اولین نگاه به استون مارتین AM-RB 001

برای کمپانی‌ای که خودروهایی با نام‌های ونتیج، ونکوئیش و ولکان می‌سازد، نام AM-RB 001 چیزی درباره‌ی یک نام هیجان‌انگیز باید باشد؛ اما این نام برای کانسپت استون مارتین یک هدف ویژه را در نظر گرفته است: یک خودروی خیابانی که خصایص شتاب گیری، عبور از پیچ‌ها و ترمز خودروهای مسابقه‌ای فرمول 1 را خواهد داشت.

یکی از کارکنان استون می‌گوید:

ما درباره‌ی یک خودروی فرمول 1 در تریم مسابقه‌ای صحبت می‌کنیم نه درباره‌ی تریمی مقدماتی.

AM-RB 001 ماحصل برنامه‌ی توسعه‌ای مشترک بین استون مارتین و تیم تکنولوژی‌های پیشرفته‌ی ردبول است. تیم فرمول 1 ردبول با پیشگامی طراح خودروهای مسابقه‌ای آقای Adrian Newey کار طراحی و مهندسی این خودرو را انجام داده است. استون مارتین می‌گوید که خودروی نشان داده شده حدود 95 درصد طراحی نهایی خودرو را در برمی‌گیرد.

نسخه‌ی پیست این خودرو بنا به گفته‌ی Newey پرفورمنسی مشابه با پرتوتایپ های پیشرویی چون پورشه 919 و آئودی R18 خواهد داشت. او می‌گوید:

ما نسخه‌ی جاده‌ای این خودرو را با قطعات معمولی بسیاری خواهیم ساخت. تفاوت‌های کوچکی وجود خواهد داشت اما خودروها به‌طور نزدیک به هم مرتبط خواهند بود.

صرف‌نظر از اعداد نهایی، این مورد خیلی واضح است: AM-RB 001 تعیین شده که سنگ محک جدیدی در مورد کارایی خودروی خیابانی باشد. این خودرو در خط مستقیم به سریعی بوگاتی شیرون نخواهد بود، خودروی که تخمین زده شده سقف سرعت 442 کیلومتر در ساعت داشته باشد. اما خودروی استون چابکی و چسبندگی و شتاب فراتر از تصور خواهد داشت. منابع استون شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت این خودرو را 2.5 ثانیه و کمتر اعلام کرده‌اند به علاوه شتاب جانبی و ترمز این خودرو بیشتر از 2 جی خواهد بود.

انتظار می‌رود که 99 خودروی جاده‌ای ابتدایی به همراه 20 نسخه‌ی مسابقه‌ای در انتهای سال 2018 تحویل مشتریان شوند. قیمت؟ در بازار ارز امروز انتظار قیمت 3.2 میلیون دلاری چیز عجیبی نیست.

هنوز جزئیات مکانیکی زیادی برای نهایی شدن باقی مانده‌اند اما همین‌قدر می‌دانیم: همانند اکثر هایپرکارهای قرن 21،AM-RB 001 احتمالاً از قوای محرکه‌ی هیبریدی بهره خواهد برد. Newey می‌گوید:

گفتن این منصفانه است که هیبریدی‌ها موقعیت‌های بیشتری را پیشنهاد می‌دهند. چگونگی استفاده‌ی ما از این موقعیت و اولویت مهم است. ما در حال ارزیابی همه‌ی راه‌حل‌های متفاوت هستیم. ما هنوز تصمیم نگرفته‌ایم. من علایق شخصی‌ای دارم که نمی‌توانم درباره‌ی آن صحبت کنم.

پیشرانه‌ی احتراق داخلی خودرو احتمالاً نسخه‌ی 12 سیلندر تنفس طبیعی با حجمی بین 6 تا 7 لیتر خواهد بود. این پیشرانه خاص AM-RB 001 بوده و هیچ چیزی را با پیشرانه‌ی 12 سیلندر 5.2 لیتری توئین توربوی DB11 به اشتراک نمی‌گذارد. Newey تصدیق می‌کند که:

جا دادن پیشرانه‌ی 12 سیلندر در خودرو بخشی از چالش ما خواهد بود و بدیهی است که این تنها به خاطر پیشرانه نیست. بحث جایگذاری رادیاتورها، گیربکس و سلول سوختی نیز مطرح است. قطعات زیادی برای جای گذاری در خودرو وجود دارند.

Newey از صحبت درباره‌ی قدرت خروجی کل خودرو امتناع می‌ورزد اما احتمالاً AM-RB 001 حداقل 1000 اسب بخار قدرت خواهد داشت. شایعات اولیه بیان می‌داشتند که کل قدرت پیشرانه از طریق گیربکس 8 سرعته ی اتوماتیک دستی سکونشئال به چرخ‌های عقب انتقال خواهد یافت؛ اما Newey دست خود را رو نمی‌کند:

این خودرو باید کوچک، سبک و کم‌مصرف و کارا باشد. ما در حال ارزیابی ایده‌های متفاوت هستیم.

کل خودرو از فیبر کربن فوق سبک‌وزن، آلومینیوم و تیتانیوم ساخته خواهد شد. هدف‌گذاری خودرو دست‌یابی به نسبت قدرت به وزن 1 اسب بخار برای هر کیلوگرم است که وزنی در حدود 998 تا 1089 کیلوگرم را برای خودرو پیشنهاد می‌کند. اما یکی از اهداف کلیدی خودرو در بخش کارایی پکیج آئرودینامیک طراحی شده توسط Newey است.

Am-RB 001 یک خودروی آئرودینامیک است. چرخ‌های جلو پشت سپر بزرگی قرار گرفته‌اند تا هوا را به داخل پیشرانه‌ی حجیم و دریچه‌های خنک‌کننده هدایت کنند.

تنظیم نهایی سیستم تعلیق هنوز در حال تصمیم‌گیری است اما عملکرد تنظیم ارتفاع این اجازه را به خودرو خواهد داد تا در جاده‌های معمولی و هم در پیست به تاخت‌وتاز بپردازد. برخلاف مک لارن F1، این هایپرکار طراحی شده توسط گوردون موری کمک‌های راننده‌ی الکترونیکی خواهد داشت. Newey می‌گوید:

با وجود چنین کارایی ما مجبوریم تا از سیستم‌های محافظت‌کننده استفاده کنیم. ما می‌خواهیم این خودرویی برای استفاده‌ی روزانه‌ی مردم باشد. البته راننده‌هایی که به توانایی‌های خود باور دارند و می‌خواهند از خودرو بدون دخالت سیستم‌های الکترونیکی لذت ببرند، این امکان وجود خواهد داشت.

در آخر این مهندس ماهر این‌گونه به سخنان خود پایان می‌دهد:

ما واقعاً تلاش می‌کنیم تا درباره‌ی این خودرو از اصول اولیه فکر کنیم به خصوص اینکه نسخه‌ی ساخت ما باید چگونه باشد. چیزی شبیه پورشه 919 اساس پیروی تکامل بر کانسپت بد است. این یک ایده‌ی بد است و ما باید با تمام اصول مهندسی خود ساخت خودرو را مدیریت کنیم. کار مهم آن است که یک کانسپت صحیح بسازیم.

ما دو سال بعد خواهیم فهمید که دست‌پخت استون مارتین و ردبول صحیح بوده است یا خیر...

منبع: motortrend