تحلیل طراحی نخسین خودروی کیسکا دیزاین بر پایه لانچیا استراتوس

لانچیا استراتوس HF بی‌شک یکی از نام‌های ماندگار رالی جهانی به شمار می‌رود که به‌خاطر پیروزی‌های متعدد در مسابقات رالی جهانی و طراحی خاص و جمع‌وجور خود شناخته می‌شود.

کوپه موتورمیانی لانچیا که تنها ۴۹۲ دستگاه از آن تولید شده است، در سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ به قهرمانی مسابقات رالی جهانی دست یافت. ایتالیایی‌ها این خودروی کوچک را به یک موتور ۲.۴ لیتری V6 دینو مجهز کرده بودند که وظیفه جابه‌جایی ۹۸۰ بدنه ۹۸۰ کیلوگرمی آن را برعهده داشت. لانچیا پس از کسب موفقیت‌های یادشده با این خودرو، آن را با مدل رالی «۰۳۷» جایگزین کرد.

با این وجود، امروزه افراد زیادی هستند که استراتوس برایشان جایگزین نشدنی است و سبک‌وسیاق آن را تحسین می‌کنند؛ یکی از این گروه‌ها، «کیسکا» نام دارد که در تلاش برای تولید نخستین محصول خود، «APG-1 کانسپت»، به سراغ این کوپه دوست‌داشتنی رفته است. «ووی‌تِک باچلِیدا»، طراح ارشد کیسکا، و «اَلِن دِروزِیر»، طراح رنو توربو ۳ الکتریکی، مسئولیت طراحی این خودرو را برعهده داشته‌اند.

نخستین چیزی که در چهره این خودرو جلب توجه می‌کند، خطوط هاشوری روی کاپوت آن هستند که کارکتری منحصربه‌فرد را برای APG-1 خلق کرده‌اند. چراغ‌های بالارونده (پاپ‌آپ) در امتداد هاشور کاپوت و به‌شکل مربعی و احتمالا پاپ‌آپ قرار گرفته‌اند که فضای مینیمالیست را در این خودرو ایجاد می‌کند و با ورودی عظیم هوا و خطوط شکسته و عضلانی بدنه همانگی کامل دارد.

همان‌گونه که از تصاویر مشخص است، APG-1 از فرم‌پدازی نسبتا پیچیده‌ای سود می‌برد که ظاهری مدرنیزه‌شده و جذاب را برایش به ارمغان آورده و درعین‌حال، فرایند تولید را دشوار کرده است؛ هرچند مسئولان و طراحان کیسکا سطح دشواری فرایند تولید را نادیده گرفته و با یکپارچه طراحی‌کردن پنل‌های جلویی و کناری بدنه، کار را به سخت‌ترین حالت ممکن رسانده‌اند.

طراحان به‌جای چندتکه کردن بدنه، کابین را از بدنه اصلی جدا کرده‌اند؛ به‌این‌صورت که بدنه فیبرکربنی این خودرو تنها از سه پنل جلو، عقب و کابین تشکیل شده است. پس راننده برای سوارشدن به این خودرو باید سقف کابین را مانند پیله و کابین هواپیماهای جنگنده باز کند و پشت فرمان APG-1 بنشیند. البته کنتراست بالای رنگ در رندهای این خودرو و فنربندی‌های روباز جلوی کابین نیز به ایجاد حس تهاجمی APG-1 کمک شایانی کرده‌اند. تنها ایرادی که شاید به طراحی پیله کابین بتوان گرفت این است که شاید بهتر می‌بود اگر خط بالای شیشه‌ها جانبی با شیشه جلو یکپارچه و یکی می‌شد که باتوجه به ابعاد خودرو، یا دید راننده را کاهش می‌داد یا مقاومت سقف، به‌دلیل استفاده زیاد از شیشه کم می‌شد!

مهم‌ترین المان نمای جانبی به‌جرئت همان تیر سیاه‌رنگ روی ستون APG-1 محسوب می‌شود که در استراتوس اصلی نیز حضور داشت و نقش یک اسپویلر کوچک را برای آن بازی می‌کرد. با سادگی می‌بینیم که افزونه طاق چرخ‌ها، بریدگی هوا در بخش پایینی بدنه، خط شانه خودرو و اسپویلر سقفی، کاملا هماهنگ طراحی شده‌اند.

عقب APG-1 میزبان دو چراغ مربعی مشابه چراغ‌های جلو است که در فضای میان آن‌ها،خروجی دوگانه اگزوز آن به‌صورت یکپارچه با اسپویلر اصلی قرار گرفته است. زیر چراغ‌ها به سپر اصلی و دیفیوزر زیر آن می‌رسیم که وظیفه افزایش عملکرد آیرودینامیکی بخش پشتی این خودرو را برعهده دارد. اگر به اسکچ‌ها توجه کنید می‌بینید که تناسبات این بخش، پیش از تولید نمونه اولیه جذاب‌تر بوده اما به دلایلی از آن صرف نظر شده و ارتفاع بخش میانی سپر و چراغ‌ها افزایش یافته است.

مدیر استراتژی برند کیسکا تاکید کرده که این خودرو، محصولی مناسب خرید عام نیست و مخاطبان و مشتریان ویژه خود را دارد. آن‌ها ابتدا بازار هدف خود و نیازها و خواسته‌هایشان را برانداز کرده‌اند و سپس با تحلیل رقبایشان، پروژه را به طراحان تحویل داده‌اند و دست آن‌ها را کاملا باز گذاشته‌اند تا برای ساخت خودرویی جذاب نهایت خلاقیت خود را به‌خرج دهند.

کیسکا APG-1 کانسپت یک خودروی جذاب، جمع‌وجور، هدفمند و زیبا به شمار می‌رود و مشخصا مشتری خاص خود را نیز خواهد داشت. به نقل از دروزیر، روند طراحی تا رسیدن به فاز ساخت این خودرو حدود یک‌ونیم سال به درازا کشیده است. سازنده برای کار روی آن از ابزارهای الکترونیکی پیشرفته برای ساخت مدل گلی استفاده کرده و برای مدلسازی سه‌بعدی خودرو، به سراغ بلندر رفته تا دست طراحان برای ایجاد تغییرات آنی باز باشد؛ به‌این‌ترتیب، طرح نهایی کیسکا APG-1 کانسپت به بهترین وضعیت خود رسیده است. نظر شما درباره این کوپه مفهومی چیست؟