چگونه آئودی طراوت و طراحی را در محصولات خود حفظ می‌کند

آئودی، حتی تا این اواخر، به عنوان یک برند نزدیک به لوکس، در کنار برخی خودروسازان اروپایی نظیر «ساب» و «ولوو» شناخته می‌شد. امّا در اوایل قرن بیست و یکم، برند چهار حلقه اینگولشتات به روشی دست پیدا کرد که خود را تا سطح رقبای آلمانی «مرسدس» و «ب‌ام‌و» بالا بکشد. در حالی که این برندها (مرسدس و ب‌ام‌و) در باتلاق طراحی با بدنه‌های برآمده و کابین‌های نه‌چندان هماهنگ با تکنولوژی روز فرو رفته بودند، آئودی همچنان سادگی خود را حفظ کرد. طراحی‌های این خودروساز نشانی از  الگوهای متکبرانه بنز یا فراز و فرودهای زیباشناسانه ب‌ام‌و نداشت و به جای آن، با خطوط ساده و فوق‌العاده، ویژگی‌های ارگونومیک فراگیر و برخی نشانه‌های منحصر به فرد جدید و کوچک که با کمترین دقت، قابل‌تشخیص بودند، بدنه و کابینی تمیز و شیک ارائه شده بود. در نتیجه، مشتریان که از رقبای آئودی دل‌زده شده بودند، آمار فروش قابل‌توجهی را برای این کمپانی رقم زدند. آئودی تبدیل به سرآمد طراحی‌های کاربردی و به عبارت دیگر، «معمار طراحی مدرن» در دنیای وسایل نقلیه لوکس گردید.

امّا در حال حاضر، ب‌ام‌و و مرسدس از اشتباهات خود درس گرفته‌اند و هر دو برند در سطح بسیار بالایی از نظر طراحی قرار دارند. بنز در مدل‌های کنونی خود، سطحی از زیبایی و طراوت را در اختیار قرار می‌دهد که از زمان برونو ساکو (Bruno Sacco) در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی کمتر دیده شده است. ب‌ام‌و نیز به همان سبک اسپورت فوق‌العاده‌ای رسیده که قبلاً در همین بازه زمانی توسط پال براک (Paul Bracq) پایه‌گذاری شده است. همچنین طراحی داخلی هر دوی این برندها، در سطحی از کیفیت، توجه به جزئیات، راحتی، انتخاب متریال و خلاقیت قرار گرفته که قبلاً‌ بیشتر در محصولات بنتلی و رولز‌ رویس دیده می‌شد.

این موضوع باعث می‌شود که آئودی در چیزی شبیه به یک «بن‌بست دو سویه» در زمینه طراحی دچار شود. اول از همه، این قیمت محصولات آئودی است که به همان نقطه‌ای رسیده که همتایان ب‌ام‌و و مرسدس در آن حاضر هستند. امّا حالا که این برندها به شرایط شکننده «اتو یونیون» رسیده و یا شاید، آن را پشت‌سر گذاشته‌اند، این کمپانی چگونه می‌تواند خود را از آنها متمایز کند؟ فرانک لمبرتی (Frank Lamberty)، رئیس بخش طراحی بیرونی آئودی در این زمینه می‌گوید:

شما برای این منظور می‌بایست یک تم طراحی واضح و روشن داشته باشید. ما این تم را «کواترو» تعریف کرده‌ایم؛ چرا که این مختص آئودی و راه و رسم‌مان است. کواترو به این معناست که ما قدرت را به تمام چرخ‌ها انتقال می‌دهیم و بنابراین، این موضوع را باید در طراحی‌مان نشان دهیم. این تفاوت محصولات ما با یک خودروی دیفرانسیل عقب است. ما از یک پتلفرم دیفرانسیل جلو به اینجا رسیده‌ایم و بنابراین، همه‌چیز تعادل بیشتری دارد. هر چیزی به جای اینکه به سمت عقب متمایل باشد، در وسط قرار گرفته است. این توزیع وزن کاملاً متمایز است. به‌علاوه، این الگو به تأکید بیشتر بر روی چرخ‌ها اشاره دارد.

همچنین با توجه به اینکه آئودی به عنوان یک برند محافظه‌کار شناخته شده، می‌توان گفت که سعی در حفظ قالب اصلی داشته و تمام گزینه‌ها و فرصت‌هایی که منجر به یک تغییر قابل‌توجه در محصولاتش می‌شوند را کنار گذاشته است. همین موضوع باعث می‌شوند که مدل‌های جدید این کمپانی که با کمتر تغییرات در جزئیات همراه می‌باشند، به سختی از مدل‌های قبلی‌شان قابل‌تشخیص باشند. «لمبرتی» در این زمینه اضافه می‌کند:

این موضوع بستگی به خودرویی دارد که در مورد آن صحبت می‌کنید. اگر یک طراحی قدرتمند مانند آنچه در A5 وجود دارد، داشته باشید، مشکلی در این  رابطه نخواهید داشت.  در مورد چیزی مانند A4، شرایط اندکی سخت‌تر است. ما در میانه‌ی این کلاس خودروها هستیم، نه در سطح بالای لوکس. امّا B9 A4 واقعاً یک خودروی تمیز است. به من نگویید که این مدل خسته‌کننده است، چرا که یک خودروی تمیز و شیک داریم. اگر بخواهید یک خودروی تمیز و شیک داشته باشید، طراحی شما حتماً می‌بایست واضح و تعریف‌شده باشد.

از دیگر موارد مهم، شباهت خانواده محصولاتی است که شخصیت برند را تعریف می‌کنند. در حالی که ب‌ام‌و و بنز نیز تا اندازه‌ای دست‌کمی در این زمینه ندارند، گزینه‌های سدانی که از اینگولشتات بیرون می‌آید، کوچک و بزرگ، تقریباً فرق ظاهری چندانی با یکدیگر ندارند. کسانی که نسبت به یک برند وسواس دارند، ممکن است از پایداری و اصالت  تقدیر کنند، امّا برای این افراد نیز باید یک مزیّت ظاهری برای خرید یک A6 نسبت به یک A4 وجود داشته باشد. «لمبرتی» در این زمینه می‌گوید:

این نکته‌ای است که در هر کمپانیِ اسپورتی وجود دارد و حالت موروثی دارد. شما درست می‌گویید، پس از اندک زمانی، شباهت‌ها خود را نشان می‌دهند، مانند یک چرخه تکرار می‌شود. این چیزی است که می‌خواهیم آن را تغییر دهیم. اول از همه، می‌خواهیم نشانه‌ای در طراحی‌مان اضافه کنیم که نشان دهد که این یک «آئودی» است. امّا در همین حال، می‌خواهیم هر کدام از خانواده‌های محصولات، یک شخصیت داشته باشند. من فکر می‌کنم که A4 دارای یک هویّت کاملاً‌ متفاوت با A5 است، ولی در همین حال، به شکلی واضح، یک «آئودی»، و یک «کواترو» است.

یکی از زمینه‌هایی که آئودی در سال‌های گذشته به عنوان یک نقطه برای تغییر، به آن توجه کرده، جزئیات طراحی در داخل کابین است. در واقع، می‌توان ادعا کرد که آئودی بهتر از هر برند دیگری، تصویری از طراحی داخلی قرن بیست‌ویکمی ارائه کرده است. نخستین شاهد این موضوع، صفحه لمسی نوآورانه این کمپانی است که معرفی آن به سال‌های قبل باز می‌گردد. آئودی در همین حال به سمت یک داشبورد کاملاً انعطاف‌پذیر، «کابین مجازی» حرکت کرده است؛ سیستمی که اولین بار در نسل سوم کوپه اسپورت TT معرفی شد و در حال حاضر، به‌تدریج راه خود را در سایر محصولات این کمپانی طی می‌کند. همچنین کنترل‌های سیستم HVAC در آئودی اینک با هواکش‌های وسیله نقلیه هماهنگ شده‌اند. لایه‌های خازنی و سطوح تبلت‌مانند مبتنی بر کنترل لمسی نیز اخیراً در کانسپت‌هایی مانند Q8 کراس‌اور دیده شده‌اند که البته باید دید تصمیم‌گیرندگان در آئودی، چه برنامه‌هایی برای آنها دارند. «لمبرتی» می‌گوید:

یک چیز در اینجا روشن است و آن اینکه، نمی‌توانید اطلاعات موجود را کنار بگذارید. وقتی در مورد «خودران» صحبت می‌کنید با هر چیز دیگری، می‌تواند فشار زیادی به سر و مغزتان بیاورد. ما در تصمیم‌هایمان سعی داریم که به نوعی، «طغیان» نکنیم و می‌خواهیم که به شرایط ساده و تمیز بازگردیم. اگر نگاهی به کابین Q8 داشته باشید، این همان چیزی است که می‌خواهیم به سمت آن حرکت کنیم. علاقه داریم که همه‌چیز به شکلی شیک و کمینه حفظ کنیم و در عین حال، نمایشگرهای جداگانه و عملکردها به صورت مستقل نگه داریم. در همین حال، یک سری مسائل جدید اضافه می‌شوند و این بدان معناست که باید راهکارهای جدید پیدا کنید؛ موضوعی که معمولاً‌ به یک تغییر بزرگ منجر می‌شود. می‌توانم به شما بگویم که مهندسان برخی راه‌‌حل‌های فوق‌العاده در این زمینه دارند که به زودی آ‌نها را خواهید دید. این حرف من، کاملاً جدّی است.

منبع: autoblog