اولین رانندگی با نسل جدید شورلت تراورس، جادار و کاربردی اما فاقد جذابیت

تراورس جدید همچنان یکی از جادارترین شاسی‌بلندهای کلاس خود باقیمانده است اما با وجود برخورداری از پیشرانهٔ جدید و تیپ‌های بیشتر، هنوز هم جذابیت چندانی ندارد.

جنرال موتورز دهه‌ها است که با شورلت تاهو و سابربن و همین‌طور نسخهٔ جی‌ام‌سی و کادیلاک آن‌ها بر بخش شاسی‌بلندهای فول سایز سلطه داشته و این خودروها سهم بزرگی از بازار را در اختیار دارند؛ بنابراین، منطقی است که جنرال موتورز سعی کند برخی از همین آموخته‌های خود را در جدیدترین نسل کراس‌اوورهای سه ردیفهٔ میان سایز خود اعمال کند. شورلت تراورس اولین مدل از این سری است که با نسل سوم به بازار آمده و بیوک انکلیو و جی‌ام‌سی آکادیا هم به دنبال آن خواهند آمد.

تراورس قبلاً بزرگ‌تر از همتایان خود بود و نسل جدید آن بیشتر از قبل حال و هوایی پیکاپ مانند پیدا کرده است. این خودرو با دماغهٔ جدید و شانه‌های مربعی، حالا حتی بیشتر شبیه تاهو شده است. در تکمیل این ظاهر خشن‌تر، حالا برای اولین بار نسخهٔ آفرودی Z71 هم به خانوادهٔ تراورس اضافه شده است که به‌صورت استاندارد با لاستیک‌های آل‌ترین، کمک‌فنرهای تطبیقی، سامانهٔ چهارچرخ محرک دوکلاچه و افزایش ۳ سانتی‌متری ارتفاع تعلیق ارائه می‌شود. البته این بدان معنا نیست که با Z71 می‌توان از روی صخره‌ها عبور کرد اما با حالات رانندگی مخصوص آفرود، صفحات محافظ زیر بدنه و فاصلهٔ بیشتر از زمین، هنگام عبور از مسیرهای خاکی و گل‌آلود آرامش خاطر بیشتری را فراهم می‌کند.

علاوه بر این، نسخهٔ اسپرت RS هم با کمک‌فنرهای ارتقاءیافته، رینگ‌های ۲۲ اینچی و تریم مشکی هم ارائه می‌شود. سیستم کمک‌رانندهٔ سوپر کروز هم به‌صورت استاندارد در نسخهٔ RS ارائه می‌شود که با قیمت پایهٔ ۵۵,۵۹۵ دلار، گران‌ترین نسخهٔ تراورس است. تیپ‌های پایین‌تر مثل LT و LS اما در محدودهٔ ۴۰ هزار دلار قرار دارند و قلب بازار شاسی‌بلندهای سه ردیفه را هدف قرار داده‌اند. بااین‌حال، مأموریت تراورس جدید با وجود ظاهر جعبه‌ای تغییر چندانی نکرده است. این هنوز هم یک اتوبوس خانوادگی است که هرچند طول ۵,۲۳۵ میلی‌متری آن تنها ۱۲ سانتی‌متر از تاهو کمتر است اما به لطف ساختار یکپارچه، کمی مانورپذیرتر بوده و بیشتر شبیه خودروی سواری رفتار می‌کند درعین‌حالی که مصرف سوخت کمتری نسبت به برادر V8 شاسی مستقل خود دارد.

پیشرانهٔ چهار سیلندر جدید

تنها قسمتی که در تراورس جدید نسبت به نسل قبلی کوچک‌تر شده پیشرانه است. زیر کاپوت این کراس‌اوور بجای موتور ۳.۶ لیتری V6 تنفس طبیعی قبلی یک پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ جدید قرار گرفته است که از موتور ۲.۷ لیتری توربوشارژ پیکاپ‌های جنرال موتورز مشتق شده و با ارقام قابل‌توجه ۳۲۸ اسب بخار قدرت و ۴۴۲ نیوتن متر گشتاور، از بسیاری رقبای خود در این کلاس قوی‌تر است. همچنین مصرف سوخت ترکیبی این موتور در نسخهٔ محرک جلو نیز از ۱۱.۲ لیتر نسل قبلی به ۱۰.۲ لیتر در هر صد کیلومتر کاهش پیدا کرده است. مصرف نسخهٔ چهارچرخ محرک نیز حالا با نیم لیتر کاهش به ۱۱.۲ لیتر رسیده است.

بااین‌حال، موتور چهار سیلندر توربوشارژ تراورس آن‌طور که اعداد نشان می‌دهند قدرتمند احساس نمی‌شود و فکر می‌کنیم این تا حدودی به دلیل کندی پدال گاز و وزن نزدیک به ۲.۱ تنی خودرو است که حدود ۴۵ کیلوگرم بیشتر از قبل است و تراورس را در بین سنگین‌ترین خودروهای این کلاس قرار می‌دهد. صدای موتور هنگام شتاب گیری‌های سخت، خشن به نظر می‌رسد و حتی هنگام رانندگی آرام‌تر نیز صدای زیادی را وارد کابین می‌کند.

تراورس در پیچ‌ها با کنترل بدنهٔ خوب و پدال ترمز پاسخگو که به امضای جنرال موتورز در تمام کلاس‌ها تبدیل شده، مناسب عمل می‌کند اما فرمان کند خودرو باعث می‌شود تراورس اندازهٔ بزرگ خود را نشان دهد و به نظر برسد شورلت عمداً کراس‌اوور جدید خود را به‌گونه‌ای تنظیم کرده تا بیشتر شبیه تاهو باشد. ما با Z71 رانندگی کردیم که به دلیل لاستیک‌های چاق‌تر واکنش‌های کمی کسل‌کننده‌تری دارد درحالی‌که RS به لطف پکیج رینگ و لاستیک تهاجمی‌تر کمی تیزتر است ولی هیچ‌کدام از این نسخه‌ها رانندگی جذابی نداشتند.

کابین جادار

کابین تراورس جدید بیشتر روی جاداری و تطبیق‌پذیری تمرکز دارد تا تجمل. بزرگ‌ترین ارتقاء نسبت به نسل قبلی مجموعهٔ صفحه‌نمایش‌های جدید شامل صفحه آمپر دیجیتالی ۱۱ اینچی و نمایشگر لمسی مرکزی ۱۷.۷ اینچی است؛ اما متریال حتی در تیپ‌های بالایی RS و Z71 چندان خوب نیستند و طراحی داشبورد هم چشمگیر به نظر نمی‌رسد. بااین‌حال، برای جابجایی نفرات ویژگی‌های مثبت زیادی در اینجا وجود دارد. کابین دل‌باز شورلت فضای خوبی را در ردیف دوم و سوم ارائه می‌کند. همچنین صندلی‌های ردیف سوم موقعیت مناسبی برای نشستن دارند و مثل دیگر شاسی‌بلندهای سه ردیفه باعث قرار گرفتن زانوها در سینهٔ سرنشینان نمی‌شوند. اگر صندلی‌های ردیف دوم به جلو کشیده شوند نیز فضای پای کافی برای بزرگ‌سالان وجود خواهد داشت.

تراورس جدید مثل نسل قبلی فضای بار زیادی را حتی پشت ردیف سوم ارائه می‌کند و در صورت نیاز به فضای بار بیشتر، این صندلی‌ها به‌صورت صاف تا می‌شوند. به‌طورکلی، با اینکه تراورس جدید ظاهری جعبه‌ای‌تر، نسخهٔ آفرودی و تکنولوژی‌های جدیدی را ارائه کرده اما جاداری داخلی همچنان اصلی‌ترین ویژگی این کراس‌اوور است. این نسخهٔ جدید خیلی باعث افزایش جذابیت تراورس نشده و پیشرانهٔ جدید نیز آن‌طور که اعداد و ارقام نشان می‌دهند قانع‌کننده نیست؛ بنابراین، نسل جدید تراورس، هنوز هم برای ما خودرویی متوسط در کلاس خود محسوب می‌شود اما برای کسانی که از هر سه ردیف صندلی استفاده می‌کنند یا به فضای بار زیادی نیاز دارند، کراس‌اوور میان سایز شورلت همچنان انتخابی کاربردی خواهد بود.

مشخصات فنی