یک کوروت Z06 چهاردرب؛ دیدار با کادیلاک CTS-V مدل 2016

۶۴۰ اسب بخار قدرت خالص! مطمئناً این‌یک سوپر سدان فوق‌العاده در دنیا است

– دیترویت، میشیگان

در بعدازظهر یکشنبه موفق شدم با یک دستگاه کادیلاک CTS-V مدل ۲۰۱۶ رانندگی کنم. تصمیم گرفتم با این سدان قدرتمند آمریکایی به خارج از شهر بروم تا بتوانم به‌راحتی از نهایت توان نیروگاه ۶.۲ لیتری آن استفاده کنم؛ اما در میانهٔ راه به مردی برخوردم که سوار بر یک پورشه بود. پورشهٔ او یک ۹۱۱ توربو S کابریولت بود و مردی با سبیل‌های پرپشت و عینک آفتابی خلبانی پشت آن نشسته بود. او قصد کل‌کل با من و کادیلاکم را داشت. هرچند پورشهٔ او یکی از سریع‌ترین ۹۱۱های حال حاضر است اما با بَد ماشینی دَر افتاده بود! این کادیلاک توانایی رقابت با هر خودرویی در جهان را دارد. حداقل در خارج از پیست‌های مسابقه، زیاد نیستند خودروهایی که بتوانند مانند CTS-V رقم فوق‌العادهٔ ۶۴۰ اسب بخار قدرت خالص را در اختیار راننده قرار دهند.

محاسن

داستان از نیروگاه ۶.۲ لیتری V8 سوپرشارژ با ۶۴۰ اسب بخار قدرت و ۸۵۵ نیوتن متر گشتاور شروع می‌شود. این نوع اعداد هم‌سطح سوپرکارها و یا خودروهای تقویت‌شدهٔ SEMA در همین چند سال پیش است. حال چنین نیروی عظیمی را می‌توان در یک سدان خانوادگی در اختیار داشت. هنگامی‌که تمامی این نیرو رها شود، CTS-V می‌تواند تنها ظرف ۳.۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت برسد. عددی که کادیلاک با آن بسیاری از خودروهای اسپرت را شرمنده کرده است. بااین‌حال کل این قدرت را می‌توان به‌راحتی کنترل کرده و برای استفاده‌های روزمره به‌صورت آرام و منطقی بخشی از آن‌را بکار گرفت تا از ساییدگی لاستیک‌های عقب هم جلوگیری شود. بدین ترتیب دربارهٔ CTS-V می‌توان گفت: سرعت به‌علاوهٔ کنترل، مساوی است با یک سوپر سدان کاربردی با قابلیت استفادهٔ شهری.

من همهٔ نسل‌های CTS-V را دوست دارم اما هیچ‌یک از آن‌ها چنین بازخورد و عملکرد فوق‌العاده‌ای ندارند. این امر به لطف استفاده از جدیدترین فرمول جنرال موتورز به دست آمده است. دیفرانسیل لغزش محدود الکترونیکی آن تقریباً هرزگردی و بکسوات چرخ‌های عقب را به صفر می‌رساند (حداقل در مسیرهای خشک)؛ و البته آخرین نسل سیستم تعلیق مغناطیسی جنرال موتورز نیز راحتی بالا را به همراه پاسخ فوق‌العاده سریع شاسی ارائه می‌کند. این امر در سدانی با وزن بیش از دو تن بسیار عالی است؛ بنابراین CTS-V ب‌ام‌و M5 را به چالشی جدی می‌کشد.

دامپرهای مغناطیسی هوشمند موجب شده‌اند که CTS-V مانند یک کادیلاکِ خوب و همین‌طور مانند یک سدان اسپرتِ خوب احساس شود. سروصدای باد و جاده در این خودرو کم و راحتی سواری آن بالا است به همین دلیل فقط دوست دارید با آن در جاده رانندگی کنید. همچنین می‌توانید با سیستم صوتی فراگیر Bose آن یک کنسرت داخل کابین راه بیندازید! بنابراین کادیلاک CTS-V ماشینی برای پیرمردها نیست!

بعد از برانداز این ماشین متوجه استفاده از سه رنگ مشکی در آن شدم (رنگ بدنه، رنگ رینگ‌ها و رنگ داخلی)؛ اما می‌توانید رنگ‌های مختلفی را برای آن سفارش داده و ترکیب رنگ دلخواه خود را داشته باشید.

معایب

قیمت پایهٔ حدود ۸۶ هزار دلار (شامل قیمت پایهٔ خودرو به‌علاوهٔ هزار دلار مالیات و هزینهٔ حمل و تحویل خودرو در محل) برای CTS-V بسیار گران احساس می‌شود درحالی‌که در نمونهٔ مورد آزمایش من با قیمت ۱۰۰,۳۳۰ دلار این احساس بیشتر هم وجود دارد. رینگ‌های ۱۹ اینچی سفارشی آن با قیمت ۹۰۰ دلار خوب است ما پکیج فیبر کربن ۵۵۰۰ دلاری آن ارزش خرید ندارد زیرا هرچند آئرودینامیک ماشین را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما نقش چندانی در بهبود ظاهر آن ندارد. همچنین نیازی به سفارش سیستم ضبط اطلاعات عملکرد خودرو (مثل زمان پیمودن یک دور پیست) به قیمت ۱۳۰۰ دلار هم نیست زیرا کاربرد چندانی ندارد.

فضای داخلی CTS-V بسیار خوب است اما بیرون آن با ترکیبی از چند تریم شکل گرفته است. البته از این مورد می‌توان چشم‌پوشی کرد اما عیب بزرگ‌تر، مصرف سوخت آن است به‌گونه‌ای که همواره باید برای پرداخت پول جهت سوخت‌گیری آماده باشید. من در طول رانندگی یک‌روزهٔ با این خودرو در سیکل ترکیبی به مصرفی حدود ۱۳.۸ لیتر در هر صد کیلومتر دست پیدا کردم؛ اما مطمئناً در صورت اعمال فشار بیشتر بر خودرو و رانندگی تهاجمی این عدد افزایش پیدا می‌کند که هرچند ارزشش را دارد اما باید به فکر پرداخت پول بیشتر جهت سوخت‌گیری هم بود.

رقبا

ب‌ام‌و M5، مرسدس بنز E63 AMG، لکسوس GS F و دوج چارجر هلکت

مشخصات فنی

منبع: Motor1