یادی از کوروت C4 دوازده سیلندر، پروژهٔ نافرجامی برای رقابت با وایپر

ما شورلت کوروت را با پیشرانه‌های V8 می‌شناسیم اما زمانی قرار بود این سوپراسپرت نمادین آمریکایی به موتور دوازده سیلندر مجهز شود. داستان ازاین‌قرار است که وقتی دوج وایپر با پیشرانهٔ عظیم V10 در نمایشگاه دیترویت ۱۹۸۹ رونمایی شد، جنرال موتورز احساس خطر کرد زیرا این افعی آمریکایی می‌توانست رقیب خطرناکی برای کوروت باشد؛ بنابراین شورلت که نمی‌خواست قافیه را به این رقیب تازه‌وارد ببازد، در اوایل دههٔ ۹۰ تحقیق در مورد ایدهٔ تجهیز کوروت به پیشرانهٔ V12 را آغاز کرد.

این پروژه تا ساخت یک پروتوتایپ بر اساس کوروت C4 پیش رفت و شورلت آن‌را کوروت ZR-12 نام گذاشت. پیشرانهٔ این کوروت V12 از شرکت صنایع رایان فالکنر گرفته شد که اقدام به ساخت موتورهای دریایی بر اساس پیشرانه‌های جنرال موتورز می‌کرد. این موتور که در وسایل نقلیهٔ دریایی مورداستفاده قرار می‌گرفت، ۹.۸ لیتر حجم داشت و کاملاً نیازهای جنرال موتورز را برآورده می‌کرد؛ اما برای اینکه این نیروگاه بزرگ بتواند زیر کاپوت کوروت C4 جای گیرد، مهندسان ۲۰ سانتیمتر به طول شاسی آن (در حدفاصل چرخ‌های جلو تا کابین) اضافه کردند.

اما افزایش طول شاسی و جایگزینی موتور بزرگ‌تر V12 با V8 تنها ۴۵ کیلوگرم به وزن کوروت C4 اضافه کرد. این نیروگاه حجیم ۶۸۶ اسب بخار قدرت و ۹۲۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد که اعداد فوق‌العاده‌ای برای یک پیشرانهٔ تنفس طبیعی آن‌هم در دههٔ ۹۰ محسوب می‌شدند. تعدادی معدودی از نشریات فرصت آزمایش کوروت ZR-12 را پیدا کردند که یکی از آن‌ها موتور ترند بود. این نشریه در مارس ۱۹۹۳ کوروت V12 را آزمایش کرد و تایم ۱۱.۶ ثانیه را در مسافت ۴۰۰ متر با آن به ثبت رساند. این در حالی است که دوج تایم ۴۰۰ متر وایپر ۱۹۹۳ را ۱۲.۹ ثانیه اعلام کرده بود.

اما با همهٔ این‌ها، کوروت ZR-12 ناکام ماند و هیچ‌گاه به تولید نرسید. دلیل اصلی رها کردن این پروژه هزینه بود زیرا طبق گفته‌ها، قیمت این کوروت دوازده سیلندر حدود ۴۵ هزار دلار (معادل ۷۰ تا ۸۰ هزار دلار امروز) تمام می‌شد که حتی امروزه هم رقم زیادی است چه رسد به سال ۱۹۹۳. علاوه بر این، به گفتهٔ نشریاتی که با کوروت ZR-12 رانندگی کردند، ظاهراً خودرو بیش‌ازحد داغ می‌شده و رانندگی چندان خوبی هم نداشته که این احتمالاً به دلیل افزایش فاصلهٔ محوری آن بوده است. به این دلایل، پروژهٔ کوروت دوازده سیلندر به‌راحتی قابل‌اجرا نبود و بنابراین کنار گذاشته شد. تنها پروتوتایپ کوروت ZR-12 هم‌اکنون در موزهٔ ملی کوروت نگهداری می‌شود.