نبرد هیجان‌انگیز آلفارومئو جولیا کوادریفولیو، بی‌ام‌و M3 و کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ

با ب‌ام‌و M3 کامپتیشن، آلفارومئو جولیا کوادریفولیو و کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ راهی سفری جاده‌ای شده‌ایم تا ببینیم کدام خودرو وظایف یک سدان اسپرت را به بهترین نحو انجام می‌دهد.

برای آزمایش این خودروهای چموش تصمیم گرفتیم راهی پیست راکینگهام شویم یعنی پیست مشهور نسکار که آخرین مسابقهٔ خود را در سال ۲۰۱۳ میزبانی کرد و سپس متروک شد اما به لطف مالکیت جدید و صرف چند میلیون دلار، راکینگهام با آسفالت جدید از دنیای مردگان بازگشته است؛ بنابراین، تصمیم گرفتیم مقداری خرده لاستیک به این آسفالت نو اضافه کنیم ولی ابتدا باید از میشیگان به آنجا می‌رسیدیم که حدود ۱۳۰۰ کیلومتر دورتر است. یک سدان اسپرت خوب اما باید در این نوع مأموریت‌ها عالی عمل کند. چنین خودرویی باید بتواند کیلومترها بزرگراه را با راحتی طی کند و سپس در پیست به خودرویی وحشی تبدیل شود. در اینجا سه نمونه از بهترین انتخاب‌ها برای این کار را داریم.

جولیا کوادریفولیو یک خودروی ایتالیایی روزمره است که یکی از خوش‌صداترین موتورهای V6 را زیر کاپوت دارد. آپشن‌های سفارشی برای این خودرو کم هستند و به همین دلیل قیمت ۹۱,۴۱۵ دلاری نمونهٔ آزمایشی ما با قیمت پایهٔ ۸۳,۴۶۵ دلاری کوادریفولیو فاصلهٔ چندانی ندارد. شرکت‌کنندهٔ آلمانی این رقابت معیار این کلاس محسوب می‌شود. ب‌ام‌و M3 کامپتیشن قیمت پایهٔ ۸۱,۳۷۵ دلاری دارد ولی این رقم در نمونهٔ آزمایشی ما با آپشن‌های مختلف مثل پکیج ۱۴,۳۰۰ کربن، به ۱۰۵,۸۷۵ دلار رسیده است تا گران‌ترین عضو گروه لقب گیرد. از سوی دیگر، کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ با قیمت پایهٔ ۶۳,۵۹۰ دلار، ارزان‌ترین خودروی جمع محسوب می‌شود ولی ارزان بودن به معنای ضعف در برابر رقبا نیست. بلک‌وینگ همچنین در نمونهٔ آزمایشی با وجود بهره‌مندی از آپشن‌های فراوان مثل پکیج فیبر کربنی ۱۱,۶۰۰ دلاری، با قیمت ۸۵,۰۱۰ هنوز هم ارزان‌ترین خودروی رقابت ما محسوب می‌شود.

داخل و بیرون

در بین این سه ماشین، آلفا جذاب‌ترین طراحی بیرونی را دارد. در همین حال، حتی اگر سر اگزوزهای چهارتایی و لاستیک‌های پهن زیر گلگیرهای برجسته ب‌ام‌و را هم نبینید، رنگ نیمه مات آن نشان می‌دهد که با یک سدان معمولی طرف نیستید. کادیلاک محافظه‌کارانه‌ترین طراحی را در بین این سه دارد و از رینگ‌های کوچک‌تر ۱۸ اینچی استفاده می‌کند ولی از روی قطعات آیرودینامیکی آن مشخص می‌شود که این یک CT4 معمولی نیست. در داخل، ب‌ام‌و به‌وضوح درخشان‌ترین کابین را ارائه می‌کند و آلفا هم ساده و زیبا است ولی کادیلاک در قیاس با دو رقیب خود ضعیف به نظر می‌رسد و حتی با وجود پکیج سفارشی داخلی هم کمی بیش‌ازحد پلاستیکی است.

بااین‌حال، بلک‌وینگ راحت‌ترین و کاربردی‌ترین کابین را در بین این سه ارائه دارد. صندلی‌های جلوی کادیلاک ثابت می‌کنند که حمایت مناسب از بدن در پیست می‌تواند با گرم‌کن، تهویه و ماساژور همراه باشد زیرا CT4 تنها خودروی گروه است که هر سهٔ این آپشن‌ها را ارائه می‌کند. علاوه بر این، بلک‌وینگ تنها خودرویی است که به تنظیم برقی ستون فرمان مجهز است. درنتیجه درحالی‌که کابین ب‌ام‌و قرار است در نمایشگاه فروش نظرات را جلب کند، کادیلاک برای رانندگی در طول سال‌ها طراحی شده و آلفا هم چیزی بین این دو است.

پیشرانه و پرفورمنس

اگر این صرفاً مقایسه‌ای بین پیشرانه‌ها بود، همهٔ ما موتور ۲.۹ لیتری V6 توئین توربوی آلفا را انتخاب می‌کردیم که صدایی فوق‌العاده دارد و همیشه مشتاق دیوانه کردن لاستیک‌ها است. موتور ۳ لیتری شش سیلندر خطی توئین توربوی ب‌ام‌و هم شخصیت جذابی دارد ولی این شخصیت را زمانی می‌توانید داشته باشید که بین منوهای مختلف بگردید و گزینه‌های مناسب را انتخاب کنید. موتور ۳.۶ لیتری V6 توئین توربوی کادیلاک با ۴۷۲ اسب بخار قدرت کمترین جذابیت را بین این سه دارد ولی با جذاب‌ترین گیربکس پیوند خورده است و هر بار که درهای خودرو را باز می‌کردیم، دیدن آن دسته‌دندهٔ دستی که از کنسول مرکزی بیرون آمده است حالمان را خوش می‌کرد.

بر آزمایش‌های شتاب، M3 حکمرانی کرد ولی آلفای قدیمی هم فاصلهٔ زیادی نداشت و باید در نظر داشته باشیم که کودریفولیو همان خودرویی است که در سال ۲۰۱۷ در برابر نسل قبلی M3 و کادیلاک ATS-V قرار می‌گرفت. ب‌ام‌و ظرف ۳.۲ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت رسید، جولیا این کار را در ۳.۴ ثانیه انجام داد و کادیلاک برای انجام آن به ۴.۱ ثانیه زمان نیاز داشت که با توجه به قدرت کمتر و گیربکس دستی قابل‌پیش‌بینی بود. آیا می‌خواهید چند دهم ثانیه شتاب سریع‌تر را با لذت تعویض دندهٔ دستی عوض کنید؟ همچنین هرچند بلک‌وینگ در شتاب در برابر رقبا کم می‌آورد اما از سرعت کافی برای بهره‌برداری از هندلینگ خارق‌العادهٔ خود برخوردار است و تمام زمان توسعه‌ای که جنرال موتورز برای بلک‌وینگ صرف کرده به‌وضوح نتیجه داده است.

تجربهٔ رانندگی

کادیلاک تنها سدان این جمع است که روی جاده کاملاً آرام می‌گیرد و مثل اجداد کِشتی مانند قدیمی خود در بزرگراه آرامش را به راننده هدیه می‌کند. با نرم کردن کمک‌فنرهای تطبیقی، کاهش دادن صدای اگزوز و روشن کردن ماساژور صندلی‌ها ممکن است فراموش کنید که پشت فرمان یک سدان اسپرت وحشی نشسته‌اید. ب‌ام‌و خودروی سرحال‌تری احساس می‌شود و آلفا هرچند توانایی بیشتری برای ارائهٔ سواری آرام‌تر دارد ولی صدای موتور آن‌قدر جذاب است که همواره شما را به فشردن بیشتر پدال گاز ترغیب می‌کند.

وقتی بالاخره به راکینگهام رسیدیم، خودروهای شخصیت‌های متفاوت خود را نشان دادند. آلفا که روی جاده بسیار مغرور بود، حالا کمتر از خودش مطمئن است زیرا کمی رانندگی در پیست باعث روشن شدن انواع و اقسام چراغ‌های هشدار روی صفحه آمپر شد. با کمی صبر کردن این مشکل برطرف می‌شود ولی پس از چند بار دیوانه‌بازی در پیست، جولیا دوباره درخواست توقف برای خنک شدن می‌کند. در ب‌ام‌و بزرگ‌ترین ناامیدی فرمان بود زیرا تمام حالت‌ها را امتحان کردیم ولی هیچ‌کدام بازخورد مناسبی ارائه نمی‌کردند. بلک‌وینگ اما که راحت‌ترین خودرو در جاده محسوب می‌شد، در پیست هم سرخوش‌ترین بود. با فشردن دکمهٔ V روی فرمان، تنظیمات دلخواه شما احضار و کادیلاک به یک شکارچی تبدیل می‌شود که اگزوزش صدای رعدوبرق می‌دهد و فرمانش با دستان راننده صحبت می‌کند. تنها نقطه‌ضعف واقعی CT4-V بلک‌وینگ این است که می‌دانیم CT5-V بلک‌وینگ هم وجود دارد.

و برنده…

اعداد و ارقام هرگز تمام داستان را بیان نمی‌کنند و کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ برای انجام مأموریت‌های یک سدان اسپرت بهترین است. این خودرو در پیست دقیق و پراحساس است، در خیابان راحت و قابل‌استفاده است و علاوه بر این، کمترین قیمت را هم دارد. پس از پیمودن ۱۳۰۰ کیلومتر، گذر از پنج ایالت و رانندگی در یک پیست نسکار، دوست داریم هر سهٔ این خودروها را داشته باشیم ولی بیشتر از همه یک بلک‌وینگ می‌خواهیم.

مقام سوم: آلفارومئو جولیا کوادریفولیو

• نقاط قوت: ظاهر جذاب، صدای اگزوز ماورایی، به هیچ آپشن سفارشی نیاز ندارد
• نقاط ضعف: در طول هشت سال حضور در بازار تغییر چندانی نکرده است

مقام دوم: ب‌ام‌و M3 کامپتیشن

• نقاط قوت: بسیار سریع، همیشه آمادهٔ بازی، کابین راحت
• نقاط ضعف: فقدان گیربکس دستی، آمپرهای ناخوانا، منوها و تنظیمات فراوان

مقام دوم: کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ

• نقاط قوت: سواری و هندلینگ جادویی، گیربکس دستی لذت‌بخش، آرامش یک کادیلاک
• نقاط ضعف: مصرف سوخت بالا، کابین ضعیفی با حس و حال شورلت مالیبو، پیشرانه‌ای که می‌توانست قوی‌تر باشد

مقایسه مشخصات فنی