نگاهی به ام وی ام X33

کاشکی مدل 4WD اون هم بیاد

باتشکراز سحر خانم اقا افشین فکرکنم به دلیل ارتفاع کم درب عقب باشه

دنیای خودرو – امید آذرزمانی: هر گروه از خودروها علاقمندان خاص خود را دارند.خودروهای شاسی بلند نیز عموما مورد توجه کسانی است که به طبیعت و طبیعت گردی نیز عشق می ورزند.خصوصیت های ویژه این خودروها باعث شده تا آنها مرکبی راهوار برای کوه و دشت باشند.از این رو به سراغ یکی از چهره های شناخته شده طبیعت گردی ایران رفتیم.محمد علی اینانلو کسی است که وجب به وجب طبیعت ایران را با خودرو و پای پیاده در نوردیده است.پای گفتگوی او نشستیم تا برای ما از خودرو و طبیعت بگوید.

اولین خودرویی که با آن رانندگی را شروع کردید چی بود؟
جیپ بود، یک جیپ آمریکایی.
اولین ماشینی که با آن به دل طبیعت رفتید کدام بود؟
این خودرو هم جیپ بود. جیپ جنگی مربوط به جنگ جهانی دوم.از آنها که کاپوت کوتاهی دارند.
به نظر شما بهترین ماشین برای سفرهای آفرود کدام ماشین است؟
ببینید این ماشین‌ها خیلی زیاد شدند. یک زمانی فقط جیپ جنگی بود با اون دنده کمک پایین و پلوس خلاص‌کن هم که هنوز نیامده بود حداکثر هم 80 کیلومتر در ساعت می‌رفت که ما فکر می‌کردیم داره پرواز می‌کنه اون‌وقت‌ها جوان بودم و توی چله زمستان تا بجنورد باهاش می‌رفتم و از سرما توی ماشین بخاری نفتی روشن می‌کردیم. بعد که لندروور اومد گفتیم که دیگه آخر قضیه اومده چون اتاق داشت و ما سردمان نمی‌شد ولی رانندگی خیلی خشکی داشت ولی ماشین‌های خوبی بود هیچ جا گیر نمی کرد بعد هم مدل‌های مختلف جیپ اومد. من همه ماشین‌های فورویل درایو را داشتم یا با آن رانندگی کردم ولی الان اینقدر زیاد شدن که آدم سخت می‌تونه یکیشو انتخاب کنه.
با همه شاسی بلندها می توان به بیابان رفت؟
این ماشین‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند. یکی دسته SUV و دسته دوم SUV با خصوصیات آفرود هستند. اون SUVها که من به تازگی هم با یک دستگاه از آنها بیابون بودم توی خارج از جاده زیاد کارایی نداره و برای توی جاده خوب است.جاده های شیب دار را هم خوب بالا می رود، یا مثلاً اگه توی جاده چالوس داری رانندگی می کنی یکدفعه برف‌ بگیره این‌جور ماشین‌ها از سواری بهتر عمل می‌کند ولی با توجه به بودجه‌ای که ما داریم خیلی از ماشین‌ها واسمون قابل دستیابی نیست. من اخیراً خارج از کشور بودم دیدم مثلاً GMC یک مدل زده که با توجه به امکاناتش برای من خیلی ایده‌ال هست ولی اولاً داخل کشور وارد نمی‌شه بعد هم پای اون تویوتا لندکروز هست که باید 150 تا 160 میلیون پول بدهید برای خرید آن.
با این تفاسیر به نظر شما بهترین فورویل‌درایو کدومه؟

من رنجروور را خیلی می‌پسندم چون سواری نرم و راحتی داره و تقریباً جز اولین ماشین‌هایی بود که دیفلاک (قفل دیفرانسیل) داشت که این سیستم توی بیابون خیلی به درد ما می‌خوره ولی ایرادی که رنجروور داشت این بود که مدل‌های اولش دودر بود که بعدها با تولید مدل چهاردر این ایراد هم برطرف شد. واسه جاده هم بلیزر را می‌پسندم که توی برف هم خوب حرکت می کند. ولی در مجموع و با توجه به اینکه من همه اینها را امتحان کردم و بیشترشان را هم داشتم، در کل لندکروز استیشن را بهتر می دانم.
با توجه به اینکه می‌دونم شما چند ماشین فورویل دارین بیشتر از کدوم استفاده می‌کنید؟
البته بستگی به جایی که می‌خواهم بروم دارد. من هشت خودرو فورویل دارم ولی مثلاً واسه عبور از دره‌های تنگ از جیپ استفاده می‌کنم ولی جیپ جای کمی دارد و شما دو جفت پوتین اضافه داخل آن بگذاری پر می‌ شود ولی لندکروز از همه بیشتر به من خدمت کرده است.
رانندگی در طبیعت چه تفاوتی با جاده دارد؟
خب بهتره که این سئوال چند قسمت بشود. اول اینکه رانندگی شهر با جاده چه تفاوتی دارد و چه تفاوتی جاده با بیابون دارد.چون خیلی‌ها این مساله رو نمی‌دونن. شما توی شهری مثل تهران منهای تصادف‌هایی که توی اتوبان‌ها از 11 شب تا 4 و 5 صبح اتفاق می‌افته حداکثر تصادفی که می‌کنن به خاطر رانندگی کردن های زیگزاگی و انحراف به چپ و راست است.البته این جوان ها من دیدم لایی می‌کشند که متاسفانه باعث تصادف می شود. رانندگی داخل شهر با رانندگی توی جاده خیلی فرق می‌کنه و اکثر کسایی که راننده شهر هستند راننده جاده نیستند، به همین دلیل که در گردشگری‌ها در تعطیلات شاهد این همه تصادف هستید چون خیلی از مردم رانندگی جاده رو بلد نیستند. در جاده یک فرهنگ دیگری حاکمه، اولاً در جاده به دلیل سرعت بالا اشتباه برابر مرگه برعکس شهر که در خیلی موارد به خسارت مالی منتهی می شود. اون وقت در جاده مثلاً می‌بینی که طرف از اینجا با باجناقش قرار گذاشته با دو تا پراید پشت‌سر هم حرکت کنند و سالم برن و برگردن به همین خاطر تا مشهد با سرعت 60 کیلومتر حرکت می‌کنن. اونجایی که می‌تونه 110 بره همین 60 تا را می‌ره. اونجای که باید 30 تا بره باز همون 60 تا رو می‌ره، در نتیجه جایی که باید 30 تا بره از پیچ نیافته بیرون و جایی که باید 110 بره باعث تصادف می‌شه در حالی که در کشورهای دیگه مثلاً کانادا علاوه بر حداکثر سرعت، حداقل سرعتم زده که اگر از حداقل کمتر هم بری سر و کارت با پلیس هست. ماشین‌هایی که با فرهنگ رانندگی شهری در جاده حرکت می‌کنن باعث تصادف می‌شوند. یا به عنوان مثال شما وقتی توی شهر می‌خوای گردش به چپ کنی راهنما می‌زنی یه نگاهی‌ هم به آینه‌ها می‌کنی که ماشین نیاد، حالا همین کار رو توی جاده انجام می‌دن یعنی داری با سرعت 110 تا می‌ری یکهو می‌بینی یکی وایستاده وسط جاده راهنمای چپشم زده می‌خواد دور بزنه در حالی که قانون دور زدن به چپ جاده اینکه اول راهنمای راستو بزنی بری توی شانه خاکی راست بعد وقتی دیدی هیچ ماشینی نمی‌یاد اون وقت دور بزنی 90درصد راننده‌های ما اینو نمی‌دونن. یا مثلاً فرهنگ چراغ دادن و فیلرها را نمی‌دونن که نور پایین و کمی نور بالا و باید استفاده کنن و یا اینکه دیر روشن کردن چراغو نشانه شجاعت می‌دونند. در حالی که در اروپا و آمریکا وقتی ماشین‌های جدید و استارت می‌زنی چراغ‌ها روشن می‌شوند.این یعنی چراغ در نور کم اینقدر اهمیت دارد مخصوصا تو گرگ و میش غروب. می‌خوای سبقت بگیری می‌بینی ماشین نمی‌یاد. همین که می‌ری تو سبقت یکدفعه دو تا چراغ جلو چشمات روشن می‌شه.در حالی که اولین اصل رانندگی جاده می‌گه شما باید اول دیده بشی قبل از اینکه ببینی و ما اینو رعایت نمی‌کنیم و ده‌ها نکته دیگه.
و فرق رانندگی بیابون با جاده چیه؟
رانندگی توی بیابون یک فوت و فن هایی داره که راننده‌های جاده هم بلد نیستند. من داشتم دوستی که راننده پایه یکم بوده ولی توی بیابون وقتی ماشینو دادیم دستش اولین کاری که کرد دو تا لا ستیک‌های سمت راستو زد به سنگ پنچر کرد. توی بیابون باید با جنس زمین و گیاهان آشنا باشی مثلاً تو کویر که داری حرکت می کنی باید از دور که می‌بینی بفهمی اون زمینی که دیده می شه رنگه باتلاقه. باید از دور بفهمی اون جنس گیاهی که می‌بینی توش نری چون اگر بری اینقدر ناهمواره و دست‌انداز داره که ماشینو خورد می‌کنه که بهش می‌گن کاروان‌کش‌ دیگه نمی‌تونی از توش بیرون بیای. در بیابون فرمول‌اول اینه که هر نوع اختلاف رنگی خطرناکه. حالا اگه همه اینها رو بدونی تازه باید بلد باشی چه طوری این عوارض را رد کنی یعنی چقدر سرعت داشته باشی، چطوری نیم چرخ بری که دست‌انداز نشه و … اگه با کسی که راننده بیابون نباشه 100 کیلومتر تو بیابون بری همچین که برگشتی حتماً دیسک کمر می‌گیری. آدم غیرحرفه‌ایی 2000 تا دست‌انداز از جایی که دست‌انداز نداره درمی‌آره. تازه علم بیابونو که یاد گرفتی باید جنس ماشین خودتو بشناسی یعنی باید بدونی که پهنای محورها و وزن ماشین چقدره آیا از اینجا می‌تونه رد شه یا نه، باید شیوه استفاده از دنده‌ها و کمک سبک و سنگین را کاملاً‌ بلد باشی و چطور از دیف‌لاک (قفل دیفرانسیل) استفاده کنی خیلی مهمه. ما در موسسه یک بخشی از کارمون همینه که روش رانندگی با ماشین‌های فورویل را آموزش می دهیم.
آقای اینانلو بعد از این همه گشت‌وگذار در طبعیت کدام بخش از طبیعت را برای رانندگی ترجیح می‌دهید یا بهتر بگم دوست دارید؟
من کویر رو خیلی دوست دارم و خیلی هم ازش خاطره دارم.به نظرم برای رانندگی بیابونی هم بهترین مکان کویر است.
به نظر شما زیباترین جاده ایران کدام جاده است؟ البته جاده آسفالت که مردم هم در اون رانندگی می‌کنند؟
خیلی سخت میشه انتخاب کرد چون جاده زیبا خیلی داریم ولی نمی‌تونم بگم مردم می رن شلوغش کنن (خنده) ولی یکی از زیباترین‌ جاده‌ها جاده خوش‌ییلاقه که از شاهرود به آزادشهر می‌رسه و البته جاده اسالم به زنجان که این هم خیلی زیباست.
زیباترین قسمتی که در طبیعت تا حالا در آن رانندگی کردین کجا بوده؟
دو سه جا البته بوده. یکی یه قسمت از جنگل‌های تالش که موقعی که مه گرفته خیلی زیباست. اونم در دل جنگل. یکی در پارک ملی توران به نام شاخ‌اسب‌انداز که می‌تونستی با سرعت 200 کیلومتر گاز بدهی روی دریاچه نمک.
به کسانی که با ماشین‌های فورویل به طبیعت و به خصوص اخیراً کویر می‌روند چه سفارش می‌کنید؟
در درجه اول نه به فورویل‌سواران، به خصوص به فورویل‌سواران، چون امکانات بیشتر دارن می‌گم طبیعت رو مال خودشون ندونن. خودشان را متعلق به طبیعت بدونند، یعنی به حرف اینکه این ماشین الان قدرتش به ما اجازه می‌ده این تپه رمل ها را بریم بالا لزوماً نریم چون اون چیزی که طبیعت با باد و باران ظرف ده‌ها سال درست کرده ما با یک دنده کمک ظرف چند دقیقه خرابش نکنیم. یا بی‌خودی تو بیابون رد چرخ نندازیم. رد اضافه تو بیابون زشته کسی راننده بیابونه که رد اضافه تو بیابون نندازه. اگه قرار باشه هر عکاسی و فیلمبرداری دوربینشو برگردونه از یک قسمتی از بیابون عکس بگیره رد یه جیپ تو عکس باشه دیگه زیبایی باقی نمی مونه.رد اضافه نندازیم فکر کنیم که این حرف یعنی چی.
یک خودروی مناسب برای طبیعت‌گردی باید دارای چه تجهیزاتی باشه؟
خوب این برمی‌گرده به بحث اکویپمنت یعنی وسایل و ابزارها. خب هر کسی بنا به تجربه باید یک چیزهایی داشته باشه.
اولاً هر طبیعت‌گردی باید برنده و سوزنده و دوزنده همراه داشته باشه بعد باید قطعاتی مثل وایر، شمع و غیره رو به همراه آچار کامل داشته باشه. عرض شود که جک و تخته برای زیر جک و اگر لاستیک تویوب‌لس باشه پمپ ‌باد باید حتماً همراه باشه اگر لاستیک تیوبلس نباشد پشت خودرو باید وسایل پنچرگیری باشد. حالا وینچ بیل و اره پرژکتور و در کل لوازم وسایل و خوراک سه روز زندگی رو باید با خودش داشته باشد.
الان چه ماشین های شاسی بلندی دارید؟
من الان چهار تا تویوتای لندکروز دارم، یک جیپ رنه‌گید و یک جیپ شهباز. یک بلیزر هم دارم که البته چون کار خودش را کرده است بازنشسته اش کردم.
از کدام بیشتر استفاده می‌کنید؟
از لندکروز.
چرا ؟
چون خیلی جا داره و این مورد نیاز منه و ماشین بسیار قوی و مقاوم و معمولاً تو این 30 سالی که من لندکروز سوار می‌شم هیچ جا منو نذاشته و از نظر فنی ساده ‌ است.
حالا کمی از حال و هوای فورویل فاصله بگیریم، به نظر شما بهترین ماشین سواری کدام ماشینه؟
خب مرسدس‌بنز بهترینه، ولی من زانتیاسوار می‌شم. به نظر من ماشین آدمو ببره بیاره و بخاری و کولرش خوب باشه ماشین خوبیه. ولی اگر بخوام برم بالای شهر اون وقت 206 سوار می‌شم (خنده).
تا حالا شده از ماشین قطع‌ امید کنید و ماشین رو رها کنید و برید؟
بله بارها شده. مثلاً در یکی از سفرها ماشین رو رها کردیم و رفتیم دنبال هدفی که داشتیم بعد چهار تا تراکتور اومدن ماشین ما رو بیرون بیارن خودشونم تو گل فرو رفتن. یک بار هم توی کویر مسیله قم ماشین فرو رفت و حتی کارمون به 110 و هلیکوپتر کشید ولی رها کردن ماشین همیشه کار درستی نیست چون کمک‌هایی که برای شما میان از روی ماشین و رد اون شما رو پیدا می‌کنن و اگر گیر کردید حداقل این که آب رادیاتوررو واسه خوردن دارین البته قبل از فصل استفاده از ضد یخ.
بهترین خاطره شما از سفر با ماشین فوریول در طبعیت چیه؟
همه این رفت‌وآمدها برای من خاطره شده. می‌دونی من با ماشین‌هام رفیق‌ام، چون بیشتر وقت‌ها من تنها سفر می‌کنم چه زمانی که شکارچی بودم و چه زمانی که فیلم‌ساز شدم چند بار این اتفاق افتاده که لندکروزم خراب شده. یکم باهاش صحبت کردم راه افتاده یک بار منو تا دم در خونم رسوند رفتم لوازمی که می‌خواستم و برداشتم بعد هر کاری کردم روشن نشد که نشد.
بهترین خاطره و بدترین خاطره‌تون چیه؟
بهترین که همه زیبایی‌هایی که توی طبیعت هست واسه من خاطره هست. ولی کویر مسیله قم کسی جرات نمی‌کنه تنهایی بره یعنی با یک ماشین بره چه برسه به اینکه تنهایی بره. فصل شکار کل بود بهش می‌گن فصل کل دو من گنبد کاووس بودم از اونجا که با بچه‌های تهران تماس گرفتم که واسه شکار مرغابی کی می‌رین، گفتن یکشنبه می‌ریم منم گفتم خب می‌یام تهران یک شکار مرغابی با اینا می‌رم بعد واسه کل برمی‌گردم شاهرود. من آمدم یکشنبه‌شون شد دوشنبه، دوشنبه شد سه‌شنبه شد چهارشنبه من دیگه منتظرشون نشدم، اون منطقه‌ایی رو هم که می‌خواستم برم بلد نبودم واسه همین زنگ زدم به خدا بیامرزد حاجی مسنی که بهش می‌گفتن پیر بیابون خیلی وارد بود. تلفنی از اون کروکی گرفتم بعد کروکی رو سه چهار نسخه کشیدم دو نسخه گذاشتم خونه گفتم اگه من تا پنج روز نیامدم اینو بدید به فلانی که بیاد دنبالم بعد رفتم یک نسخه گذاشتن پلیس‌راه، جایی که دیگه از جاده آسفالت می‌رفتم بیرون گفتم اگر اومدن دنبالم اینو بهشون بدین بعد وارد کویر شدم و کم‌کم راهمو گم کردم دیگه یه جایی دیدم اینجا اونجایی نیست که باید می‌آمدم ولی خب گفتم ولش کن مردم بعد یک جایی ماشین فرو رفت با چه مکافاتی وینچ کشیدم و خلاصه ماشین و درآوردم حالا گلی شده بودم خیس شده بودم چون رفته بودم زیر ماشین خلاصه تصمیم گرفتم برگردم سر کروکی رسیدم به جایی که توی کروکی مشخص کرده بودم که دیگه آب درآوردم و دوش گرفتم. ساعت سه صبح بیدار شدم لوازم شکار مرغابی و غاز جمع کردم دیدم یک مهتاب در اومده قد این اتاق که یکم تو اون کویر نرم دویدم و ورزش کردم همین‌طوری محو اون مهتاب یه املتی واسه خودم درست کردم خلاصه بعد از سه روز تازه دوستام اومدن و منو وسط کویر پیدا کردن ولی اون شب‌ها من بودم و ماشینم که خیلی با هم حال کردیم اونم با آهنگ شب، سکوت و کویر.
خب آقای اینانلو این بهترین خاطره بود یا بدترین خاطره چون هم سخت بود هم شیرین.
ببینید کویر واقعاً شوخی نداره شما توی جنگل و کوه می‌تونی خودتو زنده نگهداری ولی کویر داستان متفاوتی داره.
و حا لا بدترین خاطره؟
یک بار توی کویر با دو تا شکارچی روبه‌رو شدیم که شب چادر و مهم‌تر از اون ماشینو گم کرده بودن و از سرما تلف شده بودن در حالی که از 15 متری چادر رد شده بودن ولی اونو ندیده بودن. اینه که توصیه من به اونهایی که کویر می‌رن اینه که از قبل از تاریکی حتماً یکی یا تو ماشین یا چادر بمونه و یک چراغ بالای ماشین روشن کنه.
روی ماشین‌هاتون چه تغییراتی ایجاد کردید؟
معمولاً روی فنرهاش کار می‌کنم، وینچ حتماً میگذارم، چون بار زیاد دارم مثلاً در هر سفر 20 لیتر آب با خودم می‌برم یک لایه و زیر به فنرها اضافه می‌کنم بعد هم وسایل اضافی رو از ماشین خارج می‌کنم تا اگر جایی گیر کردم راحت‌تر بیرون بیام مثلاً این زاپاس‌هایی که زیر این ماشین‌هاست خیلی مشکل‌سازه هم وزنش زیاده هم اگر یک بار تو گل گیر کنی بیرون اوردنش مکافاته من حتی رکاب‌ها رو باز می‌کنم واسه بیابون ماشین هر چه ساده‌تر و مکانیکی‌تر باشه بهتره.
تا حالا شده ماشینتون جانتان را نجات دهد؟
خیلی زیاد مثلاً بارها توی کویر گیر افتادم تا آمدن کمک شاید یکی دو روز توی ماشینم زندگی کردم.
تا حالا اتفاق افتاده که از دست حیوانی مثلاً گرگ به ماشین پناه ببرید؟
نه اتفاقاً اونا از دست من فرار می کنند.
برای سفر به طبیعت از بین فورویل‌های کلاسیک و جدید که امکانات کمکی زیادی هم دارن کدوم رو ترجیح می‌دین؟
من بین اینها کلاسیک ها رو انتخاب می‌کنم. ماشین‌های جدید اولاً همه وسایلشان پلاستیکی و شکننده شده است. ثانیاً اونقدر پیچیده و کامپیوتری شده که هر جا بمونه دیگه مونده ماشین‌هایی که با یک ور رفتن ساده دوباره راه بیفتن را ترجیح می‌دهم. الان شما یک لندکروز 2011 رو درب موتور که می‌زنی بالا هیچ چیز نمی‌بینی همه چیز کامپیوتری شده اینها بیشتر به درد بزرگراه ها می‌خوره نه کویر مسیله. کافیه این‌جور ماشین‌ها به یک آببر بخورند اون وقت بر اثر ضربه همه چیزشون از کار می‌افته. در کل ماشین‌هایی که مربوط به دهه 90 تا سال 2000 می‌شوند را ترجیح می‌دهم چون نه کامل فورویل کلاسیک هستند و نه خیلی پیچیده.
تا حالا تصادف داشتید؟
خوشبختانه نه فقط یک بار اتفاق افتاد که اونم هم تقصیر من نبود و هم شدید نبود. یک بار وسط جاده یک کامیونی دلش خواست دور بزنه که من هم با ماشین سواری بودم که ماشین و تا لحظه آخر با دنده کنترل کردم می‌خواستم از سمت چپ ردش کنم که هی آمد وسط جاده در آخرین لحظه چشمام کاملاً باز بود دیدم دارم می‌روم زیر کامیون که پیچیدم زدم به لاستیک‌هاش. به جز این دیگه تصادفی نداشتم.
موتورسوار هم هستین مثلاً موتورکراس؟
بله این هم شاهدش،(پایش را نشان می دهد که جای زخمی قدیمی روی آن مانده است).من سال‌ها موتورسوار بودم و هنوز هم با موتور کویر می‌روم ولی هیچ وقت با موتور دنبال شکار نکردم چون این کار دیگه شکار نیست نامردیه. یک بار با موتور رفتم دنبال عکاسی از درناها.این درناها بالای سر من می‌رفتن من هم روی موتور هی از اینها عکس می‌گرفتم یکهو دیدم موتور وایساد من رفتم که دیگه حسابی زخمی شده بودم.
چه موتورهایی تا به حال داشتید؟
اون موقع این موتورهای دو سیلندر اومده بود که معروف بود به 1000 که داشتم قبل از اون هم یک موتوری داشتم که روسی بود بعد از اون هم سوزوکی بود.
به نظر شما بهترین راننده آفرودی که دیدی کیه ؟
خوب من چهار- پنج نفررو مثال می‌زنم. یک دوستی داشتیم که ارمنی بود به اسم آرسن که بهترین راننده بیابون بود بعد از اون دو تا برادرم هستند بعد پسرم آرش و قبل از اینها هم خودم.
آقای اینانلو از شما تشکر می‌کنم اگر صحبت خاصی هست بفرمایید؟
ممنونم و فقط به فورویل‌سواران توصیه می‌کنم رد اضافه تو بیابون نندازید زشته.

من سه ماه پیش خریدم
از نظر صندلی ها افتضاحه بعد از یک مسافرت
سه چهار روزی کمردرد می شی
کیفیت قطعاتش بد نیست
در کل راضی نیستم همین ماشینای ایرانی یکم بهتره

یک تحقیق تازه نشان داده است که خریداران چینی در سال گذشته 2.1 میلیون خودرو SUV خریده اند که نشان دهنده افزایش 25 درصدی فروش این گروه از خودروها در بازار چین بوده است.
محبوب ترین SUV در این بازار با فروش160.000 خودرو ، هوندا CRV بوده است.
خودروهای لوکس رنجرور بی.ام.دبلیو و آئودی نیز تقاضای بالایی داشته اند.
به این ترتیب برخی خودروسازان مانند لامبورگینی نیز در پی ارایه یک SUV جدید برای بازار چین است اما خودروسازان داخلی مانند جیلی و MG نیز برای ساخت و ارایه مدل های SUV تلاش می کنند.
با وجود این افزایش تقاضا در چین اما هنوز امریکا با فروش 4.1 میلیون خودرو SUV رکورد دار جهان است.

لینک خبر در وب سایت پرشین خودرو

خوش اقبالی ایکس 33 در بازار شاسی بلندها

پرشین خودرو: شرکت مدیران خودرو که محصولات چری چین را در کشور مونتاژ می کند، در میان خودروسازان بخش خصوصی بهترین عملکرد را به خود اختصاص داده است.

به گزارش «پرشین خودرو»، در شرایطی که خودروسازان بخش خصوصی با مشکلات زیادی در تولید روبرو بوده و با افت چشمگیر تولید روبرو شده اند، مدیران خودرو با تولید حدودا 20 هزار دستگاهی خود طی 11 ماهه سال جاری یک تنه بار تولید بخش خصوصی را به دوش کشیده و مقدمات رشد تولید کلی خصوصی‌ها را در کشور فراهم کرده است.
این شرکت توانسته در 11 ماهه سال جاری روند رو به رشد تولید را در کارنامه خود ثبت کرده و 19 هزار و 500 دستگاه انواع خودرو سواری تولید و روانه بازر کشور کند.
شرکت مدیران خودرو موفق شده در 11 ماه سال 90، 6 هزار و 700 دستگاه MVM 110، پنج هزار و 500 دستگاه MVM 530 و هفت هزار و 300 دستگاه MVM ایکس33 را به تولید برساند.
در این میان بالاترین میزان تولید این شرکت به خودرو ایکس 33 اختصاص داشته که این آمار بیانگر استقبال خوب بازار از شاسی بلند مدیران خودرو است.
به گفته فعالان، این روزها بازار خودرو MVM ایکس33 از رونق خوبی برخوردار شده است که دلیل این امر را می توان اطمینان مصرف کنندگان به این خودرو دانست.
به گفته آنها دلیل خوش اقبالی MVM ایکس33 در بازار شاسی بلندها به قیمت مناسب این خودرو برمی گردد.
در شرایطی که قیمت ها در بازار خودروهای وارداتی و داخلی غیرقابل اعتماد شده و بهای برخی خودروها به دلیل نفوذ گسترده دلالان و واسطه ها در بازار این خودروها به طور کاذب و سرسام آوری افزایش می یابد، ایکس33 بدون توجه به جنجال ها و حاشیه های بازار راه خود را می رود.
در حالی MVM ایکس33 کماکان در بازار با قیمتی برابر با 30 میلیون و 500 هزار تومان معامله می شود که بهای رقبای شاسی بلند این خودرو به شدت افزایش پیدا کرده است.
این امر در کنار کاهش قدرت خرید مشتریان و ثبات نسبی قیمت این خودرو در بازاری که هر روز شاهد بالا و پایین رفتن های ناگهانی قیمت ها است، توجه و اعتماد بسیاری از خریداران خودرو را به خود جلب کرده و نظر طیفی از مشتریان را به سوی خرید سوق داده است.

بد ترین شاسی بلنده

سلام.
حتماً دوستان یادشونه که قبلاً عرض کردم من و دوستم هرکدوم یک x33 خریدیم (در تاریخ ۲۹ دى).
دوستم امروز ماشینش رو برد براى سرویس اولیه ۵۰۰۰ کیلومتر، خیلی از خدمات، نظم و انظباط و سرعت عمل کارکنان راضی بود. ضمنا صدای دنده رو هم برطرف کرده بودند، البته ماشین من این صدا رو نداره.
بهر حال مهمترین چیزی که گفت این بود: قیمت x33 چهارتومن گرونتر شده البته درصورت درخواست تحویل فوری باید دو تومن بیشتریعنی درکل شش میلیون گرونتراز روزی که ما خریدیم پرداخت میشد که البته موجود نبوده، اونطوری که گفته بودند بعداز عید دوتومن دیگه هم افزایش قیمت خواهد داشت.
جالب اینجاست که دوستم میگفت خیلیها اومده بودندومتقاضی خرید بودندونمایشگاه فروش حسابى شلوغ بوده که البته مجبور به مراجعه در سال جدید شدند.
محض یادآورى ما از اهواز، نمایندگى سه راه خرمشهر خریدیم. مخلصم، یا حق.