کادیلاک فلیت‌وود بروگام مدل 1976، سدان 6 متری با پیشرانه 8.2 لیتری!

این کادیلاک فلیت‌وود بروگام مدل ۱۹۷۶ با کارکرد ۶۱ هزار کیلومتر و شرایط عالی، تنها ۱۶ هزار دلار قیمت دارد.

دههٔ ۶۰ و اوایل دههٔ ۷۰ دوران شکوه خودروهای آمریکایی بود و این ماشین‌ها طبق تفکر هرچه بزرگ‌تر بهتر ساخته می‌شدند. نقطهٔ اوج این تفکر را می‌توان در این کادیلاک فلیت‌وود بروگام مدل ۱۹۷۶ دید. این خودرو متعلق به آخرین سال پیش از آن است که جنرال موتورز دست به کوچک‌سازی محصولات خود بزند یعنی اقدامی که منجر به کاهش چندین سانتی‌متر از طول و چندین لیتر از حجم موتور خودروهای این شرکت شد. درواقع، این فلیت‌وود آخرین کادیلاک لوکس سنتی محسوب می‌شود.

مطمئناً از روی تصاویر و ویدئوها می‌توانید متوجه شوید که این خودرو چقدر بزرگ است ولی برای درک بهتر، چند عدد را ذکر می‌کنیم. این فلیت‌وود ۵,۹۳۶ میلی‌متر طول دارد و فاصلهٔ محوری آن ۳,۳۷۸ میلی‌متر است. این یعنی کادیلاک داستان ما به‌اندازهٔ یک رولزرویس فانتوم LWB امروزی طول دارد. زیر کاپوت این ماشین که طولی به‌اندازهٔ یک زمین فوتبال دارد نیز نیروگاه عظیمی پنهان شده است. این یک موتور ۸.۲ لیتری V8 است که پس از پیشرانهٔ V10 دوج وایپر، دومین موتور بزرگ تولیدی در تاریخ خودروسازی آمریکا محسوب می‌شود.

این موتور اما به دلیل نسبت تراکم پایین ۸.۵ برای مطابقت با بنزین بدون سرب، تجهیزات اولیه برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و لوله اگزوز تکی اجباری خودروهای جنرال موتورز، کاملاً خفه شده بود و تنها ۱۹۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. البته خوشبختانه این موتور عظیم همچنان گشتاور قابل‌توجه ۴۹۰ نیوتن متری تولید می‌کرد که از دور تنها ۲ هزار rpm در دسترس بود تا بتواند وزن ۲.۴ تنی ماشین را حرکت دهد. درنتیجه، هرچند فلیت‌وود به‌اندازهٔ بلک‌وینگ سریع نبود ولی ظرف ۱۲ تا ۱۳ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید که با توجه به محدودیت حداکثر سرعت روی ۹۰ کیلومتر بر ساعت در آن زمان، کافی به نظر می‌رسید. انتقال نیروی موتور به چرخ‌های عقب هم توسط یک گیربکس سه سرعته اتوماتیک با شیفتر روی ستون فرمان صورت می‌گرفت.

کادیلاک در آن سال‌ها صرفاً روی تجمل تمرکز داشت نه پرفورمنس و حتی فلیت‌وود را به درب صندوق سافت کلوز مجهز کرده بود که در قالب یک آپشن ۶۸ دلاری ارائه می‌شد. دیگر آپشن‌های سفارشی که در این نمونهٔ خاص دیده می‌شود هم تودوزی چرمی کامل و کروز کنترل است که قیمت پایهٔ ۱۰,۹۳۵ دلاری فلیت‌وود در سال ۱۹۷۶ را به ۱۲,۲۶۶ دلار رسانده بود. این رقم معادل ۶۸ هزار دلار امروز است که با توجه به قیمت پایهٔ ۸۸ هزار دلاری اسکالید مدل ۲۰۲۵ و قیمت ۳۰۰ هزار دلاری سلستیک به‌عنوان لوکس‌ترین خودروی حال حاضر کادیلاک، رقم مناسبی محسوب می‌شده است.

این فلیت‌وود بروگام جذاب که تنها ۶۱ هزار کیلومتر کار کرده و طی نزدیک به ۵۰ سال تنها سه دست گشته، برای حراج گذاشته شده و با قیمت ۱۶ هزار دلار فروخته شده است. به گفتهٔ فروشنده، کاپوت و صندوق‌عقب به دلیل رنگ‌پریدگی رنگ شده ولی داخل خودرو کاملاً فابریک است. وقتی نسل بعدی فلیت‌وود در سال ۱۹۷۷ معرفی شد، همه‌چیز بسیار تغییر کرد و کوچک‌تر شده بود. فاصلهٔ محوری در این مدل با کاهش ۳۰ سانتی‌متری به زیر ۳.۱ متر رسید و وزن خودرو حدود ۴۰۰ کیلوگرم کاهش پیدا کرد. هرچند فلیت‌وود کوچک‌شده از شکوه سابق خود فاصله گرفته بود اما در بازار موفقیت بزرگی را تجربه کرد.