طراحی بی ام و سری 3 مدل 2026 از سری نئو کلاس چگونه‌ خواهد بود؟

با نگاهی به بی‌ام‌و نئو کلاس مفهومی، می‌توان چهره احتمالی نسل بعدی سری ۳ را حدس زد.

چندی پیش مدل مفهومی بی‌ام‌و نئوکلاس در نمایشگاه خودروی IAA در مونیخ رونمایی شد تا آینده برند آلمانی بی‌ام‌و را به تصویر بکشد. نسل کنونی مدل سری ۳، G20، تا سال ۲۰۲۶ تولید خواهد شد. از سوی دیگر، شایعات مبنی‌بر آن است که شاسی‌بلند X3 نخستین محصول مونیخی‌ها خواهد بود که از معماری نئوکلاس استفاده می‌کند. با این حساب، احتمالاً با پایان عمر کابین G20، روح نئوکلاس در کالبد سری ۳ هم دمیده خواهد شد.

یک صفحه مجازی، رندرهایی را از طراحی احتمالی سدان و استیشن سری ۳ منتشر کرده است. همان‌طور که از تصاویر مشخص است، بیشتر از آنکه تأکید سازنده این تصاویر روی جلوه‌های سری ۳ قبلی باشد، روی طراحی نئوکلاس بوده است که منطقی به نظر می‌رسد. خودروسازان با معرفی یک زبان طراحی جدید معمولاً روح مدل‌های پیشین را در آن زبان طراحی قرار می‌دهند و سپس بر اساس آن مدل جدید را توسعه می‌دهند. در این رندرها هم تقریباً همین اتفاق رخ داده است.

شاید اصلی‌ترین تفاوت این تصاویر ساختگی با نمونه اصلی نئوکلاس را بتوان در ابعاد و تناسبات بدنه خلاصه کرد؛ البته که جزئیاتی مانند چرخ‌ها، چراغ‌ها، اسپلیتر، دیفیوزر عقب و… تغییرات ملایمی را به خود دیده‌اند اما همچنان از نئوکلاس به‌عاریه گرفته شده‌اند. درحالی‌که بدنه نئوکلاس پهن‌تر و چهره‌ای مطمئن و لوکس به آن داده بود، رندرهای موجود یک سدان خانوادگی میان‌رده را به تصویر می‌کشد. طراح این رندرها تمامی اشارات پیشین سری ۳، به‌جز تناسبات کلی بدنه را از بین برده و آن‌ها را با المان‌های نئوکلاس جایگزین کرده و خوشبختانه چهره‌ای مناسب به آن بخشیده است؛ هرچند ممکن است طراحی کلی نئوکلاس و تغییرات زیاد آن نسبت به زبان طراحی پیشین باواریایی‌ها چندان به مذاق همه طرفداران خوش نیاید.

خطوط شکسته و تیز، راه خود را از میان دو کیدنی بی‌ام‌و (نام جلوپنجره‌های مخصوص این برند) آغاز کرده و تا خط استخوانی جانبی بدنه، ستون C و حتی شکستگی بدنه ادامه داده است. نکته‌ای که این طرح‌ها را نسبت به نسل کنونی بی‌ام‌و سری ۴ قابل‌قبول‌تر می‌کند، هماهنگی خطوط و الگوی کلی طراحی خودرو است؛ موردی که کمبود آن در M4 به‌وضوح دیده می‌شود.

در پشت خودرو و در میان چراغ‌های عقب هم برآمدگی‌هایی سیاه‌رنگ مانند جلوپنچره ایجاد شده است که صرفاً جنبه تزیینی دارند و بی‌ام‌و احتمالاً هرگز از آن‌ها استفاده نخواهد کرد؛ این تکه سیاه و برآمده درحقیقت جایگزین کشیدگی چراغ‌های نئوکلاس شده است. محتمل‌تر می‌دانیم که بی‌ام‌و هم از ترند روز، چراغ‌های کشیده، در نسل بعدی محصولاتی چون سری ۳ استفاده کند. زیر چراغ‌ها شاهد قرارگرفتن جای پلاک و یک خط هماهنگ در امتداد خط جانبی بدنه هستیم که سپر تهاجمی را از صندوق جدا می‌کند. زیر سپر هم یک دیفیوزر بزرگ تعبیه شده که شباهت زیادی به نمونه موجود در نئوکلاس دارد اما شمایلی واقع‌گرایانه و مقرون‌به‌صرفه به خود گرفته است.

تصویر نسخه استیشن به‌مراتب تهاجمی‌تر از نمونه سدان به نظر می‌رسد. دلیل اصلی این مسئله می‌تواند بهره‌وری از جلوپنجره جلوباز با خطوط کرومی، رینگ‌های پنج‌پر با المان‌های داخلی کشیده و بدنه درازتر این نسخه باشد که حال‌وهوای یک پورشه تایکان کراس‌توریسمو را در ذهن تداعی می‌کند. البته زاویه ثبت رندر هم در این مسئله تأثیرگذار بوده است.

جدا از موارد یادشده، تفاوت مشهود دیگر میان در چهره نسخه استیشن و سدان دیده نمی‌شود. استفاده از دو رنگ، چراغ‌ها، سپر و… به یک شکل انجام شده است. اصلی‌ترین وجه تمایز این دو نسخه، بخش پشتی آن است؛ جایی که چراغ‌های رندر نسخه استیشن به نمونه‌های موجود در نئوکلاس مفهومی شباهت بیشتر دارند. خط امتدادیافته از کنار بدنه هم هنوز زیر چراغ‌ها قرار دارد اما مشخصاً هدف اصلی خود را از دست داده و در میانه صندوق قرار گرفته است.

فرم سپر هم تغییر کرده و دیگر خبری از دیفیوزرهای بزرگ نیست. اسپویلر عقب هم جلوه‌ای تازه و اسپرت به این استیشن میان‌رده بخشیده بیش از اندازه اغراق‌شده طراحی شده است؛ امکان استفاده از این اسپویلر در نمونه واقعی سری ۳ استیشن بسیار کم خواهد بود. نکته جالب‌توجه دیگر، تعبیه یک باک بنزین در هر دو رندر است که نشان از درون‌سوز بودن پیشرانه این خودروهای خیالی می‌دهد. نظر شما درباره این رندرها چیست؟ آیا زبان طراحی جدید بی‌ام‌و را می‌پسندید؟