خودروهای فراموش‌شده: شورولت SSR

در تاریخ صنعت خودروسازی خودروهای بسیاری هستند که در مقطع کوتاهی عرضه شده و عمدتاً به دلیل عدم موفقیت و استقبال پایین از خط تولید کنار گذاشته شده‌اند. خودروهایی که در دوره‌ای کوتاه آمدند و رفتند و در حال حاضر کسی از آن‌ها یاد نمی‌کند. به همین دلیل تصمیم داریم ازاین‌پس در سری مطالبی تحت عنوان «خودروهای فراموش‌شده» به معرفی این قبیل خودروها بپردازیم. برای قسمت اول این سری مطالب، محصول جالب و منحصربه‌فردی از شورولت با نام SSR را انتخاب کرده‌ایم.

در اوایل قرن بیست و یکم شورولت تصمیم گرفت خودرویی را برای یادبود وانت‌های خاطره‌انگیز و دوست‌داشتنی سری ۳۰۰۰ خود (موسوم به Advance Design) مربوط به دههٔ ۵۰ تولید کند. برای این کار از پلت‌فرم مدل ترایل‌بلیزر استفاده شد و طراحی آن نیز به‌صورت رترو و با نگاه به گذشته انجام گرفت. نسخهٔ کانسپت این خودرو با نام SSR (مخفف Super Sport Roadster یا سوپراسپرت رودستر) در نمایشگاه خودروی دیترویت سال ۲۰۰۰ رونمایی شد.

سپس کارها به‌سرعت پیش رفت و تولید SSR در سال ۲۰۰۳ آغاز شد. شورولت SSR یک وانت اسپرت و قدرتمند با سقف جمع شونده بود که طراحی آن کاملاً وانت‌های سری ۳۰۰۰ شورولت دههٔ ۵۰ (به‌طور خاص سال‌های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴) را تداعی می‌کرد. البته هرچند به SSR عنوان وانت اطلاق شده بود اما نمی‌شد آن‌را یک وانت تمام‌عیار دانست و همین‌طور قرار دادن آن در یک کلاس واحد نیز امکان‌پذیر نبود چراکه از یک‌سو طراحی مشابه وانت‌ها داشت، از یک‌سو مانند خودروهای رودستر دارای سقف جمع‌شونده بود و از سوی دیگر یک کوپهٔ اسپرت قدرتمند به نظر می‌رسید.

تشابه طراحی شورولت SSR با وانت‌های سری ۳۰۰۰ شورولت سال ۱۹۵۴

در ابتدا در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ برای SSR یک پیشرانهٔ ۵.۳ لیتری V8 ارائه شد که ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۴۵۰ نیوتن متر گشتاور داشت. برای انتقال نیروی این موتور به چرخ‌های عقب نیز تنها یک گیربکس ۴ سرعتهٔ اتوماتیک در نظر گرفته شده بود. SSR با این موتور و گیربکس ظرف ۷.۸ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت رسیده و نهایتاً به حداکثر سرعت ۲۱۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا می‌کرد.

سپس در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ این پیشرانهٔ ۵.۳ لیتری جای خود را به یک موتور بزرگ‌تر ۶ لیتری V8 متعلق به کوروت C6 و پونتیاک GTO داد. همچنین در همین سال برای اولین بار یک گیربکس ۶ سرعتهٔ دستی هم به‌عنوان یک آپشن سفارشی ارائه شد. این موتور جدید ۳۹۰ اسب بخار قدرت و ۵۵۰ نیوتن متر گشتاور داشت که در کنار گیربکس دستی شتاب صفرتاصد SSR را به ۵.۵ کاهش و حداکثرش را به ۲۵۰ کیلومتر در ساعت افزایش می‌داد؛ بنابراین شورولت SSR توانایی رقابت با اکثر اسپرت‌ها و حتی سوپراسپرت‌های زمان خودش را داشت.

طول، عرض و ارتفاع این وانت عضلانی آمریکایی به ترتیب ۴.۸۶، ۱.۹۹ و ۱.۶۲ متر بود درحالی‌که وزنی برابر با ۲۱۶۰ کیلوگرم داشت. برای قسمت بار آن پوششی طراحی‌ شده بود تا آئرودینامیک خودرو به هم نخورد. همچنین سقف هاردتاپ آن نیز در هنگام جمع شدن در فضایی در جلوی قسمت بار قرار می‌گرفت. بدین ترتیب شورولت SSR را می‌توان تنها وانت کانورتیبل هاردتاپ دنیا دانست. همچنین در سال ۲۰۰۵ همزمان با تغییر موتور، تغییر کوچکی هم در قسمت عقب SSR ایجاد شد به‌نحوی‌که نوار نقره‌ای‌رنگ روی درِ عقب آن حذف گردید. این خودرو در سال ۲۰۰۳ با مدل ۲۰۰۴ و با قیمت ۴۲ هزار دلار به بازار عرضه شد.

بر روی کاغذ همه‌چیز برای موفقیت و فروش بالای شورولت SSR فراهم بود. طراحی جذاب و زیبا، ظاهری منحصربه‌فرد و خاص، پیشرانهٔ قدرتمند و سقف جمع شونده، همه و همه نوید استقبال بالا از SSR را می‌داند اما همه‌چیز خلاف این پیش‌بینی پیش رفت و این وانت اسپرت در فروش هرگز طبق انتظارات جنرال موتورز عمل نکرد به‌گونه‌ای که در سال ۲۰۰۴ کمتر از تنها ۹ هزار دستگاه از آن به فروش رفت که تا حد زیادی کمتر از انتظارات بود.

به همین دلیل جنرال موتورز در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۵ اعلام کرد که تولید شورولت SSR در اواسط سال ۲۰۰۶ متوقف خواهد شد. بدین ترتیب سرانجام در تاریخ ۱۷ مارس ۲۰۰۶ آخرین SSR خط تولید را ترک کرد تا این وانت خاص، قدرتمند، اسپرت و جذاب آمریکایی برای همیشه به تاریخ بپیوندد. این در حالی بود که در طول ۳ سال تولید شورولت SSR تنها ۲۴,۱۵۰ دستگاه از آن ساخته شد.