گردهمایی سه نسل از ساخته‌های بوگاتی در دبی

سه خودروی بسیار مشهور در سه دههٔ ۱۹۹۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ دوران مدرن بوگاتی را شکل دادند. ما در مورد مدل‌های EB110، ویرون و شیرون صحبت می‌کنیم که حالا برای تصویربرداری در دبی دورهم جمع شده‌اند؛ اما این سه هایپرکار چه شباهت‌هایی باهم دارند؟ خب هر سهٔ آن‌ها روی شاسی مونوکوک کربنی ساخته شده‌اند، پیشرانهٔ آن‌ها به چهار توربوشارژر مجهز است و همگی از سامانهٔ چهارچرخ محرک برخوردار هستند. البته بدیهی است که ویرون و شیرون اشتراکات زیادی باهم دارند زیرا شیرون اساساً نسخهٔ تکامل‌یافتهٔ ویرون محسوب می‌شود. این سه خودرو به «تثلیث مقدس بوگاتی مدرن» معروف هستند و در کنار هم قرار گرفتن هر سهٔ آن‌ها برای عکس گرفتن اتفاق ویژه‌ای است زیرا کم پیش می‌آید بتوان این سه بوگاتی را در کنار هم دید. پس بهتر است ببینیم هرکدام از آن‌ها چه ویژگی‌های خاصی دارند.

بوگاتی EB110

تولید از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵

همهٔ محصولات مدرن بوگاتی در دوران مالکیت فولکس‌واگن ساخته نشده‌اند زیرا EB110 اولین سوپراسپرت دوران مدرن این شرکت بود که در اوایل دههٔ ۹۰ میلادی در زمان مالکیت «رومانو آرتیولی» ساخته شد. این خودرو که در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۹۱ در پاریس رونمایی شد، به خاطر تولد ۱۱۰ سالگی «اتوره بوگاتی»، EB110 نام گرفته بود. این سوپراسپرت فرانسوی اولین خودروی تولیدی دنیا محسوب می‌شد که از فیبر کربن ساخته شده بود. شاسی مونوکوک سبک‌وزن EB110 تنها ۱۲۵ کیلوگرم وزن داشت، بدنهٔ آن از آلومینیوم و کربن ساخته شده بود، رینگ‌ها منیزیومی بودند و پیچ‌ها از تیتانیوم ساخته شده بودند.

در سینهٔ EB110 یک پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری V12 چهار توربو با ۶۰ سوپاپ و ردلاین ۸,۲۵۰ rpm قرار داشت که در نسخهٔ اولیه ۵۶۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. سوپراسپرت بوگاتی در زمان فوق‌العادهٔ ۳.۲ ثانیه (حتی با استانداردهای امروزی) از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید و توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت را داشت و سریع‌ترین خودروی تولیدی زمان خود محسوب می‌شد. تا سال ۱۹۹۵ بوگاتی تنها ۹۶ دستگاه از EB110 GT (نسخهٔ پایه یا اولیه) و کمتر از ۴۰ دستگاه از نسخهٔ سبک‌تر و قوی‌تر سوپراسپرت با ۶۱۲ اسب بخار قدرت تولید کرد. به دلیل تولید بسیار پایین، EB110 طی سال‌های اخیر ارزش زیادی پیدا کرده به‌گونه‌ای که مثلاً در یک حراجی در سال ۲۰۱۹ یک نسخهٔ سوپراسپرت مدل ۱۹۹۴ با قیمت ۲.۰۳ میلیون یورو به فروش رسید.

بوگاتی ویرون

تولید از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵

ویرون که نام خود را از رانندهٔ مسابقه‌ای فرانسوی «پیر ویرون» گرفته بود، چیز خیلی بیشتری از جانشین EB110 بود. این هایپرکار در دوران مالکیت فولکس‌واگن به‌عنوان پروژهٔ شخصی رئیس وقت گروه یعنی «فردیناند پیچ» ساخته شده و در طول توسعهٔ آن در هیچ هزینه‌ای صرفه‌جویی نشد. هنگامی‌که ویرون در سال ۲۰۰۵ رونمایی شد، با مشخصات ماورایی خود دنیا رو شوکه کرد. ویرون که اولین هایپرکار واقعی دنیا محسوب می‌شود، به یک نیروگاه ۸ لیتری W16 چهار توربو با ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۵۰۰ نیوتن متر گشتاور مجهز شده بود که خودرو را ظرف ۲.۵ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رساند و امکان دستیابی به حداکثر سرعت ۴۰۷ کیلومتر بر ساعت را فراهم می‌کرد.

در سال ۲۰۱۰ ویرون سوپراسپرت با ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت معرفی شد که حداکثر سرعت آن به ۴۱۵ کیلومتر بر ساعت افزایش یافته بود. این ماشین طی یک تلاش ویژه توانست به سرعت ۴۳۱ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کرده و تاج پادشاهی سریع‌ترین خودروی تولیدی دنیا را بر سر بگذارد. بوگاتی تا سال ۲۰۱۵ مجموعاً ۴۵۰ دستگاه از ویرون تولید کرد که ۴۸ دستگاه آن‌ها از نوع سوپراسپرت بودند. همچنین از کل این تعداد، ۳۰۰ دستگاه کوپه و ۱۵۰ دستگاه از نوع روباز گرند اسپرت بودند. به گفتهٔ بوگاتی، قیمت ویرون طی پانزده سال گذشته در بازار به‌طور متوسط ۳۰ تا ۳۵ درصد افزایش یافته است.

بوگاتی شیرون

تولید از ۲۰۱۶ تاکنون

مثل ویرون، نام شیرون هم از رانندهٔ مسابقه «لوئیس شیرون» گرفته شده بود. این هایپرکار جدید در سال ۲۰۱۶ با ترکیبی مشابه ویرون معرفی شد؛ اما علاوه بر طراحی ظاهری جدید، تفاوت اصلی شیرون با سلف خود این است که حالا پیشرانهٔ ۸ لیتری شانزده سیلندر در اینجا ۱۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۶۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. حداکثر سرعت شیرون برای رانندگی در جاده‌ها روی ۴۲۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است اما نسخه‌ای اصلاح‌شده از آن با نام سوپراسپرت ۳۰۰ سال گذشته توانست از مرز سرعت ۳۰۰ مایل بر ساعت عبور و به سرعت ۴۹۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. بوگاتی قصد دارد از شیرون مجموعاً ۵۰۰ دستگاه تولید کند که بیش از نیمی از آن‌ها قبلاً ساخته و فروخته شده‌اند. قیمت پایهٔ شیرون ۲.۶۵ میلیون یورو است.