سری به کلکسیون بامو زده و با سه سری ۷ منحصربهفرد ملاقات کردهایم که هرکدام به پیشرانههای خاصی از شش سیلندر متعلق به M1 تا شانزده سیلندر عظیم مجهز هستند.
بامو درهای کلکسیون خود را باز کرده و سه نمونهٔ بسیار خاص و کمیاب از سری ۷ را نشان داده است. اولین عضو این جمع، بامو 745i SA از نسل E23 است که در اواسط دههٔ ۸۰ بهطور خاص برای بازار آفریقای جنوبی تولید شد. 745i که پرچمدار خانوادهٔ سری ۷ نسل E23 بود، در اروپا با پیشرانهٔ شش سیلندر توربوشارژ M30 عرضه میشد اما این خودرو در آفریقای جنوبی باید بهصورت فرمان راست عرضه میشد و در سمت راست کاپوت 745i جایی برای نصب ستون فرمان وجود نداشت.
به همین دلیل، بخش آفریقای جنوبی بامو در این خودرو از پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری شش سیلندر سوپرکار M1 استفاده کرد که در اینجا ۲۹۰ اسب بخار قدرت داشت. از 745i SA تنها ۱۹۲ دستگاه ساخته شد که فقط ۱۴ دستگاه از آنها به گیربکس دستی مجهز بودند. در نمونهای که از این خودرو در مجموعهٔ بامو حضور دارد، نشانهای M روی جلوپنجره و عقب دیده میشود که مالک قبلی اضافه کرده و مسئولان مجموعه آنها را جدا نکردهاند.
سری ۷ بعدی این جمع اما واقعاً منحصربهفرد است. این خودرو متعلق به یکی از مهندسان پیشرانهٔ بامو بوده است. وی پیشرانهٔ S38B38 متعلق به M5 نسل E34 را زیر کاپوت این خودرو قرار داده است. حجم این موتور هم از ۳.۸ لیتر به ۳.۹ لیتر افزایش پیدا کرده و ۳۹۰ اسب بخار قدرت تولید میکند.
و در آخر هم به یکی دیگر از خاصترین سری هفتهای تاریخ میرسیم. زیر کاپوت این خودرو یک نیروگاه عظیم ۶.۷ لیتری V16 با ۴۰۸ اسب بخار قدرت قرار گرفته است. برای ساخت این موتور، مهندسان بامو دو پیشرانهٔ V12 متعلق به مدل M70 را گرفته و با بریدن چهار سیلندر، آنها را به دو موتور V8 تبدیل کردند. سپس این دو پیشرانه را به هم چسبانده و یک V16 جذاب را خلق کردند؛ اما این موتور آنقدر بزرگ بود که دیگر در محفظهٔ پیشرانهٔ سری ۷ جایی برای سیستم خنککننده وجود نداشت.
به همین دلیل، رادیاتور در صندوق بار نصب شد و خروجی هوای بزرگی بین چراغهای عقب جای گرفت. همچنین در طرفین گلگیرهای عقب هم آبششهای بزرگی نصب شد تا هوا را به سمت رادیاتور هدایت کنند. به همین دلیل، این سری ۷ شانزده سیلندر «گلدفیش» یا ماهی قرمز لقب گرفت. از این خودرو فقط همین یک دستگاه ساخته شد و گلدفیش هیچگاه نتوانست چراغ سبز تولید را از سوی مقامات وقت بامو دریافت کند.
❤BMW❤
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲به خدا این کلکسیون بهشته واسم
اون لحظه ای که کاپوت گلدفیش رو زد بالا ، داشتم میمردم ، موقعی که موتور رو دیدم دهنم وا موند اونقدر خفنه
۱۶ سیلندر …
۴۰۰ اسب …
سری ۷ …
بهبه
mercedes
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ماسل کار کتو شلواری👏
ممد ژانگولر
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲یادش بخیر گرمای موتورش بستنی تو دستت آب میشد میدیدی ی چوب دستته . چیا که نمیساختن زیبایی و قدرت در کنار هم .
یوسف
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲به به حال کردیم از این همه زیبایی….
محمدهادی
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲وااه واااه
سلطان باواریا وقتی کلاسیک های خاصش را به رخ میکشد…
سری ۷ به حق گل سرسبد بی ام و ست
هیبت،عظمت،قدرت،هیجان در کنار آسایش آرامش و تجمل و شکوه
جدا از بحث گلدفیش،از عجایب این سه مدل همین بس که در اون زمان با اون تکنولوژی چطور از ۳،۹ لیتر دقیقا ۳۹۰ اسب میکشید بیرون حضرت؟
اونم نه برای یک خودروی مسابقه یی یا سوپر اسپرت خود
برای یک ماشین خانوادگی مرغوب!
حتما صلاح میدونست،حتما صلاح کار رو در این میدونست،ما به تصمیمش احترام میذاریم
ادعا کرد،و ساخت
بی ام و لایق تحسینه
شرکتی که هرگز برای عاشقانش کم نذاشت
Mohamad
۲ خرداد ۱۴۰۲البته شاید کم گذاشت مثل نساختن یک شوپر کار جدید که ب شخصه فکر می کنم واقعا بی ام و حقشه این دمه اخری یکی بسازه که کلکسیونش تکمیل بشه
محمد
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲کانال ورودی هوای مدل ۱۶ سیلندر،زشت تر از این نمیتونست باشه
قطعا اگر هم چراغ سبز تولید میگرفت،،،،به عنوان خودروی لوکس،شکست بدی میخورد
اگر در مورد این خودرو،بازنگری صورت بگیره،،،با توجه به تکنولوژی روز،روشهای بهتری برای خنک کاری انجین لحاظ میشه
جوری که ظاهر خودرو بد از اب در نیاد
هرچند….تو عصر الکتریکی سازی ،دیگه واسه اینکار دیر شده
محمد
۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲علم ماشین سازی اینقدر پیشرفت کرده که با ۶ سیلندر بیشتر از این ۱۶ سیلندر بازده داره، به نظرم ۴۰۰ اسب بخار برای ۱۶ سیلندر کمه،چیزی نیست
Erfan
۲۴ خرداد ۱۴۰۲400 اسب واسه ماشین 16 سیلندر انصافا خیلی کمه!