra پرفروشترین و دوستداشتنیترین محصول این شرکت محسوب میشد. سرانجام تولید این موتورسیکلت تورینگ لوکس در سال ۲۰۱۳ متوقف شد درحالیکه هیچ تاریخی برای معرفی جدید آن اعلام نشد؛ اما پس از ۲ سال وقفه هارلی دیویدسون نسخهٔ جدید Road Glide Ultra را در سال ۲۰۱۵ و با مدل ۲۰۱۶ معرفی نمود.
Road Glide Ultra 2016 کاملاً جدید بوده و نسبت به قبل بهبودیافته است. تغییر دماغهٔ موتورسیکلت، تغییر گلگیرها، کاهش وزن، استفاده از رینگهای سبکتر و محکمتر آلومینیومی، تجهیز به امکانات جدیدی چون ترمز ABS و بهبود طراحی و آرگونومی کلی موتورسیکلت از تغییرات نسخهٔ جدید نسبت به مدل قدیمی بشمار میروند. Sharknose یا دماغهٔ کوسهٔ موتورسیکلت (دماغهٔ جلویی) در مدل ۲۰۱۶ از نو طراحیشده و ۲ سانتیمتر به محل نشستن راکب نزدیک شده است که موجب میشود خواندن صفحه کیلومتر و دسترسی به صفحهنمایش لمسی و سیستم ارتباطی-سرگرمی موتورسیکلت راحتتر صورت گیرد. در این دماغه سه دریچهٔ هوا تعبیهشده که امکان تنظیم هوای عبوری از آنها را به راکب میدهد و در هنگام رانندگی در هوای سرد میتوان آنها را بهطور کامل بست. برای محافظت بیشتر از راکب در برابر باد، طول شیشهٔ جلو نیز به ۳۴.۳ سانتیمتر افزایشیافته که ۱۰ سانتیمتر بیشتر از مدلهای قبلی است. استفادهٔ فراوان از کروم خصوصاً در پیشرانه و اگزوزها نیز موجب شده Road Glide Ultra بسیار لوکس و مجلل به نظر برسد.
به لطف رعایت اصول آئرودینامیکی و استفاده از تونل باد جهت طراحی موتورسیکلت، هوا بهصورت یکنواخت در اطراف راکب و سرنشین جریان خواهد یافت. به همین دلیل آشفتگی هوا در اطراف بدن بسیار کم احساس میشود بهطوریکه حتی در سرعتبالا و در بزرگراه فقط کمی عبور هوا را از بالای کلاه ایمنی و شانهها احساس میکردیم. همین امر موجب میشد بهراحتی اطلاعات صوتی سیستم ناوبری و اعلانات صوتی موتورسیکلت را بشنویم. برای کنترل و هدایت این موتورسیکلت عظیمالجثه به کمی تمرین و تلاش نیاز است. البته در مدل جدید، فرمان حدود ۱۴ سانتیمتر به راکب نزدیکتر شده که کنترل آن را راحتتر کرده است. دو صندلی آن نیز بسیار راحت بوده و در اطراف دارای لبه هستند که بدن را بهخوبی روی خود نگه میدارند. درحالیکه صندلی سرنشین دارای تکیهگاه هم هست. همچنین هر دو صندلی راکب و سرنشین نیز قابلیت تنظیم ارتفاع بهصورت برقی دارند. نتیجهٔ تمامی موارد و امکانات مذکور موجب شده که راکب ایده آل ترین موقعیت را پشت فرمان داشته باشد.
سازندهٔ آمریکایی در این موتورسیکلت مسافرتی از پیشرانهٔ Twin Cam 103 خود استفاده کرده است با این تفاوت که مجهز به خنککنندگی دوگانه (یا Twin Cooled که هم با آب و هم توسط هوا خنک میشود) شده است؛ یعنی هارلی دیویدسون در این پیشرانهٔ دو سیلندر V شکل دوقلو، علاوه بر استفاده از شیوهٔ سنتی هواخنک، از سیستم آبخنک نیز استفاده کرده است. به عبارت بهتر در این پیشرانه از هر دو سیستم هواخنک و آبخنک بهطور همزمان استفادهشده است که در نوع خود شاهکار بوده و موجب عملکرد بهتر پیشرانه خصوصاً در شرایط سخت میگردد. سیستم آبخنک بهگونهای طراحیشده که در آن مایع خنککننده در اطراف سر سیلندر به گردش درمیآید و سپس به دو رادیاتور که در پشت گلگیر جلو پنهانشدهاند انتقالیافته و خنک میشود.
استفاده از سیستم Twin Cooled موجب دستیابی به ضریب تراکم ۱۰ بر یک و افزایش ۱۱ درصدی گشتاور نسبت به نسخهٔ استاندارد پیشرانهٔ Twin Cam 103 شده است. این پیشرانهٔ ۱.۷ لیتری ۴۵ درجهٔ V2 قدرتی برابر با ۹۰ اسب بخار و گشتاوری معادل ۱۴۳ نیوتن متر تولید میکند که این گشتاور عظیم در دور موتور ۳۷۵۰ rpm بهطور کامل قابلدستیابی است. این نیرو توسط گیربکس ۶ سرعته و تسمه به چرخ عقب ارسال میشود. پیشرانه بسیار سریع و چالاک است و بهسرعت به کوچکترین فرمان دریچهٔ گاز پاسخ میدهد. حتی هنگام رانندگی در هوای گرم و در ترافیک با Road Glide Ultra، پیشرانه تنها مقدار متوسطی گرما از خود ساطع میکند که این امر به خاطر استفاده از سیستم مدیریت دما یا EITMS است. اگزوزهای کرومی دوقلو نیز صدای غرغر زیبایی منتشر میکنند که هرگز بلند و آزاردهنده نیست. دریچهٔ گازی سیمی آن پاسخ مناسبی به فرامین راننده میدهد و کروز کنترل الکترونیکی بهصورت استاندارد در نسخهٔ Ultra وجود دارد.
این موتورسیکلت تنومند ۴۱۸ کیلوگرم وزن دارد و میتواند تا ۲۰۰ کیلوگرم بار را نیز حمل کند؛ بنابراین میتوان هارلی دیویدسون Road Glide Ultra را یکی از بزرگترین و سنگینترین موتورسیکلتهای حال حاضر دنیا دانست. همانند اکثر موتورسیکلتهای تورینگ یا مسافرتی، Road Glide Ultra نیز از سیستم تعلیق نرم و راحتی سود برده و کیفیت کلی سواری آن خوب است. ترمزهای قدرتمند آن در جلو مجهز به دو دیسک و در عقب دارای یک دیسک است و از کالیپرهای ۴ پیستونه استفاده میکند. این ترمزها عملکرد بسیار خوبی دارند. بعلاوه سامانهٔ ABS نیز بهصورت استاندارد در آن وجود دارد که به عملکرد بهتر ترمزها کمک شایانی میکند.
هرچند Road Glide Ultra ازلحاظ طراحی و ظاهر، کلاسیک به نظر میرسد اما ازنظر سرگرمی و تجهیزات کاملاً مدرن است. چراکه مجهز به سیستم صوتی باقابلیت اتصال بلوتوث، رادیو FM، AM و WB، سیستم ناوبری و پورت USB شده است که توسط صفحهنمایش لمسی ۶.۵ اینچی رنگی، دکمههای روی داشبورد، جوی استیک روی فرمان و یا حتی فرامین صوتی قابل کنترل است. سیستم صوتی آن مجهز به ۴ بلندگو با ۱۰۰ وات قدرت است که قدرت پخش صدای کاملاً خوبی دارد. تنها مورد منفی در اینجا، صفحهنمایش لمسی آن هنگام استفاده در آفتاب است که اطلاعات روی آن غیرقابل تشخیص میشود.
در کل هارلی دیویدسون Road Glide Ultra نسبت به هوندا گلدوینگ ازنظر حفاظت در برابر باد، راحتی سرنشینان، ظرفیت بار و تجهیزات استاندارد برتری دارد. بعلاوه این موتورسیکلت آمریکایی با مخزن سوختی با ظرفیت ۲۲ لیتر، سیستمهای امنیتی هوشمند، صندوقهای باری به حجم ۱۳۳ لیتر و دو خروجی برق ۱۲ ولت، راحتی مناسبی را برای راکب خود به ارمغان میآورد. Road Glide Ultra با تجهیز به سه دریچهٔ هوا، حفاظت بیشتری از سرنشینان در برابر باد میکند، هندلینگ خوبی دارد، از سواری آرامی برخوردار است و صندلیهای راحتتری دارد؛ بنابراین برای استفاده در مسافتهای طولانی و همینطور برای کسانی که به دنبال مَرکَبی مجلل، راحت و زیبا هستند یکی از بهترین گزینهها بشمار میرود. البته Road Glide Ultra قیمت پایهای معادل ۲۵,۷۰۰ دلار دارد که برای یک موتورسیکلت بههیچعنوان قیمت کمی نیست و با این مبلغ میتوان یک تویوتا کمری یا شورلت مالیبو خرید؛ اما لذت رانندگی با این موتورسیکلت در هوای بهاری و در بزرگراههای ایالاتمتحده با هیچ خودرویی قابلمقایسه نیست.
مشخصات فنی
قیمت پایه | ۲۵,۷۰۰ دلار |
قیمت نمونهٔ مورد آزمایش | ۲۷,۰۰۰ دلار |
پیشرانه | ۴۵ درجه V2 هوا/آبخنک |
حجم موتور | ۱.۷ لیتر |
قدرت | ۹۰ اسب بخار |
گشتاور | ۱۴۳ نیوتن متر |
نسبت تراکم | ۱۰ بر یک |
تعداد سوپاپ | ۲ سوپاپ در هر سیلندر OHV |
گیربکس | ۶ سرعته |
انتقال نیرو | تسمه |
طول | ۲.۵۷ متر |
فاصلهٔ بین دو محور | ۱.۶۲ متر |
وزن خالص | ۴۱۸ کیلوگرم |
ظرفیت باک | ۲۲ لیتر |
مصرف سوخت (ترکیبی) | ۵.۹ لیتر در صد کیلومتر |
منبع: ridermagazine
mj
۴ خرداد ۱۳۹۵سنگینه بابا
مگه میشه یه موتور 400 کیلویی رو تکون داد… این آمریکایی ها هم بعضی وقتا مشنگ میشن… موتور فقط با نیروی خودش میتونه حرکت کنه مگر نه آرنولد هم نمی تونه جابه جاش کنه یا نگهش داره…
Danial
۴ خرداد ۱۳۹۵داداش مگه میخوای هلش بدی خخخخخخ مهندسیو عشق کن که من با وزن 80 کیلو میتونم موتور 320 کیلویی (هارلی دیویدسون – تورینگ ) رو با یک پا عین جک نگه دارم حالا شما 80 کیلو دیگم بزار روش…
مصطفی
۴ خرداد ۱۳۹۵جمله آخر متنو باهاش خیلی موافقم… .
Iman mclaren p1
۴ خرداد ۱۳۹۵محشره…به فکر صداش که میافتم….وای خدا.
داد میزنه با قلدری میگه من آمریکایی ام……
محمدرضا
۴ خرداد ۱۳۹۵از موتور سر رشته ای ندارم ، این وزن زیاد نیست ؟ بیوفته روی آدم خودش باعث نقص عضو میشه !
این موتورهای جدید که خیلی پرشتاب هستن اسمشون چیه ؟ چند شب قبل تو اتوبان کرج دو تا از کنارم رد شدن من 120 تا سرعت داشتم اونا به راحتی 200 به بالا میرفتن ! ارتفاع کمی داشت اما خیلی حجیم بودن . عجب صدایی داشت .
احسان آرسنالی
۴ خرداد ۱۳۹۵مطمئن باش قبل از عرضه تمامی تست های تصادف معمول موتورسوارها روش امتحان شده که شایعترینش همین سُر خوردن به سمت بغل هست و یا لیز خوردن همراه با موتور
محمدرضا
۴ خرداد ۱۳۹۵اقا احسان گفتم که سر رشته ای ندارم و بخاطر عدم وجود امنیت باور کن جز یکی دو بار تو کل عمرم سوار موتور نشدم .
دوستان سوالمو جواب ندادید !! اسم این موتورهای پرشتاب چیه که فیلمهاشو سرچ کنم . تنها مشخصه ای که تو یک یا دو ثانیه دیدم که ارتفاع کمی داشت لاستیک پهن و عرض موتور نسبتا زیاد . صدای جالبی هم داشت نه گوش خراش بود نه آروم . کسی میدونه چه موتوریه اینا ؟
Hamid...Audi
۶ خرداد ۱۳۹۵تو ایران موتور های سوپر اسپرت زیادی هست که ارتفاع فرمون پایین و هجومی دارن مثل سوزوکی جی اس ایکس آر ، کاواساکی نینجا ، یاماها ام1 یا آر1 و هوندا سی بی آر.
که اکثرا 1000 سی سی حجمشونه و بین 170 تا 220 اسب قدرت دارن و به قول شما فلاپای حجیم صدای خفنی دارن.
احمد باقری
۴ خرداد ۱۳۹۵هارلی دیویدسون از قدیم معروف بوده، مخصوصا با موتورسیکلت هایی که محل قرارگیری دست و نشستن با جلوی موتور، فاصله زیادی داشتن و ارتفاع موتور، خیلی پایین بود.
sm
۴ خرداد ۱۳۹۵موتور فقط باس هاس هیچ کس هنوز نتونسته با آخرین سرعت این موتور بره و محدودیت سرعت نداره خیلی توپه
ali
۴ خرداد ۱۳۹۵هارلی بیش از100 سالشه و همیشه خدا هم همینجوری بوده سبکش اگر مورد داشت
اینقدر موفق نبود
بهنام طیبی
۴ خرداد ۱۳۹۵موتور فقط ژاپن و ایتالیا و المان
مثل دوگاتی-هوندا-کاوازوکی-یاماها-سوزوکی-بی ام و
البته من نمیگم هارلی دیویدسون خوب نیست ولی فاز خاصی داره.
ali
۴ خرداد ۱۳۹۵دقیقا بهنام جان مثلا اروپا و اسیا تو موتورهای اسپرت همیشه معروف بودن اما در
حوضه موتورهای تورینگ و هم سبک هارلی هیچ موقع نه در فروش و نه در استایل
به هارلی و ایندین که دو شرکت مطرح در این زمینه هستن نمیرسند همانطور که
امریکاییها مثل اروپا و اسیا موتور اسپرت نمیسازه
بهنام طیبی
۴ خرداد ۱۳۹۵علی عزیز دقیقا همین ولی من سلیقه ام با شما فرق داره و سبک موتورهای دوگاتی و هوندا و غیره دوس دارم
ali
۴ خرداد ۱۳۹۵نظرت کاملا مورد احترام است بهنام جان میدونی
چون از بچه گی با ماشین امریکایی بزرگ شدم علاقم فقط به اون خصوصیات امریکایی حالا تو هر چی چه ماشین چه کامیونو موتور
اون خصوصیات امریکایی رو میبینم
بهنام طیبی
۴ خرداد ۱۳۹۵امریکا هم قدری برای خودش.این جای شکی نیست
امیر.عارف
۴ خرداد ۱۳۹۵من با وزن و قدی که دارم نمیتونم تصور کنم که صاحب این نوع موتور عظیم باشم. موتورهای این کارخانه آدمهای خودشو میخواد که بتونن این غول زیبا را بدون دردسر سوار شوند و بجای فشار و عذاب لذت ببرند
great britain
۴ خرداد ۱۳۹۵من که فقط موتور بتمن رو میپسندم!!!!!!!!!!!!
چرخ های بزرگ-انعطاف پذیری خارق العاده-سرعت میخکوب کننده و به طوره کلی دیوونشم……..
یعنی هیچ شرکتی پیدا نمیشه این موتور رو به صورت انبوه تولید کنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
میثم
۴ خرداد ۱۳۹۵خانم های 60 کیلویی هم میتونن یه هارلی رو برونن
درسته اگه زمین بخوره بلند کردنش کار خیلی سختیه اما همین که شروع به حرکت کردی انگار 40کیلو نه 400کیلو از لحاظ امنیت هم طوری ساخته شدن که کمترین آسیب رو به راکب برسونن این موتور ها طوری طراحی شدن که بشه روزی 8 تا 10 ساعت با کمترین خستگی راکب روندشون اینم بگم که روندن این دست موتورها تو جاده غیر آسفالت سخته البته اگه ماهر باشی مشکلی ایجاد نمیکنه
اینکه چرا توکشور ما به این دست موتورها سند نمیدن و پلاک نمیکنن جریانش رو نمیدونم
حمیدرضا
۴ خرداد ۱۳۹۵خوراکه مسافرت تو بزرگراه از وسط جنگل یا بیابونه برونیشو از مناظر نهایت لذت رو ببری
ali
۵ خرداد ۱۳۹۵تویه کلاس کروزر هوندا گلوینک آقایی میکنه… البته رقیبایی خوبی هم این چند سال براش اومده…ولی بازم گولدوینگ مهندسی عالی داشته… هارلی هم طرفدارای خودشو داره مخصوصا تو امریکا ..ولی بقیه دنیا موتور رو با برندایی ژاپنی و ایتالیای میشناسن و البته بی ام و …
امید
۱۲ خرداد ۱۳۹۵ما ایرانیا کلاً در آرزوی همچین چزایی موندیم، می مونیم و خواهیم موند! کلا ما جوونا از دید دولت هیچ ارزشی چه از نظر رفاه و تفریح و چه از نظر زندگی کلا نداریم وگرنه چرا همه چیزهای خوب دنیا تو ایران یا ممنوعه و یا اگرم باشه فقط مایه دارا میتونن بخرنش! همیشه برام سوال بوده و هست! دوست داشتم کسی که بانی این ممنوعیت تاریخی شده رو ببینم و ازش بپرسم که واقعا پیش خودش چه فکری کرده؟ چرا ما ایرانیا اینجوری شدیم آخه؟
ببخشید! حرف دلم و زدم راستش هر وقت چشم به یه همچین چیزایی میفته ناخواسته قاطی میکنم! هیچکی هم نیست فکر این جور مسایل باشه! هر چند کسی که 40 سال پیکان و با یه رنگ قالب مردم کنه نمی تونه هم فکر کسی باشه…..بمیریم بهتره
مرتضی
۱۶ خرداد ۱۳۹۵یکی از دلایل مهم ممنوعیت موتورهای با حجم بالا (سنگین) امنیتی هست.ظاهرا شماها جوان تر از این هستید که اتفاقات پس از پیروزی انقلاب رو دیده باشید. پس از پیروزی انقلاب که درگیری و ترور توسط گروه های مختلف اتفاق می افتاد اکثرا از این موتورهای سنگین استفاده می کردند. مهاجمین (که معمولا دو نفر بودند راننده و تیرانداز) فقط با این موتورها می تونستند پس از انجام کارشون با سرعت از مهلکه فرار کنند.
البته کشور از لحاظ امنیتی به سطحی رسیده که دیگه اون اتفاقات نمی افته اما انگار ترس از این موتورها هنوز نریخته. قابل ذکر هست که توریستهای خارجی بدون هیچ مشکلی با موتورهای سنگین وارد ایران میشن و این ممنوعیت فقط برای ایرانی هاست.