بررسی دوج دورانگو SXT

دوج دورانگو بر پایه پلتفرم متعلق به سال ۲۰۱۱ بنا شده است. نیازی به گفتن نیست که این خودرو زمان زیادی را در بازار سپری کرده و انتظار می‌رود که نسل جدید آن در سال ۲۰۱۸ معرفی شود. اما مدل کنونی چگونه در برابر رقیبان مدرن خود دوام می‌آورد؟

اولین نکته اینکه دورانگو می‌تواند کل خانواده و اسباب و وسایل شما را حمل کند. فضای پای زیادی برای سرنشینان وجود داشته و با دیدن صندلی‌های ردیف سوم می‌توانید به جذاب بودن این خودروی بزرگ پی ببرید. نه‌تنها فضای زیادی برای سرنشینان عقبی وجود دارد بلکه دسترسی به این صندلی‌ها نیز آسان بوده و بر کارایی بالای این خودرو تأکید دارد.

با راندن دورانگو واقعاً متوجه ماهیت بزرگ و نرم آن می‌شوید. برخلاف آنچه که جنرال موتورز با شاسی بلندهای فول سایز خود انجام داده و آن‌ها را سفت‌تر و مستحکم‌تر کرده، دورانگو همانند موج آب روی جاده می‌غلتد و سواری نرمی را ارائه می‌کند. قطعاً این خودرو در پیچ‌های تند اعتمادبه‌نفس وافری را ایجاد نمی‌کند اما لزومی هم نیست که با این خودرو در جاده‌های پرپیچ‌وخم به ماجراجویی پرداخت. چیزی که این خودرو باید تأمین کند راحتی بالا می‌باشد و البته این کار را به خوبی انجام می‌دهد.

اگر دینامیک رانندگی خوب اولویتی اصلی برای شما است پس شاید بهتر باشد که با در نظر گرفتن گزینه‌های خوبی که هندلینگ بالایی دارند اقدام به انتخاب شاسی‌بلند دیگری نمایید. اگر بزرگی و راحت بودن بیش از سرعت برای شما اهمیت دارد پس دورانگو همانی است که دنبالش هستید.

مدل حاضر در تست از نوع دورانگو SXT بود که به‌طور انحصاری با پیشرانه ۶ سیلندر ۳.۶ لیتری پنتاستار عرضه می‌شود. این پیشرانه توانایی تولید قدرت ۲۹۵ اسب بخاری و گشتاور ۳۹۳ نیوتون متری را دارد. گیربکس ۸ سرعته ی اتوماتیک بکار رفته در دورانگو تعویض‌های نرمی داشته و تردیدی دراین‌باره دیده نمی‌شود.

برای افرادی که خواهان قدرت بیشتر در سطوح بالا هستند پیشرانه ۸ سیلندر ۵.۷ لیتری HEMI با خروجی ۳۶۰ اسب بخاری نیز در دسترس است البته باید تشنگی بالای این پیشرانه را نیز در نظر گرفت.
دورانگو با پیشرانه ۶ سیلندر پنتاستار در سیکل شهری/بزرگراهی در هر صد کیلومتر ۱۳/۹.۴ لیتر سوخت می‌سوزاند که در واقع برای شاسی‌بلندی با این جثه چندان بد نیست.

درحالی‌که مدل سطح بالای دورانگو Citadel کابینی کاملاً لوکس دارد، این مدل SXT هنوز هم با توجه به وسع خود کابین مناسبی را ارائه می‌کند. صندلی‌های دورانگو نرم و راحت هستند اما در داشبورد و کنسول مرکزی پلاستیک مشکی فراوانی دیده می‌شود. البته ماهیت ساده‌شده‌ی کابین برای انجام عملکردهای فراوان مناسب است.

سیستم اطلاعات سرگرمی UConnect با صفحه‌نمایش بزرگ ۸.۴ اینچی در همین مدل در دسترس است اما این شانس را داشتیم که نمونه‌ی کوچک‌تر ۵ اینچی فیات کرایسلر را نیز امتحان بکنیم و باید بگوییم که کارایی آن به خوبی برادر بزرگ‌تر خود است.
صفحه‌نمایش قرار گرفته بین نشان دهنده‌ها نیز طراحی ساده‌ای داشته و عناصر کلیدی را نمایش می‌دهد اگرچه که فاقد رنگ و وضوح صفحه لمسی اصلی است.

خودرویی که ما آزمایش کردیم با بهای ۳۳۰۹۵ دلاری در آمریکا به فروش می‌رسد و البته مدل پایه تنها ۳۱ هزار دلار قیمت دارد. این بها اندکی کمتر از فورد اکسپلورر است اما از نیسان پث فایندر کمی گران‌تر است. دورانگوی فول آپشن حدود ۴۵ هزار دلار قیمت دارد و حدود ۷ هزار دلار از گران‌ترین مدل اکسپلورر گران‌تر است. تاپ ترین تریم های پث فایندر نیز در حدود ۴۰ هزار دلار برچسب قیمتی خورده‌اند.
دوج دورانگوی ۶ سیلندر یادآور اولین نسل از شاسی بلندهای بزرگ و راحت است. علاوه بر پیشرانه‌ی نسبتاً اقتصادی ۶ سیلندر شاهد کابین مناسب نیز هستیم و این خودروی بزرگ ثابت می‌کند که محصولی مناسب در دریایی از شاسی بلندهای مدرن و امروزی است.

نقاط قوت: سواری راحت، کابین خوب، فضای زیاد صندلی‌های عقب
نقاط ضعف: عملکرد سنگین در پیچ‌ها، قیمت نسبتاً بالا

مشخصات دوج دورانگو SXT

پیشرانه: 6 سیلندر ۳.۶ لیتری
قدرت/گشتاور: 295 اسب بخار/۳۹۳ نیوتون متر
گیربکس: 8 سرعته اتوماتیک
مصرف سوخت شهری/بزرگراهی: 13/۹.۴ لیتر در هر صد کیلومتر
قیمت مدل تست شده: 33095 دلار

منبع: autoguide