برجسته‌ترین خودروهای تاریخ امریکن موتورز، از جاولین تا گرملین و ایگل

پیش‌ازاین در پدال طی دو قسمت با تاریخچهٔ امریکن موتورز آشنا شدیم و حالا قصد داریم به برجسته‌ترین محصولات این شرکت در طول تاریخ ۳۵ سالهٔ آن بپردازیم.

همچنبن بخوانید:

تاریخچه امریکن موتورز AMC قطب چهارم خودروسازی آمریکا (قسمت اول)

تاریخچه امریکن موتورز AMC قطب چهارم خودروسازی آمریکا (قسمت دوم)

رامبلر مارلین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷

مارلین کوپهٔ فست‌بک بزرگ و لوکسی بود که به‌عنوان پرچم‌دار و ویترین توانایی‌های امریکن موتورز در سال ۱۹۶۵ به بازار آمد. این ماشین به‌طور مستقیم قصد رقابت با خودروهایی مثل دوج چارجر را داشت. نسل اول مارلین با برند رامبلر فقط در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ تولید شد و در سال ۱۹۶۷ نسل دوم آن با نام AMC مارلین به بازار آمد. این نسل که حالا روی پلت‌فرم سدان پرچم‌دار آمباسادور ساخته شده و بزرگ‌تر از قبل شده بود تا از جاولین که قرار بود به‌زودی عرضه شود فاصله بگیرد، در برابر خودروهایی مثل کادیلاک الدورادو و بیوک ریویرا قرار گرفت. نسل دوم مارلین فقط در یک سال تولید و ۲,۵۴۵ دستگاه از آن ساخته شد.

AMC جاولین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۴

پس‌ازاینکه فورد موستانگ در سال ۱۹۶۴ معرفی شد و به موفقیتی فوق‌العاده دست یافت، امریکن موتورز که قصد جذب خریداران جوان‌تر را داشت هم تصمیم گرفت وارد عرصهٔ ماسل کارها شود. بدین ترتیب، جاولین بر اساس پلت‌فرم رامبلر امریکن ساخته و در آگوست ۱۹۶۷ با مدل ۱۹۶۸ معرفی شد. جاولین با پیشرانه‌های متنوعی از ۳.۸ لیتری شش سیلندر خطی تا ۶.۴ لیتری V8 به بازار عرضه شد که حداکثر ۳۲۵ اسب بخار قدرت داشتند. جاولین که بزرگ‌تر و جادارتر از کامارو و موستانگ بود، با فروش ۵۵,۱۲۵ دستگاه در سال ۱۹۶۸، موفق عمل کرد و تصویر امریکن موتور را تغییر داد. نسل دوم جاولین در سال ۱۹۷۱ با طول عرض بیشتر و طراحی جدید به بازار آمد و تا سال ۱۹۷۴ که پایان دوران ماسل کارها بود تولید شد. جاولین علاوه بر آمریکا، در آلمان، مکزیک، استرالیا و… هم تولید و در کشورهای مختلفی به فروش رسید.

AMC هرست SC رامبلر سال ۱۹۶۹

در دورانی که ماسل کارها در اوج محبوبیت بودند، امریکن موتورز از طریق همکاری با هرست پرفورمنس، دست به اقدام جنون‌آمیزی زد. این شرکت برای رقابت با سه غول خودروسازی آمریکا، سدان خانوادگی رامبلر را به هیولایی برای مسابقات خیابانی و درگ تبدیل کرد. بدین منظور، امریکن موتورز مدل سبک‌وزن و جمع‌وجور رامبلر امریکن (همان خودرویی که با نام آریا در کشورمان عرضه می‌شد) را گرفت و بزرگ‌ترین و قوی‌ترین پیشرانهٔ خود را زیر کاپوت آن قرار داد. این یک نیروگاه ۶.۴ لیتری V8 متعلق به مدل AMX بود که ۳۱۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. SC رامبلر با ۴.۵ کیلوگرم بر هر اسب بخار، یکی از بهترین نسبت‌های قدرت به وزن را در آن زمان داشت و در ۴۰۰ متر زمان‌هایی در حدود ۱۴ ثانیه را ثبت می‌کرد که معمولاً فقط با هیولاهای بلوک بزرگ سه غول آمریکایی قابل‌دستیابی بود. SC رامبلر فقط در سال ۱۹۶۹ و تنها در ۱,۵۱۲ دستگاه ساخته شد.

AMC ربل ماشین سال ۱۹۷۰

پس از موفقیت SC رامبلر در سال ۱۹۶۹، امریکن موتورز تصمیم گرفت این مسیر را در سال ۱۹۷۰ با مدل ربل ادامه دهد. ربل خودرویی میان سایز بود که از سال ۱۹۶۷ در نسخه‌های سدان، کانورتیبل، کوپه و استیشن تولید می‌شد و حالا قرار بود نسخهٔ کوپهٔ آن به یک ماسل کار تمام‌عیار تبدیل شود. این نسخه که The Machine نام گرفت، به نسخهٔ اصلاح‌شدهٔ همان پیشرانهٔ ۶.۴ لیتری مجهز شده بود که ۳۴۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این قوی‌ترین پیشرانه در تاریخ امریکن موتورز است. ویژگی منحصربه‌فرد ربل ماشین، طرح رنگ بیرونی سفید، قرمز و آبی آن بود. این یکی دیگر از محصولات جوان محور AMC بود و قصد داشت با حضور در نمایندگی‌ها، نظر خریداران را به دیگر خودروهای AMC هم جلب کند. ربل ماشین فقط در سال ۱۹۷۰ در ۲,۳۲۶ دستگاه ساخته شد که هزار دستگاه به رنگ منحصربه‌فرد مذکور و بقیه به رنگ‌های دیگر با کاپوت مشکی بودند.

AMC گرملین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸

هرچند گرملین خودروی جذابی نبود و ویژگی خاصی نداشت اما یکی از مهم‌ترین محصولات AMC به‌حساب می‌آمد زیرا در یک نسل ۶۷۱ هزار دستگاه فروخت. این خودرو به‌عنوان یک مدل اقتصادی، برای رقابت با خودروهای وارداتی مثل فولکس‌واگن بیتل و تویوتا کرولا در نظر گرفته شده بود. گرملین بر اساس پلت‌فرم کوتاه شدهٔ مدل هورنت ساخته شده و درواقع از جلو تا ستون B با هورنت یکسان بود. گرملین اولین خودروی ساب‌کامپکت آمریکایی بود و با پیشرانه‌های شش سیلندر خطی ۳.۶ تا ۴.۲ لیتری تولید می‌شد. در سال ۱۹۷۲ اما یک موتور ۵ لیتری V8 هم برای گرملین ارائه شد که هرچند تنها ۱۵۰ اسب بخار قدرت داشت اما در کنار وزن زیر ۱۳۰۰ کیلوگرم، پرفورمنس خوبی را فراهم می‌کرد. در اواخر دههٔ ۷۰ اما به دلیل عرضهٔ هاچ‌بک‌های مدرن دیفرانسیل جلو، فروش گرملین که هشت سال بدون تغییر خاصی تولید شده بود کاهش یافت و در سال ۱۹۷۹ با مدل اسپریت جایگزین شد که اساساً همان گرملین با ظاهری جدیدتر بود.

AMC ماتادور کوپه سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸

ماتادور محصول فول سایز AMC بود که نسل دوم آن در سال ۱۹۷۴ در نسخه‌های سدان و استیشن به بازار آمد. مدیران امریکن موتورز اما تصمیم گرفتند در این نسل، نسخهٔ کوپهٔ سادهٔ نسل قبلی را با یک طراحی کاملاً جدید جایگزین کنند تا نظر خریدارانی که به دنبال ظاهر اسپرت و هیجان‌انگیز هستند را جلب کنند. مدیران همچنین خواهان مدلی به‌منظور پاسخ به تقاضا برای کوپه‌های میان سایز پس از پایان دوران خودروهای عضلانی بودند. ماتادور کوپه خودرویی فست‌بک با ظاهر آیرودینامیک بود که رقابت با شورلت شول و فورد تورینو را در نظر داشت. بسیاری از اینکه AMC با منابع محدود چطور چنین کوپهٔ شیک و سریعی را توسعه داده است تعجب کرده بودند. ماتادور کوپه با فروش ۶۲,۶۳۰ دستگاه در اولین سال عرضه که بسیار از فروش ۷,۰۶۷ دستگاهی ماتادور کوپهٔ قبلی در سال ۱۹۷۳ بیشتر بود، موفق عمل کرد. بااین‌حال، فروش بعداً کاهش یافت و تا سال ۱۹۷۸ ماتادور کوپه مجموعاً نزدیک به ۱۰۰ هزار دستگاه فروخت.

AMC پیسر سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰

پیسر یکی از خاص‌ترین و عجیب‌ترین محصولات تاریخ امریکن موتورز محسوب می‌شود. کار طراحی این خودرو در سال ۱۹۷۱ آغاز شد و در سال ۱۹۷۵ به بازار آمد. فرم گرد و شیشه‌های بزرگ پیسر در قیاس با خودروهای سه جعبه‌ای آن دوران غیرمعمول بود. همچنین عرض پیسر هم برابر با خودروهای فول سایز آن زمان بود و امریکن موتورز آن را به‌عنوان اولین خودروی کوچک عریض جهان توصیف می‌کرد. پیسر با طراحی آیرودینامیک، زمانی به بازار آمد که خودروسازان دیترویت هنوز در حال ساخت کشتی‌های جاده‌ای بنزین خوار بودند. پیسر در بازارهای خارج از آمریکا هم عرضه شد و در اولین سال عرضه با فروش ۱۴۵,۵۲۸ دستگاه موفق عمل کرد. بااین‌حال، به دلیل تغییر سلیقهٔ خریداران آمریکایی به سمت خودروهای وارداتی، فروش پیسر پس از دو سال کاهش یافت و تا سال ۱۹۸۰ مجموعاً ۲۸۰ هزار دستگاه از آن ساخته شد.

AMC ایگل سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸

ایگل یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های تاریخ امریکن موتورز را ارائه کرد. این اولین خودروی سواری چهارچرخ محرک آمریکا محسوب می‌شد و راحتی خودروهای سواری را با مزیت‌های چهارچرخ محرک در شرایط آب‌وهوایی ارائه می‌کرد. از ایگل به‌عنوان اولین کراس‌اوور جهان یاد می‌شود. نسخه‌های کوپه، سدان و استیشن ایگل که در آگوست ۱۹۷۹ با مدل ۱۹۸۰ معرفی شدند، بر اساس AMC کنکورد ساخته شده بودند اما در سال ۱۹۸۱ نسخه‌های ساب‌کامپکت دودر، SX4 و کام‌بک هم بر اساس مدل اسپریت به خانوادهٔ ایگل اضافه شدند. ایگل به‌سرعت به یکی از شناخته‌شده‌ترین محصولات AMC تبدیل شد و در مناطق برفی به فروش بالایی دست یافت. ایگل همچنین بنیان‌گذار سگمنت جدیدی در بازار بود و الهام‌بخش بسیاری از خودروها مثل سوبارو اوت‌بک و آئودی آلرود شد. این آخرین محصول AMC بود که پس از خریداری شرکت توسط رنو و کرایسلر همچنان تولید شد. از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۸، ایگل تنها خودرویی بود که با برند AMC عرضه می‌شد.