آزمایش بنتلی بتور؛ کوپه 2 میلیون دلاری و خداحافظی با W12!

بنتلی بتور کوپه‌ای خاص و تولید محدود برای خداحافظی با پیشرانۀ W12 بنتلی است که تنها ۱۸ دستگاه از آن ساخته می‌شود.

بتور ۲.۱ میلیون دلاری را می‌توان چشمگیرترین محصول تاریخ بنتلی دانست و حالا شانس رانندگی با این کوپهٔ تولید محدود را در مسیرهای باریک جزایر قناری اسپانیا پیدا کرده‌ایم. دو پروتوتایپ از بتور برای رانندگی در اختیار داشتیم درحالی‌که از این خودرو تنها ۱۸ دستگاه ساخته می‌شود. بنتلی این کوپهٔ مجلل را از یک سو برای گرامیداشت پایان تولید پیشرانهٔ افسانه‌ای دوازده سیلندر خود در نظر گرفته و از سوی دیگر پیش‌نمایشی از طراحی محصولات الکتریکی آیندهٔ خود را نشان می‌دهد. متأسفانه اما بتور در ایالات‌متحده مجوز تردد در جاده‌ها را نخواهد داشت.

هرچند این کوپهٔ بریتانیایی در تعداد بسیار محدودی ساخته می‌شود و تعداد کمی از مردم روی کرهٔ زمین می‌توانند آن را ببینند ولی این بدان معنا نیست که بتور خودروی کاملاً خاص و منحصربه‌فردی است زیرا اکثر قطعات خود را از بنتلی‌های ارزان‌تر و به‌خصوص کانتیننتال GT اسپید قرض گرفته است. ازجملهٔ این قطعات می‌توان به سامانهٔ چهارچرخ محرک متمرکز بر عقب، آنتی‌رول بارهای فعال ۴۸ ولتی و سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب اشاره کرد.

در بیرون خودرو اما جلوپنجره بزرگ‌ترین قطعه‌ای است که از کانتیننتال گرفته شده زیرا تقریباً تمام پانل‌های بدنه اختصاصی بتور هستند. گلگیرهای جلو و عقب خودرو از فیبر کربن هستند و در سقف از آلومینیوم استفاده شده است. چراغ‌های جلو هم خاص بتور بوده و در بنتلی دیگری دیده نمی‌شود. مولینر تقریباً هشت ماه را صرف ساخت هر دستگاه از بتور در کارخانهٔ کرو در انگلستان می‌کند. این همان کارخانه‌ای است که ۱۲ دستگاه مدل روباز بکلار هم در آن ساخته شد.

پیشرانهٔ ۶ لیتری W12 توئین توربوی زیر کاپوت بتور یکی از اقوام پیشرانه‌ای است که اولین بار در فولکس‌واگن فیتون سال ۲۰۰۲ معرفی شد. در بتور اما قوی‌ترین نسخهٔ تاریخ این موتور را می‌بینیم. مهندسان بنتلی نیروگاه افسانه‌ای این برند را به توربوشارژرهای جدیدی مجهز کرده‌اند که اکسیژن بیشتری را به منیفولدهای هوا می‌رسانند. همچنین خود این منیفولدها هم تغییر شکل داده‌اند. به لطف این تغییرات، خروجی موتور به ۷۵۰ اسب بخار قدرت و ۱۰۰۰ نیوتن متر گشتاور رسیده است. به گفتهٔ بنتلی، حداکثر سرعت بتور با این موتور به ۳۳۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

بتور بزرگ‌ترین خودرویی بود که در تنریف (یکی از جزایر قناری و محل رانندگی ما) دیدیم و در جاده وقتی به یک فیات ۵۰۰ رسیدیم شبیه موشی بود که در تله گیر افتاده است. لحظهٔ کوتاهی طول می‌کشد تا گیربکس هشت سرعتهٔ دوکلاچهٔ بنتلی از خواب بیدار شود اما پس‌ازاین، قدرت مانند یک موج انفجار عظیم ارائه می‌شود. در پیچ‌ها، لاستیک‌های ۳۱۵ پیرلی P Zero PZ4 زیر گلگیرهای عقب فرو می‌روند اما ترمزهای عظیم کربن سرامیکی با دیسک‌های ۱۷.۳ اینچی و کالیپرهای ۱۰ پیستونه در جلو و دیسک‌های ۱۶.۱ اینچی و کالیپرهای چهار پیستونه در عقب بدون مشکلی آن‌ها را سر جای خود برمی‌گردانند.

کابین بتور با نمای چشمگیر بیرونی آن مطابقت دارد. یکی از خودروهایی که ما پشت فرمانش نشستیم در داخل تزئینات بنفش داشت که مطابق با رنگ بیرونی بود. البته برای داخل این خودرو لیستی طولانی از متریال گران‌قیمت قابل انتخاب خواهد بود. در اینجا همچنین فلزات بسیار ارزشمندی مثل طلای ۱۸ عیار و تیتانیوم هم دیده می‌شود. همان‌طور که در ابتدا گفتیم، بتور از یک سو نماد خداحافظی با موتور دوازده سیلندر و از سوی دیگر سلام به دوران الکتریکی است. بنتلی قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ تمام الکتریکی شود و نمای جلوی بتور پیش‌نمایشی از طراحی محصولات برقی این برند را نشان می‌دهد. نگاه کردن به بتور به همان اندازهٔ منظرهٔ غروب خورشید در اقیانوس اطراف جزایر قناری زیبا و البته غم‌انگیز است.

مشخصات فنی