ایده ساخت چنین خودرویی توسط شرکت رودسترشاپ این بود که با امکانات و تکنولوژی روز دنیا، یک پیکاپ کلاسیک را دوباره زنده کنند . . .
بر روی شاسی کامل جدید این هاتراد زیبا که متعلق به خانم Nancy Yacyshyn و همسرش Steve بوده و توسط رودسترشاپ احیا شده، اتاق شورولت پیکاپ ۱۹۴۹ قرار گرفته است.
کاهش ارتفاع تعلیق، نصب رولبارهایی در زیر موتور، تعلیق مستقل Heidt’s Superide در جلو، فنرهای QA1 به همراه ضربهگیرهای دوگانه در عقب و همچنین استفاده از فرمان هیدرولیک سبب شده تا این خودرو کاملا گوش به فرمان دستورات راننده خود باشد.
برای این پیکاپ پیشرانه LS1 جنرالموتورز درنظر گرفته شده که با اندکی اصلاحات، موتور هشت سیلندر خورجینی ۵.۷ لیتری آن میتواند ۴۱۰ اسببخار قدرت و بیش از ۵۰۰ نیوتنمتر گشتاور را برای چرخهای جلو مهیا کند. گیربکس اتوماتیک 4L65E آن نیز ساخت Bowler Performance است.
مهندسان برای استفاده هرچه بهتر از موتور قدرتمند شورولت، از رینگهای ۱۸ اینچی در جلو و ۱۷ اینچی در عقب بهره گرفتهاند. این رینگها که با رنگ تجاری کرینت سفید (Corinthian White) رنگآمیزی شده، دارای تایرهای رادیال بریجستون ۲۳۵ میلیمتری در جلو و ۲۲۵ میلیمتری در عقب هستند.
استفاده از دیسکهای ترمز ۱۳ اینچی جلو و ۱۱ اینچی عقب با کالیبرهای شش پیستونه ساخت Wilwood نیز ایمنی نسبتا خوبی را در ترمزهای ناگهانی فراهم میکنند. اما این وانت ۴۱۰ اسبی ۶۳ ساله را غیر از پارکینگ کجا میتوان برد ؟!
سعید
۹ فروردین ۱۳۹۱با نگاه کردن به ماشینای کلاسیک میمونم 20سال بعد جواب بچه هامو چی بدم بگم یه مشت آشغال قدیما به زور میدادن دست مردم
علی
۵ آذر ۱۳۹۱اگه فقط یک شرکت خصوصی ماشین فقط یکی تو ایران تاسیس بشه وضع ماهم عوض میشه.
ali
۱۸ آذر ۱۳۹۲خداییش ببین ملت اونا فقط به خاطر رفاه و راحتی مردم (البته مقدار کمی هم پول )همچین ماشینایی میسازن اونوقت ایرانی ها ماشین های 20 سال پیشو ور میدارن داشبوردشو عوض میکنن با اسم جدید و قیمتی گزاف تر به مردم قالب میکنن
ایران خودرو تا چند ساله دیگه میخواد دوام بیاره نمیدوم
امید
۲۴ بهمن ۱۳۹۲تا وقتی که خریدار باشه اینام هستن به همین راحتی