نگاهی به کانسپت‌های فوق لوکسی که کادیلاک را به سلستیک رساندند

معرفی سلستیک نقطهٔ عطفی برای کادیلاک محسوب می‌شود زیرا این کانسپت پیش‌نمایشی از سدان پرچم‌دار آیندهٔ برند لوکس جنرال موتورز را نشان می‌دهد که هدف آن بازگرداندن کادیلاک به استاندارد جهان است. هرچند سلستیک قطعاً توجهات زیادی را به خود جلب خواهد کرد اما کادیلاک نزدیک به دو دهه است که با ایدهٔ ساخت یک سدان پرچم‌دار فوق لوکس کلنجار می‌رود. برخی تلاش‌های این شرکت در این زمینه جدی‌تر از بقیه بوده و به ساخت کانسپت‌های شگفت‌انگیزی انجامیده است که در ادامه نگاهی به آن‌ها خواهیم داشت.

سیکستین

مطمئناً یکی از جذاب‌ترین کانسپت‌ها در کل تاریخ کادیلاک مدل سیکستین است که در نمایشگاه دیترویت سال ۲۰۰۳ معرفی شد. این خودرو که حتی هنوز هم شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد، به یک نیروگاه عظیم ۱۳.۶ لیتری V16 با ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت مجهز شده بود؛ اما ویژگی‌های چشمگیر سیکستین به همین‌جا ختم نمی‌شد زیرا این کانسپت با طول ۵,۶۷۲ میلی‌متر، تنها ۹۴ میلی‌متر از اسکالید ESV امروزی کوتاه‌تر بود. رینگ‌های ۲۴ اینچی، کابین درجه‌یک و پیشرانهٔ شانزده سیلندر تمام چیزی بود که می‌توانستیم از یک کادیلاک پرچم‌دار انتظار داشته باشیم.

سی‌یل

نزدیک به یک دهه بعد، کادیلاک کانسپت سی‌یل را در سال ۲۰۱۱ را با عنوان بیان نهایی تجمل آمریکایی در هوای آزاد معرفی کرد. سی‌یل که به‌عنوان تصور مدرنی از کانورتیبل‌های چهارنفرهٔ قدیمی کادیلاک طراحی شده بود، نام خود را از کلمهٔ فرانسوی Ciel به معنای آسمان گرفته بود و با خطوط روان، درهای عکس بازشو و رینگ‌های ۲۲ اینچی، نمای بیرونی باشکوهی داشت. حال و هوای مجلل این خودرو در داخل آن‌هم با صندلی‌های چرمی، تریم چوب زیتون دست‌ساز، تزئینات آلومینیومی و حتی یک مرطوب‌کنندهٔ سیگار ادامه پیدا کرده بود. سی‌یل همچنین به لطف فاصلهٔ محوری کشیدهٔ ۳,۱۷۵ میلی‌متری که ۲۳۰ میلی‌متر از CT5 امروزی بیشتر است، فضای فراوانی را در اختیار چهار سرنشین می‌گذاشت. هرچند در این کانسپت از پیشرانهٔ V16 خبری نبود اما در سینهٔ آن یک پیشرانهٔ ۳.۶ لیتری V6 توئین توربو با تکنولوژی هیبریدی قرار گرفته بود که ۴۲۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

المیراژ

دو سال بعد از سی‌یل کادیلاک گرند تورر خیره‌کنندهٔ المیراژ را معرفی کرد. این کانسپت با الهام از الدورادو به‌عنوان کوپه‌ای مجلل برای نسل جدید خریداران خودروهای لوکس در نظر گرفته شده بود. المیراژ در طراحی دنباله‌روی سی‌یل بود اما از ظاهری ظریف‌تر با جلوپنجره‌ای کاملاً جدید بهره می‌برد. این کانسپت با طول ۵,۲۰۷ میلی‌متری، کوپه‌ای ۲+۲ با کابینی پر از چرم و چوب بود. زیر کاپوت المیراژ یک پیشرانهٔ ۴.۵ لیتری V8 توئین توربو قرار گرفته بود که ۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۶۷۷ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد.

اسکالا

کانسپت اسکالا در سال ۲۰۱۶ به‌عنوان پیش‌نمایش خودرویی که قرار بود به سبد محصولات کادیلاک اضافه شود معرفی شد. این خودرو که برادر بزرگ‌تر و لوکس‌تری برای CT6 نامیده می‌شد، با وجود استفاده از فرم کاربردی‌تر لیفت‌بک، به‌عنوان یک سدان پرچم‌دار توصیف شد. اسکالا در داخل به سه نمایشگر OLED خمیده مجهز شده بود که برای کسانی که امروزه داخل اسکالید را دیده‌اند آشنا به نظر می‌رسد. سیستم سرگرمی صندلی‌های عقب با یک کنترلر تبلت مانند، تودوزی تمام چرمی، تریم‌های آلومینیومی و تزئینات چوب گردوی آمریکایی هم از دیگر ویژگی‌های داخلی این کانسپت بودند.

اسکالا به یک پیشرانهٔ ۴.۲ لیتری V8 توئین توربو مجهز شده بود که می‌توانست در مواقعی که نیازی به حداکثر توان موتور نبود، چهار سیلندر را غیرفعال کند تا مصرف سوخت کمتر شود. این خودرو بسیار به خط تولید نزدیک شده بود و قرار بود روی پلت‌فرم امگا که برای اولین بار در مدل CT6 معرفی شد ساخته شود ولی در آن زمان سلیقهٔ خریداران در حال تغییر بود و دیگر منطقی نبود زمانی که مردم کراس‌اوور می‌خواستند یک سدان جدید به سبد محصولات کادیلاک اضافه شود. درنتیجه، CT6 به اولین و آخرین خودرویی تبدیل شد که از پلت‌فرم جدید امگا استفاده کرد.