بررسی بی ام و M4 کامپتیشن کانورتیبل، چه چیزی بهتر از یک بی ام و با سقف باز!

نسل تازه بی‌ام‌و M3 و M4 تغییرات زیادی را نسبت‌به نسل‌های گذشته خود تجربه کرده است؛زیربرند M برای هرچه متمایزکردن این مدل‌ها دست‌به‌کار شده و این‌بار به سراغ نسخه سقف-بازشو بی‌ام‌و M4 رفته است که از پلتفرم ماژولار CLAR استفاده می‌کند.

سنگین‌تر، بزرگ‌تر و قوی‌تر!

بی‌ام‌و M4 کامپتیشن که بهترین نسخه از میان تمامی مدل‌های M4 محسوب می‌شود، قیمتی برابر ۱۷۶.۹ هزار دلار داشته و که نسبت‌به M xDrive کوپه ۱۱ هزار دلار گران‌تر است؛ بنابراین خودرویی گران‌قیمت به شمار می‌رود اما هم‌وطن خود یعنی پورشه ۹۱۱ کانورتیبل ۱۰۰ نیوتن متر گشتاور و ۱۲۳ اسب بخار قدرت بیشتری داشته و قیمتش نیز ۸۶ هزار دلار کمتر است. شتاب اولیه بی‌ام‌و کانورتیبل نیز بهتر از پورشه است؛ چراکه این خودرو با استفاده از سیستم چهارچرخ محرک خود درعرض ۳.۷ به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این رقم برای پورشه ۴.۴ ثانیه است.

ابعاد این M4 نسبت‌به نسل گذشته کمی بزرگ‌تر شده و حال از فاصله محوری بیشتری نیز سود می‌برد. نسل کنونی M4 G83 برخلاف نسل گذشته که از سقف فلزی بهره می‌برد از یک سقف پارچه‌ای مناسب استفاده می‌کند که ۴۰ درصد وزن کمتری دارد و ۸۰ لیتر نیز به فضای صندوق عقب اضافه می‌کند.

از آنجایی که دیگر خبری از سقف فلزی نیست، بی‌ام‌و برای حفظ استقامت بدنه باید به دنبال راه دیگری می‌گشت. یک صفحه آلومینیومی خاص میان زیرقاب محور جلو و محور فنرهای دومفصلی مخصوص x-Drive قرار گرفته است. محور عقب نبز محکم‌تر از قبل شده و در آن شاهد حضور میل ضدپیچش هستیم. بی‌ام‌و نسبت‌به فرمان M4 کانورتیبل را نیز به‌روز کرده است. وزن این خودرو به ۱۹۹۵ کیلوگرم رسیده که ۲۰۵ کیلوگرم از نسل گذشته آن بیشتر بوده و به‌طرز جالبی، ۲۵ کیلوگرم نیز از شاسی‌بلند X3 M کامپتیشن سنگین‌تر است.

سوار بر ۵۰۲ اسب آلمانی

خوشبختانه درکنار حضور وزن زیاد در این کانورتیبل، شاهد استفاده از قدرت و گشتاور زیاد موتور S58 شش سیلندر نیز هستیم. شالوده این موتور با موتورهای S55 قدیمی یکسان است؛ پیکربندی توربوشارژرهای دوگانه خطی و حجم ۳ لیتری آن تغییری نداشته‌اند اما جزئیات ساختار S58 با استفاده از روند تولید قوی‌تر آن بهبود یافته است. این موتور از میل‌گاردان آلیاژی، نسبت فشار پایین‌تر، توربین‌های مونو-اسکرول و طول بیشتر سیلندر سود می‌برد.

بهبودهای موتوری M4 کانورتیبل به افزایش بازده خودرو و کاهش انتشار گازهای مضر آن کمک فراوانی کرده و درعین‌حال، عملکرد خودرو را نیز افزایش داده است. هم‌اکنون حداکثر ۵۰۲ اسب بخار قدرت در دور ۶,250rpm دردسترس راننده قرار می‌گیرد. قله نمودار گشتاور نیز با ۶۵۰ نیوتن متر میان دورهای ۲,750rpm و ۵,500rpm رخ می‌دهد.

با فشردن دکمه روشن‌سازی موتور وارد جاده می‌شویم و نخستین چیزی که توجه‌مان را به خود جلب می‌کند، شخصیت کاملا متفاوت نسل جدید M3 و M4 نسبت‌به پدرانشان است. تجربه سواری این خودروها بسیاری غنی‌تر و مطمئن‌تر از گذشته شده و حال در سرعت‌های پایین نیز می‌توان یک سواری نرم و راحت را تجربه کرد.

با وجود سواری نرم، بی‌ام‌و M4 هنوز آن زمختی ذاتی خود را حفظ کرده است اما این‌بار دیگر آزاردهنده نیست و مانند نسل گذشته با گذر از دست‌اندازها و پست‌بلندی‌های جاده، کمرتان را خورد نمی‌کند. اگر این حقیقت را درنظر بگیرید که M4 کانورتیبل در جلو و عقب به‌ترتیب از رینگ‌های ۱۹ و ۲۰ اینچی و تایرهای ۲۷۵ و ۲۸۵ استفاده می‌کند، می‌بینیم که نتیجه تلاش بی‌ام‌و واقعا قابل تحسین است. البته استفاده از حالت‌های اسپرت و اسپرت پلاس در جاده‌هایی که ذره‌ای هم ناهمواری دارند اصلا توصیه نمی‌شود؛ چون با خودآزاری فرق دیگری ندارد.

جعبه‌دنده ۸ سرعتی خودکار ساخت ZF که به مبدل گشتاور مجهز شده رفتار جعبه‌دنده‌های دوکلاچه قدیمی را ندارد؛ درحالی‌که عملکرد این جعبه‌دنده همچنان در استفاده‌های روزمره و در ترافیک، روان و مناسب است، تعویض دنده‌ها با اطمینان و محکم انجام می‌شوند. ویژگی «Auto Hold» باعث ایجاد ذره‌ای مکث در عملکرد خودرو شد. با خاموش کردن آن تجربه‌ای به‌مراتب روان‌تر و بهتر داشتیم.

ممکن است ابتدا تصور کنید که M4 کامپتیشن کانورتیبل خودروی تنبلی است؛ چراکه پیکربندی سیستم تزریق سوخت و پاسخگویی آن به فرامین راننده، نسبت فشار پایین‌تر و کمی تاخیر سیستم توربو در حالت راحت، کمی کند است اما وقتی که M4 ذات واقعی خود را نمایان کند، طولی نمی‌کشد که به خودرویی متهاجم و سریع تبدیل گردد.

یکی از جذاب‌ترین ویزگی‌های شخصیتی این M4 بدون‌سقف، پاسخگویی مناسب آن در دورهای میانی موتور است که آن را به یکی از بهترین گزینه‌ها برای رفت‌وآمد تبدیل می‌کند. قدرت مناسب و تعویض دنده کوتاه این دور موتورها باعث می‌شود راننده به‌جای استفاده از دورهای بالای موتور، از آن‎‌ها استفاده بیشتری داشته باشد. با وجود اینکه خط قرمز دورسنج در ۷,200rpm تعیین شده است اما هیچگاه نیازی به گذر از دور ۶,000rpm نخواهید داشت.

خبری از غرش شیر نیست

نسل جدید M4 به‌خاطر بهره‌وری از دو فیلتر سوخت دیگر آن غرش قدیمی را ندارد اما اگر داخل آن نشسته باشید، صدایی مناسب و هدفمند را خواهید شنید. سیستم «طراحی صدای پویای بی‌ام‌و» حسی خالص و زیبا را منتقل می‌کند اما همواره می‌دانید که خودرو آن‌گونه که پشت فرمان احساس می‌کنید، بلند و پر سروصدا نیست. دکمه اگزوز فعال روی کنسول مرکزی صدای چندانی له آن اضافه نمی‌کند و به‌جای آن، کمی از حجم صدا کم کرده و غرشش را بیشتر می‌کند.

اگر سقف را ببندید، صدای بیرونی به‌خوبی گرفته می‌شود و تنها مجبور به تحمل مقدار کمی از صدای باد خواهید بود که در همه خودروهای کانورتیبل پیدا می‌شود. اگر آسفالت زمخت یا بی‌کیفیت باشد، حتما درکنار صدای باد صدای تایرهای مخصوص پیرلی P زیرو را نیز خواهید شنید. (پیام مترجم: تجربه‌ای آشنا برای ما مردم ایران).

سیستم x-Drive: هم ناجی و هم قاتل

مسیر ما شامل یک جاده ۳۰ درجه‌ای به مقصد کوهستان دریاچه ویکتوریا بود و متاسفانه تایرها تا انتهای روز با صدای نه‌چندان دلچسب خود ما را همراهی کردند. خوشبختانه عملکرد خودرو این مسئله را جبران می‌کرد؛ جلوی خودرو رفتاری متین و معتدل داشت اما اگر کمی پدال گاز را بیش‌ازحد فشار می‌دادید، M4 مقداری کم‌فرمانی از خود نشان می‌داد. سیستم x-Drive که بخش زیادی از خروجی موتور را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کند، به‌خوبی به وظیفه خود عمل می‌کرد. اگر کسی به شما نگوید که M4 کانورتیبل خودرویی چهارچرخ محرک است، امکان ندارد آن را تشخیص دهید.

تجربه سواری M4 حتی در حالت راحت نیز اشتیاق‌آور و درگیرکننده است و اگر در خروج از پیچ‌ها با پدال گاز بازی کنید، M4 نیز پشت خود را تکان می‌دهد. استفاده از سیستم xDrive تصمیمی عاقلانه بوده است؛ چراکه باعث کنترل بهینه و مناسب خودرو می‌شود و سواری را راحت‌تر از نمونه دیفرانسیل عقب می‌کند.

برای داشتن یک تجربه کامل از این خودرو می‌توان از تنظیمات گوناگون آن استفاده کرد که توسط آن‌ها می‌توان حالت رانندگی، سرعت جعبه‌دنده، میزان میراگری فعال، فرمان‌پذیری، سیستم پایداری و… کنترل کرد. حالت «M Dynamic» که در آن خبری از سیستم پایداری نیست چندان تجربه متفاوتی را ارائه نمی‌دهد و اصلا قابل مقایسه با یک خودروی دیفرانسیل عقب نیست. با این حال می‌توان کنترل پایداری را خاموش کرد و خودرو را روی حالت تک دیفرانسیل قرار داد تا حس بهتری را تجربه کرد. حالت‌ها اسپرت و اسپرت پلاس همان‌گونه که انتظار می‌رود رفتار خودرو را محکم و جسورانه نشان می‌دهد. قدرت زیاد، رفتار خشن و چسبندگی بالا باعث می‌شود که در پیچ‌های تند یا تعویض جهت ناگهانی، پیچ‌خوردن بدنه خودرو را حس کنید که شما را مجبور می‌کند تا به سیستم تعلیق استراحت دهید.

درنهایت باید گفت با وجود اینکه نسخه کوپه M4 کامپتیشن به‌خاطر سیستم دیفرانسیل عقب و دینامیک بهتر، تجربه جذاب‌تری را ارائه می‌دهد اما M4 کانورتیبل x-Drive گستره عملکرد بالاتری دارد و تجربه روزمره به‌مراتب مناسب‌تری را برای مالک خود رقم خواهد زد. تجربه سواری این بی‌ام‌و سقف‌باز مانند خرید چند خودرو در یک خودرو است درحالی‌که تنها برای یکی از آن‌ها هزینه می‌کنید. این خودرو شاید گران‌ترین M4 محسوب شود اما قطعا به همان اندازه که پول می‌دهید، آش هم خواهید خورد.

نقاط ضعف و قوت

مشخصات فنی بی‌ام‌و  M4 کامپتیشن کانورتیبل x-Drive