بی‌ام‌و E30، آلمانی چهل‌ساله‌ای که هنوز می‌تواند به خودروهای مدرن آموزش دهد

ب‌ام‌و E30 به‌عنوان دومین نسل سری ۳ برای اولین بار در سال ۱۹۸۲ معرفی شد و بنابراین امسال چهل‌ساله می‌شود. این سالگرد به‌راحتی می‌تواند تحت‌الشعاع جشن‌های پنجاه‌سالگی بخش ب‌ام‌و M قرار بگیرد و فراموش شود اما E30 هم خودرویی شایستهٔ قدردانی است. این خودرو که تا سال ۱۹۹۴ تولید شد، طولانی‌ترین دورهٔ تولید در تاریخ سری ۳ را داشت، افسانه‌هایی مثل M3 را متولد کرد و هنوز هم می‌تواند درس‌های ارزشمندی برای طراحان خودرو داشته باشد.

ظاهر ساده، سنتی و شیک

در دههٔ ۸۰ میلادی طراحی‌های آئرودینامیک به‌طور گسترده‌ای در صنعت خودروسازی متداول شدند اما ب‌ام‌و بر این موج سوار نشد و برای طراحی سری ۳ نسل E30، صرفاً به به‌روزرسانی ظریف و محافظه‌کارانه‌ای روی همان نسل قبلی E21 اکتفا کرد و در ادامه نیز تغییر چندانی روی آن اعمال نکرد تا جایی که در طول دوازده سال تولید نسل E30، بزرگ‌ترین تغییر ظاهری آن جایگزینی سپرهای کرومی با پلاستیکی بود. همین پیروی نکردن ب‌ام‌و از سبک طراحی آن سال‌ها یکی از دلایل تمایز E30 بوده و باعث شده امروزه هنوز هم جذاب و تازه به نظر برسد.

ابعاد جمع‌وجور، دید عالی

E30 با استانداردهای امروزی خودروی بسیار کوچکی محسوب می‌شود تا جایی که حتی از یک کوپهٔ مدرن سری ۲ هم کوچک‌تر است. همچنین در این خودرو از هکتارها شیشه استفاده شده که این یعنی می‌تواند به‌راحتی از بین ترافیک‌های متراکم شهری و همین‌طور باریک‌ترین راه‌های روستایی عبور کند. البته مطمئناً وقتی در مورد ایمنی و امتیاز در آزمون‌های یورو انکپ نگرانی نداشته باشید، کوچک ساختن یک خودرو آسان خواهد بود اما ایدهٔ یک خودروی رانندهٔ جمع‌وجور که دید رو به بیرون بسیار خوبی داشته باشد به این سادگی‌ها قابل‌اجرا نیست.

آمپرهای واضح، ارگونومی عالی

یکی دیگر از قسمت‌های E30 که هنوز هم تازه احساس می‌شود داشبورد است. این مثل یک اثر هنری به نظر می‌رسد. بیایید با آمپرهای بسیار بزرگ و واضح شروع کنیم که حتی برای افراد کم‌بینا هم قابل‌تشخیص هستند. کنسول میانی به سمت راننده متمایل است تا مشخص شود در داخل خودرو رئیس کیست اما نه آن‌قدر که سرنشین جلو کاملاً منزوی شود. چیدمان سادهٔ کنترل‌های دوار و کشویی نیز باعث می‌شود برای تغییر آهنگ یا دما نیازی به برداشتن چشم از جاده نباشد. نمایشگرهای لمسی یاد بگیرید.

البته E30 مشکلاتی هم داشت که در مقایسه با خودروهای مدرن آن را به ماشین وحشتناکی تبدیل می‌کنند. فرمان بشدت کند، فضای پای نامناسب عقب، شکل احمقانهٔ لبهٔ صندوق بار در نسخهٔ استیشن و هندلینگ خطرناک در آب‌وهوای زمستانی ازجملهٔ این مشکلات هستند اما بااین‌وجود، ب‌ام‌و E30 هنوز هم خودرویی خواستنی است.

همچنین لازم به ذکر است که سری ۳ کنونی به خودرویی بسیار بزرگ‌تر تبدیل شده است و به همین دلیل، حال و هوای E30 را بیشتر می‌توان در سری ۲ کنونی احساس کرد یعنی کوپه‌ای که سریع‌تر و ایمن‌تر از هر E30 است ولی هنوز هم برای لذت بردن از رانندگی در جاده‌های پیچ‌درپیچ، خودروی کوچکی احساس می‌شود.