چرا برندهای بوگاتی، کونیگزگ و هنسی وارد موتوراسپرت نمی‌شوند؟

مدیرعاملان این ابرخودروسازی‌ها دلایلی موجه برای عدم ورود به حوزه مسابقات دارند.

دنیای موتوراسپرت و زمین مسابقات جایی برای فخر فروشی نشان دادن توان مهندسی بالا و دقیق شرکت‌ها است. امروزه برندهای مطرح دنیا مانند فراری، پورشه، تویوتا، هیوندای، مرسدس‌بنز و… در این حوزه‌های مختلف مسابقات حضور دارند و هر یک به‌نوعی، توان خود را به رخ دیگران می‌کشد و مشتریان بیشتری را جذب می‌کند. اما سوال این است که چرا ابرخودروسازان مشهوری چون کونیگزگ وارد این حوزه نمی‌شوند؟ آن‌ها که در حالت عادی هم به تولید خودروهای سریع و توانمند مشغول هستند و رکورد پیست‌های مختلف را می‌شکند، چرا به فکر استفاده مثبت از این پتانسیل نهفته خود نیستند؟

مقالات مرتبط:

• رانندگی مدیران هنسی، کونیگزگ و ریمک با هایپرکارهای یکدیگر!
• رقابت پاگانی هوایرا و کونیگزگ آگرا در مسابقه درگ
• هایپرکار مسابقه‌ای استون مارتین والکری برای حضور در لمان آماده می‌شود

اخیرا برند آستون‌مارتین تصمیم گرفت تا به بهانه آغاز عصر ابرخودروها در مسابقات WEC، مدل والکری AMR پرو را برای رقابت با ابرخودروهای فراری، پورشه، لامبورگینی و… برای این مسابقات آماده کند. این خودرو یکی از جذاب‌ترین ابرخودروهای حال حاضر بازار به شمار می‌رود که با مدل‌های مختلف بوگاتی، کونیگزگ و هنسی برابری می‌کند. پس نمی‌توان دلیل فنی برای عدم حضور این برندها پیدا کرد! «جان هنسی»، مدیرعامل و بنیان‌گذار برند هنسی، می‌گوید:

موتوراسپرت قانون زیاد دارد. سیاست هم زیاد دارد، خیلی دست‌انداز هست و انرژی را تلف می‌کنند. با این وجود دوست دارم یک روزی، خودرویی بسازم که در لمان مسابقه بدهد. هنوز حس می‌کنم لمان یک حس و حال عاشقانه‌ای دارد.

«کریستین ون کونیگزگ»، بنیان‌گذار و مدیرعامل برند شخصی خود، هم با این نظر موافق است و می‌گوید:

آزاردهنده‌ترین بخش، BoP یا همان تعادل عملکرد است. وقتی من کونیگزگ را راه‌اندازی کردم، نخستین CC8S را با توجه به قوانین GT1 تولید کردم تا روزی آن را وارد مسابقات کنم.

(آن زمان) اجازه نداشتید خودرویی سنگین‌تر از ۱,۱۰۰ کیلوگرم بسازید. با توجه به نوع پیشرانه‌تان هم باید از محدودکننده استفاده می‌کردید تا قدرت خروجی خودروتان از ۶۰۰ اسب بخار فراتر نرود؛ اما در بخش فناوری می‌توانستید خلاق باشید و اگر هم پیروز شدید، دیگر بهانه‌های مثل BoP و وزن سد راهتان نمی‌شدند. فقط باید محدودیت‌های پیشرانه را رعایت می‌کردید.

«میت ریمک»، مدیرعامل کنونی بوگاتی-ریمک، هم باور دارد که مسابقات دیگر خلاقیت را تشویق نمی‌کنند:

مسابقات برای خودروها همیشه حکم جنگ را داشت. در نبرد، شما فناوری‎‌هایتان را در چرخه‌های سریع توسعه می‌دهید؛ برای من، این معنای مسابقه‌دادن است. کدام قسمت موتوراسپرت امروزی شامل استفاده از مبدل گشتاور، آیرودینامیک فعال، فنربندی فعال و المان‌های مشابه آن می‌شود؟ هیچ‌کدام!

اگر واقعا به جنبه‌های انسانی علاقه دارید، ورزش‌های انسانی وجود دارند. موتوراسپرت برای توسعه فناوری‌های جدید خلق شد تا آن‌ها را در برابر یکدیگر قرار دهد و با مسابقه آن‌ها را به هم مربوط کند. امروز همه‎ چیز بی‌ربط شده است. همه روی قوانین متمرکز شده‌اند و بیشتر شبیه بازی وکلا شده تا خودروها.

در انتها جان هنسی پیشنهاد می‌دهد که این دسته از ابرخودروسازان که تمایلی به محدودیت‌های به‌اصطلاح بی‌معنی موتوراسپرت ندارند، می‌توانند رقابت‌های خودشان را راه‌اندازی کنند. کونیگزگ هم این ایده را منطقی‌تر می‌داند؛ جایی که شرکت‌کنندگان برای رقابت آزادی عمل بیشتری دارند. مشخصا باید قوانین محدودکننده‌ای وجود داشته باشد تا امنیت جانی راننده، تیم و بیننده حفظ شود اما با گذر از این گزینه‌ها، می‌توان سطح تازه‌ای از رقابت را به ارمغان آورد. نظر شما درباره این دیدگاه چیست؟ آیا موتوراسپرت امروزی بیش‌ازاندازه محدود شده است؟