تاراسکی (Taraschi) شرکتی ایتالیایی است که هرچند شهرت نامهایی مثل فراری و آلفارومئو را ندارد اما سابقهٔ زیادی در مسابقات اتومبیلرانی دارد. این شرکت که توسط یک رانندهٔ مسابقهٔ ایتالیایی بنام «تاراسکی برادو» تأسیس شد، از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۴ در ایتالیا اقدام به ساخت خودروهای مسابقهای میکرد. اولین خودروی تاراسکی که با استفاده از شاسی فیات توپولینو و پیشرانهٔ موتورسیکلت بامو R75 ساخته شده بود، توانست در سال ۱۹۴۸ در کلاس Sport 750 به پیروزی دست پیدا کند.
حال این شرکت پس از سالها غیبت با معرفی سوپراسپرت جدیدی در موزهٔ اتومبیل تورین بازگشته است. این خودرو را پسر تاراسکی برادو بهافتخار پدرش، برادو نام گذاشته است. این ماشین با گلگیرهای خمیده و برجستهای در هر چهار گوشه، بسیار زیبا به نظر میرسد و بازگشتی است به خودروهای مسابقهای که تاراسکی حدود ۶۰ سال پیش میساخت. طراحی کلی برادو هم با الهام از مدل Giaur 750 Champion Sport این شرکت شکل گرفته که سال ۱۹۵۳ ساخته شد.
زیر این بدنهٔ زیبا و منحنی اما یک بامو i8 قرار دارد. تاراسکی روی شاسی این سوپراسپرت هیبریدی آلمانی، بدنهٔ آلومینیومی دستساز کاملاً منحصربهفردی را قرار داده که طول آن افزایش یافته است. در جلوی خودرو چراغهای بیضیشکل ایستادهای به چشم میخورد که جلوپنجرهٔ کوچکی بین آنها قرار گرفته است درحالیکه روی کاپوت هم دریچهٔ بزرگی به چشم میخورد. بخش عقبی برادو نیز طراحی کاملاً منحنی و خمیدهای دارد که دیفیوزری ساده با دو سر اگزوز در وسط از ویژگیهای قابلتوجه آن هستند.
در داخل برادو قطعاتی مثل دکمهها، دریچههای تهویه، نمایشگر سیستم اطلاعاتی-سرگرمی و دستهدنده از i8 باقیماندهاند اما دیگر قسمتها با تم خیرهکنندهٔ قهوهای تیره و ترکیبی از چوب و چرم، کاملاً از نو ساخته شده و بسیار فاخر به نظر میرسد. تاراسکی حتی برای کنسول میانی را هم طراحی جدیدی در نظر گرفته اما درهای پروانهای i8 همچنان حفظ شدهاند.
برادو همچنین از قوای محرکهٔ هیبریدی i8 هم استفاده میکند که از یک پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری سه سیلندر بنزینی به همراه یک موتور الکتریکی تشکیل شده است؛ اما تاراسکی این قوای محرکه را تیون کرده و خروجی آنرا از ۳۷۴ اسب بخار قدرت استاندارد بامو به ۴۲۰ اسب بخار افزایش داده است. علاوه بر این، دو تیون قویتر ۴۷۰ یا ۵۲۰ اسب بخاری هم قابل سفارش خواهد بود که برای خودرویی ۱۵۰۰ کیلوگرمی کافی به نظر میرسد. برادو با این قوای محرکهٔ تیونینگ شده ظرف ۳.۹ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت میرسد و توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۲۸۰ کیلومتر بر ساعت را دارد.
مهدی موتورز
۲۰ مهر ۱۳۹۹یادش بخیر یاد کانسپتش واقعا بچه کش پژو افتادم
مزدا
۲۰ مهر ۱۳۹۹کابینش یه کم شبیه کابین BMWi8 هست
محمد
۲۰ مهر ۱۳۹۹چه کابین زیبایی داره
Hadi
۲۰ مهر ۱۳۹۹i8 ایتالیایی…
عالیه…
MC20
۲۰ مهر ۱۳۹۹کجاش عالیه خیلی بیریخته
تحت پیگرد
۲۰ مهر ۱۳۹۹یعنی موندم اون جلو پنجره رو کی طراحی کرده کل طراحی رو خراب کرده
MC20
۲۰ مهر ۱۳۹۹با همکاری بی ام و ساخته؟عکس دوم رو دیدم فکر کردم i8 فیس لیفت شدس??
MC20
۲۰ مهر ۱۳۹۹چقدر کنسول وسطش زشته انگار تخته نرد گذاشتن اون وسط
مهرداد كمال
۲۰ مهر ۱۳۹۹خدایی پا رو انصاف نزاریم داخلش عالیه
Amin
۲۰ مهر ۱۳۹۹فرمون دقیقا ماله سری هفت??
محمد
۲۰ مهر ۱۳۹۹یکاش طراحی بیرونیشم مثل طراحی داخلش بود
Abbas.Lambo
۲۰ مهر ۱۳۹۹کاری به طراحی بیرونش ندارم چون نمیتونم بگم زشته یا نمیتونم بگم قشنگه،ولی داخلش با این همه چرم و همچین طراحی دیوونم کرد،عاشق کابین با چرم این رنگی هستم
ارشیاSVJ
۲۰ مهر ۱۳۹۹شبیه اینفینیتی های ۶.۷ سال پیشه!!????
ولی طراحی داخلیش عالی!!???
sina
۲۰ مهر ۱۳۹۹طراح قسمت بیرونیش کی بود ؟؟ کسی میشناسه؟؟
جواد
۲۰ مهر ۱۳۹۹جلو پنجره اش تیبا ست
Saeed
۲۰ مهر ۱۳۹۹رنگ بدنهش یه جوریه آدم احساس میکنه بدنه رو از پلاستیک ساختن نه آلومینیوم
Archi KHAN
۲۰ مهر ۱۳۹۹جناب دهقان
جسارتا فکر کنم اسم صحیح راننده مورد بحث در متن :
” براردو تاراسکی ” باشه
Mf1
۲۱ مهر ۱۳۹۹اگه طراحش منصوری بود میشد بگیم زشته حالا چون ایتالیایی نمیشه گفت