همانطور که احتمالاً اطلاع دارید، سدان لوکس پلاگینهیبریدی جدید کارما رورو (Revero) در اصل نسخهٔ بروز شدهٔ فیسکر کارما است که در سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ تولید میشد. در هنگام رونمایی کارما رورو، سازنده جزئیات اولیهٔ آنرا منتشر کرد اما این شرکت آمریکایی مستقر در کالیفرنیا بهتازگی چند تصویر جدید از این خودرو و همینطور اطلاعات کاملی از آنرا منتشر کرده است؛ بنابراین در ادامه نگاهی خواهیم داشت به این سدان لوکس پلاگینهیبریدی که پس از نزدیک به چهار سال به بازار بازگشته است.
فیسکر کارما که در سال ۲۰۱۱ معرفی شد، توسط بنیانگذار شرکت یعنی هنریک فیسکر طراحی شده است. همان کسی که طراحی خودروهای بامو Z8 و آستونمارتین DB9 را در کارنامهاش دارد. بااینحال به دلیل مشکلات مالی تولید کارما در سال ۲۰۱۲ بعد از فروش حدود ۱۸۰۰ دستگاه در ایالاتمتحده و اروپا، متوقف شد. سپس شرکت فیسکر در نوامبر ۲۰۱۳ اعلام ورشکستگی کرده و اموال آن به مبلغ ۲۵ میلیون دلار جهت پرداخت بدهیها به فروش گذاشته شد. بدین ترتیب شرکت چینی Wanxiang داراییهای فیسکر را خریده و اعلام کرده که قصد راهاندازی مجدد آنرا دارد. سپس مالک چینی جدید شرکت فیسکر، پس از تغییر نام شرکت به کارما، خودروی تولیدی کارما را هم بهروزرسانی کرده و نام آنرا به رورو تغییر داد. حال به تارگی قیمت سدان بروز شدهٔ کارما اعلام شده و سازنده سفارشات خرید آنرا میپذیرد درحالیکه بهزودی با مدل ۲۰۱۷ به بازار عرضه خواهد شد.
بیرون
ظاهر بیرونی رورو تقریباً با فیسکر کارما یکسان است که البته این امری تعجبآوری نبوده و قطعاً چیز بدی نیست زیرا طراحی کارما نهتنها برای زمان خودش انقلابی بود بلکه بسیار خیرهکننده و زیبا نیز بود. این در حالی است که طراحی کارما هنوز هم زیبا و مدرن به نظر میرسد؛ بنابراین احتمالاً این دلیل اصلی است که چرا شرکت Wanxiang تلاش چندانی برای طراحی مجدد ماشین نکرده است.
بااینوجود درحالیکه پانلهای بدنه و ساختار کلی خودرو همانند سابق باقیمانده است، با بررسی دقیقتر متوجه ویژگیهای جدیدی خواهیم شد. خطوط عمودی جلوپنجره با نمونهٔ لانهزنبوری جایگزین شده و همچنین لوگوی جدیدی با رنگهای آبی و زرد در یک حلقهٔ کرومی، جایگزین لوگوی فیسکر شده است. لوگوها توسط دست رنگآمیزی میشوند و کارما ادعا میکند که هیچ شرکتی تاکنون چنین کاری انجام نداده است. علاوه بر اینها، تغییراتی در ورودیهای هوای الماس شکل سپر جلو ایجاد شده و بزرگتر از قبل شدهاند درحالیکه پنل خورشیدی روی سقف حفظ شده و جهت افزایش بهرهوری بروز شده است.
درون
کارما چیزی در رابطه با داخل رورو نگفته است اما این لزوماً بدان معنا نیست که داخل کابین خودرو کاملاً بدون تغییر باقیمانده است چراکه حداقل چند ویژگی داخلی خودرو تغییر کرده است. طراحی کلی داخل اولیهٔ فیسکر کارما بسیار ساده و درعینحال مدرن بود. ترکیبی از چرم باکیفیت و آلومینیوم به همراه بهکارگیری کروم بهصورت ظریف و تریم چوبی در قسمت بالایی داشبورد و داخل درها، از عناصر قابلتوجه داخل فیسکر کارما هستند که ترکیب بسیار جذابی را ارائه میکند و امیدواریم کارما هم همین رویه را ادامه دهد؛ اما تغییر مهمی که در داخل رورو ایجاد شده، در بخش تکنولوژی و در قالب یک سیستم اطلاعاتی-سرگرمی جدید رخ داده است. کارما چیز زیادی در رابطه با این سیستم جدید نگفته است اما سیستم بسیار کاربردی، ساده و زیبایی به نظر میرسد.
قوای محرکه
فیسکر کارما یک خودروی پلاگینهیبریدی سری محسوب میشد؛ یعنی موتور بنزینی آن هیچ ارتباطی با چرخها نداشته و هیچ نقشی در بهپیش بردن خودرو ندارد بلکه نیروی موردنیاز برای حرکت خودرو فقط توسط دو موتور الکتریکی تأمین میشود که انرژی خود را از باطریها میگیرند. سپس درصورتیکه شارژ باطریها تمام شده یا راننده خودرو را در حالت اسپرت قرار دهد، موتور بنزینی روشن شده، صرفاً نقش ژنراتور را بازی کرده و مستقیماً برق موردنیاز موتورهای الکتریکی را تأمین میکند. همچنین امکان شارژ باطریها از طریق کابل و شارژرهای خارجی هم وجود دارد. بااینحال بر اساس مشخصاتی که شرکت کارما منتشر کرده است، سدان رورو در بخش فنی تغییرات زیادی را تجربه کرده است. هرچند هنوز هم رورو از همان دو موتور الکتریکی به قدرت ۱۶۰ اسب بخار و یک موتور بنزینی ۲ لیتری توربوی ساخت جنرال موتورز با ۲۶۰ اسب بخار قدرت نیرو میگیرد، اما به لطف بهکارگیری فناوری جدید در باطریها و همینطور بهروزرسانی پنل خورشیدی، بُرد خودرو در حالت تمام الکتریکی به ۸۰ کیلومتر رسیده است که حدود ۳۰ کیلومتر بیشتر از قبل است.
کارما رورو خودرویی دیفرانسیل عقب است زیرا موتورهای الکتریکی بر روی محور عقب نصب شده و چرخهای عقب را به حرکت درمیآورند و هرچند موتور بنزینی در قسمت جلوی خودرو قرارگرفته اما همانطور که گفته شد هیچ ارتباطی با چرخها نداشته و صرفاً انرژی موردنیاز موتورهای الکتریکی را تأمین میکند. قدرت کلی این سدان لوکس پلاگینهیبریدی ۴۲۰ اسب بخار بوده و ظرف تنها ۵.۵ ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت میرسد درحالیکه توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت را دارد. مصرف سوخت کلی آن نیز برابر با فقط ۴.۵ لیتر در هر صد کیلومتر است. بُرد کلی کارما رورو در صورت شارژ کامل باطریها و مخزن بنزین پُر، حدود ۴۰۰ کیلومتر است که البته در صورت اتمام شارژ باطریها و خالی شدن مخزن سوخت برخلاف خودروهای الکتریکی میتوان بهراحتی در پمپبنزین باک سوخت خودرو را ظرف چند دقیقه مجدداً پُر کرده و به حرکت ادامه داد.
قیمت
شروع قیمت کارما رورو از ۱۳۰ هزار دلار اعلام شده است که تا ۱۵۰ هزار دلار قابلافزایش است. این قیمتها افزایش ۲۸ هزار دلاری نسبت به نسخهٔ پایه و افزایش ۱۴ هزار دلاری نسبت به بالاترین مدل فیسکر کارما را نشان میدهد. با توجه به اینکه رورو اساساً بر روی همان پلتفرم قدیمی فیسکر ساخته شده است، شاید این افزایش قیمت غیرمنطقی به نظر برسد اما به دلیل ویژگیهای لوکس جدید و بهروزرسانی تکنولوژی خودرو، این قیمت بیشتر درواقع معقول خواهد بود.
رقبا
تسلا مدل S
بااینکه فیسکر کارما خودرویی تمام الکتریکی نبود اما به دلیل طراحی منحصربهفرد و همینطور برخورداری از کابین لوکس از همان ابتدا رقیبی برای تسلا مدل S بشمار میرفت. حال بهزودی این رقابت با عرضهٔ کارما رورو به بازار دوباره آغاز میشود. برخلاف رورو، مدل S را میتوان با چندین قوای محرکهٔ مختلف خریداری کرد. مدل پایهٔ آنکه همسطح رورو قرار میگیرد مجهز به باطریهای ۶۰ کیلووات ساعتی بوده و ۳۸۰ اسب بخار قدرت دارد درحالیکه بُرد آن حدود ۳۴۰ کیلومتر است. شتاب صفرتاصد این نسخه برابر با ۵.۵ ثانیه و حداکثر سرعت آن ۲۱۰ کیلومتر در ساعت است. بالاترین مدل تسلا مدل S نیز P90D نام دارد که دارای باطریهای ۹۰ کیلووات ساعتی و ۶۹۰ اسب بخار قدرت بوده و چهارچرخ محرک است. شتاب صفرتاصد این مدل ۳.۱ ثانیه، حداکثر سرعت آن ۲۵۰ کیلومتر در ساعت و بُردش ۴۳۵ کیلومتر است. همچنین امکان ارتقای قدرت این مدل به ۷۶۰ اسب بخار هم وجود دارد که شتاب آنرا به ۲.۸ ثانیه کاهش میدهد. تسلا مدل S را میتوان با تجهیزات فراوانی چون سیستم رانندگی خودکار، تعلیق بادی هوشمند، صندلیهای ردیف سوم رو به عقب و یک شارژر جریان بالا سفارش داد. قیمت این خودرو قبل از کسر مشوقهای مالیاتی از ۶۶ هزار دلار آغاز میشود و نهایتاً به ۱۱۰ هزار دلار برای مدل P90D میرسد.
بامو ۷۴۰e iPerformance
این خودرو درواقع نسخهٔ هیبریدی سدان لوکس پرچمدار بامو یعنی سری ۷ است. مدل ۷۴۰e iPerformance هم مانند کارما، یک سدان پلاگینهیبریدی است که مجهز به یک موتور الکتریکی به همراه یک پیشرانهٔ بنزینی ۲ لیتری شده که دقیقاً مانند رورو ۲۶۰ اسب بخار قدرت دارد؛ اما بامو برخلاف کارما، خودرویی سری موازی است یعنی پیشرانهٔ درونسوز هم به بهعنوان یک ژنراتور عمل میکند و هم نیروی خود را به چرخها انتقال میدهد. خروجی کل سیستم محرکهٔ ۷۴۰e iPerformance (قدرت هر دو موتور الکتریکی و بنزینی) برابر با ۳۲۶ اسب بخار است درحالیکه مصرف سوخت باورنکردنی برابر با تنها ۲.۵ لیتر در هر صد کیلومتر دارد. این خودرو در حالت استاندارد بهصورت دیفرانسیل عقب ارائه میشود اما امکان سفارش سیستم چهارچرخ محرک XDrive هم برای آن وجود دارد. شتاب صفرتاصد ۷۴۰e iPerformance برابر با ۵.۴ ثانیه بود و بُرد آن در حالت تمام برقی ۴۰ کیلومتر است که البته در این حالت میتوان حداکثر با سرعت ۱۴۰ کیلومتر در ساعت حرکت کرد. نسخهٔ هیبریدی سری ۷ قیمتی بیشتری نسبت به نسخهٔ معمولی آن دارد بهگونهای که قیمت ۷۴۰e iPerformance از حدود ۹۰ هزار دلار آغاز میشود که البته هنوز هم به میزان قابلتوجهی کمتر از کارما رورو است.
نتیجه
درحالیکه فیسکر کارما تا حدودی یک شکست بود و قوای محرکهٔ آنهم قابلمقایسه با چیزی که امروزه تسلا ارائه میکند نبود، اما ما خوشحالیم که این سدان هیبریدی پس از مدتها بازگشته و قصد جبران شکست چهار سال پیش خود را دارد. این خودرو به دلیل برخورداری از ظاهری اسپرت، طراحی زیبای و استایلی منحصربهفرد و با توجه به اینکه مدت کمی در بازار حضورداشته است، برای کسانی که به دنبال خودروی خاص و منحصربهفردی هستند انتخاب مناسبی خواهد بود. البته هنوز برای این زود است که بخواهیم بگوییم کارما رورو بهتر از فیسکر کارما عمل خواهد کرد اما بههرحال بازگشت او را تبریک میگوییم.
نقاط مثبت
طراحی زیبا و مشابه همانی که توسط هنریک فیسکر طراحی شده
استفاده از تکنولوژیهای جدید در خارج و داخل
شتاب و سرعت بسیار بالا در حالت هیبریدی
نقاط منفی
غیر قابلمقایسه با تسلا مدل S
قیمت بسیار گران حتی در مقایسه با سدانهای بزرگ پریمیوم
آیندهای هنوز نامشخص
مشخصات فنی
Karma Revero 2017 | |
پیشرانهٔ بنزینی | ۲ لیتری ۴ سیلندر توربو |
پیشرانهٔ الکتریکی | ۲ عدد |
قدرت موتور بنزینی | ۲۶۰ اسب بخار |
قدرت موتور برقی | ۱۶۰ اسب بخار |
قدرت کلی | ۴۲۰ اسب بخار |
محور محرک | عقب |
طول/عرض/ارتفاع | ۵.۰/۲.۱۲/۱.۳۳ |
فاصلهٔ بین دو محور | ۳.۱۶ متر |
تقسیم وزن | ۴۷/۵۳ جلو/عقب |
شتاب صفرتاصد | ۵.۵ ثانیه |
حداکثر سرعت | ۲۰۰ کیلومتر در ساعت |
مصرف سوخت | ۴.۵ لیتر (ترکیبی) |
بُرد کلی | ۴۰۰ کیلومتر |
قیمت پایه | ۱۳۰ هزار دلار |
منبع: TopSpeed
فرامرز
۵ مهر ۱۳۹۵پنل خورشیدی کمک چندانی به شارژ باتری های چنین خودرویی نمیکنه. بیشتر برای ون ها که سقف وسیع دارن یا خودروهای کوچک که موتورهاشون جریان پایین تری میکشه بدرد میخوره. یه سری پاوربانک هست که روش پنل خورشیدی داره. تو اینترنت ویدئوی بررسیش رو میدیدم طرف با یه حساب کتاب سر انگشتی گفت اگه میخواید این پاوربانک رو فقط با آفتاب شارژ کنید به ۳۰ روز تمام آفتابی نیاز هست!
احسان(احسان سابق)
۵ مهر ۱۳۹۵کاملا درسته. یک صفحه خورشیدی 4 متر مربعی در بهترین و ایده آل ترین حالت می تونه تا 300-200 وات انرژی برق تولید کنه در حالی که خودروهای برقی مثل تسلا مدل اس و ایکس در بهترین حالت دهها کیلو وات برق مصرف می کنن. اما برای مصارف جانبی خودرو مثل چراغ های ال ای دی کم مصرف و وسایل الکترونیکی ماشین میشه از صفحات خورشیدی استفاده کرد.
حميد
۵ مهر ۱۳۹۵اگه منصفانه نگاه کنیم واقعا زیباست ولی اینکه موتور بنزینی فقط برا شارژ استفاده بشه یکم ابتدائی هست اون سلولهای خورشیدی که با توجه به وزن و ماشین و اندازه باطریها یک جور دکوری محسوب میشه
مجید
۵ مهر ۱۳۹۵به نظر من حداکثر سرعتش که رو 200 کیلومتر خیلی جالب نیست فرمونش هم طرح با مزه ای داره ولی نکته جالب اینه که بردش که تو بهترین حالت 400 تا 430 کیلومتره خیلی پایینه به نسبت رقبای اصلیش اما ماشین زیباییه و خیلی جلب توجه میکنه تو نگاه اول
uss zumwalt DDG-1000
۵ مهر ۱۳۹۵شتابش خوبه ولی حداکثر سرعتش کم
xan
۵ مهر ۱۳۹۵استایل کلی و خطوط اولیه ( قبل از پرداختن به جزئیات) شباهت بیش از حدی به f12 داره و اگه قوص بالای شبکهش نبود شاید من اشتباه میگرفتمش با اف۱۲ .
علی
۵ مهر ۱۳۹۵غربیلک فرمونش احمقانس