مرور تاریخچه پیشرفت خودروهای اسپرت آئودی، از کواترو تا R8

با پدال همراه شوید تا تاریخچهٔ خودروهای پرفورمنس آئودی را از کواتروی دههٔ ۸۰ تا RS E-Tron GT برقی امروزی مرور کنیم.

داستان خودروهای اسپرت آئودی در اوایل دههٔ ۸۰ با تأسیس کواترو GmbH آغاز شد که بخش داخلی ساخت خودروهای پرفورمنس بود. این بخش که امروز با نام آئودی اسپرت شناخته می‌شود، خودروهای پرفورمنس زیادی تولید کرده است. در ادامه، نگاهی به ساخته‌های آئودی اسپرت طی سه دههٔ گذشته خواهیم داشت.

آئودی کواترو سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۵

زمانی که کوپهٔ کواترو در سال ۱۹۸۲ به بازار آمد، سامانهٔ چهارچرخ محرک صرفاً به شاسی‌بلندها اختصاص داشت. کواترو اما به‌سرعت مزیت‌ها وجود سامانهٔ چهارچرخ محرک در خودروهای سواری را نشان داد. به لطف این ویژگی و یک پیشرانهٔ ۲.۲ لیتری پنج سیلندر توربو که ۲۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد، کواترو در کمتر از ۸ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. کواترو اولین خودروی اسپرت واقعی آئودی بود.

آئودی RS2 آوانت سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶

حدود یک دهه طول کشید تا پس از کواترو یک خودروی اسپرت دیگر را از آئودی ببینیم ولی RS2 آوانت ارزش این انتظار را داشت. این خودرو که با همکاری پورشه ساخته شد، ترمزهای پورشه ۹۶۸ کلاب‌اسپرت را قرض گرفت و هرچند پیشرانهٔ پنج سیلندر ۲.۲ لیتری آن ساخته آئودی بود ولی مونتاژ این موتور همراه با گیربکس شش سرعتهٔ دستی توسط پورشه انجام می‌شد. مهندسان پورشه همچنین این موتور را با توربوشارژر و انژکتورهای بزرگ‌تر، اینترکولر، میل بادامک تهاجمی‌تر و سیستم اگزوز اسپرت تقویت کردند تا ۳۲۰ اسب بخار قدرت تولید کند.

آئودی TT سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶

TT با پلت‌فرمی که از فولکس‌واگن گلف گرفته شده بود، ظاهر عجیب، پرفورمنس نه‌چندان هیجان‌انگیز و تنها ۲۵۰ اسب بخار قدرت در قوی‌ترین نسخهٔ نسل اول با موتور ۳.۲ لیتری VR6، از نگاه خیلی‌ها یک کوپهٔ اسپرت واقعی تلقی نمی‌شد. بااین‌حال، این افراد از تأثیر TT روی افزایش سود آئودی در دههٔ ۹۰ خبر ندارند. ظاهر تخم‌مرغی این ماشین در آن سال‌ها شبیه هیچ خودروی دیگری نبود و زمانی که در بازار آمریکا عرضه شد، اعتبار آئودی را بسیار بالا برد.

آئودی RS4 آوانت سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲

جانشین RS2 هم یکی دیگر از خودروهای اسپرت خانوادگی آئودی بود که با کمک شرکت دیگری ساخته و به یک ماشین فوق‌العاده تبدیل شد. پیشرانهٔ ۲.۷ لیتری V6 توئین توربویی که زیر کاپوت نسل اول RS4 قرار گرفت، توسط کاسورث با دو اینترکولر، دو سرسیلندر آلومینیومی و اگزوز اسپرت تقویت شد. به لطف این تغییرات، موتور موردبحث حالا ۳۷۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این عدد حتی برای شرمنده کردن کوپه‌های اسپرت هم کافی بود چه رسد به استیشن‌ها. RS4 به لطف سامانهٔ چهارچرخ محرک و گیربکس شش سرعتهٔ دستی، ظرف ۴.۹ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

آئودی R8 سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۴

زمانی که نسل اول R8 در سال ۲۰۰۷ با پیشرانهٔ ۴.۲ لیتری V8 در وسط و سامانهٔ چهارچرخ محرک به بازار آمد، علاقه‌مندان را شگفت‌زده کرد. چند سال بعد نیز R8 موتور ۵.۲ لیتری V10 لامبورگینی گالاردو را قرض گرفت که خود بر پایهٔ موتور سوپرسدان‌های S6 و S8 شکل گرفته بود. این موتور ۵۲۵ اسب بخار قدرت را برای R8 به ارمغان آورد. سپس در سال ۲۰۱۶ نسل دوم R8 به بازار آمد که بر اساس پلت‌فرم لامبورگینی هوراکان ساخته شده و فقط با موتور ۵.۲ لیتری V10 عرضه می‌شد. این موتور در قوی‌ترین نسخه ۶۱۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. در این نسل هرچند گیربکس دستی R8 حذف شد ولی حالا آئودی یک نسخهٔ محرک عقب را ارائه کرد که سامانهٔ کواترو را کنار گذاشته بود.

آئودی RS6 سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰

وقتی در سال ۲۰۰۴ ب‌ام‌و نسل چهارم M5 را با پیشرانهٔ V10 معرفی کرد، آئودی تصمیم به انجام حرکت دیوانه‌وارتری گرفت تا مچ رقیب باواریایی را بخواباند. بدین منظور، مرددان آئودی پیشرانهٔ ۵ لیتری V10 لامبورگینی گالاردو را گرفتند، آن را به دو توربوشارژر مجهز کردند و در سینهٔ نسل دوم RS6 قرار دادند. این موتور V10 توئین توربو با تولید ۵۶۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن متر گشتاور، RS6 را به قوی‌ترین محصول تاریخ آئودی تا آن زمان آئودی تبدیل کرده بود. این سوپرسدان آلمانی ظرف تنها ۴.۵ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

آئودی RS5 سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷

آئودی در طول دههٔ ۲۰۰۰، در بازار کوپه‌ها فقط در بخش پایه با TT و بخش بالا با R8 حضور داشت و دیگر قسمت‌های این بازار را به مرسدس و ب‌ام‌و واگذار کرد اما در سال ۲۰۱۰ همه‌چیز با RS5 تغییر کرد. این ماشین با برخورداری از موتور ۴.۲ لیتری V8 تنفس طبیعی با ردلاین ۸,۵۰۰ rpm و ۴۵۰ اسب بخار قدرت در کنار گیربکس دوکلاچه، مثل اره‌برقی برای قلع‌وقمع رقبا وارد صحنه شد.

آئودی TT RS سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳

TT RS در سال ۲۰۰۹ با پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری پنج سیلندر توربو معرفی شد و در سال ۲۰۱۲ با ۳۶۰ اسب بخار قدرت به بازار آمریکا رسید. این خودرو فقط با گیربکس شش سرعتهٔ دستی عرضه شد و هرچند فقدان گیربکس اتوماتیک شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر TT RS را به ۴.۱ ثانیه رساند ولی عامل هیجان را به خودرویی اضافه کرد که به خاطر پلت‌فرم دیفرانسیل جلویش سرزنش شده بود. البته متأسفانه نسل دوم TT در ظاهر بخش بزرگی از زیبایی نسل اول را از دست داده بود.

آئودی RS7 سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷

در سال ۲۰۱۴، آئودی یکی از قوی‌ترین مدل‌های تاریخ RS را با موتور ۴ لیتری V8 توئین توربو و ۵۶۰ اسب بخار قدرت به بازار فرستاد. چنین رقمی، RS7 را به استانداردی برای قدرت محصولات اسپرت آیندهٔ آئودی تبدیل کرد. به لطف این نیرو، RS7 ظرف تنها ۳.۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و نهایتاً به حداکثر سرعتی که روی ۳۰۵ کیلومتر بر ساعت محدود شده بود دست میافت.

آئودی RS3 سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰

آئودی با RS3 دوباره به پیشرانهٔ سنتی پنج سیلندر خود بازگشت. هرچند پلت‌فرم این خودرو با فولکس‌واگن گلف R مشترک بود ولی زیر کاپوت هاچ‌بک داغ فولکس‌واگن کسی یک موتور ۲.۴ لیتری پنج سیلندر توربو با ۴۰۰ اسب بخار قدرت را نمی‌دید. به لطف این نیرو، فقط ۳.۶ ثانیه طول می‌کشید تا RS3 از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت برسد که یک ثانیه از S3 سریع‌تر بود. علاوه بر موتور، لانچ کنترل عالی، گیربکس دوکلاچه و سامانهٔ چهارچرخ محرک کواترو هم از دیگر دلایل چنین شتاب چشمگیری بودند.

آئودی RS6 آوانت سال‌های ۲۰۱۹ تاکنون

نسل چهارم RS6 که در سال ۲۰۱۹ معرفی شد، پرچم استیشن‌های اسپرت آئودی را همچنان بالا نگه داشت. این خودرو که روی پلت‌فرم مشترکی با RS7 ساخته شده است، از همان پیشرانهٔ ۴ لیتری V8 توئین توربو استفاده می‌کند که در اینجا قدرت خیره‌کنندهٔ ۶۰۰ اسب بخاری را به یک گیربکس هشت سرعته اتوماتیک و نهایتاً سامانهٔ چهارچرخ محرک کواترو تحویل می‌دهد. تمام این ویژگی‌ها که زیر بدنه‌ای تهاجمی پنهان شده‌اند، هرگز خللی به کارایی روزمرهٔ خودرو وارد نمی‌کنند. RS6 از بسیار جهان نشان‌دهندهٔ اوج آئودی اسپرت است.

آئودی RS E-Tron GT سال‌های ۲۰۲۲ تاکنون

E-Tron GT اولین خودروی الکتریکی آئودی است که نشان RS گرفت. این خودرو که بر پایهٔ پورشه تایکان شکل گرفته است، ۶۳۷ اسب بخار قدرت دارد. این قدرت در عمل به معنای شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت ۲.۹ ثانیه‌ای همراه با نوعی از پاسخ فوری پدال گاز خواهد بود که فقط وقتی نیروی برق به چرخ‌ها منتقل شود امکان‌پذیر است. RS E-Tron GT همچنین وقتی به جاده‌های پرپیچ‌وخم می‌رسد، با مدیریت کامپیوتری گشتاور، وزن سنگین باطری‌های خود را جبران می‌کند.