مقایسه دوج چلنجر هلکت و دیمن؛ مشخصات فنی، تجهیزات و هر آنچه باید دانست

شرکت آمریکایی دوج دو نسخه پرقدرت از خودروی عضلانی چلنجر با نام‌های هلکت و دیمن را تولید کرده اما کدام‌یک از آن‌ها بهتر است؟


خودروهای عضلانی انگشت‌شماری به اندازه دوج چلنجر محبوب و جهانی هستند. با معرفی اولین نسل این خودرو در سال ۱۹۶۹، خریداران می‌توانستند مدل R/T آن را فقط با قیمت ۳۲۶۶ دلار خریداری کنند. این محصول جذاب تاریخچه پر فراز و نشیبی داشته اما در سال ۲۰۱۵ بود که دوج واقعاً با چلنجر قواعد بازی را تغییر داد. چلنجر SRT هلکت با عرضه در سال ۲۰۱۵ به قوی‌ترین خودروی عضلانی آن دوران بدل شد چراکه پیشرانه ۸ سیلندر آن ۷۰۷ اسب بخار قدرت و ۸۸۱ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کرد؛ اما در سال ۲۰۱۸ آمریکایی‌ها نسخه دیگری از چلنجر با نام دیمن را معرفی کردند که قدرتش به ۸۷۴۰ اسب بخار و گشتاورش به ۱۰۴۴ نیوتون متر می‌رسید. چلنجر هلکت و دیمن جزو قوی‌ترین نسخه‌های تاریخ این خودروی عضلانی هستند هرچند جدای از قدرت تولیدی متفاوت، تفاوت‌های دیگری بین دو نسخه یاد شده وجود دارد که می‌خواهیم به آن‌ها بپردازیم.

هلکت برای افرادی طراحی شد که خواهان قدرت قابل‌توجهی هستند. در واقع چلنجر هلکت همان افرادی را جذب خواهد کرد که چلنجر کلاسیک دوران خود را نیز دوست دارند. بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، دوج تعداد ۱۱۹۹۵ دستگاه از این خودروی عضلانی را به فروش رساند. دیمن اما به‌طور ویژه برای مسابقات درگ طراحی شد و از چندین بهینه‌سازی کلیدی سود برد تا احساس و عملکرد متفاوتی داشته باشد. باید گفت درحالی‌که هلکت از ورودی هوای ویژه روی کاپوت برای ورود هوا به موتور برخوردار است، دیمن ورودی جانبی اضافی و ورودی اصلی بزرگ‌تری روی کاپوت دارد. با توجه به تغییرات رخ داده در تکنولوژی پرخوران، دیمن از نظر پاسخ پدال گاز و شتاب گیری نسبت به هلکت برتر ظاهر می‌شود.

دوج چلنجر دیمن همچنین از ترنس بریک سود می‌برد، چیزی که در هلکت وجود ندارد. ترنس بریک در مسابقات درگ و به منظور لانچ بهتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سیستم اساساً به راننده اجازه می‌دهد تا بدون نیاز توجه به پدال ترمز، هم‌زمان روی پدال گاز تمرکز کند. ترنس بریک همچنین در لحظه‌ای غیرفعال شود باعث تخت گاز کردن خودرو خواهد شد. با اینکه چلنجر هلکت از نظر عملکردی بسیار خوب ظاهر می‌شود اما فاقد برخی تجهیزات مخصوص دیمن است.

مهندسان دوج سیستم چیلر پاور SRT را به‌طور خاص برای دیمن طراحی کرده‌اند. این سیستم قدرت خنک کاری کولر را گرفته و دمای هوای ورودی به سوپرشارژر را کاهش می‌دهد. این هوای خنک شده باعث تولید قدرت بالاتری می‌شود. همانند ترنس بریک، چیلر پاور SRT یکی دیگر از تجهیزات فابریک چلنجر دیمن به شمار می‌رود. با اینکه چلنجر هلکت هم به حالت لانچ مجهز است اما دیمن از حالت مخصوص درگ سود می‌برد. در این حالت گزینه لانچ منحصربه‌فردی وجود دارد که چرخ‌های خودرو را بررسی کرده و در صورت هرزگردی می‌تواند گشتاور آن‌ها را تنظیم کند. در واقع قدرت بالای دیمن می‌تواند باعث هرزگردی چرخ‌ها در حین شروع به حرکت شود و به همین خاطر حالت درگ با لانچ مخصوص به جلوگیری از این مشکلات کمک خواهد کرد. تمامی تغییرات رخ داده در دوج چلنجر دیمن به حدی مؤثر بوده‌اند که NHRA حضور آن در پیست درگ را ممنوع کرده است.