شاید بامو در حال کار روی خودروهای الکتریکی متنوعی باشد اما این به معنی رها کردن پیشرانههای درونسوز نخواهد بود. باواریایی ها به خوبی از فرایند زمانبر همهگیر شدن خودروهای الکتریکی-حداقل در چند سال آینده- آگاه هستند و به همین خاطر همچنان روی پیشرانههای درونسوز تمرکز خواهند داشت.
کلاوس فرولیش مدیر تحقیق و توسعه بامو در مصاحبه با اتوموتیونیوز اروپا به طرفداران پیشرانههای سنتی قوت قلب داده و گفته که این برند تا چند ده سال به تولید این نوع پیشرانهها متعهد خواهد بود. او گفته پیشرانههای ۴ و ۶ سیلندر توربودیزل حداقل تا ۲۰ سال آینده تولید خواهند شد و پیشرانههای بنزینی نیز عمر حداقل ۳۰ ساله در آینده خواهند داشت.
البته این به معنی عدم وجود تغییرات بزرگ در پیشرانههای درونسوز بامو نیست زیرا قوانین آلایندگی سخت گیرانه تر باعث خواهد شد در آینده با نیروگاه ۱۲ سیلندر خداحافظی کنیم. این پیشرانه ۶.۶ لیتری توئین توربو که در سدان لوکس و فول سایز M760i xDrive با قیمت ۱۵۷۷۰۰ دلار بکار رفته قدرت ۶۰۱ اسب بخاری دارد.
البته قیمت بالای این خودرو باعث محدود شدن بازار آن شده است و مدیر بامو میگوید تنها چند هزار نمونه از این پیشرانه در سال تولید میشود؛ بنابراین تولید پیشرانه ۱۲ سیلندر توجیه اقتصادی زیادی نداشته مخصوصاً اینکه بهروزرسانی نیروگاه ۱۲ سیلندر بامو به معنی افزایش چند هزار یورویی هزینهها میباشد. بههرحال این پیشرانه در آینده با محصولات بامو خداحافظی خواهد کرد.
خب صحبت از توجیه اقتصادی شد و باید گفت مدیر تحقیق و توسعه بامو به سخت بودن توجیه هزینههای تولید پیشرانه ۸ سیلندر ۴.۴ لیتری توئین توربو نیز اشاره داشته زیرا پیشرانههای ۶ سیلندر الکتریکی شده قبلاً قدرت ۶۰۰ اسبی را تولید کردهاند و گشتاور زیادی برای “تخریب بسیاری از گیربکسها” دارند.
اما فرولیش درباره پیشرانههای دیزلی نیز گفته که نمونه ۳ سیلندر ۱.۵ لیتری به همراه نیروگاه کواد توربوی بکار رفته در مدلهای M550d و M50d بازنشسته خواهند شد. گفته میشود پیشرانه ۳ لیتری یاد شده اواخر سال جاری با بازار خداحافظی خواهد کرد و سدان و تورینگ M550d اولین محصولاتی خواهند بود که روانه موزه میشوند. مدلهای M50d خانوادههای X5، X6 و X7 نیز چنین سرنوشتی خواهند داشت.
مدیر بامو در همین مصاحبه درباره الکتریکی سازی و چگونگی بهروزرسانی پلتفرم CLAR در سال ۲۰۲۱ و عرضه خودروهای پلاگین هیبریدی با برد ۱۲۰ کیلومتری سخن گفته است. این خودروها باک سوخت بزرگتری خواهند داشت و بنابراین مالکان آنها خواهند توانست مسافت بیشتری را طی کنند.
او از i4 جدید به عنوان سری ۳ الکتریکی نام برده و گفته که تولید آزمایشی خودروهای الکتریکی سلول سوختی نیز از اوایل دهه جاری میلادی و با شاسی بلندهای بزرگ X6 و X7 شروع خواهد شد.
Joker
۱۹ دی ۱۳۹۸اون عده از دوستانی که تازه به ماشینای برقی علاقه مند شدن و واستادن تا طی یکی دو سال آینده عمر درون سوزا به پایان برسه و بیان اینجا کامنت راجب( آینده در تسخیر الکتریکی ها و خودران ها )بزارن، بهتره بشینن چون سر پا خسته میشن???
SS
۱۹ دی ۱۳۹۸ماشین های برقی هم با تکنولوژی تولید حال حاضر خیلی از نظر محیط زیستی پایدار نیستن!
به نظرم سرنوشت این نوع ماشین به تجاری شدن باتری های جایگزین لیتیوم یون در 10 سال آینده بستگی داره در غیراینصورت ممکنه سیستم هیدروژنی یا حتی ابرخازن ها جایگزین بشن.
علاوه بر این شرکت های نفتی هم تمام تلاش خودشون رو میکنن که پیشرانه های درون سوز رو تا حد ممکن روی خط تولید نگه دارن. مخصوصا که امریکا برای نفت شل توجیه اقتصادی پیدا کرده و غولهای تکنولوژی مثل گوگل و امازون به تازگی در صنعت اکتشاف و استخراج نفت ورود پیدا کردن.
ایمان
۱۹ دی ۱۳۹۸بهترین و خوشحال کننده ترین خبری که شنیدم همین بود
امیدوارم همه خودروسازان مثل BMW باشن
زنده باد درون سوزها ؛ با قدرت ادامه دهید
Enzo
۱۹ دی ۱۳۹۸آینده واسه برقیاست.ولی من نمیتونم تصور کنم تویه ماشین برقی با مثلاً ۶۰۰اسب نشستم ۲۰۰تام دارم میرم تو سکوت محض.بعد فکرشو بکن یهm5غرش کنان بیاد ازم رد شه.من به شخصه اینجوری میشم??????????
datsun
۱۹ دی ۱۳۹۸کسی از آینده خبر نداره فقط پیش بینی میشه که اونم خطا داره.
meysam
۱۹ دی ۱۳۹۸تویوتا تمرکز زیادی به هیدروژنیها داره و معتقده آینده صنعت حمل و نقل بیشتر از باتری به هیدروژن وابسته است و در بدترین حالت، بخشهایی با باتری ولی بخش بزرگتری با هیدروژن کار میکنند. البته چون نمیشه با قطعیت نظر داد بخاطر همین خود تویوتا هم روی الکتریکیها سرمایه گذاری کرده. چند سال پیش هم در یکی از دانشگاه های آمریکا موفق شدن هیدروژن جامد بصورت آزمایشگاهی تولید کنن که اگه بمرور زمان تجاری سازی و ارزون بشه میتونه براحتی جای باتریهای فعلی رو بگیره. دیروز هم یه مقاله در سایت موتور1 آمریکا میخوندم که میگفت 73% مدیران صنعت حمل و نقل معتقدند آینده صنعت حمل و نقل به هیدروژن وابسته است. شما تصور همین پمپهای بنزین رو که در تمام کشورا هستن رو با کمی تغییرات تبدیل کنن به جایگاه هیدروژن. خیلی راحت میرید و در کمتر از 2 دقیقه سوخت گیری میکنید. تمام زیرساختهاش هم قبلا ایجاد شده فقط نیاز به کمی تغییرات داره. شرکتهای نفتی هم دیگه نمیتونن بازی دربیارن و لابی گری کنن. میتونن بجای بنزین و گازوئیل، هیدروژن بفروشن. اقتصاد کشورها هم بهم نمیریزه. همه چیز خیلی هم خوب میشه. هوا تمیز میشه، آلودگی صوتی از بین میره، تو کشورهای گرم و خشک باعث رطوبت بیشتر هوا میشه و هزار مزیت دیگه. نیازی هم نیست زمین رو سوراخ کنن تا مواد معدنی خیلی محدودی برای تولید باتری استخراج کنن چون هیدروژن فراوان ترین ماده در زمینه.
من که هرچی میگزده بیشتر به استراتژیهای تویوتا و این خونسردی و عجله نکردنش علاقمند میشم.
MAHDI
۱۹ دی ۱۳۹۸به این میگن خبر.واقعا لذت بردم. پیشرانه درون سوز به ماشین روح میده!!!!
بهراد
۱۹ دی ۱۳۹۸خوبه ، فقط این BMW پیشرانه دیزلی موند که بازنشستش نکنه؟
به نظرم گشتاور آنی برای گیربکس ضرر زیادی داره انگار یه چراغ داشته باشی که شب و روز روشنه، تو موتور های معمولی باید به دور مناسب برسه که گشتاورشم بدست بیاد و گیربکس مجال استراحت پیدا می کنه ولی بخوای با هیبریدی بگازونی باید به فکر سرویس گیربکس هم باشی.
خودم برای رانندگی شهری ماشین برقی تسلا مدل اس پی 100 دی با پکیج باتری مخصوص چین رو انتخاب میکنم چون نمی خوام تو ترافیک بنزین بسوزونم و منتظر صدای فن باشم از اونور هم دستی به آب و هوای خاکستری شهر بکشم.
اما برای پیست 100% بنزینی تیون شده مثل ام 5 کامپتیشن تیون شده با 800 اسب بخار رو انتخاب می کنم یا مرسدس AMG GT 63s 4 door که ظاهرا مدل 73 اش هم قراره بیاد