اوتو یونیون تایپ ۵۲ سوپراسپرتی بود که دههی ۱۹۳۰ توسط فردیناند پورشه طراحی شد، اما هیچگاه به تولید نهایی نرسید. حالا آئودی توانسته این پروژه را زنده کند.
زمستان گذشته در پدال به مرور تاریخچهٔ سوپراسپرتی پرداختیم که فردیناند پورشه برای اتو یونیون (شرکتی که از طریق ادغام آئودی، هورش، واندرر و دکاو شکل گرفت) طراحی کرد اما هیچگاه ساخته نشد. این خودرو که اشنلاشپرتواگن (Schnellsportwagen) به معنای خودروی اسپرت سریع نام داشت و در داخل شرکت با نام تایپ ۵۲ شناخته میشد، قرار بود نسخهای جادهای از خودروی مسابقهای گرند پری تایپ ۲۲ اوتو یونیون در دههٔ ۳۰ باشد. تایپ ۵۲ به یک پیشرانهٔ ۱۶ سیلندر با بیش از ۲۰۰ اسب بخار قدرت مجهز بود و میتوانست به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند که آن را به یکی از سریعترین خودروهای زمان خود تبدیل میکرد.
متأسفانه این سوپراسپرت شگفتانگیز هیچگاه از مرحلهٔ طراحی فراتر نرفت و پروژهٔ اتو یونیون تایپ ۵۲ در سال ۱۹۳۵ قبل از جنگ جهانی دوم لغو شد. نزدیک به ۹۰ سال بعد اما آئودی تصمیم گرفت سراغ طرحهای تایپ ۵۲ برود و این خودروی فوقالعاده را برای فستیوال سرعت گودوود ۲۰۲۴ زنده کند. بدین منظور، آئودی از Crosthwaite & Gardner که شرکتی تاریخی در زمینهٔ تولید خودروهای مسابقهای است درخواست کرد اتو یونیون تایپ ۵۲ را از ابتدا بسازد. با استفاده از اسکچها و طرحهای اولیه، همهچیز از شاسی و پانلهای بدنه گرفته تا پیشرانه بهصورت اختصاصی برای این خودرو ساخته شد.
این پروژه در اوایل سال ۲۰۲۳ آغاز شد و تکمیل آن بیش از یک سال طول کشید. در میانهٔ خودرو یعنی پشت کابین سرنشینان، یک پیشرانهٔ ۱۶ سیلندر سوپرشارژ قرار گرفته که مشابه موتوری است که قرار بود در نمونهٔ اصلی استفاده شود. البته نمونهای که حالا ساخته شده، بجای موتور ۴.۴ لیتری طرح اولیه، از یک نمونهٔ ۶ لیتری استفاده میکند. آئودی همچنین قدرت این موتور را هم از ۲۰۰ اسب بخاری که در دههٔ ۳۰ مدنظر بود به ۵۲۰ اسب بخار افزایش داده است. انتقال نیرو اما همچنان توسط یک گیربکس دستی صورت میگیرد.
آئودی برای جای دادن پیشرانهٔ جدید در این خودرو، مجبور شد ابعاد آن را افزایش دهد. ازاینرو، فاصلهٔ محوری خودرو از ۲,۹۹۷ میلیمتر طرح اولیه، به ۳,۳۱۵ میلیمتر افزایش پیدا کرده و وزن خودرو هم از ۱۳۰۰ کیلوگرم به ۱۴۵۰ کیلوگرم رسیده است. با باز کردن درهای عکس بازشوی عقب، کابینی با طرح سهنفره را میبینیم یعنی مشابه چیزی که ۶۰ سال بعد در مکلارن F1 دیدیم. در اینجا آئودی با صندلیهای پارچهای قدیمی، تریم چوبی و آمپرهای آنالوگ بزرگ، داخل تایپ ۵۲ را کاملاً کلاسیک ساخته است. همچنین این خودرو صرفاً یک نمونهٔ نمایشی نیست و در گودوود رانندهٔ سابق فرمول یک «هانس یوآخیم استاک» و رانندهٔ برندهٔ لمان «تام کریستنسن» با آن رانندگی خواهند کرد.
برای آشنایی با تاریخچهٔ کامل این سوپراسپرت شگفتانگیز، میتوانید مطلب زیر را مطالعه کنید:
یادی از سوپراسپرت ۱۶ سیلندر پورشه در دهه ۳۰، شاهکاری نبوغ آمیز
amir
۲۳ تیر ۱۴۰۳فک کنم اگه بخواد به فروش برسه میلیون دلاری قیمت بخوره
BlackWing
۲۳ تیر ۱۴۰۳۱۰۰٪
SMS
۲۳ تیر ۱۴۰۳کاری به بقیه چیز ها ندارم ولی حتی تصور حرکت ۱۶ تا سیلندر باهم هم سخت است
𝐀𝐥𝐢
۲۳ تیر ۱۴۰۳خیلی زیباست
J
۲۳ تیر ۱۴۰۳پول بزارین بریم بخریمش
Yazdan
۲۳ تیر ۱۴۰۳به نظر من هدف این خودرو پرفورمنس نیست که افزایش قدرت داشته
اگه همون دویست اسب بخار بود اصالتش بیشتر حفظ میشد.
مهدی
۲۳ تیر ۱۴۰۳نسبت به رقبای همون زمان هم قناص احساس میشه
arvin44
۲۳ تیر ۱۴۰۳فردیناند پورشه واقعا نابغه بود
sinasvj
۲۳ تیر ۱۴۰۳واقعا فوق العادس خیلی خوشم میاد شرکتای بزرگ محصولات قدیمیشونو زنده میکنن چند سال پیشم جگوار و استون مارتین مدلای xkss و db5 رو دوباره ساخته بودن خیلی عالین
زیزیگولو
۲۳ تیر ۱۴۰۳۹۰ سال پیش همچین هیولایی 👌
Cert
۲۳ تیر ۱۴۰۳کار خوبی را انجام داده است
علی Shelby
۲۳ تیر ۱۴۰۳در گرند تور هم با هم مسابقه دادن
استون دی بی ۵ و جگوار xkss
ریچارد هموندم توضیح داد چجوری ساخته شده
JaMsHiD_R1988
۲۳ تیر ۱۴۰۳عاشق طرح های فردیناد پورشم
همایون
۲۳ تیر ۱۴۰۳واقعا آلمان اون سالها مهد فناوری بود
علی
۲۴ تیر ۱۴۰۳واقعا دلرباست چقدر کلاسیک و اشرافی توی این همه ماشین های مدرن این ماشین رو داخل خیابان ببینی. و یکباره مثل ماشین زمان ادمو به ۹۰ سال پیش ببره واقعا نبض ادمو کنترل میکنه