بی ام و سری 7 کد E32 گلدفیش با پیشرانه 16 سیلندر، کشتی زمینی!

بی‌ام‌و سری ۷ کد E32 در تاریخ به عنوان اولین خودروی سواری ۱۲ سیلندر بازار آلمان پس از جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود. این خودرو در سال ۱۹۸۶ با نیروگاه ۵ لیتری M70 که قدرت ۲۹۶ اسب بخاری را در نسخه فول 750i تولید می‌کرد عرضه شد. اندکی پس از حضور این سدان لوکس و فول سایز در بازار، مهندسان این برند مونیخی آزادی عمل کاملی برای کار روی یک پیشرانه بزرگ‌تر پیدا کردند.

اینجا بود که گلدفیش متولد شد. این خودرو که بر اساس مدل 750i شکل گرفته بود اما نامش به ۷۶۷ یا “هفت مرموز” تغییر یافت از پیشرانه حجیم‌تر ۶.۷ لیتری استفاده می‌کرد. همچنین تعداد سیلندرها نیز با افزایش ۴ واحدی به ۱۶ سیلندر رسید اما هرگز برنامه‌ای برای استفاده از این نیروگاه در مدل‌های تولیدی وجود نداشت. هرچند بنتلی مولسان با این پیشرانه ۱۶ سیلندر و به عنوان جایگزین سطح بالاتر پیشرانه ۸ سیلندر توربو تست شد ولی آن مدل نیز راهی به خط تولید نیافت.

صحبت از مولسان شد و باید گفت محفظه پیشرانه این خودرو از فضای کافی برای پذیرایی از نیروگاه ۶.۷ لیتری بی‌ام‌و سری ۷ برخوردار بود. البته این موضوع درباره سری ۷ کد E32 صدق نمی‌کرد زیرا ژرمن‌ها مجبور بودند تغییراتی را برای جای دادن پیشرانه ۱۶ سیلندر در آن ایجاد کنند. مهم‌ترین تغییر نصب یک جفت رادیاتور در بخش عقب خودرو بود و همچنین ورودی‌های فایبرگلاس نیز در پانل‌های عقب دیده می‌شدند که نمایی منحصربه‌فرد را ایجاد کردند. در بخش عقب چراغ‌های L شکل نازک‌تر نصب شدند تا فضا برای نصب قطعه سفارشی لازم برای خروج هوای داغ فراهم شود.

گلدفیش با پیشرانه ۱۶ سیلندر خود پادشاه جاده بود. این پیشرانه بزرگ قدرتی حدود ۴۰۰ اسب بخار و گشتاور بیشتر از ۶۰۰ نیوتون متری تولید می‌کرد. این ارقام نسبت به خروجی مدل استاندارد M70 افزایش چشمگیری داشتند. همچنین باید دانست نیروی پیشرانه ۱۶ سیلندر از طریق گیربکس ۶ سرعته دستی به اکسل عقب فرستاده می‌شد. اما آنچه در داخل کابین باعث تمایز گلدفیش نسبت به بی‌ام‌و سری ۷ کد E32 می‌شد مطابقت دور پیشرانه ۴ هزار با ۶ هزار است. به غیر از آن شاهد کابین نسبتاً پایه E32 هستیم چراکه این خودرو یک نسخه پروتوتایپ بود و برای نمایش عمومی تولید نشد. گلدفیش از عناصر طلایی‌رنگ و نشان ۱۶ سیلندر در کابین سود می‌برد. همچنین فضای بار زیادی برای سرنشینان عقب وجود داشت.

به گزارش پدال و به نقل از BMW بلاگ، چند سال پیش بخش کلاسیک گروه بی‌ام‌و اظهار داشت 767iL تک ساخت نشان داد زمانی که به مهندسان اجازه دهید خلاق باشند چه چیزهایی می‌توانند بسازند. قطعاً قدرت این خودرو با توجه به استانداردهای امروز خیلی بالا نخواهد بود اما برای حدود ۳۵ سال پیش قدرت ۴۰۰ اسبی یک پیشرانه تنفس طبیعی رقم احساس‌برانگیزی جلوه خواهد کرد. بی‌ام‌و با پیشرانه ۱۲ سیلندر خود وداع کرده و بنابراین تنها راه دسترسی به این نیروگاه آهنین انتخاب محصولات رولزرویس خواهد بود. این خودروساز بریتانیایی نیز می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰ الکتریکی شود و بنابراین آن‌ها نیز پیشرانه ۱۲ سیلندر را کنار خواهند گذاشت.

تماشا در آپارات: