بررسی ژپنگ P7، تسلای مدل S چینی

ایکس‌پنگ در تلاش است تا عملکرد تسلا مدل S را در بسته‌ای ویژه و با قیمت یک تسلا مدل ۳ عرضه کند. آیا در این مسیر موفق بوده است؟

ایکس‌پنگ قصد دارد تا در تابستان آتی سدان P7 خود را به بازار اروپا بفرستد. این برنامه در ماه فوریه سال جاری میلادی اعلام شد تا ۳۰ روز دیگر عملیاتی می‌شود. کشورهای اروپایی هلند، نروژ، دانمارک و سوئد نخستین کشورهایی هستند که سدان P7 و سپس شاسی‌بلند G9 را دریافت خواهند کرد. این برند که محبوبیت خوبی در بازار قازه سبز دارد امیدوار است با چهره جدی و درهای پروانه‌ای سدانش توجه بسیاری از کابران را به خود جلب کند.

ظاهر این خودرو به‌شکلی نسبتا یک دست ظراحی شده و به لطف المان‌‌های خشنی چون چراغ‌های جلو و عقب یا سپر عقب رو به پایین چهره‌ای زیبا و درعین حال مصمم را به تصویر می‌کشد. طراحی مختص خود ایکس‌پنگ است و به اندازه کافی برای جذب نگاه رهگذران توانمند طراحی شده. سازنده هم‌اکنون یک نسخه فیس لیفت از این خودرو را با نام P7i در بازار چین به فروش می‌رساند که بدنه‌اش تفاوتی با P7 عادی ندارد و تمرکز اصلی چینی‌ها روی کابین، فناوری خودران و به‌روزرسانی‌ها نرم‌افزاری بوده است. ایکس‌پنگ P7 فیس لیفت را به بازار اروپا ارسال خواهد کرد.

طول بدنه ۴.۹ متری P7 آن را به سدانی بزرگ تبدیل می‌کند و ابعادی نزدیک به پول‌استار ۳ یا تسلا مدل S دارد. چینی‌ها برای ساخت این خودرو از پلتفرم خاص خود به نام «ادوود» استفاده کرده‌اند تا بتوانند تاثیر چشمگیری در بازار داشته باشند.

درهای ایکس‌پنگ به روشی کاملا غیرمعمول و هیجان‌انگیز باز می‌شوند؛ به این صورت که ابتدا کمی به‌شکل افقی بیرون می‌آیند و پس از چرخشی چند ده درجه‌ای به بالا می‌روند. شاید جلوه زیبایی داشته باشند اما زیاد خودنمایی می‌کنند و درصورتی که سد راهشان باشید باز نخواهند شد!

تمام درها برقی هستند و این بخشی از عملکرد چینی‌ها برای افزودن سیستم‌های خودکار به خودروهایشان است چراکه کشور مادری‌شان علاقه فراوانی به این ویژگی‌های دارد. حتی در ورودی شارژ هم برقی است و با دست باز نخواهد شد. برخلاف بخش‌های یادشده، در صندوق دستی است اما دستگیر ندارد؛ تنها راه بازگشایی آن ازطریق کلیدهای روی سوییچ ممکن می‌شود و پس از آن به نیروی دست شما نیاز دارد. حجم بار این خودرو ۴۴۰ لیتر است.

معمولا خودروهای چینی باوجود عملکرد مناسبی که در حوزه نرم‌افزار یا طراحی (اخیرا) دارند، در بخش شاسی، قوای محرکه و عملکرد فنی سیستم تعلیق می‌لنگند. شاسی P7 با کمک پورشه توسعه یافته بود؛ هرچند که میزان دخالت برند آلمانی در توسعه آن نامعلوم است اما کیفیت بالای فرمان‌پذیری در جاده‌های پیچ‌وتاب‌دار گواه از حضور یک خودروساز بزرگ در پیشرفت این سدان دارد.

سدان الکتریکی P7 در پیچ‌ها عملکردی مناسب دارد و عملکرد خوب و اسپرت خود را توام با سواری نرم همراه کرده است. موتور دوگانه نسخه پرفورمنس عملکرد چشمگیری دارد اما هنوز به اندازه خودروهای تسلا هیجان‌انگیز نیست. به‌طور خلاصه، فرمان‌پذیری، عملکرد و راحتی ایکس‌پنگ نیاز خریدار را به‌خوبی برآورده می‌کند. این دستاورد برای برندی که تا چهار سال گذشته حتی وجود خارجی نداشته است تحسین برانگیز به شمار می‌رود.

رانندگی روزمره با ایکس‌پنگ P7 تجربه‌ای خوشایند و آرام است اما وقتی نوبت به کابین بدون دکمه و تمام دیجیتال این خودرو می‌رسد، مشکلات آغاز می‌شوند؛ برای نمونه کلیدی برای تغییر حالت رانندگی از اکو به اسپرت و… قرار داده نشده است و کاربر مجبور است راه خود را از میان منوهای تودرتو پیدا کند. خوشبختانه برخلاف بیشتر خودروهای بازار، سیستم فرمان صوتی P7 به‌طور مثال‌زنی کار می‌کند. با لمس یک کلید و ارائه دستور، تنها کسری از ثانیه طول می‌کشد تا خودرو دستور راننده را عملی کند.

تمام نسخه‌های ایکس‌پنگ P7 از باتری‌های ۸۲.۷ کیلووات ساعتی استفاده می‌کنند. ارزان‌ترین نمونه این مدل می‌تواند با هربار شارژ کامل مسافتی ۵۷۶ کیلومتری را بپیماید. این رقم برای یک خودروی برقی ۵۴ هزار دلاری خوب ارزیابی می‎‌شود و مالک می‌تواند روی آن حساب کند. قیمت نمونه پایه P7 جایی بین ضعیف‌ترین نمونه پول‌استار ۲ و نمونه استاندارد تسلا مدل ۳ قرار می‌گیرد که هر دو مسافت کمتری را نسبت‌به محصول ایکس‌پنگ می‌پیمایند؛ بنابراین تنها ذره‌ای نسخه لانگ‌رنج (با قابلیت پیشمایش مسافت طولانی‌تر) تسلا مدل ۳ عقب‌تر است.

با پرداخت حدود ۱۲ هزار دلار مبلغ بیشتر، ایکس‌پنگ نسخه پرفورمنس را در اختیار خریداران قرار می‌دهد که از همان باتری ۸۲.۷ کیلووات ساعتی استفاده می‌کند اما یک موتور اضافه در جلو با ۴۶۶ اسب بخار قدرت دارد. این نسخه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها به ۴.۱ ثانیه زمان نیاز دارد.

باز هم با پرداخت حدود ۱۲ هزار دلار دیگر، می‌توان P7 وینگ ادیشن را خریداری کرد که به تمامی امکانات و فناوری‌های ایکس‌پنگ مجهز شده است. چرم ناپا، سیستم صوتی قدرتمند و درهای پروانه‌ای ازجمله امکانات اضافه این پکیج به شمار می‌روند. بهترین گزینه در میان نسخه‌های P7 احتمالا نمونه تک موتوره لانگ‌رنج آن باشد که برای مسافت طولانی‌تری همراه راننده خواهد بود و از نظر عملکردی هم با نسخه‌های گران‌تر تفاوت چندانی ندارد.

درون کابین P7i کمی متفاوت‌تر از نسخه عادی خواهد بود و درکل شکل‌وشمایلی تمیزتر و شیک‌تر دارد. موقعیت راننده و ارتفاع صندلی کاملا منطقی انتخاب شده‌اند. فرمان قابلیت تنظیم ارتفاع برای گستره وسیعی از انسان‌ها را دارد. نمایشگر ۱۵ اینچی سیستم اطلاعات سرگمی عملکرد خوبی دارد و به نحوی طراحی شده که کمبود دکمه‌های فیزیکی از لحاظ ظاهری در کابین احساس نمی‌شود. تظیمات داخلی نمایشگر روان هستند و سردرگمی خاصی ایجاد نمی‌کنند.

نمایشگر روبه‌روی راننده به سه بخش نقشه، خودرو و راندمان مربوط به شارژ باتری تقسیم می‌شود. بخش راندمان اطلاعاتی نظیر میزان شارژ باقی‌مانده، قدرت درحال مصرف و وضعیت مصرف و بازیابی انرژی ازطریق ترمز را به‌صورت لحظه‌ای به راننده نشان می‌دهد.

لیست امکانات داخلی که ایکس‌پنگ به‌صورت استادارد برای P7 درنظر گرفته چشمگیر است؛ از میان این فهرست می‌توان به موارد شاخص‌تری چون گرم‌کن صندلی‌ها، نمایشگر ۱۵ اینچی مرکزی، شارژ بی‌سیم موبایل، کروزکنترل تطبیقی، پارک خودکار، سیستم دوربین ۳۶۰ درجه‌ای و تعداد زیادی از ویژگی‌های ایمنی اشاره کرد. از نظر راحتی، فضای پا به لطف طول ۴.۹ متری بدنه مناسب است. سرنشینان قدبلند هم برای نشستن در عقب خودرو مشکلی ندارد و می‌توانند تجربه سواری خود را با کمک سانروف پانورامیک بهبود ببخشند.

کیفیت ساخت و امکانات ایکس‌پنگ برای سابقه خودروسازی این برند تازه‌کار چینی تحسین برانگیز است اما همچنان نمی‌توان آن را به‌عنوان رقیبی کشنده برای شرکت‌های بزرگ و اثبات‌شده بازار مانند پول‌استار ۲، بی‌ام‌و i4 یا تسلا مدل ۳ دانست. با این همه وقتی بحث مدل‌های گران‌قیمتی چون تایکان یا ای-ترون GT در میان باشد، شاید بهتر باشد نگاهی به ایکس‌پنگ P7 با نصف قیمت آن دو خودرو انداخت که سطح مناسبی از امکانات را برای رده قیمتی خود عرضه می‌کند. نظر شما درباره P7 و جایگاه خودروسازی چین چیست؟ آیا سرانجام چین به قطب تازه خودروسازی تبدیل خواهد شد؟!