اولین سوپرکار الکتریکی فرانسوی

خودروهای فرانسوی برای دهه‌ها از بازار ایالات متحده غایب بوده‌اند، ولی به نظر می‌رسد که به‌تدریج جای خود را در این بازار پیدا می‌کنند. در حال حاضر، سه خودروساز فرانسوی در تلاش برای جلب علاقه بیشتر در بین امریکایی‌ها هستند. در این میان، یک کانسپت جدید از سیتروئن باعث می‌شود که آینده‌ای با بازگشت حال و هوای عجیب و غریب فرانسوی را متصور شویم.

همانند برند جدید «جنسیس» برای هیوندای، DS نیز یک برند لوکس از کمپانی فرانسوی، سیتروئن است. برنامه DS برای ارائه ۶ مدل جدید تا سال ۲۰۲۰ است و به‌تازگی، اریک اَپود (Eric Apode)، رئیس تولید کمپانی، از جاه‌طلبی‌های این برند در سطح جهانی سخن گفته است.

DS برای جلب‌توجه بیشتر در نمایشگاه اتومبیل ژنو ۲۰۱۶، یک کانسپت وحشی با نام ای-‌تنس (E-Tense) ارائه می‌کند که در آن نشانه‌هایی از طراحی مدرن سوپرماشین‌ها دیده می‌شود؛ از جمله در جلو و جایی که یک جلوپنجره بزرگ به سبک «آئودی» با چراغ‌های برجسته سبک «آکورا NSX» همراه شده است. در واقع، ای-تنس نمونه‌ای واضح از جاه‌طلبی‌های DS برای آینده است.

DS ای-تنس دارای ظاهری بسیار تهاجمی است. تیم پشت‌پرده این پروژه، از زمانی نزدیک به ۸۰۰ ساعت برای طراحی آن خبر داده است و نتیجه چیزی است که به اندازه زمانی که صرف آن شده، گیراست. در زیر پوست این بدنه لاغراندام، یک سیستم پیشرانه تمام‌الکتریکی قرار گرفته که قدرتی معادل ۴۰۲ اسب‌بخار و گشتاوری برابر ۵۱۶ نیوتن‌متر را به چرخ‌های عقب انتقال می‌دهد. در نتیجه، ای-تنس قادر است تا در ۴/۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد؛ عملکردی که ممکن است به پای سریعترین سدان تسلا مدل S نرسد، ولی در هر صورت، تأثیرگذار است. همچنین DS از حداکثر سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت برای ای-تنس خبر داده است.

وزن کلی این خودرو به ۱۶۳۳ کیلوگرم می‌رسد و همانند بسیاری از مدل‌های الکتریکی، از توزیع وزن مناسب و بهینه‌ای برخوردار است. از جمله اینکه، پک باتری‌ها در زیر ارتفاع پایین شاسی فیبرکربنی قرار گرفته تا ارتفاع مرکز ثقل خودرو کاهش یابد. به گفته DS، این باتری‌های لیتیومی می‌توانند یک دامنه مسافت رانندگی معادل ۳۶۰ کیلومتر را در یک چرخه شهری و یا ۳۱۰ کیلومتر را در یک حالت ترکیبی تأمین کنند.

ای-‌تنس یک مدل GT با یک طراحی ماهرانه و آئرودینامیک با انعکاس‌هایی از کانسپت «دیواین DS» است. اثر دنیای موتور اسپورت به‌خوبی در عقب خودرو نمایان است؛ جایی که هیچ‌گونه شیشه عقبی درنظر گرفته نشده و به جای آن، از یک تکنولوژی نمای عقب دیجیتالی استفاده شده است. همچنین یک چراغ مه‌شکن وسط در عقب، شبیه به چیزی است که در خودروهای مسابقه استفاده می‌شود.

همچنین یک سری چراغ‌های راهنمای سقفی در این خودرو استفاده شده که الهام‌گرفته از DS مدل ۱۹۵۵ هستند. همچنین برای چراغ‌های عقب ای-تنس، از طراحی LED بهره گرفته شده است. در انتهای دیگر بدنه، چراغ‌های روشنایی روزانه LED به کار گرفته شده‌اند؛ چراغ‌هایی که می‌توانند چرخش ۱۸۰ درجه داشته باشند و احتمالاً در محصولات آینده DS مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

امّا در مورد دسترسی به این مدل، باید گفت که به احتمال زیاد، ای-تنس در حدّ یک «کانسپت» باقی خواهد ماند.