جشن ساخت 40 هزار دستگاه بنتلی فلاینگ اسپار طی 15 سال و سه نسل

بنتلی نقطهٔ عطفی برای سدان فلاینگ اسپار را جشن گرفته است زیرا به‌تازگی ۴۰ هزارمین دستگاه این خودرو از خط تولید در کرو خارج شده است. فلاینگ اسپار که طراحی، مهندسی و مونتاژ آن به‌صورت دستی در انگلستان صورت می‌گیرد، به‌طور رسمی در ۶۸ کشور در سراسر جهان به فروش می‌رسد. بزرگ‌ترین بازارهای این سدان فوق لوکس چین و آمریکا و پس‌ازآن اروپا، خاورمیانه و آسیا اقیانوسیه هستند.

این ماشین که در ابتدا کانتیننتال فلاینگ اسپار نام داشت، در سال ۲۰۰۵ به‌عنوان نسخهٔ سدان مدل کانتیننتال با پیشرانهٔ W12، سامانهٔ چهارچرخ محرک و پلت‌فرم مشترک با آئودی A8 و فولکس‌واگن فیتون به بازار آمد. حداکثر سرعت این خودرو ۳۱۲ کیلومتر بر ساعت بود و با ارائهٔ ترکیبی بی‌نظیر بین پرفورمنس و تجمل، به‌سرعت قلب طرفداران بنتلی را تسخیر کرد.

با معرفی نسل دوم در سال ۲۰۱۳، کلمهٔ کانتیننتال از نام آن حذف و به‌سادگی فلاینگ اسپار خوانده شد که این کار تلاشی برای مجزا کردن فلاینگ اسپار از کانتیننتال GT بود هرچند که اشتراک ساختاری زیادی باهم داشتند. طی شش سال بعد، نسل دوم فلاینگ اسپار به‌طور مداوم اصلاح شد و نسخه‌های دیگری مثل یک مدل V8 با موتور ۴ لیتری توئین توربو برای آن ارائه شد.

نسل سوم این سدان فوق لوکس بریتانیایی که سال گذشته به بازار آمد، روی پلت‌فرم MSB گروه فولکس‌واگن ساخته شده که بازهم با کانتیننتال GT و همین‌طور پورشه پانامرا مشترک است. نسل سوم فلاینگ اسپار پرچم‌دار بنتلی و نشانگر نقطهٔ اوج این شرکت است زیرا سدان بزرگ‌تر و گران‌تر مولسان اوایل امسال همراه با پیشرانهٔ نمادین ۶.۷۵ لیتری V8 بنتلی بازنشسته شد.

اما هرچند فلاینگ اسپار ۱۵ سال پیش به بازار آمد، ریشه‌های آن به سال ۱۹۵۹ و مدل S2 بازمی‌گردد که به‌عنوان جایگزین مدل S1 و با پیشرانهٔ ۶.۲ لیتری V8 جدید رولزرویس-بنتلی به بازار آمد. نسخهٔ عملکرد بالای این مدل نیز با نام S2 کانتیننتال ساخته شد که سریع‌ترین سدان جهان در آن زمان محسوب می‌شد. در همان سال ۱۹۵۹، بنتلی موتورز شرکت اتاق‌سازی بریتانیایی مشهور HJ Mulliner را خریداری و آن‌را به بخش سفارشی‌سازی داخلی خود تبدیل کرد. بدین ترتیب در سال ۱۹۶۲ مدل جدید S3 کانتیننتال فلاینگ اسپار با بدنه‌ای طراحی‌شده توسط مولینر به بازار آمد.