دوچرخه سواران بریتانیایی شاید مجبور شوند برای دوچرخه خود پلاک و بیمه تهیه کنند. در صورتی که برنامههای دولت این کشور برای وضع قوانین جدید درباره دوچرخهها تصویب شود چنین قانونی دور از ذهن نخواهد بود. به گزارش carscoops، گرنت شاپس وزیر حملونقل بریتانیا میخواهد مطمئن شود رانندگان خودرو و دوچرخه سواران از یک سیستم قانونگذاری تبعیت میکنند. اگرچه دوچرخه سواران اغلب از دست رانندگانی که در جادهها و خیابانها حقوحقوق آنها را رعایت نمیکنند شکایت دارند اما درعینحال باید گفت برخی دوچرخه سواران نیز در فضاهای شهری محدودیت سرعت ۳۲ کیلومتر در ساعت را نقض کرده و از خطوط عابر پیاده و چراغقرمز عبور میکنند.
شاپس همچنین میخواهد قانون دوچرخهسواری خطرناک را تصویب کند که با این کار خلأ قانونی موجود رفع شود. در بریتانیا رانندگانی موجب مرگ فرد دیگری شوند بجای مجازات مرگ میتوانند مجازات جایگزین حبس را تحمل کنند اما دوچرخهسوارانی که موجب مرگ فردی شوند حداکثر ۲ سال زندانی میشوند و وزیر حملونقل بریتانیا به دنبال تغییر این قانون است. دوچرخه سواران علاقه چندانی به این پیشنهادها ندارند. علاوه بر موضوعات یاد شده، در صورتی که بریتانیا طرح پلاک گذاری دوچرخهها را عملیاتی کند در کنار کره شمالی به تنها کشوری در دنیا بدل خواهد شد که چنین کاری را انجام میدهد. مدیر یکی از کمپینهای دوچرخهسواری در این کشور میگوید:
از آنجایی که هزینههای زندگی افزایش پیدا میکند، ما شاهد افرادی بیشتری هستیم که از دوچرخه برای حملونقل محلی خود استفاده میکنند. بجای اینکه موانع هزینه بری را برای این دسته از افراد وضع کنیم، ما نیازمند این هستیم که دولت افراد را به دوچرخهسواری ترغیب کند نه اینکه مانع آنها شود
شاپس همچنین با انتقادات مشابهی از سوی سیاستمداران جناح رقیب مواجه شده اما تأکید کرده که از پیشنهادهای خود عقبنشینی نخواهد کرد. او گفته است:
من نمیخواهم مانع دوچرخهسواری مردم شوم. راندن دوچرخه راهی عالی برای سفر است و ما در دوران همهگیری کرونا شاهد افزایش استفاده از این وسیله بودهایم؛ اما من دلیلی برای قانونشکنی دوچرخه سواران در جادهها و گریز آنها از قانون نمیبینم.
نظر شما درباره این ایده چیست؟ به عنوان یک راننده خودرو یا حتی عابر پیاده شاهد قانونشکنی دوچرخه سواران بودهایم؟ فکر میکنید عملی شدن چنین برنامهای ضروری است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
عاشق پدال
۴ شهریور ۱۴۰۱10 روز قبل میخواستم دوچرخه بخرم. میرداماد رفتم اون دوچرخه فروشی که طبقه همکفه. قیمتا رو دیدم احساس فقر بهم دست داد.
یه دوچرخه ساده 30 میلیون.
دوچرخه کورسی نداشتن. گفتن میاریم 30 میلیون در میاد
کوهستان که بشه باهاش پستی بلندی رو رد کرد و کمک فنرش با یه بار زمین خوردن مقاومت داشته باشه حدود 50 میلیون.
چه خبره چه خبره