تلاش چانگان برای دستیابی به باتری حالت جامد

خودروسازی چانگان با همکاری ژانفنگ روی توسعه و ساخت برابر باتری‌های حالت جامد سرمایه‌گذاری می‌کند.

چانگان، یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان چین، یک قرارداد تازه را با شرکت هموطن خود، «ژانفنگ لیتیوم»، منعقد کرده است تا بر پایه آن، نسل بعدی باتری‌های خودروهای برقی را توسعه دهد. اگر ارزش بازار را در نظر بگیرید، ژانفنگ لیتیوم بزرگ‌ترین تولیدکننده لیتیوم در جهان به شمار می‌رود.

چانگان و ژانفنگ تنها پنج روز پیش از قرارداد را به امضا رساندند تا با تاسیس یک شرکت میانی به تحقیق، توسعه و تولید باتری‌های حالت جامد بپردازند. بر اساس گزارش‌ها، نیمی از سهام این شرکت تازه‌بنیان در دست چانگان و نیم دیگر آن در دست ژانفنگ خواهد بود.

دو شرکت یادشده از همکاری تازه خود حداکثر بهره‌برداری می‌کنند؛ آن‌ها نه‌تنها در بخش توسعه باتری بلکه در حوزه‌های دیگری چون منابع و حفاری لیتیوم، فرآوری لیتیوم، تهیه مواد معدنی باتری، و بازیافت باتری‌های دست‌دوم هم فعالیت خواهند کرد. این همکاری دو جانبه به‌عنوان بخشی از برنامه «شانگِریلا» شرکت چانگان انجام شده است که در سال ۲۰۱۷ کلید خورد. هدف این برنامه تولید خودروها با انرژی جدید بود.

قرار است کارخانه‌ای برای بخش‌های تحقیقات، توسعه و تولید مشترک میان دو شرکت چینی احداث شود تا روند ساخت باتری‌ حالت جامد با سرعت بیشتری صورت پذیرد. بر اساس بیانیه مشترک دو شرکت، احتمالا نخستین باتری‌های خروجی این مرکز در مدل‌های تحت نظر زیرشاخه باتری این شرکت استفاده شود؛ زیرشاخه باتری چانگان، «دیپال»، مالکیت برندهایی چون «آواتر» و «نوو» را در اختیار دارد.

زیرشاخه یادشده ابتدا در سال ۲۰۲۲ به توسعه سلول‌های باتری خود پرداخت و پس از یک سال موفق به آماده‌سازی نمونه اولیه پیش A سلول شارژ سریع 4C شد. چانگان با غول باتری‌سازی چینی، CATL، یک شرکت مشترک را تاسیس کرده که درحقیقت همکاری میان چانگان، دیپال و CATL را رقم می‌زند. نخستین محصولات مرکز مشترک این سه شرکت هم در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳ وارد تولید شدند.

ظاهرا چانگان قصد دارد تا سرمایه‌گذاری زیادی روی بخش باتری بکند که با توجه به سطح رقابت بالا میان خودروسازان برقی چینی و بازار جهانی و البته اشتیاق خودروسازان برقی شرقی به توسعه باتری‌های خودشان، منطقی به نظر می‌رسد. این شرکت برنامه دارد تا سال ۲۰۳۰ هشت مدل باتری داخلی خود را معرفی کند که شامل نمونه‌های الکترولیت مایع، نیمه جامد و حالت جامد می‌شود. برنامه چانگان تا آنجا پیش می‌رود که ظرفیت تولید باتری این شرکت را به ۱۵۰ گیگاوات ساعت در سال می‌‌رساند.

تعداد کارمندان بخش توسعه باتری چانگان امروزه به بیش از ۱,۲۰۰ تن می‌رسد که تا سال آینده به ۳ هزار تن افزایش خواهد یافت. برنامه تازه چینی‌ها بر آن است که تا سال ۲۰۲۵ از نخستین نمونه‌های باتری حالت جامد خود (با ظرفیت ۳۵۰ تا ۵۰۰ وات ساعت بر کیلوگرم) در خودروهایش استفاده کند. البته که تمام تمرکز آن‌ها به باتری‌های لیتیومی متداول ختم نمی‌شود و برای توسعه باتری لیتیوم-سولفور و لیتیوم-آهن برنامه دارند تا بتوانند خروجی ۱,۳۰۰ تا ۱,۵۰۰ وات‌ساعت بر کیلوگرم داشته باشند. این باتری‌ها از سال ۲۰۳۵ وارد چرخه تولید خواهند شد.

ژنفنگ در جریان کنفرانس خبری خود اعلام کرد که هم‌اکنون درحال توسعه باتری‌های حالت جامد خود با چگالی انرژی ۲۶۰ وات‌‌ساعت بر کیلوگرم است. خط تولید باتری یادشده به‌طور سالانه گنجایش تولید ۵ گیگاوات ساعت باتری را دارد. نسل دوم باتری‌های هیبریدی حالت جامد این برند نیز با بهره‌وری از فلز لیتیوم به‌عنوان آنود، چگالی انرژی ۴۰۰ وات‌ساعت بر کیلوگرم را هدف‌گذاری کرده‌اند. با توجه به اینکه نیو نیز در زمینه ساخت باتری‌های نیمه جامد قدم بزرگی برداشته است، آیا چانگان می‌تواند جایگاهش را در بازار پرتلاطم حفظ کند؟ چرا خودروسازان غربی-اروپایی برای توسعه باتری‌های داخلی خود تلاشی نمی‌کنند؟