الکتریکی‌سازی، فرصتی فوق‌العاده برای طراحان خودرو!

کانسپتی که بازده بالای نود درصد باشه نداریم صادق جان، حتی توی تیوری هم امکان رسیدن به این بازده غیر ممکنه و ارزشمندم نیست به خاطر هزینه بالای سلول های تندم مولتی جانکشن.
توی تیوری بازده سلول تک لایه طبق مقاله معروف شاکلی حدود ۳۳ درصد هست و برای سلول های چند اتصالی طبق رابطه کارنو تا ۹۵ درصد که این مقدار برای سلولی که از خورشید نیرو میگیره به ماکزیمم حدود ۶۷ درصد محدود میشه.
برای سقف ماشین ها میشه از تین فیلم های پلیمری نیمه شفاف یا مواد دو بعدی مثل مولیبدینوم دی سولفاید بهره برد که بازده شون به سختی به پونزده درصد برسه اما خب سقف همزمان پارانومیک خواهد بود یا میشه از مواد غیر شفاف رایج با بازده حدود سی درصد که ارزش تجاری داشته باشن.
اگه ۱.۵ * ۲ متر از سقف رو بپوشونن با سلول ، ماکزیمم توان حدود یک کیلووات رو میده که توی شبانه روز سر جمع حدود پنج کیووات میشه که بازم خیلی خوبه، اما راه حل اقتصادی تر اینه که همین سلول ها رو روی سقف خونتون بذاریذ ارزون تر و بزرگ ترش رو ( الان پی وی های سیلیکون تجاری حدود ۲۰ درصد بازده دارن با قیمت حدود سه دلار برای هر وات برای کاربرد رزیدنشال، و هم برق خونه تاکین شه هم برق خودرو و هم اضافه برق فروخته شه.
راه حل باز هم اقتصادی تر این هست که برق خورشیدی یوتیلیتی اسکیل تولید شه، چون قیمت اصلی این روزها خود سلول خورشیدی نیست، و هزینه نهایی این برق میشه حدود یک دلار برای هر وات.
اما به هر حال ایده مفیدیه، به هواپیمای مستفربری فکر کنید که دو تا موتور جت داره و دو تا موتور الکتریکی و کل سقف و بال هاش با سلول های خورشیدی پوشیده شدن و به جز این چرخ هاش هم دارای موتور الکتریکی هستن، اینطوری موتور جت فقط وقتی کار میکنه که روی منحنی بازده مطلوبش قرار داشته باشه و وقت نشستن باله های موتور الکتریکی میتونن برق مجدد تولید کنن و چرخ ها هم مزیت های خودشون رو داشته باشن و نیازی به ماشین های یدک کش هواپیما هم نباشه…