کادیلاک CT4-V و CT5-V بلک‌وینگ، آخرین مدل‌های V با قلب بنزینی

سدان‌های جدید کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ و CT5-V بلک‌وینگ به ترتیب با ۴۷۰ و ۶۷۰ اسب بخار قدرت، بدون شک عالی به نظر می‌رسند. این سدان‌های اسپرت هردو شتابی زیر چهار ثانیه دارند و با انتقال قدرت محرک عقب، لذت دریفت کشیدن در پیست را به رانندگان هدیه می‌دهند. جنرال موتورز حتی گیربکس شش سرعتهٔ دستی هم برای این دو خودرو ارائه کرده است؛ اما معرفی این دو ماشین هم شیرین و هم تلخ بوده است زیرا کادیلاک هم‌زمان اعلام کرده است که این‌ها آخرین خودروهای V با پیشرانهٔ درون‌سوز خواهند بود.

البته این خبر خیلی عجیب به نظر نمی‌رسد زیرا جنرال موتورز اعلام کرده است که طی ۱۴ سال آینده پیشرانه‌های درون‌سوز را به‌طور کامل کنار خواهد گذاشت؛ بنابراین احتمالاً تا سال ۲۰۳۵ همهٔ محصولات این شرکت الکتریکی خواهند شد. البته رویهٔ کل صنعت خودروسازی به این سمت حرکت می‌کند و این صرفاً مختص جنرال موتورز نیست. در دوران کنونی، صنعت خودرو خصوصاً در حوزهٔ ماشین‌های پرفورمنس به سمت قوای محرکهٔ الکتریکی گرایش پیدا کرده است. به‌عنوان‌مثال، مدیرعامل دوج اخیراً گفته است که در آینده‌ای نه‌چندان دور موتور V8 سوپرشارژ هلکت با چیز دیگری جایگزین خواهد شد، فولکس‌واگن قصد سرمایه‌گذاری ۹۱ میلیارد دلاری روی خودروهای الکتریکی دارد و فورد می‌گوید F150 الکتریکی از هر F150 دیگری سریع‌تر خواهد بود.

بنابراین هرچند هنوز هم خودروهای بنزینی حاکمان حوزهٔ پرفورمنس هستند اما این تغییر خواهد کرد زیرا الکتریکی‌ها در حال آمدن هستند و روزبه‌روز از لحاظ بُرد و زمان بهتر می‌شوند و درعین‌حال قیمتشان هم کاهش پیدا می‌کند. در صنعت خودروسازی بازی قرار است به روشی تغییر کند که هنوز برای آن آماده نشده‌ایم. مثلاً، جنرال موتورز می‌گوید CT5-V بلک‌وینگ که قوی‌ترین کادیلاک تاریخ محسوب می‌شود، ظرف ۳.۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. در همین حال، پیکاپ‌های هامر و ریویان ادعای شتاب ۳ ثانیه‌ای دارند. این یعنی ما در آستانهٔ دیدن پیکاپ‌های الکتریکی هستیم که از قوی‌ترین کادیلاک‌های V8 سریع‌ترند.

البته هنوز در نقطه‌ای هستیم که روش قدیمی معمولاً بهتر است زیرا هم‌اکنون می‌توان با هرکدام از این بلک‌وینگ‌ها تا زمانی که برای سوخت‌گیری به توقف نیاز داشته باشند در پیست VIR دور زد اما در مورد پورشه تایکان نمی‌توان چنین حرفی زد؛ اما زمانی فرامی‌رسد کفهٔ ترازوی پرفورمنس کاملاً به سمت الکتریکی‌ها سنگینی خواهد کرد و خودروهای درون‌سوز به نوستالژی تبدیل خواهند شد.