یادی از ELR هیبریدی به بهانهٔ تمام الکتریکی شدن کادیلاک

کادیلاک به‌تازگی از کراس‌اوور الکتریکی لیریک پرده‌برداری کرده و هم‌زمان از برنامه‌های خود برای کنار گذاشتن پیشرانه‌های درون‌سوز تا سال ۲۰۳۰ خبر داده است؛ اما لیریک اولین محصول الکتریکی‌شدهٔ کادیلاک نیست و این عنوان به کوپهٔ پلاگین‌هیبریدی ELR اختصاص دارد که به بهانهٔ تمام الکتریکی شدن کادیلاک قصد داریم در این مطلب نگاهی به آن داشته باشیم.

ELR که در اصل نسخهٔ تولیدی کانسپت کانورج بود، یک شورلت ولت گران‌قیمت و زیبا محسوب می‌شد که سرنوشت خوبی پیدا نکرد. هرچند ارتباط این کوپهٔ لوکس با ولت غیرقابل‌انکار است اما ELR با دماغه‌ای آئرودینامیک با جلوپنجرهٔ زاویه‌دار و چراغ‌های باریک در طرفین آن، خودروی بسیار جذابی بود. شیب زیاد شیشهٔ جلو، دستگیرهٔ مخفی درها و اسپویلر یکپارچهٔ عقب هم از دیگر ویژگی‌های بیرونی این خودرو بودند که ضریب درگ آن‌را به ۰.۳۰ رسانده بودند. ELR همچنین به رینگ‌های ۲۰ اینچی هم مجهز شده بود که با لاستیک‌های مخصوص با مقاومت کمتر پوشیده شده بودند. در آینه‌های جانبی خودرو نیز نشانگرهایی تعبیه شده بود که هنگام شارژ شدن باطری‌ها به رنگ سبز درمی‌آمدند.

کابین ۲+۲ این کوپهٔ هیبریدی یکی از بهترین کارهای کادیلاک بود زیرا با چرم‌های باکیفیت، تریم چوبی و تزئینات کرومی پوشیده شده بود. علاوه بر این، خریداران از یک صفحه آمپر دیجیتالی ۸ اینچی، سیستم صوتی Bose با ۱۰ بلندگو و نمایشگر ۸ اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی هم بهره‌مند می‌شدند. در زمان معرفی ELR در سال ۲۰۱۳، کادیلاک باافتخار اظهار داشت که سیستم اطلاعاتی-سرگرمی این خودرو از پردازندهٔ سه هسته‌ای لینوکس استفاده می‌کند. هرچند این ویژگی در عصر گوشی‌های هوشمند هشت هسته‌ای چندان چشمگیر نیست اما به گفتهٔ کادیلاک، ۳.۵ برابر قدرت پردازش بیشتری نسبت به سیستم‌های اطلاعاتی-سرگرمی آن زمان داشت.

ELR همچنین به مجموعهٔ پیشرفته‌ای از سیستم‌های کمک‌رانندهٔ آن زمان مثل کروز کنترل تطبیقی، هشدار برخورد جلو، هشدار خروج از خط، هشدار نقطه‌های کور جانبی و هشدار عبور و مرور عقب هم مجهز بود. برای این خودرو یک سیستم هشدار عابر پیاده هم در نظر گرفته شده بود که توسط راننده فعال می‌شد و برای استفاده در چهارراه‌ها طراحی شده بود.

این کوپهٔ شیک اما علیرغم استایل جذاب، هرگز خودروی اسپرتی نبود زیرا تنها ۲۲۰ اسب بخار قدرت و ۴۰۰ نیوتن متر گشتاور داشت. این نیرو توسط یک موتور الکتریکی تولید می‌شد اما یک پیشرانهٔ ۱.۴ لیتری چهار سیلندر هم به‌عنوان افزایش‌دهندهٔ بُرد برای آن در نظر گرفته شده بود. با این نیرو، ELR در حالت افزایش‌دهندهٔ بُرد ظرف ۷.۸ ثانیه و در حالت الکتریکی ظرف ۸.۸ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید درحالی‌که نهایتاً حداکثر سرعت آن ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت بود.

ابن خودرو به یک پکیج باطری ۱۶.۵ کیلووات ساعتی مجهز بود که امکان پیمودن تنها ۶۰ کیلومتر را به‌صورت تمام الکتریکی فراهم می‌کرد اما به لطف پیشرانهٔ بنزینی، بُرد کلی خودرو به ۵۵۰ کیلومتر می‌رسید. در ELR چهار حالت رانندگی مختلف به نام‌های اسپرت، تور، کوهستان و هولد تعبیه شده بود که دراین‌بین، حالت کوهستان برای استفاده در جاده‌های کوهستانی که ممکن است روی پرفورمنس خودرو تأثیر منفی بگذارد طراحی شده بود. در حالت هولد نیز از پیشرانهٔ بنزینی برای شارژ باطری استفاده می‌شد.

هرچند ELR خودروی جالبی بود اما با قیمت پایهٔ ۷۶ هزار دلار و حتی مشوق مالیاتی ۷,۵۰۰ دلاری هم نتوانست نظر خریداران را به خود جلب کند به‌گونه‌ای که در سال ۲۰۱۴ تنها ۱,۳۱۰ دستگاه از آن فروخته شده و کادیلاک مدل ۲۰۱۵ آن‌را به‌طور کامل حذف کرد. سپس ELR برای مدل ۲۰۱۶ با تنظیم مجدد سیستم تعلیق و قیمت کمتر ۶۶ هزار دلاری بازگشت. در این نسخهٔ جدید همچنین قوای محرکه هم ارتقاء پیدا کرده و حالا ۲۳۳ اسب بخار قدرت و ۵۰۶ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. این افزایش نیرو، شتاب خودرو را ۱.۵ ثانیه بهبود بخشید اما فروش ELR هرگز بهتر نشد و به همین دلیل کمی بعد کادیلاک دوشاخهٔ آن‌را از برق کشید.