در قسمت قبل، تا سال ۱۹۷۰ و خرید جیپ توسط امریکن موتورز پیش رفتیم و حالا به ادامهٔ تاریخچهٔ این شرکت از دههٔ ۷۰ تا پایان کار AMC خواهیم پرداخت.
دههٔ ۷۰، از مدلهای جمع‌وجور جدید تا همکاری با رنو
همان‌طور که در قسمت قبلی گفتیم، با تعطیلی برند رامبلر در سال ۱۹۶۹، از سال ۱۹۷۰ تمام محصولات امریکن موتورز با برند AMC به بازار عرضه شدند. در این سال، امریکن‌موتورز خودروهای جمع‌وجور هورنت و گرملین را بر پایهٔ پلتفرم مشترکی معرفی کرد. گرملین اولین خودروی ساب‌کامپکت آمریکایی بود و تا سال ۱۹۷۸ بیش از ۶۷۰ هزار دستگاه فروخت. هورنت نیز با فروش بیش از ۸۶۰ هزار دستگاه تا پایان تولید در سال ۱۹۷۷، به پرفروش‌ترین خودروی امریکن‌موتورز پس از رامبلر آمریکن تبدیل شد. بر اساس پلتفرم هورنت نیز تا سال ۱۹۸۷ خودروهای مختلفی ساخته شد.
هرچند مدلهای جمع‌وجور جدید AMC فروش نسبتاً مناسبی را تجربه کردند اما هزینه‌های توسعه و تولید مدلهای پیسر و ماتادور کوپه، سرمایهٔ شرکت را تخلیه کرد درصورتی‌که میشد از این سرمایه برای به‌روزرسانی مدلهای محبوب‌تر هورنت و گرملین استفاده کرد. به همین دلیل، در اواخر دههٔ ۷۰ امریکن‌موتورز به شرکتی با محصولات قدیمی و غیررقابتی تبدیل شده بود. این شرایط باعث شد AMC در سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ ضرری ۷۳.۸ میلیون دلاری را تجربه کند. بااین‌حال، به لطف رکورد فروش جیپ و سفارشات بالای زیرمجموعهٔ اتوبوس‌سازی شرکت که AM جنرال نام داشت، امریکن‌موتورز همچنان توانست به حیات خود ادامه دهد.
در سال ۱۹۷۹ درحالی‌که AMC از بازار خودروی آمریکا سهمی ۱.۸۳ درصدی داشت، با رنو قراردادی منعقد کرد که شامل تزریق نقدی ۱۵۰ میلیون دلاری و اعطای حقوق تولید رنو ۵ به شرکت آمریکایی میشد. در عوض، رنو هم ۲۲.۵ درصد از سهام امریکن‌موتورز را به دست آورد. البته این اولین باری نبود که دو شرکت باهم همکاری می‌کردند زیرا در اوایل دههٔ ۶۰، رنو که فاقد خودروهای بزرگ و لوکس بود، خودروهای رامبلر را مونتاژ و در فرانسه عرضه میکرد. با این قرارداد، از سال ۱۹۷۵ نسخهٔ آمریکایی هاچ‌بک کوچک و کم‌مصرف رنو ۵ با نام رنو LeCar از طریق نمایندگی‌های AMC در آمریکا عرضه شد.
دههٔ ۸۰، کنترل کامل شرکت توسط رنو
در ابتدای دههٔ ۸۰، شرایط مالی AMC رو به وخامت گذاشت زیرا از یک سو به دلیل افزایش قیمت سوخت، فروش جیپ کاهش یافت و جریان نقدی امریکن‌موتورز محدود شد و از سوی دیگر، به‌روزرسانی خودروهای دههٔ ۷۰ موفق AMC هم برای شرایط رقابتی بازار دههٔ ۸۰ کافی نبود. علاوه بر این، آمریکن موتورز دیگر فقط از سوی سه خودروساز بزرگ آمریکا تهدید نمیشد و حالا با رقبای ژاپنی هم مواجه بود که با روش‌های تولید بروز و کارآمد، قلب سبد محصولات آمریکن موتورز یعنی خودروهای کوچک را هدف قرار داده بودند. این در حالی بود که امریکن‌موتورز با مشکل تأسیسات تولید قدیمی و ناکارآمد مواجه بود.
در اوایل سال ۱۹۸۰، بانک‌ها از اعطای وام‌های بیشتر به امریکن‌موتورز خودداری کردند و شرکت با کمبود سرمایه‌ای که برای توسعهٔ محصولات جدید بدان نیاز داشت، برای دریافت وام ۹۰ میلیون دلاری دست به دامن رنو شد. در این سال همچنین سهم آمریکن موتورز از بازار آمریکا به ۱.۷ درصد و فروش آن ۱۹.۱ درصد کاهش یافت. ازاین‌رو، AMC به سهامداران هشدار داد که اگر با طرح فروش سهام شرکت به رنو موافقت نکنند، ممکن است شرکت ورشکست شود. بدین ترتیب، در سال ۱۹۸۲، رنو ۴۶ درصد از سهام امریکن‌موتورز را در اختیار گرفت و در سال ۱۹۸۳ این رقم را به ۴۹ درصد رساند. با این اتفاق، فعالیت آمریکن موتورز به‌عنوان یک خودروساز مستقل آمریکایی پایان یافت.
تغییرات رنو در شرکت
در سپتامبر ۱۹۸۱، «خوزه دجوواردر» با ۲۳ سال سابقهٔ کار در رنو، معاون ارشد بخش تولید AMC شد و در ژانویهٔ ۱۹۸۲ ریاست شرکت را در دست گرفت. او پیشرفت‌های بزرگی را در ترکیب کارخانه‌ها، کیفیت و کنترل هزینه‌های امریکن‌موتورز ایجاد کرد. حال با مالک و رئیس جدید، سرمایه‌گذاری به‌منظور توسعهٔ محصولات جدیدی برای AMC در راه بود که شامل خودروهای دیفرانسیل جلوی مدرن با طراحی رنو میشد. بدین ترتیب، امریکن‌موتورز در سال ۱۹۸۳ به تولید تمام محصولات قدیمی خود پایان داد (بجز ایگل که فقط در نسخهٔ استیشن تا سال ۱۹۸۷ تولید شد و تنها محصول با برند AMC بود) و از این پس تمام تولیدات شرکت خودروهای با برند رنو یا جیپ بودند.
فروش امریکن‌موتورز به کرایسلر
در میانهٔ دههٔ ۸۰ با کاهش قیمت سوخت، خریداران دوباره به خودروهای بزرگ‌تر و قوی‌تر روی آوردند درحالی‌که AMC برای این تغییر آماده نبود. از سوی دیگر، رنو هم جایگاه خود به‌عنوان پرفروش‌ترین خودروساز اروپا را از دست داده بود و با مشکلات مالی مواجه شد. به همین دلیل، شرکت فرانسوی به فکر فروش امریکن‌موتورز افتاد زیرا مدیریت رنو این شرکت را یک گودال بی‌ته می‌دانست. بااین‌حال، رئیس جدید رنو «ژرژ بسه» از آیندهٔ امریکن‌موتورز و سرمایه‌گذاری در آن دفاع میکرد ولی وقتی او در نوامبر ۱۹۸۶ ترور شد، مدیران رنو تصمیم به فروش AMC گرفتند.
بدین ترتیب، کرایسلر که پیش از این با AMC برای تولید خودرو همکاری کرده بود، برای خرید این شرکت پیش‌قدم شد. در ۹ مارس ۱۹۸۷، کرایسلر با خرید سهام رنو در امریکن‌موتورز به‌اضافهٔ باقیماندهٔ سهام آن، کل شرکت را به تملک خود درآورد. کرایسلر به‌صراحت اعلام کرد که AMC را فقط به خاطر به دست آوردن جیپ، کارخانهٔ جدید AMC در کانادا و شبکهٔ ۱,۳۰۰ نمایندگی AMC در سراسر آمریکا خریده است. بدین ترتیب، امریکن‌موتورز در ۱۹۸۸ به شرکت جیپ ایگل تغییر نام داد و به یکی از زیرمجموعه‌های کرایسلر تبدیل شد.
برند ایگل، میراث امریکن‌موتورز برای کرایسلر
کرایسلر پس از خرید امریکن‌موتورز، محصولات AMC را از طریق برند جدیدی بنام ایگل به بازار عرضه کرد. این خودروها به‌عنوان مدلهایی اروپایی‌تر از محصولات کرایسلر توصیف می‌شدند. نام ایگل از مدلهای چهارچرخ محرک AMC گرفته شده بود که در سال ۱۹۸۰ معرفی شدند. یکی از اولین و مهم‌ترین خودروهای برند ایگل، سدان لوکسی بنام پرمیر بود که به‌طور مشترک توسط رنو و امریکن‌موتورز توسعه پیدا کرده و اشتراکاتی با رنو ۲۵ داشت. پلتفرم پرمیر بسیار پیشرفته‌تر از تمام خودروهای آن زمان کرایسلر بود و با مهندسی مجدد، در سال ۱۹۹۳ به پلتفرم LH کرایسلر برای ساخت سدان‌های جدیدی تبدیل شد. این پلتفرم حتی بعداً با استفاده از قطعات مرسدس، بار دیگر از نو مهندسی و به پلتفرم LX تبدیل شد که در دوج چارجر و چلنجر و کرایسلر ۳۰۰ به کار رفت. برند ایگل اما نهایتاً در سال ۱۹۹۸ تعطیل و این زیرمجموعه در کرایسلر ادغام شد.
نوآوری‌ها و تأثیرات امریکن‌موتورز
هرچند AMC به‌اندازهٔ فورد، جنرال موتورز و کرایسلر در خودروسازی آمریکا مشهور و شناخته‌شده نیست اما از بسیاری جهات، بازیگری تأثیرگذار در این صنعت بود. درحالی‌که در دههٔ ۶۰ سه غول خودروسازی آمریکا درگیر ساخت خودروهای بزرگ و بزرگ‌تر بودند، امریکن‌موتورز وارد این جریان نشد و به ساخت خودروهایی با اندازهٔ معقول و مصرف سوخت مناسب روی آورد بیست سال پیش از آنکه سه خودروساز بزرگ آمریکا به فکر این کار بیفتند. علاوه بر این، امریکن‌موتورز نوآوری‌هایی را سال‌ها پیش از سه غول آمریکایی در خودروهای خود ارائه کرد.
به‌عنوان مثال، رامبلر کلاسیک در سال ۱۹۶۲ به سیلندر هیدرولیکی ترمز مجهز شد شش سال پیش از آنکه قوانین ایمنی آمریکا وجود آن را در همهٔ خودروها الزامی کند. در سال ۱۹۶۴، رامبلر آمباسادور به‌صورت استاندارد به صندلی‌های جلوی مجزا با پشتی قابل خواباندن مجهز شد یک دهه پیش از آنکه چنین صندلی‌های به‌صورت سفارشی در محصولات سه خودروساز بزرگ ارائه شود. در سال ۱۹۶۵ نیز ترمزهای دیسکی به‌صورت استاندارد در رامبلر مارلین ارائه شدند و آن را به یکی از اولین خودروهای آمریکایی با ترمزهای دیسکی استاندارد تبدیل کردند درحالی‌که سه خودروساز بزرگ تا اوایل دههٔ ۷۰ هنوز این ترمزها را در اکثر محصولات خود ارائه نمی‌کردند.
۲۷ دی ۱۴۰۲آمریکا قدیما خوب نبود بنظرم
اواسط دهه ۹۰ به بعد خوب شد
amir
۲۷ دی ۱۴۰۲اتفاقا برعکس بود ۱۹۷۳ مرگ خودروهای سایز بزرگ و کلاسیک و ماسل کار بود بعد اون یا تولید نشدن یا خی موتوراشون کوچک شد و طراحی هاشون افت کرد
amir
۲۷ دی ۱۴۰۲برای کسانی که ممکنه ندونن که در سال ۱۹۷۳ چه اتفاقی افتاد
جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ رخ داد که در نتیجه دخالت های آمریکایی ها در درگیری بین اعراب و اسرائیلی ها کشور های عضو اوپک به نشانه تحریم به یک باره قیمت نفت رو چند برابر کردن اون زمان هم اکثره ماشین های آمریکایی کشتی های چرخ دار ۵ ۶ متری با دست کم ۵ لیتر موتور بودن که بخطار همین پرمصرف تر از نمونه های اروپایی کوچک بودن در نتیجه همین افزایش قیمت نفت بحران نفتی به وجود اومد و برای تامین سوخت به مشکل خوردن آمریکایی ها طول کشید تا اوضاع درست بشه اما پس از اون آمریکایی ها به سمت ماشین های کوچک تر با حجم موتور کمتر رفتن که در نتیجه مشاهده کردم که خیلی از ماشین های اسم و رسم داری که زمانی سردمدار قلچماقی و کشیده بودن و حجم موتور بودن از نظر طراحی و توان حسابی افت کردن برای مثال میتونیم نسل دوم فورد موستانگ رو بگیم در مقایسه با نسل اولش
حسین دهمرد
۲۸ دی ۱۴۰۲یوم کیپور دیگه چیه قیمت نفت رو عقاب اوپک برد بالا. حالا دلیلش رو نمیدونم تو اینستا دیدم
رفرنس یک مطلع
mercedes
۲۷ دی ۱۴۰۲یه موستانگ باس68معذرت😂
Dark Knight
۲۷ دی ۱۴۰۲اتفاقا دوران اوج صنعت خودرو آمریکا تا ۱۹۷۰ بود و بعد از اون افت کردن ! پدر بزرگم میگفت زمان شاه بنز و ب ام و خوب بودن ولی کادیلاک و کلا آمریکایی جماعت تو یه لول دیگه از لوکس بودن بوده برای همین فقط خانواده های خیلی ثروتمند میتونستن کادیلاک بخرن
۲۷ دی ۱۴۰۲البته هواسم نبود اره 🤦🏼🤦🏼
تو دهه ۱۹۷۰ و تا اواسط ۱۹۸۰ خوب بود
اون ۱۰ سال ۱۹۸۵ و ۱۹۹۵ کلا خوب عمل نکرد
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲آمرکیا قبل از دهه 80 خوب بود، تو اون دهه تا دهه 90 نسبتا خراب شد تا الان که دوباره سرپا شده
ولی الانش مثل اون دوران ماسل کار نیست، ولی چیزای حقی می‌سازه خدایی
amir
۲۷ دی ۱۴۰۲این برند پتانسیل بزرگی برای تبدیل شدن به برند مطرح و مشهور داشت منتها یکی اینکه در قسمت قبل هم گفته شد نداشتن استراتژی مشخص برای عرضه محصولات و توسعه و در این قسمت هم ناهماهنگی با نیازات و مد های روز بود
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲هی به این شاخه و اون شاخه می‌پرید
(Ali(chevynova
۲۷ دی ۱۴۰۲اشتباهات امریکن موتورز اون بود که برخلاف جریان آب حرکت داشت
دهه ۶۰ و تا اواسط دهه ۷۰ احتیاجی به محصولات کوچیک و جمع و جور نبود
در اواسط دهه ۷۰ هم کلی هزینه کرد برای محصولی مزخرفی مثل پیسر
و در اخر اگه سال ۱۹۵۷ هادسون و نش رو تعطیل نمیکرد و همچنان برند رامبلر رو عرضه میکرد میتونست همچنان فعال باشه
اشتباه کرایسلر هم اون بود که وقتی امریکن موتورز رو خرید صاحب برندهای نظیر هادسون ، نش، جیپ ،amc شد و از کل اون برندها فقط جیپ رو نگه داشت و بقیه رو کنار گذاشت
برند هادسون توانایی این رو داشت که حتی با کادیلاک و لینکلن رقابت بکنه ولی هیچ وقت از پتانسیل بالای اون استفاده نکردن
Jeferson
۲۷ دی ۱۴۰۲🔥 old)Ali nova is back)
amir
۲۷ دی ۱۴۰۲تشکر از کامنت غیرماشالای شما و در اختیار گذاشتن اطلاعات فنی بنده هم با شما موافقم با نیازات بازار هماهنگ نبود و از پتانسیل بالایی که داشت استفاده نکرد من هم از محصولاتی مثل پیسر خوشم نمیاد
Bmw
۲۷ دی ۱۴۰۲نوشته وقتی ژاپنی ها اومدن اوضاع وخیم تر شد تازه اون زمان آمریکایی ها فهمیدن ماشین یعنی چی مثل الان که فورد برای بقا از پلتفرم های برقی فولکس استفاده میکنه چون میدونه ممکنه به سرنوشت پونتیاک دچارشه
گاس فرینگ
۲۷ دی ۱۴۰۲پلت فرم های رنو که از پلت فرم اون موقع کرایسلر بالاتر بودن رو گذاشت کنار تا بازار خودش لطمه نخوره اگه تعهد موتوریش به رنو نبود پریمیر هم مثل مدالیون بعد ۱۹۸۹ دکمه اش زده میشد
ولی نهایتا همین پلت فرم ال اچ مبتنی بر رنو با طراحی ظاهری نشات گرفته از کانسپت لامبورگینی پورتوفینو بود که شرکت رو از ورشکستگی قریب الوقوع در دهه ۹۰ میلادی نجات داد و طراحی خاص رنو که موتور طولی با دیفرانسیل جلو بود رو به کار بست و بعدهم تجهیزات خط تولیدی که با سرمایه رنو ساخته و اون زمان خفن ترین خط تولید کل آمریکای شمالی بود رو برای احیای نام‌هایی مثل چلنجر و چارجر به کار بست.
هم کرایسلر و هم رنو از قضایای amc عبرت گرفتن ولی گاها اشتباهاتی رو کردن که amc هم مرتکب شده بود که البته الحاق کرایسلر به فیات که بعدها شد استلانتیس رو میتونیم از اون اشتباهات در نظر نگیریم چون ریزتر که بشیم تفاوت هایی اساسی با الحاق amc به رنو داره
جرمی کلارکسون
۲۷ دی ۱۴۰۲گرملین طراحیش جالبه خوشم اومد
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲من مارلین و خیلی حال کردم
علی ===
۲۷ دی ۱۴۰۲ماشینهای آریا که فکر کنم از امریکن موتور بود قبلا ها زیاد بود و طرفدار داشت و موقع شتاب موتورش زوزه جالبی داشت
۲۷ دی ۱۴۰۲https://www.pedal.ir/wp-content/uploads/2024/01/AMC-7-1.jpg
ایگل پرمیر
فهمیدید اسم ایگل از کجا اومده
یا نفهمیدین؟
BMW
۲۷ دی ۱۴۰۲وای یادش بخیر پدرم یه رنو داشت سفید تر و تمیز خیلی باهاش حال میکردم یادش بخیر🥲👍
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲منم با رنو راننده شدم
البته پی کی
خیلی حال میداد
fordgt
۲۷ دی ۱۴۰۲https://www.autoblog.com/2011/04/01/pixar-licenses-cars-2-amc-villains-for-a-song-thanks-to-c/
تاریخچشون هم گوهر وار بوده نمی‌دانستیم 🤣
سوشیانت
۲۷ دی ۱۴۰۲اتفاقا AMC اشتباه بزرگی کرد که خودروی کوچک ساخت فورد جنرال موتورز و کرایسلر بعد ها به خاطر قوانین مزخرف سراغ خودرو های کوچک رفتن
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲خب هرچی بزرگ می‌ساخت هیچکی نمیخرید
سوشیانت
۲۸ دی ۱۴۰۲کلن به اندازه سه خودروساز دیگه آمریکا معروف نبود
EODE
۲۸ دی ۱۴۰۲مطلب جذابی بود ، با تشکر از پدال .
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲یعنی اگه بحران سوخت تو آمریکا نمیشد… .
Taha Ayoobi
۲۸ دی ۱۴۰۲پونتیاک و الدزمبیل هم خیلی حیف شدن
ممد سوناتا
۲۸ دی ۱۴۰۲https://www.pedal.ir/american/amc-%D8%AC%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B3%D9%85%D8%A7/
سلطان عضله 💪🏻🤙🏻
سروش موسیوند
۲۸ دی ۱۴۰۲این همه اتفاقات جالب و گاها تراژیک و تولید این همه ماشینهای خاطره ساز حیف که بخاطر مسائل مالی به سمت و سوهایی که نباید کشیده شدند یادمه وقتی چهارده پونزده ساله بودم و هنوز اطلاعات چندانی از صنعت خودرو سازی نداشتم به شدت مجذوب پونتیاک ترنس ام شده بودم و انتظار داشتم که بعدها مدلهایی کاملا شبیه ولی پیشرفته ترش رو ببینم همچنین در مورد بیشتر مدلهای ماشین امریکایی شورولت ایمپالا و…ولی نمیدونستم همش یه رویای شیرینه و از مدتها قبل نسخه ساخت یک همچین سلاطینی پیچیده شده و تا مدتها نمیتونستم این دنیای بیرحم رو درک کنم ودر آخر سهممون شد شوار شدن کیا موتورز سایپا(پراید خودمون)
NAVID@@98
۲۸ دی ۱۴۰۲عجب تاریخچه جالب داشته😍
ممد کادیلاک
۲۸ دی ۱۴۰۲ایگل پریمر چه پلت فرمی جذابی داشته، مخصوصا اینکه هنوز هم از این پلتفرم داره استفاده میشه
دیزاینش هم به نظرم مینیمال و مدرنه که جذابش میکنه