شرکت باسابقه و کهنهکار کرایسلر این روزها حالوروز چندان خوبی ندارد و از دوران اوج خود فاصله گرفته است. این شرکت آمریکایی که در دورانی بهعلاوهٔ دوج و جیپ، برندهای پلیموث، دسوتو و ایمپریال را هم بهعنوان زیرمجموعههای خود در اختیار داشت و تنوع بالایی در سبد محصولاتش دیده میشد، این روزها تنها دو محصول ۳۰۰ و پاسیفیکا را روی خط تولید دارد. حتی چندی پیش شایعهٔ تعطیلی کرایسلر منتشر شده که البته خوشبختانه واقعیت نداشت و سرجیو مارکیونه با قاطعیت اعلام کرد که کرایسلر همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد؛ اما کرایسلر تاریخ باشکوهی داشته که خودروهای تولیدی و کانسپت فوقالعادهای در آن دیده میشود. به همین دلیل قصد داریم در این مطلب تعدادی از بهترین و زیباترین کانسپتهایی که کرایسلر در طول تاریخ خود ساخته است را معرفی کنیم. اینها جذابترین کانسپتهای کرایسلر هستند که آرزو داریم تولید میشدند.
کرایسلر D’Elegance کانسپت ۱۹۵۲
در طول دهههای ۵۰ و ۶۰ کرایسلر خودروهای بسیار زیبایی را تولید میکرد اما مسلماً هیچکدام از این خودروها به زیبایی مدل D’Elegance نبودند. این مدل توسط شرکت گیا طراحی شده و تولید محدود ۲۵ دستگاه از آن برنامهریزی شده بود اما هیچگاه این برنامه عملی نشده و D’Elegance به تولید نرسید. بااینحال این ماشین یکی از زیباترین خودروهایی است که توسط خودروسازان آمریکایی ساخته شده است.
کرایسلر ۳۰۰ کانسپت ۱۹۹۱
در سال ۱۹۹۱ کرایسلر تصمیم گرفت پس از بیش از ۲۰ سال، مدل ۳۰۰ خود را احیا کند. بدین منظور در همین سال کانسپتی را معرفی کرد. این خودرو یک کوپهٔ چهاردر دوستداشتنی با استایل منحصربهفرد بود که میتوانست تنها با چند اصلاح جزئی به یک خودروی تولیدی واقعاً زیبا تبدیل گردد.
کرایسلر Chronos کانسپت ۱۹۹۸
تنها هفت سال بعد، کانسپت Chronos چشمانداز کرایسلر را از یک کوپهٔ چهاردر کشیدهٔ لوکس تجدید کرد؛ بنابراین کرایسلر حتی پیش از مرسدس بنز CLS، مفهوم سدان کوپه را ارائه کرده بود. این کانسپت جدید همچنین به جلوپنجرهٔ کرومی جدید، رینگهای رترو و گلگیرهای منحصربهفرد عقب مجهز شده بود. در زیر کاپوت این ماشین نیز یک پیشرانهٔ ۶ لیتری V10 با ۳۵۰ اسب بخار قدرت قرار گرفته بود؛ بنابراین Chronos در اواخر دههٔ ۹۰ میتوانست کاملاً خریدارانی که به دنبال یک کوپهٔ لوکس چهاردر از یک برند آمریکایی بودند را به سمت خود جذب کند اما متأسفانه هرگز راهی خط تولید نشد.
کرایسلر جاوا کانسپت ۱۹۹۹
پیش از اینکه کراساوورهای سابکامپکت به محبوبیت و فروش خارقالعادهٔ امروزی دست پیدا کنند، کرایسلر در سال ۱۹۹۹ کانسپت جاوا را معرفی کرد. این کراساوور کوچک بیشتر شبیه به یک هاچبک به نظر میرسید اما با سقف بلند، ترکیب چهاردر و استایل ظریف و زیبا، پیش از محبوبیت کنونی کراساوورها، میتوانست فرمول خوبی برای موفقیت باشد.
کرایسلر ۳۰۰ همی C کانسپت ۲۰۰۰
در سال ۲۰۰۰ کرایسلر بار دیگر نام ۳۰۰ را زنده کرد اما این بار بجای یک کوپهٔ چهاردر، این نام در قالب یک کابریولت شیک ارائه شد. این کانسپت به یک موتور قدرتمند V8 همی با ۳۵۳ اسب بخار قدرت مجهز شده بود؛ هرچند کانسپت ۳۰۰ همی C به تولید نرسید ولی تعداد زیادی از ویژگیهای طراحی آن در نسل اول مدل سبرینگ که چندی بعد به بازار آمد مورداستفاده قرار گرفت.
کرایسلر کراسفایر کانسپت ۲۰۰۱
کانسپت کراسفایر در سال ۲۰۰۱ معرفی شد و هرچند بعداً کرایسلر مدل کراسفایر را به تولید رساند اما مشکل اینجا بود که بسیاری از بسیاری از ویژگیهای تیز و اسپرت در استایل این کانسپت، در نسخهٔ تولیدی جای خود را به ویژگیهای بسیار سادهتری دادند؛ بنابراین نسخهٔ تولیدی کراسفایر چیزی نبود که بسیاری از یک خودروی اسپرت انتظار داشتند؛ به همین دلیل شاید ساخت نسخهٔ دقیقتری از این کانسپت در بازار بهتر عمل میکرد.
کرایسلر ME 4-12 کانسپت ۲۰۰۴
کانسپت ME 4-12 یکی از بهترین ساختههای تاریخ کرایسلر است. این کانسپت روی یک شاسی فیبر کربنی و آلومینیومی لانهزنبوری ساخته شده و به یک پیشرانهٔ ۶ لیتری V12 چهار توربوی ساخت مرسدس بنز مجهز شده بود که ۸۵۰ اسب بخار قدرت و ۱۱۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید میکرد. کانسپت ME 4-12 با تکیه بر این نیروگاه میتوانست ظرف تنها ۲.۹ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت رسیده و نهایتاً به حداکثر سرعت ۴۰۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند. این اعداد حتی با هایپرکارهای امروزی هم قابلمقایسه است. این سوپراسپرتی است که کرایسلر باید آنرا تولید میکرد، اما هرگز این اتفاق روی نداد و احتمالاً هرگز روی نخواهد داد.
کرایسلر ایمپریال کانسپت ۲۰۰۶
کرایسلر در سال ۱۹۵۵ ایمپریال را به یک برند مجزا برای عرضهٔ محصولات لوکس خود جهت رقابت با کادیلاک و لینکلن تبدیل کرد اما در سال ۱۹۸۳ این برند لوکس را منحل نمود. سپس در سال ۱۹۹۰ کرایسلر سدانی را با نام ایمپریال اما این بار تحت برند خود معرفی کرد ولی این سدان جدید نتوانست به موفقیت سابق دست پیدا کند و بدین ترتیب در سال ۱۹۹۳ نام ایمپریال برای همیشه از سبد محصولات کرایسلر کنار رفت؛ اما در سال ۲۰۰۶ کرایسلر بهمنظور احیای نام ایمپریال، سدان کانسپتی را با این نام معرفی نمود. این کانسپت که بهصورت رترو طراحی شده بود، هرچند برای تولید مناسب به نظر نمیرسید اما با ایجاد تغییراتی میتوانست روی خط تولید رفته و نام باشکوه ایمپریال را بار دیگر زنده کند. اتفاقی که هیچگاه روی نداد.
کرایسلر 200C EV کانسپت ۲۰۰۹
هرچند سدان ۲۰۰ با پیشرانههای بنزینی هرگز خودروی موفقی نبود اما کرایسلر امیدوار بود این کانسپت که نسخۀ پلاگینهیبریدی ۲۰۰ بود بتواند به حفظ این نام کمک کند. پیشرانهٔ بنزینی این سدان پلاگینهیبریدی بهتنهایی ۲۷۰ اسب بخار قدرت داشت درحالیکه یک موتور الکتریکی هم ۷۵ اسب بخار دیگر به آن اضافه میکرد. انرژی این موتور الکتریکی نیز توسط یک پکیج باطری لیتیوم یونی تأمین میشد. 200C EV میتوانست با استفاده از این باطریها تا ۶۵ کیلومتر را بهصورت تمام الکتریکی طی کند درحالیکه در صورت استفاده از پیشرانهٔ بنزینی این عدد به ۶۴۵ کیلومتر افزایش پیدا میکرد. این خودرو همچنین میتوانست در حدود ۷ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت دست پیدا کند. این ویژگیها در کنار کابینی خیرهکننده میتوانست موفقیت مناسبی را برای 200C EV کانسپت به ارمغان بیاورد.
پورتال جدیدترین کانسپت کرایسلر محسوب میشود. این خودرو که برای اولین بار در سال ۲۰۱۷ در نمایشگاه CES رونمایی شد، یک کراساوور سه ردیفهٔ مربوط به آینده است. این خودرو با برخورداری از ویژگیهایی چون طراحی منحصربهفرد، تکنولوژیهای فراوان و قوای محرکهٔ تمام الکتریکی، همهٔ شرایط مناسب برای تبدیل شدن به نمونهای تولیدی را دارد. البته همچنان شایعاتی مبنی بر احتمال تولید کانسپت پورتال وجود دارد اما کرایسلر تاریخ تولید آنرا اعلام نکرده است.
منبع: Motor1
ایلیا
۲۰ خرداد ۱۳۹۷همه بینهایت زیبا و دلنشین بودن، من که از دیدنشون سیر نمیشم.
امین
۲۰ خرداد ۱۳۹۷بیشتر از همه ایکاش ME 4-12تولید میکرد.زمان خودش شاهکاری بود.میتونست به وضعیت کرایسلر هم سرو سامونی بده.هم از نظر اعتبار و هم از نظر مالی.خیلی حیف شد.یادمه اون زمان مجله ماشین میخریدم.سایت درستو حسابی واسه ماشین مثل پدال نبود.اولین بار اونجا با مشخصات فنیش دیدمش.اون زمان هیچ رقیبی نداشت.از بوگاتی هم هنوز خبری نبود.تو مرحله پیش تولید بود.اگر این میومد رقیب خوبی برای ویرون میشد.
emad1990
۲۰ خرداد ۱۳۹۷به نظر من چند سالی هست مجله ماشین افت کرده
مطالب مثه سابق نیست. نویسنده های خوبشم رفتن(از جمله اقای کاشانی)
قیمت مجله هم از فروردین ۶۰۰۰تومن شده
آرش آمریکایی
۲۰ خرداد ۱۳۹۷کرایسلر واقعا خیلی کمپانی توانایی هست
اما نمیدونم چرا هیچوقت به خودش جرات بلند پروازی نمیداد فقط در حد کانسپت
نمیدونم چه اِلمانی از این که طیف وسیعی آب بازار رو تصرف کنه چی بود
دلیل حال و روز این روزهاش هم همینه که زمانی که میتونست بیشترین سود رو بدست بیاره از همه تواناییش استفاده نکرد
آرش آمریکایی
۲۰ خرداد ۱۳۹۷همیشه گفتم کاش کرایسلر یه مدیر تواناتر و با دل و جرات تر و هدف دار تر و بلندپرواز تر داشت
(یه چیزی تو مایه های دونالد ترامپ)
کرایسلر میتونست به طور انحصاری روی موتور های v10 کار کنه میتونست بهترین خودروساز آمریکا باشه
هرچند واقعا نمیدونم موانع سر راهش چی بوده
امیر
۲۰ خرداد ۱۳۹۷حیف شده واقعا
اگه تولید میشد فک میکنم وضعیت بهتر بود
D’Elegance وChronos تو زمان خودشون معرکه میشدن اگه به تولید میرسیدن
حمیدرضا
۲۰ خرداد ۱۳۹۷همین الان سه تای اخر رو تولید کنه یه تکونی به بازار خودش میده هر چند نون تو مثلا شاسی بلند در اصل سواری قد بلند هست
ahmad
۲۰ خرداد ۱۳۹۷یکی از یکی زشت تر .
Emperor Lamborghini
۲۰ خرداد ۱۳۹۷اتفاقا یکی از یکی قشنگ تر بودند
مهدی
۲۰ خرداد ۱۳۹۷اون کانسپت ۲۰۰۴انگار پاگانی هوآیرا ازرواین ساخته شده.شباهت زیادی بهم دارن
Emperor Lamborghini
۲۰ خرداد ۱۳۹۷خیلی جالب بود این مقاله
بیش از پیش به تولیدات و تاریخ این خودروساز بزرگ و دوست داشتنی علاقمند شدم
کرایسلر فقط یه مدل داره الان به اسم pacifica … کاش دوباره با تمام قدرت وارد گود بشه و ماشین هایی مثل کراس فایر ایمپریال ، کرونوس و ME4-12 رو تولید کنه
مانی
۲۱ خرداد ۱۳۹۷دمه مرسدس گرم که چنین موتور غولی واسه کرایسلر تولید کرد
تا حالا واسه خودش تولید نکرده
خخخخ