نبرد قوی‌ترین ساخته‌های آمریکا، کوروت ZR1، کامارو ZL1 و چلنجر دیمن

۲۲۴۵ اسب بخار در صحرای کالیفرنیا گرد هم جمع شده‌اند تا لاستیک‌ها را نابود کنند!

آمریکایی‌های از دیرباز به ساخت خودروهای قدرتمند با قیمت مناسب مشهور بوده‌اند. خودروهایی که لذت قدرت و سرعت زیاد و همین‌طور دود کردن لاستیک‌ها را در اختیار قشر متوسط جامعه قرار می‌دهند. حال در این نبرد جذاب سه نمونه از جدیدترین و قوی‌ترین ماسل کارها و سوپرکارهای آمریکایی یعنی شورلت کامارو ZL1 1LE، شورلت کوروت ZR1 و دوج چلنجر دیمن رودرروی یکدیگر قرار گرفته‌اند؛ اما چرا این سه خودرو؟ جواب ساده است، این‌ها سه ماشین پرفورمنس آمریکایی هستند که طی یک سال گذشته بیش از همه ما را تحت تأثیر قرار داده‌اند. هریک از این سه خودرو کلمهٔ پرفورمنس را کاملاً متفاوت توصیف می‌کنند و هرکدام با روشی که سوخت را به هیجان تبدیل می‌کند، هوش از سر انسان می‌برند.

هرچند این ماشین‌ها همچنان به سنت‌های خود پایبند مانده‌اند اما بااین‌حال در آن‌ها تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای به سبک گوگل و اپل وجود دارد پس هرگز نباید آن‌ها را دست‌کم گرفت. این سه خودرو روی هم ۲۲۴۵ اسب بخار قدرت دارند اما می‌توان هر سهٔ آن‌ها را با قیمتی کمتر از ۳۰۰ هزار دلار خریداری کرد یعنی قیمت یک مک‌لارن 720S. در اولین تجربهٔ رانندگی با این خودروها مشخص شد دیمن در شرایط مناسب می‌تواند مسافت یک‌چهارم مایل را زیر ۱۰ ثانیه طی کرده و در طول انجام این کار چرخ‌های جلوی خود را از زمین بلند کند. ZR1 هیجان سواری تمام آمریکایی را ارائه می‌کند که از همه لحاظ بی‌نظیر است و کامارو ZL1 1LE هم تجربهٔ پیستی را ارائه می‌کند که می‌تواند پورشه ۹۱۱ GT3 RS را شرمنده کند.

رقابت را با قوی‌ترین عضو گروه یعنی دوج چلنجر دیمن آغاز می‌کنیم. این گردن‌کلفت جاده‌ای مثل کت‌وشلوار در صنعت خودروسازی است یعنی زمان، اقتصاد و مُدها نمی‌توانند آن‌را از بین ببرند. این خودرو بر اساس پلت‌فرم شریک سابق کرایسلر یعنی دایملر ساخته شده که در مرسدس بنز E کلاس استفاده می‌شد. هرچند دایملر این پلت‌فرم را کنار گذاشته است اما کرایسلر همچنان از آن استفاده می‌کند و امروزه چلنجر را در انواع متنوعی که از نسخهٔ پایهٔ V6 ارزان‌قیمت آغاز می‌شود به بازار عرضه می‌کند. در دیمن اما باید باک را با بنزین اکتان ۱۰۰ پُر کرد، چند دکمه روی داشبورد را فشار داد و به بهشت جذاب ماسل کارها وارد شد یعنی جایی که در آن توانایی پیچیدن در درجهٔ دوم اهمیت قرار دارد و همه‌چیز در هرچه سریع‌تر طی کردن ۴۰۰ متر خلاصه می‌شود.

اما انجام این کار با دیمن چندان ساده نیست زیرا هرکسی می‌تواند تایرهای پهن درگ را بچرخاندن و ابری از دود ایجاد کند اما برای اینکه خودرو به شکل صحیح حرکت را آغاز کند به مهارت‌های واقعی نیاز است. دیمن به کسانی که فکر می‌کنند در مسابقهٔ درگ باید به‌سادگی خودرو را با ترمز نگه داشت و هنگامی‌که چراغ‌ها سبز می‌شوند پدال گاز را فشار داد، شیوهٔ درست و حرفه‌ای را یاد می‌دهد. برای انجام این کار باید خودرو را در حالت درگ قرار داد تا به حالت ۸۴۰ اسب بخار دست پیدا کرد. در این حالت، برای کمک به انتقال وزن، کمک‌فنرهای جلو نرم‌تر می‌شوند اما از عقب تغییری نمی‌کند.

برای اینکه دیمن در پیست درگ بهترین عملکرد را داشته باشد، برای جلوی آن تایرهای باریکی در نظر گرفته شده که حدود ۱۴ کیلوگرم از وزن محور جلو را کم می‌کند. پس از انجام همهٔ این اقدامات، سرانجام هیولای دوج برای شروع درگ آماده می‌شود. به‌محض فشردن پدال گاز، دیمن شلیک می‌شود و سریع‌تر از هر خودروی بنزینی دیگری روی کرهٔ زمین به سمت جلو حرکت می‌کند درحالی‌که چرخ‌های جلو دقیقاً بالاتر از سطح مسیر قرار می‌گیرند و هرگز حس نمی‌شود خودرو نزدیک به ۲ تن وزن دارد. البته راننده باید قدرت واکنش یک نینجا را داشته باشد تا بتواند به شکل صحیح ترمز را رها کرده و پدال گاز را فشار دهد.

بنابراین در دیمن باید این کار را تمرین کرد تا به‌مرور در آن بهتر شد و همین امر باعث می‌شود رانندگی با آن لذت‌بخش‌تر و رضایت‌بخش‌تر شود زیرا هرچقدر راننده بهتر حرکت را آغاز کند، دیمن با سریع‌تر طی کردن مسیر به او جایزه داده و او را تشویق می‌کند بازهم تمرین کند. از سوی دیگر، هرروز می‌توان با این خودرو رانندگی کرد بدون اینکه هرگز احساس شود عملکرد بر راحتی یا کارایی آن تأثیر گذاشته باشد. صندلی‌های دیمن، بسیار بزرگ بوده و به گرم‌کن و سردکن مجهز هستند، در کابین آن یک سیستم صوتی با ۱۴ بلندگو وجود دارد و صندوق بار آن نیز فضای کافی برای حمل چمدان‌هایی برای سفرهای بین‌قاره‌ای دارد. ولی همهٔ این‌ها برای اینکه چلنجر دیمن پیروز این نبرد شود کافی نیست زیرا هرچند این خودروی درگ خوبی است و برای رانندگی‌های روزانه هم مناسب است اما در پیست‌ها حرفی برای گفتن ندارد.

این سه خودرو در صحرای بسیار داغ کالیفرنیا با دمای ۴۶ درجهٔ سانتی‌گراد مورد آزمایش قرار گرفتند که شرایط معمولی برای هیچ خودرویی نیست ولی در این رقابت هیچ‌کدام از آن‌ها با مشکلی مواجه نشدند که بسیار چشمگیر بود. هنگامی‌که دمای هوا بیش از ۳۲ درجهٔ سانتی‌گراد باشد، معمولاً کوروت Z06 در پیست دچار مشکل می‌شود اما شورلت انتقادات را شنیده و از این ایراد درس گرفته است؛ بنابراین زیر کاپوت فیبر کربنی نسخهٔ ZR1 پیشرانهٔ جدیدی بنام LT5 با انژکتورهای دوگانه را قرار داده که بسیار قدرتمند، رام و کارآمد بوده و بهترین‌های اروپایی‌ها را خجالت‌زده می‌کند. این ZR1 که آخرین کوروت موتور جلو محسوب می‌شود، به معنای واقعی کلمه نهایت توانایی‌های یک کوروت سنتی را به نمایش گذاشته است.

ZR1 با ۷۵۵ اسب بخار قدرت و ۱۶۶۰ کیلوگرم وزن، بیشتر از ظرفیت و توانایی شاسی نیرو دارد. حداقل این چیزی است که در ابتدای رانندگی با آن احساس می‌شود زیرا حتی با وجود سیستم مدیریت عملکرد کشش فوق هوشمند، هنوز هم این حس به راننده دست می‌دهد که همواره باید خودرو را در مسیر نگه دارد؛ اما هنگامی‌که به ZR1 عادت کنید، که کمتر از یک دور پیست طول می‌کشد، می‌توان آن‌را با سرعت‌هایی به حرکت درآورد که ممکن است در ابتدا هرگز تصور نمی‌شد. شاهد این موضوع زمان تیم توسعهٔ شورلت در پیست VIR است که رکورد فورد GT را با بیش از یک ثانیه اختلاف شکستند.

برای اینکه به‌طور کامل ZR1 را بررسی کرده و به چالش بکشیم، آن‌را به «دای یوشیهارا» سپردیم یعنی یکی از برترین راننده‌های دنیا که به شکلی میکروسکپی نسبت به تنظیم خودروها حساس است. هرچند او به خاطر قدرت عظیم و توانایی ترمز فوق‌العادهٔ کوروت تحت تأثیر قرار گرفت اما صد درصد از سیستم‌های شاسی خودرو که هنگام پیچیدن مداخله می‌کنند راضی نبود؛ بنابراین در پایان به این نتیجه رسیدیم که ZR1 به‌خوبی می‌تواند وظایف یک خودروی روزانه را انجام دهد و درعین‌حال کاملاً احساس می‌شود که این نهایت ارتقایی است که پلت‌فرم C7 می‌تواند تجربه کند ولی از کوروت C8 موتور وسط که به‌تازگی معرفی شده هم استقبال می‌کنیم.

شاید به نظر برسد کوروت ZR1 با آن سطح عملکرد کافی باشد تا کامارو ZL1 1LE به چشم نیاید. البته این فکر طبق اعداد روی کاغذ درست است زیرا ZR1 سریع‌تر است، در مسافت کوتاه‌تری متوقف می‌شود، حداکثر سرعت بیشتری دارد، سبک‌تر است و… اما چیزی که اعداد نشان نمی‌دهند این است که راننده پشت فرمان چه احساسی دارد، ضربان قلب او چند است، میزان آدرنالین خون او چقدر است. با این اوصاف خیلی سریع مشخص شد که کاماروی قرمزرنگ در حال تبدیل شدن به خودروی موردعلاقهٔ ما است. این احساس در همان چرخش‌های اول خود را نشان داد زیرا ZL1 1LE ماسل کاری به سبک خودروهای مسابقه‌ای با لاستیک‌های گودیر ویژه، گیربکس شش سرعتهٔ دستی و صندلی‌های مسابقه‌ای است که به‌خوبی بدن را در آغوش می‌گیرند.

ولی مزیت‌های کامارو به همین‌جا ختم نمی‌شود و در ادامه بیشتر و بیشتر نظر ما را به خود جلب کرد زیرا در این ماشین خبری از ترمزهای فیبر کربنی بزرگ و کمک‌فنرهای فعال کوروت نیست و صرفاً کمک‌فنرهای DSSV برای آن در نظر گرفته شده که بسیار ساده می‌توان آن‌ها را برای جاده یا پیست تنظیم کرد. در حالت پیست به‌محض اینکه لاستیک‌ها به دمای مناسب می‌رسند، این خودرو بزرگ روی پیست شروع به رقصیدن می‌کند. ZL1 به‌سرعت به دستورات راننده پاسخ می‌دهد که این موجب ایجاد اعتمادبه‌نفس و افزایش سرعت می‌شود و راننده را خوشحال‌تر می‌کند. به همین دلیل بعد از پیمودن پیست با ZL1 1LE راننده بهتر است نگاهی به لپ تایم خود داشته باشد تا مطمئن شود سریع‌تر از آنچه فکر می‌کرده رفته است!

پیشرانهٔ Z06 که در کوروت مشکل داغ شدن داشت در ZL1 کاملاً خوب است زیرا در اینجا فضای بیشتری برای خنک کردن آن وجود دارد؛ بنابراین این راننده است که تصمیم می‌گیرد کی متوقف شود نه خودرو و این دقیقاً همان چیزی است که باید باشد؛ اما متأسفانه کامارو ZL1 1LE به خاطر داشتن باله‌های فیبر کربنی و قطعات دیگری مثل این، به دلیل قوانین محافظت از عابرین پیاده نمی‌تواند به بریتانیا وارد شود اما مطمئناً افرادی می‌توانند راهی برای دستیابی به آن در این سوی اقیانوس اطلس پیدا کنند.

اما نتیجهٔ نهایی این رقابت سخت و جذاب چیست؟ همان‌طور که اشاره شد، چلنجر دیمن در جایگاه آخر قرار می‌گیرد و رقابت برای پیروزی بین دو شورلت است. درواقع نیز این رقابت بین کوروت و کامارو برگزار شده است زیرا مدت‌ها است که تمام نمونه‌های دیمن کاملاً به فروش رسیده و بنابراین به تالار مشاهیر پیوسته است. البته در حال حاضر می‌توان بجای دیمن یک هلکت ردآی خریداری کرد پیشرانهٔ پرقدرتی دارد اما از قطعات ویژهٔ درگ بی‌بهره بوده و کاملاً با دیمن یکسان نیست. در مورد شورلت‌ها اما هرچند هردو از یک برند هستند اما تفاوت‌های زیادی باهم دارند. کوروت سبک‌تر و سریع‌تر اما مصنوعی‌تر است ولی کامارو 1LE ماسل کاری است که همان قدری برای پیست توسعه یافته که دیمن برای درگ ساخته شده است. کامارو احساس بهتر، ساده‌تر و قابل‌پیش‌بینی‌تری دارد. ممکن است در کوروت سریع‌تر حرکت کنید اما در کامارو لذت و تفریح بیشتری خواهید داشت. پس با یک ضربهٔ نهایی، این کامارو ZL1 1LE است که پیروز این نبرد دشوار می‌شود.

• رتبهٔ اول: شورلت کامارو ZL1 1LE
• رتبهٔ دوم: شورلت کوروت ZR1
• رتبهٔ سوم: دوج چلنجر دیمن

مشخصات فنی

منبع: TopGear