خداحافظی با بنتلی مولسان با خروج آخرین نمونه‌ها از خط تولید

آرمان جان
بعضی وقت‌ها توضیح دادن مسئله‌ای سخته و مقایسه کردن محصولی با رقباش مشکله ، اشتباهه و واقعاً نمیشه گفت این بده یا خوبه چون بنتلی و رولزرویس فقط یک خودروساز نیستند ، یه نماد ثروت در بین ثروتمندان جهان محسوب میشن که بیشتر جنبه هنری صنعتی دارند تا ماشینی زیر پا برای انسان‌ها .

اون پاراگرافی که گفته‌های آقای آدریان هالمارک را نوشته را دوباره بخوان ، البته این بار با دقت ، چی میبینید ، در این نوشته ها احساس نهفته هست که گویی کارمندان و کارگران شرکت را خانواده خونی خود میبینه چون بنتلی یا رولزرویس یه شرکتی مثل تویوتا هیوندای شورولت یا حتی بنز و bmw نیست که روی خط تولید هزاران و میلیون‌ها خودرو رَد بشه برسه دست خریدار .

بنتلی و رولزرویس خودروسازانی هستند که براشون عشق مهمه ، شما در طول دوران تاسیس این دو شرکت نمیتوانید محصولی را پیدا کنید که متریال مورد استفادتشون از جنس معمولی یا اصلاً درجه یک بوده باشه ، بلکه معمولی‌ترین متریال‌ها هم از مرغوبترینهِِِ مرغوبترین جنس‌ها بود ، که مثلاً چوب به کار رفته یه قسمتی از کابین برای کشتی غرق شده ۱۰۰ سال پیش بوده که از دریا پیداش کردن و با ظرافت تبدیلش کردن به قطعه‌‌ای از رو دری یا داشبورد یا فرمان و….. (( البته مثلاً گفتم )) .
یا چرم مثلاً گاو نر نژاد اسرائیلی از کوه‌های آلپ ، چون تغذیه گاو مهم بوده یا چون آب‌وهوای منطقه آقا گاوه پاک و خالص بوده که باعث میشده روی پوستش که الان شده چرم فلان ماشین رولزرویس یا بنتلی تاثیر گذار بوده باشه .

عشق در تولید کالایی همچون خودرو ، یعنی کاری ندارن که من چی میخوام تو چی میخوای ، بلکه اینقدر اعلاء میسازند با جزئیات فراوان که چشم بسته جایی که نشستیم تا اسم بنتلی یا رولزرویس میاد ، یاد اَشرافیت ، انگلستان ، چرم ، چوب ، هنر دست ، قدرت و …. میوفتیم (( تازه فکر کن همیشه خودروهای این دو شرکت شخصی ساز بوده با اینکه همین‌طوریش هم کامله کامله )) .

بنتلی و رولزرویس حُرمت دارند که نمیشه گفت این از اون یکی بهتره و فقط دِلی میشه انتخابشون کرد .

اما به شخصه محصولات بنتلی را قلدرتر و مردانه‌تر میبینم .

1