مقایسهٔ لینکلن اویاتور با ولوو XC90 و آئودی Q7

پس از معرفی نسل جدید نویگیتور، امیدهای زیادی برای دیدن کراس‌اوور سه ردیفهٔ کوچک‌تر لینکلن یعنی اویاتور وجود داشت تا اینکه سرانجام سازندهٔ آمریکایی انتظارات را برآورده کرد و اویاتور به یکی از خودروهای قابل‌توجه نمایشگاه لس‌آنجلس ۲۰۱۸ تبدیل شد. این کراس‌اوور جدید که در سبد محصولات لینکلن جایگزینی برای مدل MKT محسوب می‌شود، روی یک پلت‌فرم دیفرانسیل عقب جدید ساخته شده، کابینی مشابه مدل گران‌تر و لوکس‌تر نویگیتور دارد، از لیستی طولانی تجهیزات و تکنولوژی‌ها برخوردار است و تا ۴۵۰ اسب بخار قدرت و ۸۸۰ نیوتن متر گشتاور را در نسخهٔ پلاگین‌هیبریدی ارائه می‌کند.

بنابراین واضح است که لینکلن برای ورود به بخش کراس‌اوورهای فول سایز لوکس حرکتی کاملاً جدی انجام داده است. اویاتور از تابستان آینده راهی بازار شده و با رقبای خود روبرو خواهد شد؛ اما برای اینکه بفهمیم این کراس‌اوور جدید آمریکایی در برابر رقبای قدرتمند خود چه عملکردی خواهد داشت، قصد داریم در این مطلب آن‌را به‌صورت اجمالی با دو رقیب سرسخت مقایسه کنیم. برای این مقایسه، دو خودروی شیک و تکنولوژیک که در صدر این کلاس قرار گرفته‌اند انتخاب شده‌اند. این دو خودرو، آئودی Q7 و ولوو XC90 هستند.

نمای جلویی

هرچند این روزها عبارت «هرچه جلوپنجره بزرگ‌تر باشد بهتر است» سرلوحهٔ کار خودروسازان قرار گرفته است، اویاتور از این رویه دوری کرده و در آن جلوپنجرهٔ کرومی زیبایی با اندازهٔ معقول و نمای سه‌بعدی دیده می‌شود. اویاتور همچنین بجای چراغ‌های جلوی باریکی که بسیاری از خودروسازان در محصولات جدید خود بکار می‌برند، از چراغ‌های بزرگی استفاده کرده است. در همین حال، آئودی Q7 جلوپنجرهٔ بزرگی دارد که مستقیماً چراغ‌های مستطیل شکلی به آن متصل شده‌اند و فرم کلی استخوانی و خشک دماغه، آن‌را از دو رقیب دیگر متمایز کرده است. در ولوو هم جلوپنجره‌ای آبشاری به همراه چراغ‌های زیبایی موسوم به چکش تور دیده می‌شود درحالی‌که لوگوی ولوو هم در میانهٔ جلوپنجره جای گرفته است.

نمای جانبی

در پروفیل جانبی، اویاتور به لطف پنجره‌هایی که دورتادور خودرو را در بر گرفته‌اند، کشیده به نظر می‌رسد. خطوط جانبی برجسته، شیب زیاد شیشهٔ جلو و اسپویلر روی سقف نیز به زیبایی پروفیل جانبی این خودرو کمک کرده‌اند. نمای جانبی آئودی اما سنتی‌تر به نظر می‌رسد درحالی‌که گلگیرهای برجسته، نمای قدرتمندی به آن بخشیده‌اند ولی خطوط جانبی آن چندان برجسته نیستند. در همین حال، XC90 هم با خط سقف صاف و بدون شیب، استایلی جعبه‌ای شکل و خطوط ساده، دقیقاً مثل Q7 نمای ساده‌ای را به نمایش گذاشته است.

نمای عقبی

در عقب، چراغ‌های اویاتور توسط نواری به هم متصل شده‌اند. سپر خودرو نیز نمای ساده‌ای دارد اما سر اگزوزهای چهارتایی کمی از سادگی آن کاسته و جلب‌توجه می‌کنند. Q7 اما در این قسمت هم با شیشهٔ عقب مشخص و چراغ‌های مستقل، نمای سنتی‌تری دارد. از سوی دیگر، XC90 با چراغ‌های عمودی که تا روی ستون‌ها ادامه پیدا کرده‌اند، راه کاملاً متفاوتی را از دو رقیب خود در پیش گرفته و متمایز شده است. این چراغ‌های عمودی به شکل کلی جعبه‌ای خودرو نیز کمک کرده‌اند.

نمای داخلی

لینکلن در داخل اویاتور ترکیبی از چرم و تریم آلومینیومی را ارائه کرده درحالی‌که الهاماتی از صنعت هوانوردی هم در آن دیده می‌شود مثل گرافیک صفحه آمپر دیجیتالی که با الهام از هواپیماهای قدیمی طراحی شده است. در همین حال، غیرازاین تریم داخلی چرم طوسی‌رنگ و آلومینیوم، اویاتور با چرم قهوه‌ای روشن و تریم چوبی هم ارائه می‌شود؛ اما صرف‌نظر از نوع تریم، در هردو نسخه یک صفحه‌نمایش لمسی بزرگ برای سیستم اطلاعاتی-سرگرمی ارائه می‌گردد که در بالای داشبورد قرار گرفته است. در کنسول مرکزی خودرو نیز محفظه‌هایی برای قرار دادن اشیاء کوچک تعبیه شده و در زیر دریچه‌های تهویهٔ میانی هم دکمه‌های پارک، دنده‌عقب، خلاص و درایو جای گرفته‌اند.

شیفتر دندهٔ Q7 اما ساده‌تر و سنتی‌تر است و صفحه‌نمایش سیستم اطلاعاتی-سرگرمی آن به‌صورت کشویی از بالای داشبورد بیرون می‌آید و از طریق یک پد لمسی روی کنسول مرکزی کنترل می‌شود. دراین‌بین، XC90 ساده‌ترین طراحی داخلی را دارد که برخی آن‌را می‌پسندند و برخی این سادگی را دوست ندارند. درهرحال این کراس‌اوور سوئدی به یک صفحه‌نمایش لمسی بزرگ عمودی مجهز است که به یک تبلت شباهت دارد و کار اکثر دکمه‌های فیزیکی را انجام می‌دهد. در تیپ‌های بالایی XC90 نیز انتخاب‌گر دندهٔ کریستالی ارائه می‌شود. ولوو، لینکلن و آئودی هر سه به صفحه آمپر تمام دیجیتالی ۱۲.۳ اینچی هم مجهز هستند.

قوای محرکه

لینکلن اویاتور در نسخهٔ پایهٔ به یک پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 توئین توربو با ۴۰۰ اسب بخار قدرت و ۵۴۰ نیوتن متر گشتاور مجهز است اما کسانی که خواهان قدرت بیشتری هستند می‌توانند سراغ نسخهٔ پلاگین‌هیبریدی آن بروند که ۴۵۰ اسب بخار قدرت دارد. برای این مقایسه اما همان پیشرانهٔ پایه انتخاب شده است. از سوی دیگر، آئودی برای Q7 دو پیشرانهٔ بنزینی و دو پیشرانهٔ دیزلی را در نظر گرفته است که موتور بنزینی قوی‌تر آن نزدیک‌ترین گزینه به پیشرانهٔ اویاتور است. این موتور از نوع ۳ لیتری V6 سوپرشارژ است که ۳۳۰ اسب بخار قدرت و ۴۴۰ نیوتن متر گشتاور دارد.

XC90 اما صرفاً با پیشرانه‌های چهار سیلندر بنزینی و دیزلی به همراه یک نسخهٔ پلاگین‌هیبریدی به بازار عرضه می‌شود. قوی‌ترین موتور بنزینی این خودرو که در مدل T6 ارائه می‌شود، از نوع ۲ لیتری توئین شارژر است و ۳۲۰ اسب بخار قدرت و ۴۰۰ نیوتن متر گشتاور دارد؛ بنابراین اویاتور از لحاظ خروجی پیشرانه بالاتر از رقبای خود قرار می‌گیرد. این کراس‌اوور آمریکایی اما در نسخهٔ استاندارد به‌صورت دیفرانسیل عقب ارائه می‌شود و سامانهٔ چهارچرخ محرک برای آن قابل سفارش است درحالی‌که تمامی مدل‌های Q7 به‌صورت استاندارد به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز هستند. تمامی تیپ‌های XC90 به‌جز نسخهٔ دیزلی پایه هم به‌صورت استاندارد با سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه می‌شوند.

مقایسهٔ مشخصات فنی

منبع: MotorTrend